کلی هولمز به عنوان همجنس گرا ظاهر می شود: “من باید این کار را اکنون برای خودم انجام می دادم” | کلی هلمز

فعالان حقوق همجنس گرایان از تصمیم دام کلی هولمز برای بیرون آمدن در سن 52 سالگی استقبال کرده اند، اقدامی که این پرسش را در مورد اینکه چه تعداد از افراد مسن پس از بزرگ شدن در زمان های همجنس گرا هراسانه تر از علنی بودن در مورد تمایلات جنسی خود می ترسند.

دارنده دو مدال طلای المپیک روز یکشنبه یک سکوت دردناک عمومی 34 ساله را در مورد تمایلات جنسی خود برداشت و گفت که احساس می کند پس از سال ها که در آن احساس افسردگی، اضطراب و حتی خودکشی می کند، سرانجام با بیرون آمدن از هیجان “از هیجان منفجر می شود” راز او را از همه به جز خانواده و دوستان نزدیک نگه می دارد.

هولمز که در سال 1988 وقتی یکی از سربازان زن ارتش را بوسید متوجه شد که یک لزبین است، به ساندی میرر گفت: «همجنس گرا بودن در ارتش غیرقانونی بود. خطر، اگر گرفتار می شدی، دستگیری، دادگاه نظامی، بیرون انداختن و گاهی زندانی شدن بود. من از 14 سالگی می خواستم در نیروهای مسلح باشم و از ماندن در نیروهای مسلح ناامید بودم، بنابراین نمی توانستم به آنها اطلاع دهم. اما واقعاً سخت بود زیرا زندگی من را در ترس فرو برد.»

او توضیح داد که چگونه پس از کسب مدال های طلا در دوی 800 متر و 1500 متر در المپیک آتن در سال 2004، نگران این بود که او را کنار بگذارند.

او گفت: «دلیلی که نمی‌خواستم منتشر شود این بود که واقعاً افرادی در ورزش را نمی‌شناختم که همجنس‌گرا بودند». ممنوعیت در ارتش تنها چهار سال برداشته شده بود [before] و من هرگز از کسی نپرسیده بودم که اگر چیزی بگویم، مجازاتی وجود دارد یا خیر. من هنوز کاملاً متحجر بودم.

او به ساندی میرر گفت: «الان باید این کار را برای خودم انجام می‌دادم. «این تصمیم من بود. من از گفتنش عصبی هستم احساس می کنم از هیجان منفجر می شوم. گاهی با خیال راحت گریه می کنم. لحظه ای که این موضوع آشکار می شود، من اساساً از شر آن ترس خلاص می شوم.

ارقام دفتر آمار ملی که ماه گذشته منتشر شد نشان داد که افراد کمتری از نسل هلمز نسبت به بزرگسالان جوانتر مایل به شناسایی همجنس گرا هستند. در سال 2020، تنها 2 درصد از افراد 50 تا 64 ساله گفتند که همجنس گرا، لزبین یا دوجنسه هستند، در حالی که این رقم در بین 25 تا 34 سال 4.5 درصد بود.

هولمز گفت که وقتی برای اولین بار متوجه شد که همجنس‌گرا است، در سال 1988، وحشت ناشی از ایدز در بریتانیا گرفتار شد که به همجنس‌گرایان بدنام می‌شد. طبق قانون بخش 28 که از سال 1988 تا 2003 در انگلستان و ولز و تا سال 2000 در اسکاتلند اجرا شد، مدارس از “ترویج همجنس‌گرایی” منع شدند. همجنس گرایان در ارتش تا سال 2000 اخراج شدند و برخی از آنها در دادگاه نظامی محاکمه شدند.

پیتر تاچل، فعال حقوق همجنس‌گرایان، گفت: «کلی هولمز نوک کوه یخ است.

او گفت: «آنها در دوره ای از همجنس گرا هراسی اغلب سمی بزرگ شدند و حتی اگر بریتانیا امروز لیبرال تر است، آنها مادام العمر از این تجربه آسیب دیده اند.

هولمز گفت: “زمان های تاریک زیادی وجود داشته که آرزو می کردم می توانستم فریاد بزنم که همجنس گرا هستم – اما نمی توانستم. من در تمام زندگی ام متقاعد شده بودم که اگر اعتراف کنم که در ارتش همجنسگرا هستم، باز هم در مشکل خواهم بود.

هولمز به ساندی میرر گفت زمانی که او 23 ساله بود، پادگان هایش توسط پلیس نظامی سلطنتی بازرسی شد و او معتقد بود که برای این بود که بفهمد آیا هیچ یک از سربازان لزبین هستند یا خیر.

او در سال 2003 قبل از مسابقات جهانی دو و میدانی در فرانسه خود را با قیچی برید. او به یاد می آورد: «من در حمام کمپ بودم و به معنای واقعی کلمه می خواستم آنقدر بلند فریاد بزنم، شیر آب را روی اشک هایم زدم. دیگر نمی‌خواستم اینجا باشم.»

رابی دی سانتوس، سخنگوی سازمان خیریه استون وال، گفت: “من واقعاً امیدوارم که این زنگ بیدارباشی برای هر کسی باشد که امروز درگیر تعصب و محرومیت است.” حقیقت با جهان».

د سانتوس گفت: «این فقط مربوط به یک جنگ فرهنگی نیست. “این در مورد تاثیر طولانی مدت بر مردم است.”

ما انتظار داریم که افراد زیادی برای چندین دهه در سایه هوموفوبیا، دوجنس گرایی و ترنس هراسی زندگی کنند. بسیاری از مردم احساس می‌کنند که توسط دوستان و خانواده مورد قضاوت قرار خواهند گرفت.» اگر احساس کنید که با افراد بسیار نزدیکتان دروغ می گویید و مردم نگران ارسال سیگنالی مبنی بر عدم اعتماد به اطرافیان خود هستند، می تواند سخت تر باشد.