بحران جهانی غذا در حالی رخ می دهد که اوکراین پس از تهاجم روسیه، غلات خود را صادر می کند

تهاجم روسیه به اوکراین که اکنون در چهارمین ماه خود قرار دارد، مانع از خروج غلات از «سبد نان جهان» و گران‌تر شدن غذا در سراسر جهان شده است.

محاصره بنادر اوکراین توسط نیروهای روسیه، تخریب و دزدی ادعایی غلات و ماشین آلات کشاورزی این کشور، و گلوله ها و مین هایی که اکنون در مزارع این کشور پراکنده شده اند، تهدیدی برای تشدید کمبود، گرسنگی و بی ثباتی سیاسی در کشورهای در حال توسعه است.

هفته ها مذاکرات در مورد کریدورهای ایمن برای خروج غلات از بنادر دریای سیاه اوکراین پیشرفت چندانی نداشته است و با فرا رسیدن فصل برداشت تابستان، فوریت ها افزایش یافته است.

“این باید در یکی دو ماه آینده اتفاق بیفتد [or] آنا ناگورنی، یکی از اعضای هیئت مدیره دانشکده اقتصاد کیف، گفت: این وحشتناک خواهد بود.

ناگورنی گفت که 400 میلیون نفر در سراسر جهان به منابع غذایی اوکراین وابسته هستند.

روسیه و اوکراین با هم نزدیک به یک سوم گندم و جو جهان، بیش از 70 درصد روغن آفتابگردان خود را صادر می کنند و تامین کنندگان برجسته ذرت هستند. روسیه بزرگترین تولید کننده کود در جهان است.

این جنگ با ممانعت از رسیدن حدود 20 میلیون تن غلات اوکراینی به خاورمیانه، شمال آفریقا و بخش‌هایی از آسیا، قیمت‌های جهانی مواد غذایی را که از قبل بالا می‌رفت، به شدت افزایش داد.

پیش بینی های سازمان ملل نشان می دهد که تا 181 میلیون نفر در 41 کشور ممکن است با بحران غذایی یا حتی قحطی آشکار مواجه شوند.

با توجه به اینکه اوکراین به دنبال مسیرهای صادراتی جایگزین است، هزینه ها افزایش می یابد

به طور معمول، 90 درصد گندم و سایر غلات مزارع اوکراین از طریق دریا به بازارهای جهانی ارسال می شود. با این حال، محاصره روسیه در سواحل دریای سیاه، بیشتر صادرات این کشور را متوقف کرده است.

مقداری غلات از طریق راه آهن، جاده و رودخانه در اروپا تغییر مسیر می دهند، اما این مقدار در مقایسه با مسیرهای دریایی بسیار ناچیز است. علاوه بر این، محموله ها در حال انجام است، زیرا گیج های ریلی اوکراین با همسایگانش در غرب مطابقت ندارد.

معاون وزیر کشاورزی اوکراین، مارکیان دمیتراسویچ، از قانونگذاران اتحادیه اروپا خواست تا به صادرات غلات بیشتر کمک کنند، از جمله توسعه استفاده از بندر رومانیایی در دریای سیاه، ساخت پایانه های باری بیشتر در رودخانه دانوب، و کاهش تشریفات اداری برای عبور کالا در لهستان. مرز.

اما این بدان معناست که غذا حتی از آنهایی که به آن نیاز دارند دورتر است.

جوزف گلوبر، پژوهشگر ارشد موسسه تحقیقات سیاست غذایی بین المللی در واشنگتن گفت: “اکنون باید تمام راه های اروپا را طی کنید تا دوباره به مدیترانه برگردید. این واقعاً هزینه های باورنکردنی به غلات اوکراینی اضافه کرده است.”

گلوبر، اقتصاددان ارشد سابق در وزارت کشاورزی ایالات متحده، گفت که اوکراین از زمان جنگ تنها توانسته است 1.5 تا 2 میلیون تن غلات در ماه صادر کند که این میزان از بیش از 6 میلیون تن کاهش یافته است.

غلات روسیه نیز خارج نمی شود. مسکو استدلال می کند که تحریم های غرب بر صنایع بانکی و کشتیرانی این کشور، صادرات غذا و کود را برای روسیه غیرممکن می کند و شرکت های کشتیرانی خارجی را از حمل آن می ترساند. مقامات روسیه اصرار دارند که تحریم ها باید برداشته شوند تا غلات به بازارهای جهانی برسد.

اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و دیگر رهبران غربی گفتند که تحریم ها بر غذا تأثیر نمی گذارد.

روسیه “سوء استفاده” از مزیت دریایی و اتهامات تخریب محصولات کشاورزی و سرقت را رد می کند

پس از اینکه لبنان و مصر از خرید آن امتناع کردند، اوکراین روسیه را به گلوله باران زیرساخت های کشاورزی، آتش زدن مزارع، سرقت غلات و تلاش برای فروش آن به سوریه متهم کرد.

تصاویر ماهواره‌ای که در اواخر ماه مه توسط شرکت Maxar Technologies گرفته شده است نشان می‌دهد کشتی‌های با پرچم روسیه در بندری در کریمه با غله بارگیری می‌شوند و چند روز بعد با دریچه‌های باز در سوریه پهلو می‌گیرند.

ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین مدعی شد که روسیه باعث ایجاد بحران جهانی غذا شده است. غرب با مقاماتی مانند چارلز میشل، رئیس شورای اروپا و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، موافق است که می‌گویند روسیه به مواد غذایی سلاح تبدیل می‌شود.

روسیه می‌گوید زمانی که اوکراین مین‌ها را در دریای سیاه بردارد و کشتی‌های وارد شده را برای تسلیحات بررسی کنند، صادرات می‌تواند از سر گرفته شود تا از رسیدن کمک‌های تسلیحاتی غربی به این کشور جلوگیری شود.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه وعده داد که مسکو از مزیت دریایی خود “سوء استفاده” نخواهد کرد و “تمام اقدامات لازم را برای اطمینان از اینکه کشتی ها می توانند آزادانه از آنجا خارج شوند، انجام خواهد داد.”

مقامات اوکراینی و غربی در این تعهد تردید دارند. مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، این هفته گفت که ممکن است ایجاد کریدورهای امن بدون نیاز به پاکسازی مین های دریایی امکان پذیر باشد، زیرا مکان مواد منفجره مشخص است.

اما سؤالات دیگری باقی می ماند، مانند اینکه آیا بیمه گذاران برای کشتی هایی که در یک منطقه جنگی حرکت می کنند، پوشش می دهند یا خیر.

دمیتراسویچ این هفته به وزرای کشاورزی اتحادیه اروپا گفت که تنها راه حل شکست روسیه و رفع انسداد بنادر است. وی گفت: «هیچ اقدام موقت دیگری مانند کریدورهای بشردوستانه به این موضوع رسیدگی نخواهد کرد.

گرسنگی و قحطی “فاجعه بار” میلیون ها نفر را تحت تاثیر قرار خواهد داد

قیمت مواد غذایی قبل از تهاجم به دلیل عواملی از جمله آب و هوای بد و برداشت ضعیف که باعث کاهش عرضه شده بود در حال افزایش بود، در حالی که تقاضای جهانی پس از همه‌گیری کووید-19 به شدت افزایش یافت.

گلوبر به برداشت ضعیف گندم در سال گذشته در ایالات متحده و کانادا و خشکسالی اشاره کرد که به عملکرد دانه سویا در برزیل آسیب زد. همچنین بواسطه تغییرات آب و هوایی تشدید شده است، شاخ آفریقا با یکی از بدترین خشکسالی های خود در چهار دهه اخیر مواجه است، در حالی که موج گرمای بی سابقه در هند در ماه مارس باعث کاهش عملکرد گندم شد.

این امر، همراه با هزینه های سرسام آور سوخت و کود، مانع از پر کردن شکاف های دیگر کشورهای بزرگ تولید کننده غلات شده است.

اوکراین و روسیه عمدتاً کالاهای اساسی را به کشورهای در حال توسعه صادر می کنند که آسیب پذیرترین آنها در برابر افزایش هزینه و کمبود هستند.

کشورهایی مانند سومالی، لیبی، لبنان، مصر و سودان به شدت به گندم، ذرت و روغن آفتابگردان دو کشور متخاصم متکی هستند.

گلوبر گفت: “بار این بار بر دوش افراد بسیار فقیر است.” “این یک بحران انسانی است، بدون شک.”

علاوه بر تهدید گرسنگی، افزایش قیمت مواد غذایی خطر بی ثباتی سیاسی در چنین کشورهایی را به همراه دارد. آنها یکی از عوامل بهار عربی بودند و نگرانی از تکرار آن وجود دارد.

گلوبر گفت که دولت های کشورهای در حال توسعه یا باید اجازه دهند قیمت مواد غذایی افزایش یابد یا به هزینه ها یارانه بدهند. او گفت که کشوری با رفاه متوسط ​​مانند مصر، بزرگترین واردکننده گندم در جهان، می تواند هزینه های غذایی بالاتری را جذب کند.

او گفت: «برای کشورهای فقیری مانند یمن یا کشورهای شاخ آفریقا – آنها واقعاً به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.

گرسنگی و قحطی گریبانگیر آن قسمت از آفریقا است. قیمت مواد اولیه مانند گندم و روغن پخت و پز در برخی موارد بیش از دو برابر می شود، در حالی که میلیون ها دامی که خانواده ها برای شیر و گوشت استفاده می کنند تلف شده اند. در سودان و یمن، درگیری روسیه و اوکراین در رأس سال‌ها درگیری داخلی قرار گرفت.

یونیسف در مورد “انفجار مرگ و میر کودکان” هشدار داد اگر جهان فقط بر جنگ در اوکراین تمرکز کند و اقدامی نکند. آژانس های سازمان ملل تخمین زدند که بیش از 200000 نفر در سومالی با “گرسنگی و گرسنگی فاجعه بار” روبرو هستند، تقریبا 18 میلیون سودانی ممکن است تا سپتامبر گرسنگی حاد را تجربه کنند و 19 میلیون یمنی امسال با ناامنی غذایی روبرو هستند.

قیمت گندم در برخی کشورها تا 750 درصد افزایش یافته است.

جاستوس لیکو، مشاور امنیت غذایی گروه کمک رسانی CARE، پس از بازدید اخیر از سومالی گفت: “به طور کلی، همه چیز گران شده است. چه آب، چه غذا، تقریباً غیرممکن شده است.”

لیکو گفت که فروشنده ای که غذای پخته می فروخت “هیچ سبزیجات یا محصولات حیوانی نداشت. نه شیر و نه گوشت. مغازه دار به ما می گفت که او فقط برای اینکه آنجا باشد.”

در لبنان، نانوایی هایی که قبلاً انواع نان مسطح داشتند، اکنون فقط نان پیتای سفید اولیه را برای حفظ آرد می فروشند.

گزارش اخیر IRC تخمین زده است که پیش بینی می شود 47 میلیون نفر دیگر در سال جاری گرسنگی حاد را تجربه کنند، در حالی که کشورهای آمریکای مرکزی و کارائیب – که قبلاً از تأثیرات اقتصادی COVID-19، درگیری های فزاینده و بلایای طبیعی رنج می برند – همچنین قیمت مواد غذایی بسیار بالاتر از میانگین پنج ساله است.

دیوید میلیبند، رئیس IRC گفت که “میلیون ها نفر مضاعف مجازات می شوند زیرا منابع نجات گروگان گرفته می شوند.”

وی گفت: «جنگ در اوکراین و اثرات ضربه‌ای آن بر سایر زمینه‌های بشردوستانه را نمی‌توان دست کم گرفت و نمایش غم‌انگیزی از شکست سیستم جامعه بین‌المللی در رسیدگی و جلوگیری از رنج بشردوستانه است».

دیگر سازمان‌های غیردولتی مهم حقوق بشر و بشردوستانه به اروپا هشدار داده‌اند که ممکن است موج بزرگی از مهاجرت به کشورهای ثروتمند در غرب، به‌ویژه از کشورهایی که شهروندان آن در معرض خطر خشونت، درگیری و آزار و اذیت قرار دارند، ایجاد کند.

ظرفیت های ذخیره سازی نیز در معرض تهدید است

برای هفته‌ها، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، تلاش می‌کند تا توافقی را برای رفع انسداد صادرات غلات و کود روسیه به دست آورد و به اوکراین اجازه دهد کالاهای خود را از بندر کلیدی اودسا ارسال کند. اما پیشرفت کند بوده است.

در این مدت مقدار زیادی غلات در سیلوهای اوکراینی یا در مزارع گیر کرده است. و چیزهای بیشتری در راه است – برداشت گندم زمستانه اوکراین به زودی آغاز می شود و فشار بیشتری را بر تأسیسات ذخیره سازی وارد می کند، حتی اگر برخی از مزارع به دلیل درگیری ها برداشت نشوند.

کشاورزان اوکراینی نیز باید با مهمات و مین های منفجر نشده مبارزه کنند و جان خود را برای انجام کار خود به خطر بیندازند.

کشورهای اروپایی در حال کار با ایالات متحده بر روی طرحی برای ساخت سیلوهای موقت در مرزهای اوکراین، از جمله در لهستان هستند – راه حلی که به خطوط راه آهن مختلف بین اوکراین و اروپا نیز می پردازد.

جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا روز سه شنبه در سخنرانی خود گفت: ایده این است که غلات را می توان به سیلوها و سپس “به خودروها در اروپا منتقل کرد و آن را به اقیانوس فرستاد و به سراسر جهان رساند. اما زمان بر است.”

دمیتراسوویچ گفت ظرفیت ذخیره غلات اوکراین 15 تا 60 میلیون تن پس از تخریب سیلوها یا سایت‌های اشغال شده توسط نیروهای روسی در جنوب و شرق کاهش یافت.

قیمت مواد غذایی سر به فلک می کشد

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، فائو، اعلام کرد که انتظار می رود تولید جهانی گندم، برنج و سایر غلات در سال 2022 به 2.78 میلیارد تن برسد که 16 میلیون تن کمتر از سال قبل است که اولین کاهش در چهار سال گذشته است.

بر اساس شاخص قیمت گندم فائو، قیمت گندم در سه ماه اول سال نسبت به سال 2021، 45 درصد افزایش یافته است. روغن نباتی 41 درصد جهش داشته است، در حالی که قیمت شکر، گوشت، شیر و ماهی نیز دو رقمی افزایش یافته است.

این افزایش ها به تورم سریعتر در سراسر جهان دامن می زند، اقلام اصلی را گرانتر می کند و هزینه رستوران داران را که مجبور به افزایش قیمت ها شده اند، افزایش می دهد.

برخی کشورها با تلاش برای محافظت از منابع داخلی واکنش نشان می دهند. هند صادرات شکر و گندم را محدود کرده است، در حالی که مالزی صادرات مرغ زنده را متوقف کرده است و سنگاپور را که یک سوم مرغ خود را از همسایه خود می گیرد، نگران کرده است.

موسسه بین المللی تحقیقات سیاست غذایی گفت که کمبود مواد غذایی که با طولانی شدن جنگ بیشتر می شود می تواند منجر به محدودیت های صادراتی بیشتر شود که قیمت ها را بیشتر افزایش می دهد.

استیو متیوز از Gro Intelligence، یک شرکت تجزیه و تحلیل داده و داده های کشاورزی، گفت: تهدید دیگر کود کمیاب و پرهزینه است، به این معنی که مزارع با کم کاری کشاورزان می توانند بهره وری کمتری داشته باشند.

به ویژه کمبود شدید دو ماده شیمیایی اصلی در کود وجود دارد که روسیه یکی از تامین کنندگان اصلی آنها است، همراه با بلاروس که رژیم آن نیز به دلیل حمایت رئیس جمهور الکساندر لوکاشنکو از تهاجم روسیه به همسایه خود تحت تحریم های غرب قرار دارد.

ماتیوس گفت: «اگر کمبود پتاسیم و فسفات را که در حال حاضر داریم ادامه دهیم، شاهد کاهش بازده خواهیم بود. در سال های آینده هیچ سوالی در مورد آن وجود ندارد.”