پنج نکته مهم از انتخابات فرانسه – و آنچه در آینده ممکن است اتفاق بیفتد | فرانسه

ائتلاف امانوئل ماکرون همچنان بزرگترین نیرو در پارلمان فرانسه است، اما رئیس جمهور – که هشت هفته پیش به راحتی دوباره انتخاب شد – اکثریت کلی خود را در بحبوحه نمایش قدرتمند انتخاباتی توسط ائتلاف چپ جدید و افزایش تاریخی راست افراطی از دست داد.

در اینجا پنج نکته کلیدی از یک انتخابات قانونگذاری شوکه کننده وجود دارد که رهبر میانه رو را مجبور می کند برای انجام اصلاحات وعده داده شده خود با سایر احزاب قراردادهای دشواری منعقد کند – و این می تواند فرانسه را در هرج و مرج سیاسی فرو ببرد.

یک پیروزی برای راست افراطی

راهپیمایی ملی مارین لوپن (RN) که معمولاً 20 درصد یا بیشتر را در انتخابات ملی کسب می کند، تنها 8 نماینده از 577 نماینده پارلمان گذشته داشت. در مجمع جدید، 89، افزایش یازده برابری و یک مجموع تاریخی خواهد داشت (بالاترین رقم قبلی آن در سال 1986، در یک دوره کوتاه مدت نمایندگی متناسب، 35 بود).

امتیاز بی‌سابقه، دو برابر آنچه نظرسنجی‌ها پیش‌بینی می‌کردند، حزب راست افراطی را به عنوان یک گروه سیاسی تحت قوانین مجمع تشخیص می‌دهد، به آن حق سخنرانی و نمایندگی در کمیته‌های پارلمانی می‌دهد و به آن اجازه می‌دهد بدهی‌های خود را بپردازد و کمپین تبلیغاتی را ایجاد کند. برای انتخابات آینده

این حزب همچنین آستانه‌های لازم برای شروع تحقیقات پارلمانی و به چالش کشیدن لوایح را در دادگاه قانون اساسی پاک کرد. به گفته بسیاری از مفسران، امتیاز آن نشان دهنده یک پیشرفت لرزه ای است.

یک شب سخت برای ماکرون

ائتلاف رئیس جمهور، آنسامبل (با هم)، با 245 نماینده به کار خود پایان داد، که تا حد زیادی بزرگترین بلوک در پارلمان است، اما کمتر از 289 کرسی مورد نیاز برای اکثریت و بیش از 100 کرسی کمتر از پارلمان قبلی است.

چند نقطه روشن وجود داشت، مانند اولین بار انتخاب کلمان بوون، وزیر اروپا، اما ماکرون همچنین تعدادی از بازیکنان سنگین را از دست داد. تحلیلگران می گویند که رئیس جمهور 44 ساله باید بیشتر تقصیرها را بپذیرد و او را متهم می کند که پس از انتخاب مجدد خود در آوریل، با کمپین کاملاً غیرقابل استفاده ای که در آن به نظر می رسید به سنت فرانسوی ها تکیه می کند، برتری پیش بینی شده پارلمانی را دور انداخته است. رای دهندگان معمولا اکثریت را به رئیس جمهور جدید انتخاب می کنند.

افزایش سریع تورم و نگرانی‌های مربوط به هزینه‌های زندگی نیز خشم مردمی نسبت به ماکرون و سبک او را زنده کرد، که به طور گسترده به عنوان متکبر، از بالا به پایین و “رئیس جمهور ثروتمند” تلقی می‌شود. مکرون که عادت داشت اصلاحات حامی کسب و کار خود را بدون توجه اندک به دیدگاه‌های مخالفان از طریق پارلمان وارد کند، باید هنر ایجاد اجماع سیاسی را بیاموزد. او با هفته ها مذاکره روبروست و ممکن است نتواند اکثریتی را تشکیل دهد.

تاکتیک های چپ نتیجه داد، اما نه به طور کامل

احزاب سوسیالیست و کمونیست، حزب چپ رادیکال بدون تعظیم فرانسه (LFI) و سبزها (EELV) در ترکیب آرای بیشتری نسبت به انتخابات قبلی سال 2017 به دست نیاوردند، اما تصمیم آنها برای معرفی مشترک یک نامزد در هر حوزه انتخابیه به عنوان بخشی از یک انتخابات جدید. اتحاد تحت رهبری ژان لوک ملانشون کهنه کار چپ تندرو نتیجه داد و به آنها اجازه داد 131 نماینده مجلس را به دست آورند و مجموع قبلی خود را سه برابر کنند (آنها همچنین می توانند روی حمایت برخی از 22 نماینده احزاب چپ غیرمتحد حساب کنند).

این عملکرد، نوپس را، همانطور که این اتحاد شناخته می شود، به بزرگترین نیروی مخالف پارلمان تبدیل می کند. با این حال، اکثر ناظران بر این باورند که با اختلافات عمده بر سر همه چیز، از اتحادیه اروپا گرفته تا انرژی هسته‌ای و پلیس، نوپس برای مدت طولانی متحد باقی می‌ماند، زمانی که مکرون تلاش کند نمایندگان میانه‌روتر را کنار بزند. ملانشون از هدف خود برای اکثریت پارلمانی با گرایش چپ (با او به عنوان نخست وزیر) فاصله زیادی داشت. مشخص نیست LFI او، به عنوان نیروی اصلی در اتحاد، تا کجا می تواند به متحدان کمتر رادیکال خود دیکته کند.

مشارکت کم و “جبهه جمهوری خواه” که توسط رای دهندگان به شدت تقسیم شده بود

ممتنع نقش تعیین کننده ای داشت. همانند دور اول، بیش از نیمی از واجدین شرایط از پای صندوق‌های رای دور ماندند و مشارکت تنها 46 درصد بود. جوانان و افراد کم برخوردار به طور دسته جمعی رای ممتنع دادند: تنها 29 درصد از افراد 18 تا 24 ساله و 36 درصد از افراد خانواده هایی که درآمد کمتر از 1200 یورو در ماه دارند، در مقایسه با 66 درصد افراد بالای 70 سال و 51 درصد رای دادند. از کسانی که درآمد بالاتری دارند. جبهه به اصطلاح جمهوری خواه فرانسه، که در آن رای دهندگان میانه رو به طور سنتی متحد می شوند تا از افراط گرایی دوری کنند، در سطح محلی نیز شکست خورد.

در عمل به سه بلوک متضاد متضاد (راست افراطی، چپ/چپ افراطی و میانه)، بسیاری از رای دهندگان – که با دور دوم دور دوم دو اسب بخار مواجه بودند که نامزد مورد نظر آنها را مشخص نمی کرد – به سادگی کنار ماندند. این بیشتر موج راست افراطی را توضیح می دهد: طبق نظرسنجی Ipsos، ضدیت متقابل بین رای دهندگان چپ و میانه رو به گونه ای است که 72 درصد از حامیان مکرون در رقابت های بین Nupes و تجمع ملی رای خود را ممتنع یا خراب کردند، در حالی که 72 درصد از رای دهندگان Nupes در دور دوم انتخابات بین آنسامبل و حزب راست افراطی رأی ممتنع دادند یا رأی خود را خراب کردند.

پارلمانی بیشتر نماینده – اما به طور بالقوه فلج شده

برای برخی، نتایج مثبت در نتایج روز یکشنبه این است که قدرت در فرانسه اکنون لزوماً از رئیس جمهور به پارلمان تغییر خواهد کرد. که ترکیب مجلس با دقت بیشتری منعکس کننده رای دهندگان آن است. و اینکه نمایندگان پارلمان فرانسه مجبور خواهند شد در راستای منافع ملی به اجماع برسند.

با این حال، برخلاف کشورهای اسکاندیناوی، آلمان یا هلند، مجلس ملی مدرن فرانسه سنت مصالحه ندارد و دیگر مفسران از پارلمان معلق، فلج و بحران سیاسی در زمان چالش‌های بزرگ اروپایی و جهانی هراس دارند.

سه گزینه اصلی پیش رو

حالا کجا؟ برای تشکیل اکثریت، مکرون می‌تواند با حزب راست میانه جمهوری‌ها (LR) که دارای 64 نماینده مجلس است، اما بین جناح میانه‌رو، طرفدار اروپا و جناح راست‌گراتر و ناسیونالیست‌تر تقسیم شده است، پیمان ببندد. با این حال، رهبران ارشد LR فعلاً ائتلاف رسمی را رد کرده اند.

حزب ممکن است هنوز از هم پاشیده شود، با تجمع برخی از نمایندگان مجلس به ماکرون، یا به جای آن، رئیس جمهور ممکن است بر اساس لایحه به لایحه از راست و/یا چپ حمایت کند (همانطور که رئیس جمهور سوسیالیست فرانسوا میتران زمانی انجام داد، با موفقیت در قانونگذاری). . LR گفته است که در این مورد باز است. Nupes کمتر منتشر شده است.

اما اگر احزاب مجمع نتوانند به طور سازنده با هم کار کنند (به ویژه LFI و RN می توانند به طور خاص مانع تراشی کنند)، بن بست ایجاد می شود و یک انتخابات زودهنگام، که ماکرون می تواند در هر زمانی برگزار کند، ممکن است تنها راه خروج باشد – احتمالاً. در عرض چند ماه