خشم از آنجایی که لیتوانی ترانزیت کالا به روسیه را در کالینینگراد ممنوع می کند

لیتوانی ترانزیت برخی کالاها از طریق خاک خود از روسیه به منطقه کالینینگراد خود را ممنوع کرده است.

این شامل زغال سنگ، فلزات، مصالح ساختمانی و فناوری پیشرفته است که حدود 50 درصد از کل کالاهایی را که کالینینگراد وارد می کند، تشکیل می دهد.

مسکو گفت که این اقدام “بی سابقه” و “غیرقانونی” است و تهدید کرد که پاسخ خواهد داد.

گابریلیوس لاندسبرگیس، وزیر امور خارجه لیتوانی گفت که کشورش به سادگی تحریم های اعمال شده توسط اتحادیه اروپا را که یکی از اعضای آن است، اجرا می کند.

وی گفت: اقداماتی که روز شنبه معرفی شد پس از “مشاوره با کمیسیون اروپا و بر اساس دستورالعمل های آن” اتخاذ شد.

کالینینگراد یک منطقه روسی است که بین لهستان و لیتوانی قرار گرفته است. خانه حدود 430000 نفر است و از بقیه روسیه جدا شده است.

قطار با کالا برای کالینینگراد از طریق بلاروس و لیتوانی سفر می کند. ترانزیت از طریق لهستان وجود ندارد. روسیه همچنان می‌تواند این منطقه را از طریق دریا تامین کند، بدون اینکه از تحریم‌های اتحادیه اروپا متحمل شود.

“بی سابقه” و “غیر قانونی”

فرماندار محلی کالینینگراد، آنتون علیخانوف، از مردم خواست که به خرید وحشتناک متوسل نشوند و به ساکنان اطمینان داد که دو کشتی در حال حمل کالا بین کالینینگراد و سن پترزبورگ هستند – با هفت کشتی دیگر که انتظار می‌رود تا پایان سال در خدمت باشند.

فرماندار گفت: کشتی های ما تمام محموله ها را انجام خواهند داد.

وزارت خارجه روسیه از لیتوانی خواست فوراً این ممنوعیت را لغو کند و گفت که اگر خطوط حمل و نقل به طور کامل بازیابی نشود، «روسیه این حق را برای خود محفوظ می دارد که برای دفاع از منافع ملی خود اقدام کند».

دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین این ممنوعیت را “غیر قانونی” خواند.

«این تصمیم، در واقع بی‌سابقه، نقض همه چیز و سپس برخی موارد است. ما درک می کنیم که به تصمیم اتحادیه اروپا برای گسترش تحریم ها به ترانزیت (کالا) مرتبط است. پسکوف روز دوشنبه به خبرنگاران گفت: ما این را نیز غیرقانونی می دانیم.

کالینینگراد چیست؟

کالینینگراد بین لهستان و لیتوانی، اعضای اتحادیه اروپا و ناتو، یک شهر بندری است و برای صدها سال بندر مهم تجاری دریای بالتیک بوده است.

این بخشی از اتحاد جماهیر شوروی یا روسیه از پایان جنگ جهانی دوم بوده است و امروزه تقریباً نیم میلیون نفر را در خود جای داده است.

اگرچه کالینینگراد بخشی از روسیه است، اما هیچ مرز زمینی یا دریایی با روسیه ندارد و تمام تجهیزات روسیه را از طریق خطوط ریلی و گاز از طریق لیتوانی دریافت می کند.

این منطقه از نظر استراتژیک برای حضور نظامی روسیه در دریای بالتیک اهمیت دارد. مقر ناوگان دریای بالتیک روسیه در این شهر قرار دارد.