روز جهانی پناهندگان: با سیاستمداران سومالیایی که در شمال اروپا نفوذ می کنند ملاقات کنید

برای علامت گذاری روز جهانی پناهندگانیورونیوز مشخصات دو سومالیایی را نشان می دهد و سفرهای آنها را از ورود به شمال اروپا تا پیشرفت های آنها به عنوان سیاستمدار دنبال می کند.

_در منطقه نوردیک، اولین سومالیایی ها در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 وارد شدند. بعدها، با شدت گرفتن جنگ داخلی سومالی، افراد تازه وارد آمدند.
_

اکنون، نسل اول پناهندگان سومالیایی در سیاست، از سطح شورای محلی تا صحنه ملی، نشان خود را می‌گذارند.

چالش های بسیاری در شهرهای کوچک برای مهاجران

سلطان سعید احمد اولین نماینده پارلمان فنلاند با سابقه سومالیایی است. خانواده او زمانی که او نوجوان بود به عنوان پناهنده با ویزای اتحاد خانواده به کشور شمال اروپا آمدند تا به برادرش که قبلاً در آنجا زندگی می کرد بپیوندند.

در آن زمان مقامات فنلاند سیاستی داشتند که پناهندگان را به جای متمرکز کردن همه آنها در شهرهای بزرگتر در مناطق مختلف کشور قرار می دادند، بنابراین سولدان و خانواده اش برای زندگی به کارلیای شمالی رفتند، منطقه ای در شمال شرقی فنلاند در امتداد مرز روسیه. .

سولدان 29 ساله گفت: “زمان خوبی برای زندگی در کارلیای شمالی، یادگیری زبان، شروع مدرسه و انطباق با فرهنگ فنلاند بود. اما در شهرهای کوچک نیز چالش های زیادی وجود دارد، به خصوص زمانی که شما یک پیشینه مهاجر دارید.” .

او به یورونیوز می گوید: “شهرهای بزرگ همیشه فرصت های شغلی بیشتری دارند، آنها بردبارتر هستند. این شهرهای کوچکتر، از آنجایی که تعداد زیادی مهاجر ندارند، چالش های زیادی وجود دارد.”

شهر اصلی کارلیای شمالی، Joensuu، شهرت خود را به عنوان مکانی خطرناک برای مهاجران در اوایل دهه 1990 به دست آورده بود. حملات خشونت آمیز توسط اسکین هدها مشکل بسیار بدی که باعث نگرانی زیادی برای مادر سولدان شد که می خواست خانواده را به لندن منتقل کند.

“ما دور هم جمع شدیم و گفتیم “مادر، از کودکی ما از جایی به جای دیگر نقل مکان کرده ایم، و هر بار باید شروع به سازگاری با یک زبان جدید و فرهنگ جدید کنیم. اما ما درک می کنیم که شما به عنوان یک مادر تنها احساس تنهایی می کنید. دیگر مردم سومالی و نه مردم آفریقایی دیگر. پس شاید ما مصالحه کنیم و به هلسینکی برویم، جایی که دیاسپورای بزرگتری وجود دارد؟”

فعالیت سیاسی سولدان تنها پس از نقل مکان خانواده به هلسینکی آغاز شد و او در انتخابات سال 2011 شاهد پیشرفت حزب راست راستی فنلاندی های واقعی بود.

او تصمیم گرفت که این یک زنگ بیدارباش برای ایستادگی در برابر نژادپرستی و بیگانه هراسی بود و به حزب سیاسی اتحاد چپ رسید و خواست تا قبل از انتخابات شورای محلی بعدی نامزد شود.

اولین انتخابات مطابق خواسته او پیش نرفت و او رای کافی برای یک کرسی در شورای شهر هلسینکی به دست نیاورد، اما استقامت کرد.

“وقتی دیدم انتخاب نمی شوم، ناامید شدم. اما همچنین تصمیم گرفتم که یک مرد جوان هستم، به تازگی از کارلیای شمالی به هلسینکی نقل مکان کردم و 91 نفر به این نتیجه رسیدند که من بهترین فرد برای مراقبت از منافع آنها هستم. گفت: “سلدان، این شروع خوبی است!”

به سرعت به انتخابات محلی بعدی در سال 2017 و در این زمان Suldaan به ائتلاف چپ پیوسته بود و قبلاً یک موقعیت رهبری در مدیریت حزب داشت. هنگامی که آرا شمارش شد، او با آرای بیشتری نسبت به مبارز کهنه کار پائوو وایرینن – یکی از مشهورترین سیاستمداران فنلاند، به عضویت شورای شهر انتخاب شد.

در انتخابات عمومی 2021 فنلاند، سولدان مستقیماً به پارلمان راه یافت، اما در سیستم فهرست حزبی او جایگزین سیاستمدار دیگری از اتحاد چپ شد تا اولین سومالیایی باشد که به نمایندگی از هلسینکی در پارلمان فنلاند نشسته است.

“هر زمانی که من سخنان نفرت انگیز یا پیام نفرت انگیز دریافت می کنم و اگر من استعفا بدهم، این افراد پیروز می شوند. همیشه کسی که اول می آید فداکاری می کند و اکنون جوانانی از یک پیشینه مهاجر یا پیشینه اقلیت های مختلف حداقل افرادی را دارند که می توانند با آنها تماس بگیرند. یک الگو.”

از مددکار اجتماعی گرفته تا سیاستمدار

در نروژ، ماریان حسین او نه تنها اولین نماینده منتخب با پیشینه سومالیایی بود، بلکه اولین فرد آفریقایی تبار بود که کرسی پارلمان اسلو را به دست آورد.

خانواده او زمانی که ماریان 10 ساله بود از عربستان سعودی، جایی که پدرش کارگر مهاجر بود، نقل مکان کردند و در ابتدا خانه جدید او را شوکه کرد.

حسین “شما از یکی از گرم ترین مناطق جهان به یکی از سردترین مناطق می آیید. ما در فصل زمستان با برف آمدیم و در شهر نبودیم، بلکه در منطقه ای نزدیک به لیلهامر بودیم، جایی که آنها بازی های المپیک زمستانی داشتند.” 36 ساله به یورونیوز گفت.

یکی از چشم نوازترین چیزها برای ماریان جوان، سیستم آموزشی نروژ بود، که در آن پسران و دختران مجاز به تحصیل در مدارس دولتی بودند – در خانه قبلی آنها فقط اتباع سعودی حق رفتن به مدارس دولتی را داشتند در حالی که خانواده های کارگر مهاجر ممنوع بودند.

ماریان خیلی دیر وارد سیاست شد، پس از اینکه تحصیلات خود را به پایان رساند و به عنوان مددکار اجتماعی مشغول به کار شد.

او می‌گوید: «من در فعالیت‌های مختلفی مشغول بودم، اما هرگز خودم را در عرصه سیاسی ندیدم.

و مانند سولدان، انتخاب سیاستمداران دست راستی به دولت بود که او را وادار کرد تا بیشتر در سطح ملی درگیر سیاست شود.

او گفت: «در سال 2013 در نروژ، حزب محافظه کار قدرت را به دست گرفت و آنها با حزب پیشرفت (جناح راست) شروع به حکومت کردند و در آن شب من به حزب چپ سوسیالیست پیوستم.

هنوز برای ماریان تردید زیادی در مورد اینکه چقدر باید درگیر شود وجود داشت، مخصوصاً در مواجهه با این ایده که به اندازه کافی درباره سیاست نمی‌دانست یا تجربه لازم برای پیوستن به یک مناظره تلویزیونی را ندارد.

اما او الگوهایی داشت که به آنها نگاه می کرد، مانند حنان عشراوی، سیاستمدار فلسطینی.

“بنابراین من در مورد زنان در سیاست می دانستم، اما هرگز فکر نمی کردم که یکی از آنها باشم!”

“زمان می برد تا بفهمم چقدر تاثیر دارم، اما این بسیار مهم است که در 20 سال گذشته بحثی در مورد اینکه چقدر پناهجویان در جامعه نروژی ادغام شده اند برای شرکت در مناظره هایی که در آن مردم درباره تاریخ ما و ما بحث می کنند وجود داشته است. زندگی می کند”

بسیار مهم است که در این بحث ها حضور داشته باشیم و به آنها بگوییم چه چیزی کار می کند و چه چیزی کار نمی کند و مردم چگونه زندگی می کنند و اجازه ندهید افرادی که از ترس به عنوان یک دستور کار سیاسی استفاده می کنند.