یوگی برا: مردی که پشت بزرگترین عبارات بیسبال قرار دارد | بیسبال

Yاوگی برا زمانی که در دهه 1940 به نیویورک یانکیز پیوست، ظاهر خود را به شدت مورد توجه قرار داد. Pinstripes سازمان برتر در لیگ برتر بیسبال بود، و پشتیبان جدید آنها گفته شد که او برای یانکی بودن بسیار زشت است. با این حال، او ابتدا به عنوان یک بازیکن و سپس به عنوان یک مدیر حرفه ای فوق العاده در MLB ادامه داد، و مشاهدات عجیب و غریب و اغلب دقیقی را در سراسر این مدت انجام داد، از جمله “تا زمانی که تمام شود تمام نمی شود” (اگرچه شکی وجود دارد که آیا او تا به حال این عبارت را به زبان آورده ام). یک مستند جدید در مورد برا به این “یوگییسم” در عنوان خود اشاره می کند – تمام نمی شود، به کارگردانی شان مولین.

این فیلم ادای احترامی شیرین به برا است که در 90 سالگی در سال 2015 درگذشت. این فیلم اخیراً اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم ترایبکا انجام داد و همچنین در جشنواره فیلم Nantucket که از 22 ژوئن آغاز می شود، نمایش داده می شود. لیندسی برا، نوه برا، که در این فیلم حضور دارد، پاسخ پدربزرگش به شوخی های هم تیمی هایش در مورد ظاهر او را تحسین می کند.

لیندسی برا می‌گوید: «او پاسخ شوخ‌آمیز داشت: «هرگز ندیدم کسی با صورتش ضربه بخورد». من می دانم که او واقعاً خوب بود که اجازه می داد چیزها از پشتش بیرون بروند.»

یوگییسم ها به بخشی از فرهنگ آمریکا تبدیل شده اند و هشت مورد در آخرین جلد نقل قول های آشنای بارتلت گنجانده شده است، بیش از هر رئیس جمهور ایالات متحده. از جمله: «رکود؟ من در هیچ کسادی نیستم من فقط نمی زنم.» او به‌عنوان پیشرو برای محصولاتی از یو-هو گرفته تا افلاک، این شخصیت را بازی می‌کرد و اردک افلاک را با جملاتی مانند «و پول نقد به شما می‌دهند، که به اندازه پول خوب است» را متحیر می‌کرد.

پانل های فیلم یوگییسم های مختلف را با سخنان حکیمان دیگر در طول تاریخ، از کنفوسیوس تا انیشتین، جفت می کند. «اگر به دوشاخه‌ای در جاده رسیدید، آن را بردارید» همراه با مشاهدات رابرت فراست است: «دو جاده در یک جنگل از هم جدا می‌شوند، و من، جاده‌ای را انتخاب کردم که کمتر سفر کرده بودم».

لیندسی برا در پاسخ به این سوال که کدام یک از جمله‌های پدربزرگش مورد علاقه‌اش است، می‌گوید که از جمله‌های وجودی‌اش خوشش می‌آید، مانند «آینده آنطور که بود نیست» و «اگر دنیا عالی بود، اینطور نمی‌شد». او خاطرنشان می کند که خانواده برا فلسفه دوشاخه در جاده را پذیرفته اند – در اصل توصیفی از مونتکلیر، نیوجرسی است، جایی که هر دو انشعابات در یک جاده به خانه یوگی منتهی می شدند. خانواده از قول برا به عنوان یادآوری برای توقف تعلل استفاده می کنند.

خانواده در این مستند شرکت کردند و با مولین، فارغ التحصیل وست پوینت که در گارد ملی به عنوان اولین واکنش دهنده حادثه 11 سپتامبر خدمت می کرد، نیروهای خود را ملحق کردند. در Ground Zero، او چندین ماه افسر مسئول بود در حالی که عصرها در حال اجرای استندآپ کمدی بود. حرفه چند وجهی او به او چشم اندازی داد. این فیلم می‌خواهد برا را فراتر از نقل قول‌ها و دیگر لحظات غیرمعمول ارائه دهد – مانند وارد شدن به یک جنجال به‌عنوان مدیر یانکی‌ها در یک جلسه سازدهنی با صدای بلند در اتوبوس تیم یا نگرانی‌های او در مورد ظهور یک شخصیت کارتونی خاص به نام یوگی بیر.

مولین می گوید: «این چیزی است که واقعاً برای من شخصی است. «جامعه زمان بسیار سختی دارد که به کسی اجازه دهد هم بامزه و هم خوب باشد. می توانی یکی باشی یا دیگری… من مدتی استندآپ کمدین بودم، سپس به وست پوینت رفتم. مردم نمی‌دانستند من را چگونه قرار دهند. اگر در جعبه جا نشوید، مردم عصبی می شوند.»

لورنزو پیترو برا در سال 1925 به دنیا آمد و در بخش ایتالیایی-آمریکایی سنت لوئیس بزرگ شد. وقتی برا با دست و پای ضربدری به تماشای بازی‌ها می‌نشست، مقایسه‌ها را با یک یوگی دعوت می‌کرد. در طول جنگ جهانی دوم، برا در یک مأموریت خطرناک برای نیروی دریایی در روز D شرکت کرد. او که یک مرد خانواده فداکار بود، نامه های عاشقانه تلخی را با همسرش، کارمن، رد و بدل کرد، همسرش زمانی که در رستوران Biggie در سنت لوئیس پیشخدمت بود با او آشنا شد. رستوران الهام‌بخش قول او بود: «دیگر هیچ‌کس آنجا نمی‌رود، خیلی شلوغ است»، در حالی که ازدواج 64 ساله یوگی و کارمن باعث شد که او فکر کند: «ما با هم هستیم حتی وقتی با هم نیستیم».

به عنوان یک بازیکن، برا واقعاً خیلی خوب بود. 1430 RBI او برای یک شکارچی بیشتر است. او در زدن توپ های بد و عبور از کلاچ عالی بود. او و هم تیمی‌اش در یانکیز، جو دی ماجیو، تنها بازیکنانی هستند که 350 یا بیشتر از حریف خود را انجام داده‌اند در حالی که کمتر از 400 بار در طول دوران حرفه‌ای خود موفق شده‌اند. برا سه جایزه MVP لیگ آمریکا و یک رکورد 10 عنوان قهرمانی در سری جهانی را به عنوان بازیکن از سال 1946 تا 1963 به دست آورد. همانطور که در فیلم اشاره می شود، او دوره های مختلف عظمت یانکی را از بین برد، از بیب روث تا دی ماجیو و میکی مانتل.

لیندزی برا می‌گوید: «حتی در حال حاضر، من فکر می‌کنم که او به‌عنوان یک بازیکن دست‌کم گرفته شده است، و می‌خواهم این مستند باعث شود مردم به یاد بیاورند که او چقدر خوب بوده است.

و این فقط خانواده او نیستند که بر عظمت او گواهی می دهند. مولین که به‌ویژه از نظر یک متخصص تحت تأثیر قرار گرفته بود، می‌گوید: «در این فیلم، ما به اندازه کافی خوش شانس بودیم که با افراد باورنکردنی مصاحبه کنیم: «جان تورن مورخ رسمی MLB است و ما او را در پرونده داریم… می‌گوید یوگی بزرگترین شکارچی است که تا به حال این بازی را انجام داده است.»

برا پس از دوران بازی خود نیز پیشرفت کرد. او سه حلقه قهرمانی را به عنوان مربی اضافه کرد – یکی با نیویورک متس در فصل معجزه سال 1969، و دو حلقه با یانکی ها در طول تجدید حیات آنها در اواسط دهه 1970. او به عنوان یک مربی، دو تیم مختلف را به مسابقات جهانی برد، یانکیز 1964 و متس 1972. در حالی که هر دو شکست خوردند، صعود تیم متس در سال 72 به پرچم لیگ ملی بود که الهام بخش یوگییسم دیگری شد – “تا زمانی که ریاضی نشوید از آن خارج نمی شوید” که به “تمام نمی شود تا زمانی که تمام شود” تکامل یافت. ”

لیندزی برا با اشاره به مدیر قدیمی برا در یانکی ها می گوید: «یکی از چیزهایی که کیسی استنگل در مورد پدربزرگ گفت این بود که او می توانست در فاضلاب بیفتد و یک ساعت طلایی به دست بیاورد… من می دانم که بازیکنان از بازی کردن برای او لذت می بردند و او هم همینطور بود. واقعاً در قرار دادن افراد در موقعیت‌هایی برای موفقیت خوب است.»

با این حال، دومین دوره او به عنوان سرمربی یانکیز تنها در 16 بازی در فصل 1985 به پایان رسید، زمانی که مالک جورج اشتاینبرنر او را از طریق یکی از زیردستان اخراج کرد. پسر برا، دیل، بازیکن آن تیم بود. این تیراندازی یک کشش سخت برای پدر و پسر بود. یوگی قول داد که دیگر هرگز از استادیوم یانکی بازدید نکند، در حالی که دیل متعاقباً درگیر یک رسوایی مواد مخدر شد. دیل پس از مدتی عشق سخت پدرش از مواد مخدر رها شد و خاطراتی درباره تجربیات خود منتشر کرد. در مورد یوگی، او و اشتاینبرنر در نهایت با تشویق گوینده تیم، سوزین والدمن، تصمیم گرفتند. هنگامی که اتحاد دوباره طوفانی شد، کارمن برا برای کاهش تنش مداخله کرد. در سال 1999، یوگی به تبعید 14 ساله پایان داد و برای روز یوگی برا به استادیوم یانکی بازگشت، با حضور لارسن، پارچ بازی کامل سری جهانی. نتیجه در زمین؟ یک بازی عالی دیگر، توسط یانکی دیوید کون، در برابر نمایشگاه مونترال.

مولین می‌گوید: «فکر می‌کنم باب کاستاس این را در مستند بهترین گفت. جورج اشتاینبرنر شخصیتی قطبی بود، اما آشکارا عاشق یانکی ها و یوگی بود، و در روابط آنها تنش وجود داشت. او می‌افزاید: «داستان‌های بزرگ شامل موقعیت‌های دشوار است. من فکر می کنم راهی که در نهایت نتیجه گرفت، در پایان، فوق العاده و برای بهترین بود.»

چگونه یوگی برا را خلاصه کنیم؟ خوب، با متس، او یک بار متوجه شد که ران سوبودا، بازیکنی که در حال ظهور است، تلاش می کند مانند فرانک رابینسون ضربه بزند. توصیه یوگی: “اگر نمی توانید از او تقلید کنید، از او کپی نکنید.” یوگی برا واقعا تکرار نشدنی بود.