شکست وحشتناک بربرهای انگلیس و جوخه ارتش پدر سؤالات بزرگی را ایجاد می کند | تیم اتحادیه راگبی انگلیس

به The Breakdown، خبرنامه هفتگی (و رایگان) اتحادیه راگبی آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هر سه شنبه، کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید:

قرار بود این هفته ای باشد که اتحادیه راگبی انگلیسی روایت را تغییر داد. برای همه دست اندرکاران – بازیکنان، مربیان، حتی رسانه ها – تور آینده استرالیا مانند واحه ای در پشت در افق می درخشد و فرصتی را برای نگاه کردن به جلو به جای بی پایان به عقب ارائه می دهد. همچنین این یک فرصت عالی برای انتخاب چند بازیکن تازه کار با یک چشم به جام جهانی راگبی در سال آینده بود.

سپس چه اتفاقی می افتد؟ در آستانه اعلام تیم، یک انگلستان پانزدهم مانند یک گونی از اسپادهای بدشکل مقابل یک تیم 14 نفره بربرها فرو می رود.

و ادی جونز به سه تن از افراد مستحکم سابق برمی‌گردد که برای سال‌ها به شدت آنها را نادیده می‌گرفت. به بیلی و ماکو وونیپولا و دنی کر تبریک می‌گویم، اما یادآوری‌های انفجاری گذشته آنها درباره ثبات تفکر انتخابی اخیر انگلیس چه می‌گوید؟ البته الزامات کوتاه مدتی وجود دارد، الکس دامبراند در روز جمعه به زانو آسیب رساند، جو مارلر آن را حذف کرد و بن یانگز استراحت کرد. شاید بازگشت Vunipolas و Care راه هوشمندانه ای باشد که در پیش رو دارید، حتی اگر آنها در مجموع تا زمان شروع جام جهانی 98 ساله شوند. اما، اگر چنین باشد، تشخیص منطقی که هیچ یک از آنها در آزمون انفرادی انگلستان در 15 ماه گذشته بازی نکردند، بسیار سخت است.

بحثی وجود دارد که هر سه هرگز نباید در وهله اول کنار گذاشته می‌شدند، زیرا Care از نوامبر 2018 بیرون انداخته شد. سن فقط یک عدد است اگر افراد به اندازه کافی خوب عمل کنند. اما باز هم پیام مختلط است. همچنین اعتقاد جونز به کسانی که به نفع جوخه ارتش پدرش که دوباره مستقر شده بودند را نادیده می گیرد.

واضح ترین نتیجه این است که تلاش بربرها از دیدگاه جونز آنقدر تلخ بود که احساس می کرد هیچ گزینه دیگری ندارد. اگر بخواهیم آن را در نظر بگیریم، بربرها از چنان هفته‌ای در اجتماع لذت برده بودند که کارشناسان آمازون پرایم حتی در روی آنتن گفتند که مرد عرق‌خورده مسابقه، جورج کرویس، «بوی قاطرهای مسکو را می‌دهد». شکست مقابل یک تیم مستعد تحت سلطه فرانسه یک چیز است، اما دریافت بیش از 50 امتیاز در پیراهن انگلیس توسط تیمی که بیشتر هفته را در میخانه بوده است، به درستی شرم آور است.

دیلن هارتلی، کاپیتان سابق تیم ملی انگلیس، خودداری نکرد و به این نکته اشاره کرد که انگلیس «در هر جنبه ای از بازی پیشی گرفته است» که نشان می داد برخی از بازیکنان «در حد استاندارد لازم نیستند». در پایان بازی، برایان هابانا پرسید که مربی دفاع انگلیس کیست؟ مجموعه مهارت های مارکوس اسمیت، قول واضح تامی فریمن، یک انفجار از جو کوکاناسیگا و چند فلش از جک ناول و جانی می، بسیار اندک بود که بتوان در مورد آن نوشت.

نگران کننده ترین از همه فقدان انسجام جمعی بود. قبل از اینکه کسی در مورد مزیت بربرهای داخلی از بیخیال شدن و بازی با لبخند بر چهره ها صحبت کند، هفته گذشته انگلیس تصاویری را در شبکه های اجتماعی منتشر کرد که نشان می داد لنج ها در زمین تمرین و با هم پیوند تیمی سبک دلی دارند. تفاوت قابل مشاهده بین دو تیم در روز بازی به همین سادگی نبود.

به نظر می رسد برای مارک اتکینسون، ویل کالیر، کالوم چیک، ویل گودریک-کلارک و جک سینگلتون هر شانسی برای انتخاب تور داشته اند، در حالی که آلفی باربری، تد هیل، الکس میچل، دن رابسون و سه نفر نیوکاسل متشکل از آدام رادوان، جیمی. بلمیر و جورج مک‌گویگان همگی در هفته‌های اخیر با انگلیس تمرین کرده‌اند و در نهایت از آنها عبور کردند.

هیچ نشانی از بازیکن سال لیگ برتر، بن ارل، و یا هم تیمی هایش در ساراسنز، الیوت دالی و مکس مالینز وجود ندارد. جرج فورد مجروح شده و کایل سینکلر نیز مصدوم است. چند نفر دیگر فصل های طولانی و پر از آب را سپری کرده اند. و جونز حتی از گفتن اینکه چه کسی را به عنوان کاپیتان انتخاب کرده خودداری می کند. این خطر این را دارد که دیگران به این نتیجه برسند که یا نامزد برجسته ای وجود ندارد یا کسی مجروح شده است.

در طرف مقابل، 12 نماینده فینالیست های لیگ برتر شنبه گذشته، لستر و ساراسنز، در هیئت هستند و برای Lions Jonny Hill، Jack Nowell و Luke Cowan-Dickie که قبلاً لنگیده بودند، استقبال خوبی وجود دارد.

در غیاب مانو توئیلاگی و هنری اسلید مجروحان، گای پورتر و فریزر دینگوال بدون بازی فرصت هایی برای تقویت خط هافبک خواهند داشت و جک ون پورتولیت جوان قطعاً در رتبه نهم قرار دارد. فریمن یک چشم انداز هیجان انگیز دیگر است و کوکاناسیگا سزاوار تغییر در ثروت است.

اما واقعیت این است که جونز همچنان در جستجوی یک مرکز با کیفیت تست برتر از نظر فیزیکی است که مانو نام ندارد و هنوز در مورد بهترین گزینه‌های خود در اسکرام هاف و پنج نفر جلو مطمئن نیست. همچنین اگر انگلیس شش ملت را با شکوفایی به پایان می‌رساند، زنگ‌های هشدار پس از بربرها کمتر به صدا در می‌آمد. یا اگر استرالیا نشانه هایی از احیاء را نشان نمی داد.

در نتیجه، اگر انگلیس زیر بار برود و به طور کامل مورد ضرب و شتم قرار گیرد، گربه واقعاً در بین کبوترهای ضد پا خواهد بود. جونز به سختی می تواند مجموعه دیگری از دستیاران را کنار بگذارد یا گزارش های رسانه ای یا اثرات ماندگار تور Lions را سرزنش کند. این به سادگی به عهده او و تیم منتخبش خواهد بود، با سه تیم بزرگ نیمکره جنوبی که همگی در پاییز در Twickenham برگزار می شوند.

این تیم تور مطمئناً با حرکت آرامی که دوست داشتند وارد نمی شود. تیم‌های بدتر از آنها پیشی گرفته‌اند و ماه آینده مانند تور جهنم 1998 مقابل والابیز 76-0 شکست نخواهند خورد.

اما از همه جاهای دنیا که انگلستان به رهبری جونز با لکنت همدردی کمی گرانبها پیدا می کند، در سرزمین بزرگ جنوبی خودش است. به جام جهانی 2023 اهمیتی ندهید، چند هفته آینده به طور فزاینده ای برای همه کسانی که درگیر آن هستند بسیار مهم است.