پرچم قرمز برای کار اجباری در زنجیره تامین باتری خودرو در چین کشف شد

عکس روی حساب رسانه های اجتماعی این شرکت معدنی 70 کارگر قومی اویغور را نشان می دهد که زیر پرچم جمهوری خلق چین در معرض توجه ایستاده اند. کارفرمای جدید آنها، گروه صنعت فلزات غیرآهنی سین کیانگ، اعلام کرد که مارس 2020 بود و افراد استخدام شده به زودی تحت آموزش مدیریت، آداب معاشرت و “عشق به حزب و کشور” خواهند بود.

اما این یک جهت گیری معمولی کارگری نبود. این نوعی برنامه بود که گروه‌های حقوق بشر و مقامات آمریکایی آن را پرچم قرمز برای کار اجباری در منطقه غربی سین کیانگ چین می‌دانند، جایی که مقامات کمونیست بیش از یک میلیون اویغور، قزاق‌های قومی و اعضای دیگر اقلیت‌های عمدتا مسلمان را بازداشت یا زندانی کرده‌اند.

این صحنه همچنین نشان دهنده یک مشکل بالقوه برای تلاش جهانی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی است.

چین سه چهارم باتری های لیتیوم یونی جهان را تولید می کند و تقریباً تمام فلزات مورد نیاز برای ساخت آنها در آنجا پردازش می شود. با این حال، بسیاری از مواد در واقع در جاهای دیگر، در مکان‌هایی مانند آرژانتین، استرالیا و جمهوری دموکراتیک کنگو استخراج می‌شوند. دولت چین که از اتکا به دیگر کشورها ناراحت است، به طور فزاینده ای به ثروت معدنی غرب چین به عنوان راهی برای تامین منابع کمیاب روی آورده است.

این بدان معناست که شرکت‌هایی مانند گروه صنعت فلزات غیرآهنی سین‌کیانگ نقش بزرگ‌تری در زنجیره تامین پشت باتری‌هایی دارند که وسایل نقلیه الکتریکی را تامین می‌کنند و انرژی‌های تجدیدپذیر را ذخیره می‌کنند – حتی در شرایطی که سرکوب شدید چین علیه اقلیت‌ها در سین‌کیانگ باعث خشم در سراسر جهان شده است.

دولت چین حضور کار اجباری در سین کیانگ را رد کرده و آن را “دروغ قرن” می خواند. اما اجرای آنچه را که به عنوان یک برنامه انتقال کار توصیف می کند تایید می کند که اویغورها و سایر اقلیت های قومی را از جنوب روستایی منطقه به سمت مشاغل در شمال صنعتی تر آن می فرستد.

طبق مقاله‌هایی که با افتخار به زبان چینی در حساب رسانه‌های اجتماعی این شرکت نمایش داده شده‌اند، سین‌کیانگ غیرآهنی و شرکت‌های تابعه آن با مقامات چینی برای جذب صدها نفر از این کارگران در سال‌های اخیر شریک شده‌اند. این کارگران در نهایت برای کار در معادن کنگلومرا، یک کارخانه ذوب و کارخانه‌هایی که برخی از مواد معدنی مورد نیاز روی زمین از جمله لیتیوم، نیکل، منگنز، بریلیم، مس و طلا را تولید می‌کنند، فرستاده شدند.

ردیابی دقیق اینکه فلزات تولید شده توسط سین کیانگ غیر آهنی کجا می روند دشوار است. اما بر اساس اظهارات شرکت و سوابق گمرکی، برخی از آنها به ایالات متحده، آلمان، بریتانیا، ژاپن، کره جنوبی و هند صادر شده است. بر اساس گزارش های خبری چین، برخی به سراغ سازندگان بزرگ باتری چینی رفته اند که به نوبه خود، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، شرکت های بزرگ آمریکایی از جمله خودروسازان، شرکت های انرژی و ارتش ایالات متحده را تامین می کنند.

مشخص نیست که آیا این روابط ادامه دارد یا خیر، و سین کیانگ Nonferrous به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

اما این ارتباط قبلاً گزارش نشده بین مواد معدنی حیاتی و نوع برنامه‌های انتقال کار در سین کیانگ که دولت ایالات متحده و دیگران آن را نوعی کار اجباری نامیده‌اند، می‌تواند برای صنایع وابسته به این مواد، از جمله بخش جهانی خودرو، دردسر ایجاد کند.

قانون جدید، قانون پیشگیری از کار اجباری اویغورها، از روز سه شنبه در ایالات متحده اجرایی می شود و محصولاتی را که در سین کیانگ ساخته شده اند یا با برنامه های کاری آنجا ارتباط دارند، از ورود به این کشور منع می کند. واردکنندگانی که با سین کیانگ ارتباط دارند می‌خواهد اسنادی ارائه دهند که نشان دهد محصولات آنها و هر ماده خامی که با آن ساخته می‌شود، عاری از کار اجباری است – با توجه به پیچیدگی و شفافیت زنجیره‌های تامین چین، این کار دشواری است.

صنایع پوشاک، مواد غذایی و خورشیدی قبلاً با گزارش‌هایی مبنی بر مرتبط کردن زنجیره‌های تامین آنها در سین‌کیانگ به کار اجباری تغییر کرده‌اند. شرکت های خورشیدی در سال گذشته مجبور شدند پروژه های میلیارد دلاری خود را در حالی که زنجیره تامین خود را بررسی می کردند، متوقف کنند.

با توجه به پیوند عمیق سین کیانگ با مواد خام مورد نیاز برای فناوری نسل بعدی، صنعت باتری جهانی ممکن است با اختلالات خاص خود مواجه شود.

کارشناسان تجارت تخمین زده اند که هزاران شرکت جهانی ممکن است در زنجیره تامین خود پیوندی با سین کیانگ داشته باشند. اگر ایالات متحده قانون جدید را به طور کامل اجرا کند، می تواند منجر به مسدود شدن بسیاری از محصولات در مرز شود، از جمله محصولات مورد نیاز برای خودروهای الکتریکی و پروژه های انرژی تجدیدپذیر.

برخی از مقامات دولت مخالفت خود را با قطع حمل و نقل کلیه کالاهای چینی مرتبط با سین کیانگ مطرح کردند و استدلال کردند که این امر برای اقتصاد ایالات متحده و انتقال انرژی پاک مخل خواهد بود.

نماینده توماس آر. سووزی، نماینده دموکرات نیویورک که به ایجاد گروه اویغور در کنگره کمک کرد، گفت که اگرچه ممنوعیت محصولات از منطقه سین کیانگ ممکن است باعث افزایش قیمت کالاها شود، “خیلی بد است.”

او گفت: “ما نمی توانیم به تجارت با افرادی که حقوق اولیه بشر را نقض می کنند ادامه دهیم.”

برای درک اینکه صنعت باتری چقدر به چین وابسته است، نقش این کشور را در تولید موادی که برای این فناوری حیاتی هستند در نظر بگیرید. در حالی که امروزه بسیاری از فلزات مورد استفاده در باتری ها در جاهای دیگر استخراج می شوند، تقریباً تمام پردازش های مورد نیاز برای تبدیل آن مواد به باتری در چین انجام می شود. به گفته یک شرکت تحقیقاتی Benchmark Mineral Intelligence، این کشور 50 تا 100 درصد لیتیوم، نیکل، کبالت، منگنز و گرافیت جهان را پردازش می کند و 80 درصد سلول هایی که باتری های لیتیوم یونی را تامین می کنند، می سازد.

دیزی جنینگز گری، تحلیلگر ارشد در بنچمارک مینرال اینتلیجنس می گوید: «اگر بخواهید به باتری خودروهای الکتریکی نگاه کنید، چین نیز در این امر دخالت می کند.

مواد غیرآهنی سین کیانگ – از جمله مجموعه ای سرگیجه آور از مواد معدنی ارزشمند مانند روی، بریلیم، کبالت، وانادیوم، سرب، مس، طلا، پلاتین و پالادیوم – در طیف گسترده ای از محصولات مصرفی، از جمله داروسازی، جواهرات، ساختمان ها استفاده شده است. مواد و الکترونیک این شرکت همچنین ادعا می کند که یکی از بزرگترین تولید کنندگان فلز لیتیوم در چین و دومین تولید کننده بزرگ کاتد نیکل است که می تواند برای ساخت باتری، فولاد ضد زنگ و سایر کالاها استفاده شود.

در سال‌های اخیر، این شرکت در جنوب سین‌کیانگ، وطن اکثر اویغورها، گسترش یافته و ذخایر ارزشمند جدیدی را به دست آورده است که مدیران آن را برای امنیت منابع چین «بسیار حیاتی» توصیف می‌کنند.

ما Xingrui، مهندس سابق هوافضا که در سال 2021 به عنوان دبیر حزب کمونیست سین کیانگ منصوب شد، از چشم انداز سین کیانگ به عنوان منبع مواد با فناوری پیشرفته صحبت کرده است. در این ماه، او به مدیران شرکت‌های غیرآهنی سین‌کیانگ و سایر شرکت‌های دولتی گفت که باید در انرژی‌های جدید، مواد و سایر بخش‌های استراتژیک «گام بردارند».

نقش سین کیانگ غیر آهنی در برنامه های انتقال کار چندین سال پیش به عنوان بخشی از تلاش های شی جین پینگ، رهبر چین برای تغییر شدید جامعه اویغور به ثروتمندتر، سکولارتر و وفادارتر به حزب کمونیست افزایش یافت. در سال 2017، دولت سین کیانگ برنامه‌های خود را برای انتقال 100000 نفر از سین‌کیانگ جنوبی به مشاغل جدید طی سه سال اعلام کرد. ده‌ها شرکت دولتی، از جمله سین‌کیانگ غیرآهنی، مأمور شدند 10000 نفر از این کارگران را در ازای دریافت یارانه و پاداش جذب کنند.

به نظر می رسد کارگران منتقل شده تنها بخش کوچکی از نیروی کار در سین کیانگ غیرآهنی را تشکیل می دهند، شاید چند صد نفر از بیش از 7000 کارمند آن. این شرکت و شرکت‌های تابعه آن گزارش دادند که از سال 2017 تا 2020، 644 کارگر را از دو شهرستان روستایی در جنوب سین‌کیانگ استخدام کرده‌اند و از آن زمان به بعد بیشتر آموزش دیده‌اند.

تعدادی از کارگران به معدن و کارخانه ذوب مس نیکل این شرکت فرستاده شدند که توسط صنعت معدن سین کیانگ شین سین اداره می شود، یک شرکت تابعه فهرست شده در هنگ کنگ که از ایالت آلاسکا، سیستم دانشگاه تگزاس و ونگارد سرمایه گذاری کرده است. کارگران دیگر به شرکت های تابعه ای رفتند که لیتیوم، منگنز و طلا تولید می کردند.

سین کیانگ نونفروس گفت، قبل از انتصاب به کار، به اقلیت‌های عمدتاً مسلمان سخنرانی‌هایی درباره «ریشه‌کن کردن افراط‌گرایی مذهبی» و تبدیل شدن به کارگران مطیع و مطیع قانون که «ملت چینی خود را پذیرفتند» برگزار شد.

پذیرفته شدگان یک واحد شرکتی شش ماه دوره آموزشی شامل تمرینات نظامی و آموزش ایدئولوژیک را پشت سر گذاشتند. آنها تشویق شدند تا علیه افراط گرایی مذهبی صحبت کنند، با “افراد دو چهره” – اصطلاحی برای کسانی که به طور خصوصی مخالف سیاست های دولت چین هستند – مخالفت کنند و نامه ای به بزرگان شهر خود بنویسند و از حزب کمونیست و این شرکت قدردانی کنند. حساب رسانه اجتماعی شرکت کارآموزان با ارزیابی‌های سخت‌گیرانه‌ای مواجه شدند که «اخلاق» و رعایت قوانین نیمی از امتیاز آنها را تشکیل می‌داد. کسانی که امتیازات خوبی کسب می کردند حقوق بهتری دریافت می کردند، در حالی که دانش آموزان و معلمانی که قوانین را نقض می کردند مجازات یا جریمه می شدند.

حتی در حالی که موفقیت برنامه ها را تبلیغ می کند، تبلیغات این شرکت به فشار دولت بر آن برای دستیابی به اهداف انتقال نیروی کار، حتی از طریق همه گیری ویروس کرونا اشاره می کند.

مقاله ای در سال 2017 در سین کیانگ دیلی به نقل از یک روستایی 33 ساله می گوید که او در ابتدا تمایلی به بیرون رفتن برای کار نداشت و از درآمد حاصل از کشاورزی «کاملاً راضی» بود، اما متقاعد شد که برای کار در سین کیانگ Nonferrous برود. پس از اینکه اعضای حزب چندین بار به خانه او رفتند تا «روی تفکر او کار کنند»، یکی از شرکت های تابعه بود. و در بازدیدی که در سال 2018 از شهرستان کریا داشت، ژانگ گوهوا، رئیس شرکت، به مقامات گفت که «روی تفکر» خانواده‌های کارگران منتقل شده کار کنند تا اطمینان حاصل شود که هیچ‌کس شغل خود را رها نمی‌کند.

مقامات چینی می گویند که همه مشاغل داوطلبانه است و انتقال کار به خانواده های روستایی با دادن دستمزد ثابت، مهارت ها و آموزش به زبان چینی به رهایی از فقر کمک می کند.

با توجه به دسترسی محدود روزنامه نگاران و شرکت های تحقیقاتی به سین کیانگ، تعیین سطح اجباری که هر کارگر فردی با آن مواجه شده است دشوار است. لورا تی مورفی، استاد حقوق بشر و برده داری معاصر در دانشگاه شفیلد هالام در بریتانیا، گفت که مقاومت در برابر چنین برنامه هایی به عنوان نشانه ای از فعالیت های افراطی تلقی می شود و خطر فرستادن به اردوگاه بازداشت را در پی دارد.

او گفت: «یک فرد اویغور نمی تواند به این موضوع نه بگوید. آنها مورد آزار و اذیت قرار می گیرند یا به قول دولت تحصیل می کنند تا اینکه مجبور به رفتن شوند.»

فایل‌هایی از سرورهای پلیس در سین‌کیانگ که ماه گذشته توسط بی‌بی‌سی منتشر شد، سیاست تیراندازی به کشتن را برای کسانی که سعی در فرار از کمپ‌های اسارت را دارند، و همچنین بستن چشم‌بند و غل و زنجیر اجباری برای «دانشجویان» که بین تأسیسات منتقل می‌شوند، شرح می‌دهد.

به نظر می رسد سایر شرکت های فلزی و معدنی چینی نیز با انتقال نیروی کار در مقیاس کوچکتر مرتبط هستند، از جمله Zijin Mining Group Co. Ltd. که دارایی های کبالت و لیتیوم را در سراسر جهان خریداری کرده است، و Xinjiang TBEA Group Co. Ltd. طبق گزارش های رسانه ها و تحقیقات دانشگاهی، آلومینیوم برای کاتد باتری های لیتیومی. به گفته یک شرکت تحقیقاتی Horizon Advisory، نهادهای دیگری که قبلاً توسط ایالات متحده به دلیل نقض حقوق بشر تحریم شده بودند نیز در زنجیره تأمین گرافیت، یک ماده کلیدی باتری که فقط در چین پالایش می شود، دخیل هستند.

مواد خامی که این کارگران تولید می‌کنند در زنجیره‌های تامین پیچیده و مخفی ناپدید می‌شوند و اغلب از چندین شرکت عبور می‌کنند و به قطعات خودرو، الکترونیک و سایر کالاها تبدیل می‌شوند. در حالی که این امر ردیابی آنها را دشوار می کند، سوابق نشان می دهد که سین کیانگ غیر آهنی کانال های بالقوه متعددی را به ایالات متحده توسعه داده است. بسیاری از مواد این شرکت احتمالاً قبل از ارسال به خارج از کشور، در کارخانه‌های چینی به محصولات دیگر تبدیل می‌شوند.

برای مثال، سین‌کیانگ غیرآهنی تامین‌کننده فعلی شرکت Livent در چین، یک غول شیمیایی با دفتر مرکزی در ایالات متحده است که از لیتیوم برای تولید مواد شیمیایی مورد استفاده برای ساخت لاستیک‌های داخلی خودرو، تجهیزات بیمارستانی، داروسازی، مواد شیمیایی کشاورزی و الکترونیک استفاده می‌کند.

یک سخنگوی Livent گفت که این شرکت کار اجباری را در میان فروشندگان خود ممنوع می کند و بررسی دقیق آن هیچ علامت قرمزی را نشان نداده است. Livent به این سوال که آیا محصولات ساخته شده با مواد سین کیانگ به ایالات متحده صادر می شود یا خیر پاسخ نداد.

در تئوری، قانون جدید ایالات متحده باید تمام کالاهای ساخته شده با مواد خام مرتبط با سین کیانگ را تا زمانی که ثابت شود عاری از بردگی یا شیوه های کار اجباری هستند، مسدود کند. اما باید دید که آیا دولت ایالات متحده مایل است یا می‌تواند چنین مجموعه‌ای از کالاهای خارجی را دور بزند.

ایوان اسمیت، مدیر اجرایی شرکت تحقیقاتی زنجیره تامین Altana AI گفت: «چین برای بسیاری از زنجیره‌های تأمین بسیار مهم است. “کالاهای کار اجباری راه خود را به بخش وسیعی از اقتصاد جهانی ما باز می کنند.”

ریموند ژونگ و مایکل فورسایت گزارش کمک کرد