لستر برنده مسابقه محبوبیت در روایتی شکل گرفته از کارت دیویس | لیگ برتر

تیاو محبوب بود بهترین باشگاه در راگبی انگلیسی، که مدت زیادی از جایگاه مرسوم خود در راگبی انگلیس دور بوده است، دوباره بر سکو نشسته است. آن‌ها به‌خاطر گلی که در آخرین لحظه توسط یکی از محبوب‌ترین بازیکنان راگبی انگلیسی به ثمر رسید، آن‌قدر طولانی بود که فهمیدند این اولین فینال لیگ برتر او بود، شگفت‌زده شد. و پسر، آیا آن را به خوبی پایین آمد.

و آنها همه این کارها را علیه … خوب، می‌توانیم با خیال راحت بگوییم، عادلانه یا نه، ساراسنز محبوب‌ترین باشگاه در راگبی انگلیسی نیست.

چیزی اجتناب ناپذیر در مورد نحوه آویزان شدن آنها در این بازی وجود داشت، 12 امتیازی که در طی یک طلسم در سطل گناه برای نیمه اول خود، آلد دیویس، دریافت کردند، در نیمه اول، قبل از اینکه در کوارتر پایانی به طرز محسوسی اپیلاسیون کنند. همه بهترین تیم های قهرمان شجره نامه خود را نشان می دهند.

اگر وین بارنز، محبوب ترین داور راگبی انگلیس، خود را بین بیلی وونیپولا، در حمله چندمین بار به قلب دفاع ببرها نمی دید، حتی ممکن بود تلاشی را به ثمر برسانند که می توانست بازی را در پنج دقیقه مانده به پایان بازی به پایان برساند. و آن مدافعان خودمان. ساراسین ها در خط لستر ازدحام می کردند، درست زمانی که جمع شده بودند تا در آخرین دقایق فینال، ضربات معمول خود را انجام دهند. و مجبور شدند برای یک اسکرام توقف کنند. لحظه رفت

همانطور که می گویند، آنها استراحت هستند. آنها تنها با پنالتی از آن دیدار، که پایانی از رویاهای یک فرد را رقم زدند، بیرون آمدند. پلک زدن و ساراسنز اجازه دادند که آخرین بمباران ابدی ضربات ناامن برود و ناگهان لستر به جای آن ازدحام کرد. فردی برنز موقعیت عجیبی را در سمت راست پست ها و در واقع کمی عقب تر از آنچه لازم بود به دست گرفت. ایرادی نداره. گل دراپ او خوب بود – واکنش او، نیمکت و به طور کلی جمعیت به تنهایی به اندازه ای بود که اشک در چشم ها جاری شد.

او گفت: «فکر می‌کردم چنین لحظاتی برای من ساخته نشده است. “من در ناباوری هستم! زمانی که از پنج سالگی شروع به بازی کردم، دو جاه طلبی داشتم – بازی برای انگلیس و کسب عنوان برتر. اکنون هر دو را انجام داده ام.»

همانطور که صحنه های سرخوشی در پایان پخش می شد، غنای داستان خود را آشکار می کرد. تام یانگز، محبوب‌ترین بازیکن در لسترشایر، در میان بدبختی‌ها وجود داشت که اخیراً بازنشسته و داغدار شده بود. کوین سینفیلد بود که در حمایت از همسر قدیمی خود راب بارو بسیار نجیب بود.

استیو بورثویک، ریچارد ویگلزورث، کریس اشتون، پیرمردهای بزرگ راگبی انگلیسی، ساراسن‌های سابق همگی بودند. هر جا که به نقطه اوج می نگریست لحظه های زیبایی بود.

که نمی توان گفت راگبی بود. پس از خارق‌العاده‌ترین و هیجان‌انگیزترین سری پایانی فصل گذشته – و در واقع بسیاری از فصل‌های اخیر – این بازگشتی بود به نوعی از شدت اعصاب خردکن راگبی که ممکن است به یاد داشته باشید.

اما این به نوبه خود به معنای تحقیر آنچه ارائه شده است نیست. کسانی که لگد زدن را دوست ندارند، ممکن است از آن قدردانی نکرده باشند – حتی بیشتر آنها – اما، اگر ویژگی های کلاستروفوبیک بیشتر راگبی مورد توجه شماست، نمی توانید چشم خود را از این یکی بردارید. و در بین سیل توپ‌های آسمان، راگبی برای تحسین کردن وجود داشت، تمایل ساراسنس به یک چرخش بدون بار به همان اندازه که حس لستر برای شانه بیرونی خیره‌کننده بود.

اتفاق کلیدی در نیمه اول آن کارت زرد برای دیویس بود. کارت‌ها به شکل‌دهی این روایت‌های حماسی ادامه خواهند داد – حیف‌تر است – تا زمانی که بازیکنان به خاطر رویدادهایی که به وضوح «بدون سوء نیت» ندارند، سرزنش می‌شوند، عبارتی که اکنون در راگبی به‌عنوان ضربه‌ای سر به کار رفته است. گویی ورزش متغیرهای تصادفی کافی ندارد که از قبل به قضاوت مقدسی که امتیاز نهایی است، وارد می شود.

حداقل تعداد بیشتری از کارت‌ها در حال حاضر به رنگ زرد کاهش می‌یابند، هر چه معنایی در استدلال وجود داشته باشد. مت اسکات، بازیکن لستر، خود را به همین دلیل در آن دقایق نفس‌گیر آخر، زرد دید.

وقتی گیک‌ها می‌آیند تا این داستان شگفت‌انگیز را با نبض ثابت مرور کنند، متوجه می‌شوند که لستر در زمانی که دیویس در سطل زباله بود، از شانس‌هایش استفاده کرد.

شکست فردی استوارد در کانال بیرونی، راه را برای تلاش جاسپر ویزی هموار کرد، قبل از اینکه ویگلسورث باشکوه از ناهماهنگی در نیمه دفاعی استفاده کرد و اوون فارل را در راه دوم لستر شکست داد.

ساراسنس نیمه دوم را در اختیار داشت تا کسری شش امتیازی را جبران کند اما نتوانست سرنوشت روز را به نفع خود تغییر دهد. برنز پله‌ای شد و خودش به خاطر یکی از پیچ‌های تیره‌تر بازی می‌کرد، زمانی که جورج فورد، در آخرین بازی خود با پیراهن لستر (حداقل در حال حاضر)، مچ پا را در نیمه اول پیچاند.

آن لحظه عمیقاً نامحبوب بود که با احترام هواداران و بازیکنان از هر نظر روبرو شد. خوشبختانه، پیشرفت‌های محبوب‌تری برای آشکار شدن وجود داشت.