در جنگ روسیه و اوکراین این هفته چه گذشت؟ با اخبار و تحلیل هایی که باید بخوانید | اوکراین

هر هفته مطالب ضروری را از پوشش خود از جنگ اوکراین، از اخبار و ویژگی‌ها گرفته تا تحلیل، راهنماهای تصویری و نظرات، جمع‌بندی می‌کنیم.

زندگی در ماریوپل اشغالی

پیوتر ساور و اندرو راث یک ماه پس از پایان محاصره کارخانه فولاد آزوفستال، زمانی که شهر به دست نیروهای روسی افتاد، زندگی 90000 اوکراینی هنوز در ماریوپول چگونه است.

کسانی که پشت سر می‌مانند بدون دسترسی به امکانات اولیه زندگی می‌کنند و تا حد زیادی از دنیای خارج با تلفن همراه و اتصال اینترنت محدود دور هستند.

«آنجا از جهنم بدتر بود. هیچ کلمه ای برای توصیف آن وجود ندارد. او در اواخر اردیبهشت شهر را ترک کرد. «ما گاز و برق نداشتیم. فقط خوش شانس ها آب داشتند.»

وخامت اوضاع بهداشتی و کمبود دارو اوضاع را بدتر می کند. این نگرانی وجود دارد که وبا و سایر بیماری های کشنده ممکن است افراد بیشتری را بکشند، زیرا اجساد جمع آوری نشده اند و تابستان هوای گرم تری به همراه دارد.

برای کورچما و دیگرانی که به کیف نقل مکان کردند، راه طولانی و نامشخصی در پیش است.

در حالی که او گفت که از آپارتمانی که او و خانواده اش در پایتخت دریافت کرده اند سپاسگزار است، اما “شما” آرزوی روزی را داشت که بتواند به شهر خود بازگردد.

«من آنجا هدفی داشتم، ما یک زندگی ساختیم. همه چیز عالی نبود، اما کار کرد.» او گفت. “همه چیز از ما گرفته شد.”

نبرد برای Sievierodonetsk

پیوتر ساور نبرد اوکراین برای تسلط بر شهر کلیدی Sievierodonetsk، جایی که رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی معتقد است نتیجه نبردهای طاقت فرسا مسیر جنگ را تعیین می کند، مستند کرده است.

ارتش روسیه پس از شکست در تصرف کیف، بخش عمده ای از تلاش های نظامی خود را به تصرف سیویرودونتسک معطوف کرده است. این شهر در تلاش روسیه برای کنترل کامل مناطق شرقی لوهانسک و دونتسک، که مجموعا به نام دونباس شناخته می‌شوند، کلیدی است.

هفته ها بمباران بی امان روسیه سیویرودونتسک، بخش زیادی از شهر را به ویرانه تبدیل کرده است. گفته می شود بیش از 500 غیرنظامی از جمله 40 کودک در پناهگاه های زیرزمینی کارخانه آزوت به دام افتاده و پناه گرفته اند. بحرانی که در کارخانه شیمیایی رخ می دهد بازتاب محاصره خونین قبلی کارخانه فولاد آزوفستال در بندر جنوبی ماریوپل است، جایی که صدها جنگجو و غیرنظامی از گلوله باران روسیه پناه گرفتند.

با تخریب هر سه پل خارج از شهر در اثر آتش توپخانه روسیه، غیرنظامیان گیرافتاده از غرب به شهر همسایه لیسیچانسک، که همچنین در حال گلوله باران است، اما در دست اوکراین باقی مانده است، هیچ راه فراری ندارند.

مسکو روز چهارشنبه اوکراین را به اخلال در طرح های باز کردن یک کریدور بشردوستانه برای خروج غیرنظامیان از منطقه متهم کرد. این تخلیه قصد داشت غیرنظامیان را از کارخانه آزوت به سواتوو، شهری در شمال سیویرودونتسک که تحت کنترل نیروهای طرفدار روسیه است، بیاورد. اوکراین علناً در مورد پیشنهاد مسکو اظهار نظر نکرده بود.

زلنسکی گفته است که نبرد شدید برای Sievierodonetsk تلفات “هولناکی” در اوکراین دارد. هزینه انسانی این نبرد برای ما بسیار بالاست. این به سادگی وحشتناک است. نبرد برای دونباس بدون شک در تاریخ نظامی به عنوان یکی از خشن ترین نبردها در اروپا به یادگار خواهد ماند.

روس ها برای اوکراین می جنگند

ایگور ولوبویف در حالی که با لباس نظامی جدید اوکراینی خود در کیف قدم می زد، احساس می کرد که بالاخره به هدف خود می رسد.

ولوبویف، معاون سابق گازپرومبانک روسیه، یکی از معدود جداشدگان سرشناس روسی است که جنگ را محکوم کردند و اکنون علیه کشوری می‌جنگند که بیشتر دوران بزرگسالی خود را در آن گذرانده است.

ولوبویف گفت: «لحظه ای که جنگ شروع شد، من فوراً می دانستم که می خواهم بروم و از اوکراین دفاع کنم. پیوتر ساور در مصاحبه ای در کیف من برای مدت طولانی با خودم سازش کردم … اما در 24 فوریه [the day Russia launched its invasion]وی گفت، هر گونه صحبت از سازش غیرممکن شد. من نمی توانستم بخشی از این جنایت باشم.

ولوبویف برای لژیون “آزادی برای روسیه” می جنگد، یک واحد نظامی ویژه که بخشی از نیروهای مسلح اوکراین است و تماماً از اتباع روسیه تشکیل شده است. وی گفت: «شکست دادن روسیه اکنون تنها راه ایجاد یک کشور دموکراتیک و متمدن است.

یکی دیگر از اعضای این واحد که فقط به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد، گفت که به آن پیوسته است “زیرا این تنها فرصت خلاص شدن از شر این رژیم بود”. او گفت: من سرزمین مادری ام را دوست دارم. ای کاش به این نتیجه نمی رسید، اما ما باید به این سیستم پایان دهیم. امیدوارم بتوانم بعد از جنگ به خانه برگردم.»

اردوگاه های فیلتراسیون روسیه

خبرنگار مقیم تفلیس نادیا ریش درباره اوکراینی‌هایی که از «اردوگاه‌های فیلتراسیون» روسیه در مناطق مستقر در مسکو اوکراین به گرجستان گریختند، گزارش داده است.

بسیاری از اوکراینی‌ها که قادر به فرار از شهرهای تحت اشغال روسیه مانند ماریوپول و خرسون به سمت غرب و در قلمرو تحت کنترل اوکراین نبودند، با یک دوراهی وحشتناک مواجه شدند: در شهر محاصره شده خود بمانند یا به کشوری که خانه‌شان را ویران کرده است فرار کنند.

برای ورود به روسیه، بسیاری از اوکراینی‌ها مجبور به فیلتراسیون می‌شوند، فرآیندی که طی آن از آنها عکس گرفته می‌شود، از آنها بازجویی می‌شود، اثر انگشت آنها گرفته می‌شود و محتویات تلفن‌هایشان بررسی می‌شود.

اولنا، یک زن 59 ساله اوکراینی، سه هفته را در یکی از این کمپ ها در نیکولسکه، شهری در جمهوری خودخوانده مردم دونتسک (DNR) سرد، گرسنه و روی زمین خوابید. او سپس از طریق مرز کوهستانی کازبیگی شمالی وارد گرجستان شد، جایی که تخمین زده می‌شود از زمان شروع تهاجم روسیه به اوکراین، حدود 20000 اوکراینی وارد این کشور شده‌اند.

بسیاری از اوکراینی‌هایی که اکنون در تفلیس هستند، وقت خود را می‌گذرانند تا بتوانند به اوکراین برگردند.

دخترخوانده‌ام هنوز در ماریوپول است و عکس‌هایی با صلیب‌هایی که همه جا به زمین چسبیده بودند برایم فرستاد. اولنا می گوید، قبرها حتی در حیاط ما هستند. من می‌خواهم به خانه برگردم، اما این یعنی جایی در اوکراین که روس‌ها آن را اشغال نکرده‌اند.»

کی‌یف خواستار «برابری سلاح‌های سنگین» شد

رهبران فرانسه، آلمان و ایتالیا روز پنجشنبه در بحبوحه ناامیدی فزاینده از سرعت تدارکات تسلیحات از سوی غرب از کیف بازدید کردند. پیوتر ساور گزارش کرده است.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، گفت: «اروپا در کنار شماست و تا زمانی که لازم باشد، تا رسیدن به پیروزی، در کنار شما خواهد ماند» – در حالی که متعهد شد که تنها شش قبضه توپخانه قدرتمند دیگر را به اوکراین بفرستد. اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، گفت: من و همکارانم امروز با یک پیام روشن به کیف آمدیم: اوکراین به خانواده اروپایی تعلق دارد. اما برلین به هدف اصلی شکایات در مورد کمبود کمک های نظامی تبدیل شده است.

ولودیمیر زلنسکی گفت: هر روز تاخیر یا تاخیر در تصمیم گیری ها فرصتی برای ارتش روسیه است تا اوکراینی ها را بکشد یا شهرهای ما را ویران کند. یک همبستگی مستقیم وجود دارد: هر چه سلاح‌های قوی‌تر به دست آوریم، سریع‌تر می‌توانیم مردم، سرزمین‌مان را آزاد کنیم.»

به ماکرون، شولز و نخست وزیر ایتالیا، ماریو دراگی، به ایرپین نشان داده شد، شهر مسافربری در چند مایلی کیف که در معرض شدیدترین درگیری ها در هفته های اول تهاجم روسیه قرار داشت. مکرون با اشاره به گرافیتی روی دیواری که روی آن نوشته شده بود «اروپا را بسازید، نه جنگ»، گفت: «دیدن این موضوع بسیار تکان دهنده است. این پیام درستی است.» شولز گفت که ایرپین، مانند شهر همسایه بوچا، به «نماد ظلم غیرقابل تصور جنگ روسیه، خشونت بی‌معنا» تبدیل شده است.

سردبیر دفاعی و امنیتی آبان نیوز، دن صباغ |، در مورد آخرین درخواست اوکراین از غرب برای تحویل مهم و سریع مهمات گزارش داده است تا بتواند قبل از تغییر هوا، مهاجمان روس را از قلمرو خود مجبور کند. به طور خاص، کیف برای 300 موشک انداز، 500 تانک و 1000 هویتزر در میان نگرانی هایی که در برخی از بخش ها در حال افزایش تقاضا برای تسلیحات استاندارد ناتو است، درخواست کرد.

میخائیلو پودولیاک، مشاور کلیدی ریاست جمهوری، استدلال کرد که اوکراین برای شکست روسیه و پایان دادن به جنگ به «برابری تسلیحات سنگین» نیاز دارد، در حالی که آنا مالیار، معاون وزیر دفاع، گفت که اوکراین تنها 10 درصد از تسلیحاتی را که از غرب درخواست کرده بود، دریافت کرده است. او گفت: “هرچقدر هم که اوکراین تلاش کند، مهم نیست ارتش ما چقدر حرفه ای باشد، بدون کمک شرکای غربی ما نمی توانیم در این جنگ پیروز شویم.”