دن و دام: دو نخست‌وزیر که منجر به تغییر فضایی در سیاست استرالیا می‌شوند | سیاست استرالیا

نخست‌وزیر ویکتوریا و نیو ساوت ولز، دانیل اندروز و دومینیک پروتت، نمی‌توانستند متفاوت‌تر از این باشند: یکی مترقی از جناح چپ سوسیالیست کارگر و دیگری محافظه‌کار از جناح راست حزب لیبرال.

اما با هم، آنها نشان دهنده یک تغییر جو سیاسی هستند – این احساس که جاه طلبی های بلندمدت برای کشورهایشان می تواند با همکاری در اولویت باشد.

هر دو مرد سیاستمداران زیرک هستند. این دو نفر در اوایل خستگی مردم را از سیاست فراجناحی این بیماری همه گیر احساس کردند و با هم کار کردند تا به تدریج محدودیت های کووید را کاهش دهند. آنها از آن زمان به دنبال اصلاحات بلندپروازانه در زمینه بودجه سلامت، مالیات و آموزش در ایالت های خود هستند.

تا اینجای کار موفق بوده اند.

در اولین جلسه کابینه ملی آنتونی آلبانیز در روز جمعه، نخست وزیر به درخواست های آنها برای افزایش سهم خود از بودجه بیمارستان تا پایان سال توجه کرد. پروتت این نشست را به عنوان “با طراوت همکاری” توصیف کرد.

یک روز پیش از آن، بیانیه مشترک اندروز و پروتت مبنی بر معرفی یک سال پیش دبستانی جهانی در این دهه نیز با استقبال خوبی مواجه شد، از جمله توسط مخالفان آنها.

دکتر جفری رابینسون، مدرس ارشد سیاست در دانشگاه دیکین، فکر می‌کند که پویایی جدیدی در بازی وجود دارد. او می‌گوید که انتخابات اخیر فدرال، رد قاطع نخست‌وزیر سابق اسکات موریسون و سبک رهبری او بود.

«جنبه تعاونی، غیر حزبی [of the Andrews-Perrottet relationship]رابینسون گفت، این برای رای دهندگانی که – در انتخابات فدرال – عمدتاً از مستقل ها حمایت کردند، بسیار خوب است، زیرا آنها سبک فراحزبی را که دولت موریسون دنبال می کرد، رد کردند.

در طی یک سخنرانی پس از انتخابات در باشگاه مطبوعات ملی این هفته، پل اریکسون، دبیر ملی حزب کارگر، معمار پیروزی آلبانیز، این احساسات را تکرار کرد.

اریکسون پیشنهاد آلبانیز برای “آینده ای بهتر” را در مقابل “سه سال دیگر اسکات موریسون” به عنوان استدلالی می داند که پیروزی را تضمین کرد.

او گفت که رای دهندگان از موریسون و ائتلاف بیگانه مانده اند، که وقتی به دولت های کارگر در کوئینزلند، ویکتوریا و استرالیای غربی حمله کردند، “غرور و تحزب بی فکر” نشان دادند.

تفاوت بین اندروز و پروتت بخشی از موفقیت آنهاست. شراکت آنها هرگونه حمله سیاسی را در سطح ایالتی و در سطح فدرال خنثی می کند و به آنها قدرت چانه زنی بیشتری می دهد.

هنگامی که رهبران دو ایالت پرجمعیت گرد هم می آیند، آلبانیز مجبور می شود گوش کند. و با روحیه اجماع، تاکنون چنین بوده است.

رابینسون گفت که این مشارکت همچنین فرصت جدیدی را برای دو دولت قدیمی فراهم می کند. اندروز به دنبال یک دوره سوم است، در حالی که ائتلاف در NSW به دنبال چهارمین دوره است.

رابینسون می‌گوید: «ما دو دولت ایالتی داریم که هر دو احتمالاً سن خود را نشان می‌دهند و به مرحله‌ای رسیده‌اند که مشکلات شروع به انباشته شدن کرده‌اند.

بنابراین برای آنها خوب است که رویکردی مشارکتی و فعالانه برای رسیدگی به مشکلات نشان دهند.»

یک منبع ارشد ویکتوریایی کارگری می‌گوید که آنها از چالش‌های مربوط به تضمین یک دوره دیگر آگاه هستند. آنها می گویند که انتخابات فدرال و استرالیای جنوبی ثابت کرده است که دولت های فعلی نمی توانند روی سوابق خود تکیه کنند.

“[Steven] مارشال بدون برنامه ای برای آینده به انتخابات رفت و گفت: به من رای دهید زیرا من شما را از همه گیر عبور دادم. موریسون وعده‌های مشابهی را می‌داد.

«شما به ایده‌های بزرگ، برنامه‌ای برای آینده، برنامه اصلاحاتی نیاز دارید که رأی دهندگان را وادار کند که به شما ایمان داشته باشند. هم دانیل و هم دام از این نظر شبیه هم هستند زیرا ایده های بزرگی دارند. آنها می خواهند وضعیت خود را برای بهتر شدن تغییر دهند.”

آنها همچنین به تمایل پروتت برای همکاری با اندروز اشاره می کنند تا دلیلی بر این باشد که نخست وزیر ویکتوریا “آنطور که لیبرال های ایالتی فکر می کنند قطبی نیست”.

در مصاحبه ای با آبان نیوز استرالیا، اندروز فاش کرد که برای اولین بار در اکتبر سال گذشته، زمانی که خزانه دار NSW به اصرار نخست وزیر سابق، پل کیتینگ، جایگزین گلادیس برجیکلیان به عنوان نخست وزیر شد، با Perrottet تماس گرفت.

“بعد از [Perrottet] نخست وزیر شد، پل به من زنگ زد و گفت: “اوه، تو باید دستت را دراز کنی، او در مورد انجام برخی کارها جدی است” و من گفتم “باشه، نگران نباش”، پس البته انجام دادم، و به خوبی پیش رفت.” گفت.

ما لزوماً در مورد همه چیز موافق نیستیم، اما به خوبی با هم کنار می‌آییم، زیرا او بر نتایج تمرکز دارد و سعی می‌کند مکان را بهتر از آنچه که پیدا کرده است ترک کند و چالش‌هایی برای مقابله با آن کم نیست.»

رای دهندگان نظاره گر خواهند بود تا ببینند در آینده با هم چه برخوردی دارند.