آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
افorget Center Court، سنت اندروز یا ومبلی. بزرگترین نبردها در این تابستان ورزشی در اتاق‌های هیئت‌مدیره و اتاق‌های پشتی برگزار می‌شود، زیرا فدراسیون‌ها با سخت‌ترین سوال همه دست و پنجه نرم می‌کنند: آیا زنان تراجنسیتی باید مجاز به شرکت در ورزش زنان باشند؟
برای سال‌ها، بیشتر این موضوع را بسیار خطرناک می‌دانستند که نمی‌توان آن را لمس کرد: معادل ورزشی بازی کردن بسته را با یک نارنجک زنده پاس کنید. اما اکنون آنها چاره ای ندارند. ظهور زنان ترنس نخبه، مانند وزنه بردار لورل هابارد، شناگر لیا توماس و دوچرخه سوار امیلی بریجز، به این امر کمک کرده است. باید تصمیماتی گرفته شود. انتخاب های سخت هم
روز یکشنبه، سازمان جهانی شنا، فینا، هنگامی که به ممنوعیت زنان ترنس از شرکت در مسابقات بین‌المللی زنان رأی داد، موج لرزه‌ای ایجاد کرد. به طور خلاصه، استدلال آن این بود که شناگرانی مانند توماس مزایای فیزیکی قابل توجهی – در استقامت، قدرت، سرعت، قدرت و اندازه ریه – را از بلوغ مردان حفظ می کنند، حتی اگر تستوسترون بعداً سرکوب شود.
علم آن را تأیید می کند. تحقیقات زیست شناسان اما هیلتون و تامی لونگبرگ در مورد اثرات سرکوب تستوسترون بر توده عضلانی و قدرت در زنان تراجنسیتی “به طور مداوم تغییرات بسیار کمی را نشان می دهد. [which] معمولاً پس از 12 ماه درمان تقریباً 5٪ است. مطالعه دیگری از جوآنا هارپر، یک زن ترنس در دانشگاه لافبورو، همچنین نشان داد که “قدرت ممکن است در سه سال اول هورمون درمانی در زنان ترنس حفظ شود”.
اما علیرغم علم – و تصمیم فینا در آخر هفته – لزوماً به این معنی نیست که بیشتر ورزشها از این روش پیروی خواهند کرد. با توجه به اظهارات سباستین کو در روز دوشنبه مبنی بر اینکه “انصاف غیرقابل مذاکره است” و “زیست شناسی بر هویت غلبه می کند”، World Athletics محتمل ترین است. اما بعد از آن اوضاع تاریک است.
برای مثال، جمعه گذشته، هیئت حاکمه دوچرخه‌سواری، UCI، مسیر متفاوتی را انتخاب کرد. همچنین می پذیرد که علم نشان می دهد که ترنس زنان مزیت دارند. اما می‌گوید برخی بی‌انصافی‌ها نسبت به زنان در ورزش در ازای فراگیر بودن قابل قبول است.
سیاست جدید دوچرخه‌سواری می‌گوید دوچرخه‌سوارانی مانند بریج تنها در صورتی می‌توانند در رده زنان شرکت کنند که تستوسترون خود را به مدت 24 ماه زیر 2.5 میلی‌لیتر نگه دارند. اما، در یک قطعه مهم و کم گزارش شده، همچنین بیان می کند که رقابت منصفانه ضروری نیست. UCI در یک سند خط مشی می نویسد: «ممکن است حذف همه مزیت های فردی تراجنسیتی ها ضروری یا حتی ممکن نباشد. با این حال، بسیار مهم است که همه ورزشکارانی که در مسابقه شرکت می‌کنند شانس موفقیت داشته باشند، البته نه لزوماً شانس برابر و مطابق با جوهر واقعی ورزش.»
قابل درک است که گروه های زنان خشمگین هستند و چنین رویکردی را غیرعلمی و ناعادلانه می دانند. کنسرسیوم ورزش زنان، ائتلافی از گروه های کمپین در هفت کشور از جمله ایالات متحده و بریتانیا، آن را “چیزی بیش از یک برگ انجیر” نامیده است و اضافه می کند که “هیچ علمی برای حمایت از این سیاست وجود ندارد”.
این گروه همچنین از فدراسیون‌های ورزشی – که عمدتاً تحت سلطه مردان هستند – می‌خواهد تا قبل از تصمیم‌گیری در مورد سیاست‌های تراجنسیتی خود، «مشاوره‌ای معنادار با ورزشکاران زن در ورزش مورد نظر» داشته باشند. تعداد کمی با آن موافق نیستند. با این حال به من در مورد یکی از ورزشها گفته می‌شود که اخیراً ورزشکاران زن خود را مورد بررسی قرار داده و متوجه شده‌اند که اکثریت بزرگی از آنها می‌خواهند سیاست مشابهی را با فینا اتخاذ کنند تا از رقابت محافظت کنند – اما این ورزشکاران احساس می‌کنند ممکن است نادیده گرفته شوند.
در همین حال، یک گزینه بالقوه سوم نیز وجود دارد که ورزش به طور بالقوه می تواند آن را انتخاب کند: اجازه دادن به هر کسی برای شناسایی خود در ورزش. این به وضوح بحث برانگیزترین است. اما گزارشی در آخر هفته حاکی از آن است که فیفا، نهاد حاکم بر فوتبال جهان، آن را در چارچوب پیش‌نویسی بررسی میکند که همچنین پیشنهاد میکند آستانه تستوسترون خود را برای زنان ترنسجندر حذف کند.
چه این اتفاق بیفتد یا نه، مگان راپینو، فوتبالیست زنان ایالات متحده معتقد است که نقطه شروع باید شامل بودن باشد. او گفت: “شواهدی را به من نشان دهید که زنان ترنس بورسیه همه را می گیرند، در هر ورزشی تسلط دارند و هر عنوانی را به دست می آورند.” “متاسفم، این اتفاق نمی افتد. بنابراین باید از شمول، دوره شروع کنیم. فکر می‌کنم مردم هم باید بفهمند که ورزش مهم‌ترین چیز در زندگی نیست، درست است؟»
شاید. اما شاید راپینو نیز باید آماده باشد تا قبل از قطعی شدن، به کسانی که توماس از عنوان NCAA محروم شده‌اند، یا پیروزی بالقوه بریجز در یک مسابقه زنان را به چشم نگاه کند.
در همین حال، این موضوع در سطح مردمی در سراسر بریتانیا نیز در حال حباب است – در حالی که بیشتر ورزشها هنوز درخواست پنج شورای ورزشی را برای انتخاب ترنس‌ها یا ایمنی و انصاف در مورد ورزش زنان اجرا نکرده‌اند. همانطور که گزارش سال گذشته آن مشخص کرد، این واقعیت که این موضوع بسیار سمی است کمکی نمی کند.
در این گزارش آمده است: «چند ورزشکار زن فعلی پیشنهاد کردند که اگرچه همه یا بیشتر ورزشکارانی که ورزشکاران ترنسجندر در نظر گرفته می‌شوند در صورت رقابت در ورزش زنان از مزیت برخوردار هستند، اما تقریباً هیچ کس آنقدر شجاع نخواهد بود که این موضوع را در انظار عمومی مطرح کند». “پس ساکت ماندن و رضایت دادن آسان تر است.”
اتفاقا هارپر در حال انجام تحقیقات بیشتری بر روی زنان ترنس از جمله بریج است تا چگونگی تغییر ظرفیت بی هوازی و هوازی، قدرت و عملکرد قلبی عروقی را در طول زمان بررسی کند. اما راه حلی که بیشتر رهبران ورزشی آرزوی آن را دارند – گلوله جادویی که امکان گنجاندن کامل، انصاف و ایمنی را فراهم می کند – غیرممکن تر از همیشه به نظر می رسد. باید تصمیماتی گرفته شود. انتخاب های سخت هم
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
