لیدی آموس می گوید که سیاست پناهندگی دولت رواندا “کاملا شرم آور” است مهاجرت و پناهندگی

والری آموس، همکار حزب کارگر، گفت که فرستادن پناهجویان به رواندا یک سیاست “کاملا شرم آور” است که تهدیدی برای تضعیف پتانسیل بریتانیا برای رهبری در جهانی در حال تغییر است.

لیدی آموس که این هفته اولین عضو سیاهپوست Order of the Garter شد، گفت که این طرح “پیامی” به سایر کشورها درباره “مسئولیت های خود را جدی می گیریم” در قبال شورای امنیت سازمان ملل و منشور پناهندگان.

او گفت که شاهزاده چارلز، که به عنوان شاهزاده ولز نیز عضوی از این نظم است، «کاملاً نقش خود را از نظر اهمیت بی‌طرفی درک می‌کند» پس از اینکه گزارش شد که در خصوصی اظهارات ناپسندی درباره طرح رواندا داشته است.

آموس، رهبر سابق لردها و معاون دبیر کل سازمان ملل در امور بشردوستانه، هنگامی که در سال 2020 به عنوان استاد کالج دانشگاه منصوب شد، اولین رئیس سیاهپوست کالج آکسفورد شد. او یکی دیگر از اولین ها را با سرمایه گذاری خود در این هفته در Order اضافه کرد. از Garter، که علاوه بر حاکم و شاهزاده ولز، حداکثر 24 عضو دارد، طی مراسمی پر زرق و برق در قلعه ویندزور.

او در مورد سیاست رواندا گفت: «فکر نمی‌کنم ما مردم را به رواندا بفرستیم. اگر به کشورهایی نگاه کنیم که در گذشته پردازش فراساحلی را امتحان کرده‌اند، کارساز نبوده است.

وی گفت: «من به طور سابقه ای گفته ام که سیاست دولت کاملا شرم آور است. نمی‌دانم چرا با منابعی که در اختیار داریم، نمی‌توانیم فرآیندها را تسریع کنیم و این کار را در اینجا انجام دهیم.

دولت ما می گوید که می خواهد بازیگر مهمی در صحنه جهانی باشد. در مورد بریتانیای جهانی صحبت می کند. ما در سطح بین المللی مسئولیت هایی داریم که آنها را امضا کرده ایم. واقعاً مهم است که از نظر صحبت با آن ارزش‌ها، و همچنین در نحوه کار و عملکردمان، اینکه به‌عنوان زندگی‌کننده آن ارزش‌ها دیده می‌شویم، رهبری نشان دهیم.»

وی افزود: پیامی که ما به بسیاری از کشورهای دیگر ارسال می کنیم در مورد نحوه برخورد ما با پناهجویان و پناهندگان، نحوه برخورد ما با رسیدگی به افرادی که به دنبال پناهندگی هستند، چقدر مسئولیت های خود را در رابطه با منشور پناهندگان جدی می گیریم. این که چقدر به‌عنوان عضو دائمی شورای امنیت مسئولیت‌ها را جدی می‌گیریم، فکر می‌کنم این سؤالات زیادی را برای ما از نظر پتانسیل ما برای نشان دادن رهبری در این زمینه باز می‌کند.»

او هنگام پیوستن به این دستور گفت که از این افتخار در سطح شخصی “متعجب” و “هیجان زده” است و معتقد است که افزایش تدریجی افتخارات برای سیاه پوستان و اقلیت ها به عنوان “سیگنالی برای افرادی که شبیه من هستند” عمل می کند. که این می تواند اتفاق بیفتد و ممکن است».

او گفت که این تغییرات در بریتانیا که پس از مرگ جورج فلوید و جنبش زندگی سیاه‌پوستان مهم است، “انگیزه بزرگی” به دست آورد، صحبت می‌کند. با این تغییرات، بریتانیا باید گذشته خود، از جمله امپراتوری و سهم خود در تجارت برده را درک می کرد.

او گفت که این نباید یک “جشن سرزنش” باشد، و در عوض فرصتی برای “مکالمه در مورد تصدیق و به رسمیت شناختن” است.

من نگران هستم، برای مثال، آنقدر کمی از آن تاریخ در مدارس ما تدریس می شود، که درک ناچیزی از اینکه ثروت ما به عنوان یک کشور از کجا آمده است، وجود دارد.» بورسیه آموس، که او در سال 2009 آن را تأسیس کرد، تضمین می کند که جوانان با استعداد بریتانیایی که دارای میراث آفریقایی و کارائیب هستند، فرصتی برای برتری در آموزش و فراتر از آن دارند.

او در حالی صحبت می کرد که رواندا برای استقبال از رهبران در نشست سران دولت مشترک المنافع هفته آینده آماده می شود. چارلز قرار است پس از گزارش هایی که به طور خصوصی سیاست دولت برای فرستادن پناهجویان به این کشور آفریقایی را “وحشتناک” توصیف کرد، در این مراسم شرکت کند.

من نمی دانم که آیا شاهزاده چارلز این اظهارات را بیان کرده است یا خیر. چیزی که می‌خواهم بگویم این است که فکر می‌کنم او فردی است که بسیار با تجربه است و کاملاً نقش خود را از نظر اهمیت بی‌طرفی درک می‌کند.» اگر او این اظهارات را بیان کرد، می‌دانم که نمی‌خواست آن‌ها در حوزه عمومی باشد.»

در مورد کشورهای مشترک المنافع، با 60 درصد از 2.6 میلیارد جمعیت زیر 30 سال، او گفت که کشورهای مشترک المنافع پس از پایان سلطنت ملکه استقامت خواهند کرد اما باید جمعیت جوان تر خود را منعکس کند.

من هیچ دلیلی نمی بینم که کشورهای مشترک المنافع از طریق آن گذار آینده ای، آینده ای واقعاً مهم نداشته باشند. اما ما همچنین باید به عنوان مردم کشورهای مشترک المنافع به این فکر کنیم که از کشورهای مشترک المنافع چه می خواهیم.»

من می‌خواهم که جوانان در جلو و محور باشند، کمتر در مورد دولت به دولت و مردم بیشتر به مردم».

با توجه به عضویت رواندا در کشورهای مشترک المنافع که به دلیل سابقه حقوق بشر زیر سوال رفته است، و با توجه به اینکه گابن که توسط بنیاد حقوق بشر به عنوان یک “دولت فئودال” توصیف شده است، به پنجاه و پنجمین عضو آن در هفته آینده تبدیل خواهد شد، احتمالاً این سوال وجود دارد که چگونه برخی کشورها با ارزش های اعلام شده مشترک المنافع همسو هستند.

با این حال، آموس گفت آنچه که کشورها آرزوی آن را دارند مهم است. او گفت: “یکی از چیزهایی که من در مورد کشورهای مشترک المنافع، همان اتحادیه اروپا فکر می کنم، این است که شما کشورهایی دارید که می خواهند بخشی از سازمان هایی باشند که منشورها و ارزش هایی دارند که در مورد اینکه چه کسی و چه چیزی می خواهید به جلو بروید.” .

«اگر به خانواده مشترک المنافع نگاه کنید، کشورهایی وجود دارند که چالش‌های متعددی داشته‌اند، و سابقه‌ای دارند که باید با آن کنار بیایند… و فکر می‌کنم سازمانی داشته باشید که در آن می‌خواهید به چیزهای خاصی تمایل داشته باشید و می‌خواهید. اینکه بتوانیم از طریق آن چیزها کار کنیم، مثبت است، نه منفی.

“این به خوبی به آنچه که مشترک المنافع برای آن ایستاده است صحبت می کند.”