مقابله با زوال عقل راگبی: «آنها آن را نادیده می گیرند. فقط تا زمانی که بمیری انکار کن’ | اتحادیه راگبی

تیاین روزها برای تعداد فزاینده ای از خانواده های اتحادیه راگبی بسیار ناامید است، اما یک تاجر از نیویورک خود را به عنوان یک نقطه مرجع و قهرمان معرفی می کند. همانطور که بازیکنان سابق راگبی و خانواده‌هایشان با تشخیص بیماری‌های عصبی خود کنار می‌آیند، ایرنه گوتلیب اولد می‌تواند بگوید که او آنجا بوده است و به مبارزه برای حمایت – یا حتی تشخیص ساده وضعیت خانواده‌اش- ادامه می‌دهد.

گوتلیب اولد نزدیک به 20 سال پیش با جف اولد مهاجم سابق تیم ملی نیوزیلند آشنا شد. او و همسر اولش پس از مرگ پسر اولشان، در سن 16 سالگی، زمانی که اولد سرمربی تیم هلند بود که برای حضور در جام جهانی 1999 به مصاف انگلیس رفت، از هم جدا شدند. گوتلیب اولد عاشق اولد شد که چند سال بعد مسیر آنها در صحنه ورزش در کلرادو تلاقی کرد. او مدیر فنی راگبی ایالات متحده آمریکا بود، اما او به تازگی کنار رفته بود، زیرا از کاهش عملکرد اجرایی خود آگاه بود – و همزمان ناامیدی و ناگزیر پرخاشگری او بود.

ما ممکن است اولدها را به عنوان فرستادگان ببینیم، یک آل بلک سابق و همسرش که از ایالات متحده فرستاده شده اند، جایی که آنها با مفهوم انسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE) تا حدودی فعال تر از گذشته و بیشتر از راگبی، که به تازگی با این مفهوم آشنا شده اند درگیر هستند. ، اکنون انجام می دهد. گوتلیب اولد با خنده ای غمگین می گوید: «گاهی اوقات احساس می کنم که از آینده آمده ایم.

اگر بدیهی است که خطر ابتلای یک بازیکن نخبه اتحادیه راگبی برای ایجاد CTE از اواسط دهه 1990 زمانی که این ورزش به یک رشته حرفه ای تمام وقت تبدیل شد افزایش یافت، منطقی است که برخی افراد، هرچند بسیار کمتر، از دوران آماتور نیز به طور مشابه تحت تأثیر قرار گرفته باشند. . بیشتر آنها ممکن است در سنین غیرقابل توجهی از سالمندی، علائمی را ایجاد کنند که بیشتر با علائم تجربه شده توسط فوتبال است.

اکنون ثابت شده است که فوتبال بیش از آنچه که باید داشته باشد، بازیکنان سابق مبتلا به زوال عقل دارد. آیا راگبی آماتور انجام می دهد؟ ما نمی دانیم. اما فقط به این دلیل که ما نگاه نکرده ایم. باید برخی از آماتورها با علائمی در اواسط زندگی ظاهر شوند، مانند علائمی که بازیکنان تجربه کرده اند و علیه نهادهای حاکم راگبی شکایت می کنند. قدیمی‌ها فکر می‌کنند که جف یکی است و تشخیص‌هایی از ایالات متحده برای تأیید آن دارند، بدون در نظر گرفتن تجربه طولانی مدت این 18 سال گذشته.

گوتلیب اولد 62 ساله می گوید: «من خیلی سخت کار کرده ام تا ما را با هم، ایمن و تا حدودی عاقل نگه دارم. من فقط می توانستم تا 15 سال گریه کنم. بیشتر آن این است که ما در حال غصه خوردن همسرمان هستیم. به آرامی. مثل پاره کردن بند باند بسیار آهسته است. تماشا کردن و شرکت در آن سخت است.»

یک موضوع تکراری هنگام بحث درباره زوال عقل در خانواده ها عدم تمایل به پرداختن به جزئیات است که میزان مشکلات خانواده را پنهان می کند و کار تشخیص و حمایت بعدی را دشوارتر می کند. این بهای حفظ کرامت یک عزیز است.

گوتلیب اولد به آزمایش‌های روزمره آشنا اشاره می‌کند، از زمزمه‌های سطح پایین وظایف اجرایی که فراتر از او هستند، مانند استفاده از کارت‌های اعتباری یا پرداخت صورت‌حساب، تا فوران‌های خطرناک‌تر خشم و غیرمنطقی. هنگامی که از طریق شخص 6 فوت 4 اینچی در ردیف عقب بین المللی قبلی به جلو منتقل می شود، توسعه مکانیسم های دفاعی ضروری است.

یکی از آنها همراهی با توهم لحظه است. به عنوان مثال، در بازگشت اخیر به خانه چندین ساله خود در فلوریدا، گوتلیب-اولد در راه رسیدن به قرار ملاقات خود در بیمارستان نیم ساعت مسیر را منحرف کرد، زمانی که جف در ماشین عصبانی شد که راه را اشتباه می رود. بهتره باهاش ​​کنار بیای و دیر کنی

قدیمی ها اکنون در نیوزلند زندگی می کنند. در سال 2020، در بین قرنطینه ها، گوتلیب اولد پس از تقریبا 25 سال دوری، خانواده خود را در ایالات متحده ترک کرد تا اولد را به خانه ببرد. آنها امیدوارند از طریق کمیسیون جبران حوادث کشور (ACC) حمایتی پیدا کنند.

پس از تشخیص سندرم پس از ضربه مغزی در ایالات متحده در سال 2010، اختلال شناختی در سال 2013، زوال عقل با شروع زودهنگام CTE احتمالی در سال 2015، و اسکن هایی که آتروفی نامناسب با سن را در مغز او در سال های 2015 و 2019 نشان داد، ACC به عقب برگشت. پزشکانی که دیدند همه موارد فوق را رد کردند و تشخیص دادند که او افسردگی دارد. یکی از گزارش‌ها، تیم سابق آل بلک و استوار تیم رانفورلی شیلد و قهرمانی استانی ملی ماناواتو را که در دهه‌های 70 و 80 برنده شده بود، توصیف کرد که “طلسم کوتاهی در بازی راگبی” داشته است.

اولد در سال 2016 مصیبت‌هایش را در معرض دید عموم قرار داد، درست زمانی که نیوزلند هرالد یک ویژگی در مورد مخالفان سابق او که چند سال بزرگ‌تر از تاراناکی بودند، منتشر کرد که از زوال عقل رنج می‌بردند. او ادعا کرد که پرونده های آنها نوک کوه یخ است.

در طی یکی از مصاحبه‌های گوتلیب اولد در نیوزیلند، اولد که اکنون 66 سال دارد، در پس‌زمینه سرگردان است، قبل از اینکه برای گپ سریع به دوربین متمایل شود. قابل توجه است که او هر وقت صحبت می کند چشمانش را می بندد، انگار با عصبانیت تمرکز می کند.

او در مورد راگبی نیوزلند می گوید: «آنها تقریباً هر موضوعی را که ما مطرح کرده ایم نادیده گرفته اند. از 20 سالی که در ایالات متحده بودم، هیچ تفاوتی با NFL ندارد. آن را زیر فرش جارو می کنند، نادیده می گیرند. فقط انکار کن، انکار کن، انکار کن تا زمانی که بمیری. من نمی توانم صبر کنم تا CTE را در مغز یک All Black پیدا کنند. آن وقت این لعنتی به طرف فن می خورد.»

ممکن است روزی اولدها آن مغز باشند. او آن را به یک بانک مغز جدید در دانشگاه اوکلند سپرده است. در همین حال، دانشگاه فناوری اوکلند (AUT) به گوتلیب اولد کمک می‌کند تا یک مرکز پشتیبانی برای بازیکنان سابق و خانواده‌هایشان که تحت تأثیر آسیب‌های مغزی قرار گرفته‌اند، داشته باشد.

گوتلیب اولد از تجربیات خود در کسب و کار استفاده کرد تا یک پیشنهاد 25 صفحه ای و هزینه بر برای چنین مرکزی تهیه کند. راگبی نیوزیلند (NZR) و AUT علاقه نشان دادند، اما اولی آن را در اکتبر سال گذشته کنار گذاشت، زمانی که گوتلیب اولد در جلسه ای توسط یک افسر عالی رتبه در سازمان گفت که این راگبی پایدار نیست. این یک نقطه پایین تلخ برای او بود. “خب حالا چیکار کنیم؟” او ناامید شد من همه اینها را شروع کردم زیرا به کمک نیاز دارم. ما به کمک نیاز داریم. جایی برای رفتن نیست، کسی نیست که به ما کمک کند. کجا می ریم؟ او به من گفت که با پزشک عمومی تماس بگیرم.»

AUT همچنان علاقه مند است و برنامه هایی نیز برای یک مرکز تحقیقاتی دارد. سایتی در پارک بروس پولمن در بخش جنوبی اوکلند شناسایی شده است.

جستجو برای سرمایه گذاران ادامه دارد. امید از دست نرفته است NZR شراکت پیشنهادی را از سر خواهد گرفت، به ویژه در حال حاضر کووید در حال کاهش است و NZR حدود 100 میلیون پوند سرمایه گذاری از شرکت سهام خصوصی Silver Lake مستقر در ایالات متحده تضمین کرده است. NZR به یک درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداده است.

گوتلیب-اولد به خوبی ارزش نرم چنین امتیازاتی را می داند. در سال 2017، اولد چهار هفته را با برنامه After the Impact مرکز آیزنهاور در خلوتگاهی در جکسونویل، فلوریدا با بازیکنان سابق NFL، هاکی روی یخ و سایر ورزش‌ها گذراند که همگی با عواقب آسیب مغزی مکرر زندگی می‌کردند.

Old بر روی یک حرکت یکنواخت تر ظاهر شد، مزایای تجربه مشترک و حمایت بالینی ارزش بدیهی دارد، چیزی شبیه به مراکز مگی در بریتانیا برای خانواده های مبتلا به سرطان. گوتلیب اولد می‌گوید: «این چیزی بود که به من انگیزه داد، زیرا این همان چیزی بود که ما را نجات داد. یکی از ما تا الان مرده بود قسم میخورم. این چیزی است که من می خواهم در اینجا تکرار کنم زیرا می دانم که کار می کند. و هزینه آنچنانی ندارد.»

در این میان، مزایایی که گوتلیب اولد از شبکه حمایتی آمریکا متشکل از شرکا و فرزندانی که تحت تأثیر CTE احتمالی قرار گرفته اند به دست آورده است، او باز هم آن را نجات دهنده زندگی توصیف می کند.

در سال 2009، او توسط کتی کارپنتر، دختر بازیکن سابق NFL، لو، به یک گروه خصوصی فیس بوک متشکل از 40 عضو به نام CTE Caregivers معرفی شد. اکنون اعضای آنها نزدیک به 800 نفر است. Gottlieb-Old اخیراً یک گروه جدید برای راگبی راه اندازی کرده است که شامل 9 شریک از همه سیاهپوستان سابق مبتلا به زوال عقل است، از نسل کارل هیمن در چهل سالگی تا نسل بالاتر از اولد.

«خانواده‌ها این داستان‌هایی را تعریف می‌کنند که من هر روز درباره‌شان می‌شنوم یا می‌خوانم. من دارم گوش می کنم و فقط کلمه به کلمه است، منظورم کلمه به کلمه، تجربیاتی است که داشته ام. من چهل و پنجاه سالگی ام را به همین خاطر از دست دادم. کاری که می توانم انجام دهم تا به کسی آرامش بدهم و بگویم، می دانی، من هم، و شاید او عمداً بد رفتار نکرده است.

ما باید کمک کنیم تا آن را کاهش دهیم، زیرا مردم عصبانی هستند و طلاق می گیرند. و بچه ها والدین خود را دوست ندارند.»

اگر راگبی بخواهد چشم اندازی از آینده ای که ممکن است برای برخی از بازیکنانش و خانواده هایشان داشته باشد، داشته باشد، یک تاجر از نیویورک پیامبر آشکاری به نظر نمی رسد، اما او تصمیم دارد نه تنها به شوهرش، بلکه به سایرین در مسیر خیانتکارانه کمک کند. آب های کدر

او حداقل با بحران CTE راگبی مواجه است و کاری در مورد آن انجام می دهد.