بوریس جانسون قصد دارد اعتصابات راه آهن را با اجازه استفاده از کارکنان آژانس شکست دهد | حمل و نقل ریلی

بوریس جانسون به بزرگ‌ترین اعتصاب‌های راه‌آهن در یک نسل با طرح‌هایی برای شکستن اقدامات صنعتی با اجازه دادن به شرکت‌ها برای جذب کارکنان آژانس پاسخ داده است، اقدامی که اتحادیه‌ها آن را غیرقابل اجرا، ناایمن و بالقوه ناقض قوانین بین‌المللی خوانده‌اند.

در حالی که 40000 کارگر برای اعتصاب روز سه‌شنبه، گسترده‌ترین اعتصاب راه‌آهن در 30 سال گذشته، آماده می‌شدند، داونینگ استریت تغییراتی را به وجود آورد تا کارفرمایان را قادر سازد که کارکنان را با کارکنان موقت جایگزین کنند.

اتحادیه‌های کارگری روز دوشنبه هشدار دادند که این اقدام بسیار بحث‌برانگیز اختلافات را طولانی و تلخ می‌کند و کنگره اتحادیه‌های کارگری (TUC) جانسون را متهم به برداشتن گامی کرد که «حتی مارگارت تاچر هم به آن نزدیک نشد».

آنها گفتند، در عوض، در زمانی که دولت باید در تلاش برای دستیابی به یک معامله باشد، اختلاف بین کارفرمایان و اتحادیه های کارگری شعله ور می شود.

اعتصابات ریلی باعث لغو حدود 80 درصد از خدمات قطار در سراسر کشور در روز سه‌شنبه می‌شود و پس از شکست مذاکرات بین اپراتورهای ریلی و اتحادیه RMT، اقدامات بعدی برای پنجشنبه و شنبه برنامه‌ریزی شده است. کارگران متروی لندن نیز روز سه شنبه به مدت 24 ساعت از خانه خارج می شوند و سیستم حمل و نقل پایتخت را متوقف می کند.

میک لینچ، دبیر کل RMT، چشم انداز اعتصابات بیشتر را در طول تابستان مطرح کرد، زیرا دو طرف از هم دور بودند و وزرای دولت از پیوستن به میز مذاکره خودداری کردند.

لینچ گفت این پیشنهادها غیرقابل قبول است. «آنچه ما فهمیدیم این است که دست مرده این دولت محافظه‌کار در تمام این اختلافات است – و اثر انگشت گرانت شاپس، وزیر حمل‌ونقل، و DNA ریشی سوناک، صدراعظم، همه مشکلات در راه آهن و در واقع در این جامعه.»

او گفت که منبع اختلاف تصمیم دولت برای “کاهش 4 میلیارد پوند از بودجه راه آهن ملی و TfL … شرکت ها را مجبور به اجرای ریاضت حمل و نقل … و آنها مانع حل و فصل این اختلاف شده اند.”

روسای اتحادیه ها و یک نهاد برجسته استخدام روز دوشنبه هشدار دادند که برنامه های دولت برای لغو ممنوعیت اعتصاب شکنی فقط اوضاع را بدتر می کند. هیچ اطلاعیه رسمی اعلام نشده است، اما کواسی کوارتنگ، وزیر بازرگانی، در توییتی نوشت: «لغو این محدودیت‌های دهه 1970 به کسب‌وکارها آزادی دسترسی به کارکنان ماهر و موقت در کوتاه‌مدت را می‌دهد. قانون در راه است.»

منابع وایت هال گفتند که تلاش برای قوانین جدید ضد اعتصاب، با این حال، از طرف شماره 10 و دفتر کابینه به دلایل سیاسی بود، نه از بخش تجاری.

پل نواک، معاون دبیر کل TUC، به آبان نیوز گفت: «از زمانی که این کار در سال 1973 غیرقانونی شد، قوانینی علیه جذب کارکنان آژانس وضع شده است. از آن زمان، ما دولت های محافظه کار پی در پی داشته ایم. حتی مارگارت تاچر هم به دلایل بسیار خوبی به آن نزدیک نشد. اما بوریس جانسون کتاب بازی را کنار گذاشته است. او گفت که به نظر می‌رسد نخست‌وزیر تلاش می‌کند تا طرف خود را حول درگیری با اتحادیه‌های کارگری به عنوان «بخشی از عملیات نجات سگ بزرگ» متحد کند – لقب تلاش برای تقویت مقام نخست‌وزیر او.

نواک گفت نگرانی‌های ایمنی با آوردن کارگران آژانس وجود دارد که ممکن است هیچ تجربه‌ای در کاری که از آنها خواسته می‌شود نداشته باشند و در “وضعیت ناخوشایند” برای عبور از خط تظاهرات قرار بگیرند.

“این اختلافات را طولانی می کند. آنها را بسیار تلخ می کند. استفاده از کارگران آژانس به یکی دیگر از نقاط درگیری بین کارفرمایان و اتحادیه ها تبدیل می شود. ما نگرانی های واقعی داریم که کارگران آژانس در مقابل کارکنان مستقیماً شاغل قرار بگیرند.»

او همچنین قانونی بودن لغو این ممنوعیت را زیر سوال برد. نواک با اشاره به حق اقدام اعتصابی بر اساس اصول سازمان بین‌المللی کار سازمان ملل، افزود: «یک بار دیگر، این دولت بی‌اعتنایی خود را به قوانین بین‌المللی نشان می‌دهد که این پیشنهادها تقریباً به طور قطع ناقض آن هستند».

در بیانیه مشترک TUC و فدراسیون استخدام و استخدام (REC) آمده است که این طرح غیرمولد، غیرعملی است و کارگران را در معرض خطر قرار می دهد.

نیل کاربری، مدیر اجرایی REC، گفت: «پیشنهاد دولت کارساز نخواهد بود. کارکنان آژانس حق انتخاب نقش دارند و بعید به نظر می رسد که از خطوط تظاهرات عبور کنند.

این طرح‌ها نه تنها بر بخش راه‌آهن، بلکه بر بسیاری از صنایع دیگری که اتحادیه‌ها در حال بررسی اعتصاب‌های رأی هستند، از جمله کارکنان NHS، معلمان، کارکنان مراقبت، کارمندان دولت، جمع‌آوران زباله و سایرین تأثیر می‌گذارد.

اتحادیه‌هایی که کارمندان NHS را نمایندگی می‌کنند همچنین از طرح دولت برای تشویق استفاده از کارکنان آژانس در بیمارستان‌ها و سایر مراکز مراقبت‌های بهداشتی به‌عنوان «بی‌ملاحظه»، غیرقابل اجرا، «هشدار» و تهدیدی برای ایمنی بیماران انتقاد کردند.

Joanne Galbraith-Marten، مدیر روابط استخدامی و خدمات حقوقی کالج سلطنتی پرستاری، گفت: «این تغییر غیردموکراتیک و ناامن خواهد بود.

“هر اقدام صنعتی توسط اعضای ما با دقت بسیار برنامه ریزی شده است تا بیماران را از قبل ایمن نگه دارد. به جای آن، استخدام کارگران کمتر واجد شرایط یا آژانس می تواند بیماران را در معرض خطر قرار دهد.

پرستاری یک حرفه بسیار ماهر است و نمی‌توان کارکنان را بدون برنامه‌ریزی کامل برای مراقبت‌های مورد نیاز، جایگزین کرد.

اتحادیه مدیران در مشارکت، که نماینده مدیران NHS است، گفت که “دولت در حال پارس کردن درخت اشتباه است” با پیشنهاد جایگزینی موقت کارکنان اعتصابی NHS.

جان رستل، مدیر اجرایی آن می‌گوید: «اتحادیه‌های بهداشتی معمولاً پوشش «زندگی و اندام» را تضمین می‌کنند تا همه اعضای خود را به اعتصاب فرا نخوانند، و بنابراین دولت در معرض خطر هشدار قرار می‌گیرد. ثانیاً، بخش آژانس در حال حاضر توسط NHS که بیش از 100,000 جای خالی دارد، حداکثر استفاده می شود. [in England]، بنابراین سخت است که بفهمیم ظرفیت اضافی از کجا می آید. همچنین یک دست و یک پا هزینه دارد – به عنوان مثال، 6.2 میلیارد پوند در انگلیس در سال 2019-2020.

وی با هشدار نسبت به استفاده از چنین کارگرانی که ایمنی بیمار را به خطر می اندازد، افزود: محدودیت های نظارتی مراقبت های بهداشتی برای کارکنان بالینی و ارائه خدمات وجود خواهد داشت. اگر دولت بخواهد آنها را برای یک دوره اقدام صنعتی کنار بگذارد، بسیار بی پروا خواهد بود.

کارفرمایان از کارکنان آژانس برای پر کردن شکاف ها استفاده می کنند. آنها می خواهند به دلایل ایمنی از حضور کامل تیم های موقت اجتناب کنند. به طور خلاصه، افراد با دانش سازمانی لازم است که بدانند اگر مشکلی پیش آمد به چه کسی زنگ بزنند.