آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آهیچ کس را می توان ببخشید که فکر می کرد گرانت شاپس از ادامه اعتصابات راه آهن خرسند است. مطمئناً مدت زیادی است که منشی حمل و نقل اینقدر متحرک نبوده است. احتمالاً آخرین باری که او این تراشه‌ساز بود، نقش جایگزین خود، مایکل گرین، با طرح سریع ثروتمند شدن او بود. که هیچ وقت برای کسی پول درآورد. تصور کنید. با طرح پونزی شانس بیشتری خواهید داشت.
این شاپس در نازترین حالتش بود. هیجان بیش از حد از هر منافذی بیرون می زد. او در جایی در ذهن خود محاسبه کرده است که اعتصابات برای دولت خوب است. آنچه که عموم مردم واقعاً می خواهند، یکی دیگر از مسائلی است که ملت را از هم جدا می کند. دعوا با اتحادیه ها
او به نوعی خودش را متقاعد کرده است که پس از سه روز اختلال، مردم می‌گویند: «می‌دانی چیست؟ اعتصابات ربطی به توری ها ندارد. بالاخره آنها فقط 12 سال است که در دولت هستند. من به شما می گویم که چه کسی را مقصر می دانم. من مخالفان را مقصر می دانم.»
چیزهای هذیانی است باز هم او همیشه یک فانتزیست بوده است. باورش سخت است که فردی با سابقه شغلی شطرنجی خود بتواند وارد کابینه شود. اما بوریس جانسون دوست دارد افراد را به شکل خود منصوب کند. وزرا با بی اعتنایی خودش به حقیقت.
شاپس از همان ابتدای بیانیه عوام خود در حال دویدن بود. او دقیقاً شبیه پسر عیسی بود. پمپاژ شده آماده مبارزه با هر عضوی از حزب کارگر است. برای پرتاب گوشت قرمز به سمت معدود پشتیبانان محافظه کار که خود را به اتاق رسانده بودند. احتمالاً بقیه تصمیم گرفته اند از خانه کار کنند. دوباره آنجا، به هر حال تعداد کمی از آنها مرتباً حاضر می شوند، یک هفته کاری عادی برای آنها خواهد بود.
اولین Shapps به اتحادیه ها پاره شد. او پوزخندی زد: «بارون های اتحادیه»، انگار که نام یک شرور پانتو را فریاد می زد. تقریباً می توانستیم به دهه 70 برگردیم. مگر این بار زمستان نارضایتی وجود نخواهد داشت. تابستانی پر از نارضایتی، اگرچه گرانت چیزی جز ناراضی به نظر می رسید. از خودش هیجان زده بود. هیجان زده از هرج و مرجی که ایجاد شده بود. از اینکه در مرکز توجه قرار بگیرم هیجان زده هستم.
او ادامه داد: ما نهایت تلاش خود را می کنیم. نهایت تلاش ما برای گمراه کردن است. نیمی از حقیقت را گفتن برای متهم کردن اتحادیه راه آهن به همان اعمالی که خودش مرتکب آن شده بود. او کارفرما نبود آن شبکه ریل و شرکت های راه اندازی قطار بود. بنابراین درست بود که او از تمام مذاکرات خودداری کرده بود. به نظر می‌رسید که فکرش را از دست داده است که دولت عملاً مالک اکثر این شرکت‌ها است و آنها نمی‌توانند بدون اظهار نظر او به توافقی برای پرداخت دست یابند.
اما نه. شاپس از اینکه چقدر تلاش کمی برای کمک به حل اختلاف انجام داده بود شرمنده بود. درست بود که تقریباً هیچ کاری نکرده بود. در واقع، هرچه کمتر کار کرده بود، بیشتر نشان می داد که چقدر همکاری داشته است. هیچکس کمتر از او این ضربات را نمی خواست. او دروغ گفته.
او ادامه داد که همه خواهان افزایش حقوق مناسب بودند. او اصرار کرد که فقط بحث پول نبود. که برای بسیاری از اعتصاب کنندگان به عنوان خبری خواهد بود. در مورد شرایط و ضوابط بود. و به هر حال، درآمدها از زمان همه گیری 20٪ کاهش یافته است، بنابراین اعتصاب کنندگان می توانند برای پول نقد سوت بزنند. نه اینکه در مورد پول بود.
منشی حمل و نقل سایه، لوئیز هیگ، بهترین پاسخ را داشت. کانالی از خشم عادلانه او واقعاً نمی خواست اعتصابات ادامه یابد، اما به حق اتحادیه ها برای اعتصاب احترام می گذاشت. آن را فرآیند دموکراتیک نامیدند. و او می دانست که بیشتر تقصیرها کجاست. با خود شاپس. وزیری که در عملیات گم شده بود. مردی که بیشترین تلاش را برای اطمینان از ادامه اعتصابات انجام داده بود، با رویکرد دست‌آمیز خود به اقدامات صنعتی.
چطور بود که به سختی انگشتش را بلند کرده بود؟ فقط در آخرین لحظه ممکن به کارفرمایان دستور مذاکره بدهید. این یک تخطی بزرگ از وظیفه بود. شکست رهبری این گفتگوها چیزی جز ساختگی نبود. راه اندازی برای شکست. شاپس دستانش را به نمایشی از بی گناهی ساختگی دراز کرد.
هایگ فشار داد. چگونه بود که او اکنون پیشنهاد استفاده از همان دفترچه P&O برای آوردن کارگران آژانس ارزان‌تر را می‌دهد که چند ماه پیش آن را محکوم کرد؟ دولت کارگر در ولز با اتحادیه‌ها به توافق رسیده بود و هیچ اعتصابی در آنجا برگزار نمی‌شد. چرا او نمی توانست همین کار را بکند؟ شاپس سریعاً کارگران راه آهن را به خاطر ادامه کار در طول همه‌گیری ستایش می‌کرد، حالا او آنها را مورد ستایش قرار داده بود. چه اتفاقی برای اقتصاد با دستمزدهای بالای محکوم افتاده بود؟ این به وضوح به این بستگی داشت که چه کسی درآمد بالا را انجام می داد.
شاپس تکان نخورد. قرار نبود هیچ چیز روز او را خراب کند. الان همه چیز سر جای خودش نبود. بنابراین او با اشتیاق به بالا و پایین پریدن ادامه داد. اعتصابات شیطانی بودند. حمله به کشور اتحادیه ها جز دروغ کاری نکرده بودند. او پیشنهاد پرداخت پرداخت کرده بود. فقط خیلی کمتر از تورم و اگر دولت برنامه ای برای مقابله با آن نداشت، تقصیر او نبود. و آیا کارگران راه آهن از قبل درآمد زیادی نداشتند؟ پرستاران بسیار کمتر دریافت کردند – البته نه از نظافتچی ها و کارکنان پذیرایی – بنابراین اتحادیه ها باید سکوت کنند. ظاهراً پرداخت کمتر به سایر کارگران یک انگیزه بود.
شاپس در پایان گفت: “من عاشق راه آهن هستم.” او فقط یک راه خنده دار برای نشان دادن آن دارد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
