کودکان ژیمناستیک مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و از آب، غذا و دستشویی محروم شدند – گزارش اهانت آمیز درباره ژیمناستیک بریتانیا | ژیمناستیک

یک گزارش ویرانگر نشان می‌دهد که ژیمناستیک بریتانیا فرهنگی را فعال کرد که در آن ژیمناست‌های جوان مورد آزار جسمی و ذهنی، شرمساری و تحقیر در سیستمی قرار می‌گرفتند که مدال‌ها را به طور مکرر بر مراقبت از کودکان قرار می‌داد.

بررسی توسط Anne Whyte QC همچنین باعث می‌شود مطالعه عمیقاً ناراحت‌کننده برای UK Sport، نهاد تأمین مالی ورزش‌های المپیک بریتانیا، که به وایت اعتراف کرده است که رفاه ورزشکاران تا سال 2017 «صندلی جلو» نبود.

از آن زمان رسوایی های سوء استفاده زیادی در ورزش هایی مانند دوچرخه سواری، قایقرانی، باب سورتمه و شنا وجود داشته است. با این حال، گزارش مورد انتظار وایت در مورد ژیمناستیک بریتانیا، بسیار بدتر از هر چیزی است که قبلاً منتشر شده بود.

وایت می نویسد: «کسی متعجب است که قبل از اینکه دولت وقت قدردانی کند که باید اقدامات بیشتری برای محافظت از کودکانی که در ورزش شرکت می کنند، قدردانی کند، چقدر رسوایی های ورزشی رخ خواهد داد.

گزارش او که بر اساس ارسال‌های بیش از 400 نفر است، سیستمی را توصیف می‌کند که در آن ژیمناست‌ها توسط مربیان تا حد اشک‌ریزی و آسیب دیدگی کشیده می‌شدند، از غذا و آب محروم می‌شدند و مرتباً در مقابل همسالان خود تحقیر می‌شدند.

وایت می‌افزاید: «من روایت‌های افراطی از ژیمناست‌هایی که غذا را پنهان می‌کردند، به عنوان مثال در کاشی‌های سقف یا زیر تخت در اتاق‌هایشان شنیدم. من حساب‌هایی دریافت کردم که مربیان اتاق‌های هتل را به سبک ارتش و چمدان‌های مسافرتی برای غذا چک می‌کردند.»

اما این فقط به سوء استفاده ای اشاره می کند که وایت می گوید در ابتدا ناشی از “مشکلات فرهنگی دیرینه” ناشی از ورود مربیان از اتحاد جماهیر شوروی سابق بود. شگفت‌انگیز وایت متوجه شد که ژیمناستیک بریتانیا از سال‌های 2008 و 2016 هیچ سابقه‌ای از شکایت نگهداری نمی‌کند، در حالی که «فرهنگ ترس» به این معنی است که بسیاری از ژیمناستیک‌ها آن‌قدر می‌ترسند که نمی‌توانند جلو بیایند.

وایت همچنین دریافت که:

یکی از ژیمناستیک ها گزارش داد که مربی او در هفت سالگی روی او نشسته است. یک ژیمناستیک دیگر گفت که نمی‌دانستند که چگونه پاهایشان هنگام کشیده شدن «نمی‌شکند».

یک ژیمناستیک نخبه سابق توضیح داد که او را مجبور کردند تا دو ساعت روی یک تیر بایستد زیرا از انجام یک مهارت خاص می‌ترسید. دیگران در مورد بسته شدن به میله‌ها برای مدت طولانی صحبت کردند، «گاهی در مضیقه شدید».

وایت همچنین گفت که «مربی‌ها برای کنترل آنچه که ژیمناست‌ها می‌خورند و وزن می‌کنند تا حدی که چمدان‌ها و اتاق‌ها را برای غذا جستجو می‌کنند، تمام تلاش خود را می‌کنند».

آنچه وایت به عنوان «ظلم ترازو» توصیف می‌کند منجر به این شد که ژیمناست‌ها از اختلالات خوردن و مشکلات مربوط به سلامت روان رنج ببرند. او می‌گوید: «در یک مورد، به من گفته شد که حتی زمانی که مربی متوجه شده بود که ژیمناستیک دچار اختلال خوردن است، آنها همچنان به نام بردن و شرمساری او در ملاء عام ادامه دادند.

همچنین 30 مورد ارسالی مربوط به سوء استفاده جنسی بود، اما وایت خاطرنشان کرد که این موضوع سیستمی نبوده و توسط سازمان جدی‌تر گرفته شده است.

تا قبل از سال 2008، هیچ ژیمناستیک انگلیسی تا به حال مدال المپیک را کسب نکرده بود. از آن زمان تیم GB در چهار بازی گذشته 16 مدال کسب کرده است. اما وایت در گزارش خود که 3 میلیون پوند هزینه داشت، بارها تاکید کرد که هزینه های وحشتناکی داشته است. با این حال او پذیرفت که این ورزش تحت تغییراتی در زمان مدیر اجرایی جدید خود، سارا پاول، در حال تغییر است.

پس از انتشار این گزارش، پاول به طور کامل عذرخواهی کرد و قول داد که ورزش را به سمت بهتر شدن تغییر دهد. امروز صبح باید با ژیمناستیک ها صحبت می کردم. و سخت بود چون می توانستید ببینید که چه تاثیری بر آنها گذاشته است. به چشمانشان نگاه کردم و گفتم ببخشید. من از آنها به خاطر آنچه تجربه کرده اند و والدینشان و اطرافیانشان متاسفم زیرا آنها نیز تحت تأثیر این موضوع قرار خواهند گرفت.»

«قابل قبول نیست. برای من احساسی است، من یک مادر هستم و قرار نیست ورزش این کار را انجام دهد. این یک عذرخواهی واقعی از ورزش، از خودم، از رهبری است. ما باید یک مسیر جدید، یک نقشه راه جدید تعیین کنیم. ژیمناستیک به دلیل شجاعت جوانانی که صحبت کردند متفاوت خواهد بود.

پاول پذیرفت که فرهنگ در سراسر ورزش باید تغییر کند. اما او اصرار داشت که باشگاه‌های زیادی در سراسر بریتانیا کارها را به روش درست انجام می‌دهند. او افزود: «این همه جا نیست. مربیان بزرگی وجود دارند، صدها هزار جوان که هر روز از ورزش لذت می برند.”

با این حال، او نتوانست بگوید که آیا کسی از قوطی استفاده کرده است یا خیر – یا اینکه مربیان مسئول بدترین اشکال سوء استفاده هنوز در سیستم بریتانیا هستند.

وایت همچنین این نگرانی را مطرح کرد که روند ماموریت ورزش انگلستان در شناسایی هیچ گونه مسائل فرهنگی نامطلوب یا نگران کننده در یک ورزش در آستانه سه بازی المپیک گذشته شکست خورده است.

او افزود: «تعبیر سخاوتمندانه این است که فرآیند مأموریت برای آن ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک، که مدال‌ها به‌طور واقع‌بینانه‌ای پیش‌بینی می‌شد و اینکه مدال‌ها بیش از رتبه‌بندی کهربا و بیش از رفاه ورزشکاران اهمیت داشتند، بود.»

با این حال، سالی موندی، مدیر اجرایی ورزش بریتانیا، وجود فرهنگ پول نقد برای مدال در این سازمان را رد کرد.

ما این تصور را رد می کنیم که همیشه پول نقدی برای مدال وجود داشته است. آیا هرگز برای کسب مدال به هر قیمتی تحت فشار بودم، نه. و صادقانه بگویم، اگر این کار را می‌کردم، از ابتدا درخواست پول نمی‌کردم.»

وی افزود: «شکی نیست که آنچه در این گزارش می خوانیم ناراحت کننده و دلخراش است. و هیچ ورزشکار، هیچ ژیمناستیک یا فردی نباید چنین آزاری را تجربه کند. اما آنچه آن وایت نیز تصدیق می کند هزاران ژیمناستیک هستند که تجربیات مثبتی دارند. اما این واقعیت را از بین نمی برد که یک مورد سوء استفاده بسیار زیاد است.»

وایت 17 توصیه برای این ورزش ارائه می دهد – و چهار زمینه کلیدی را برای “تغییر تمرکز ورزش به رفاه و رفاه ژیمناستیک” شناسایی می کند. آنها عبارتند از: حفاظت و رفاه; رسیدگی به شکایات؛ استانداردها و آموزش؛ حاکمیت و نظارت