دیور و سن لوران: بحثی برجسته بین گذشته و آینده | روش

“ماریا می‌گوید: من می‌خواهم گفت‌وگویی بین فناوری و زندگی روزمره شروع کنم گرازیا چیوری در پشت صحنه چند دقیقه قبل از شروع نمایش پاییز و زمستان 2022-2023 کریستین دیور. سرنخ‌های ظریفی در مورد جهت‌گیری این مجموعه در اطراف او شناور است – مانند جلدی از قطعه Chtulucene دونا هاراوی، نیروی محرکه در فمینیسم و ​​پسا اومانیسم.

چیوری درباره مجموعه‌ای می‌گوید: «من می‌خواهم دیدگاهی فمینیستی در مورد آنچه بدن‌مان را در آن می‌پوشانیم، و اینکه چگونه آن قدرت آزاد کردن دارد، باز کنم.» آینده.

این در واقع همان چیزی است که در دکور تصور شده توسط هنرمند فمینیست ماریلا بتینسکی منعکس شده است. این مجموعه با عنوان The Next Era شامل گالری پرتره های مشهور زنان از قرن شانزدهم تا نوزدهم است که تقریباً منحصراً توسط مردان نقاشی شده است.

چشم‌ها برش خورده و روی هم قرار گرفته‌اند، مجموعه‌ای دوتایی نشان‌دهنده «دیدایی دوگانه» است. این هنرمند با یادآوری جهش بین عینیت‌سازی و سوژه‌شدن زنان در آثار نمایش‌شده‌اش، می‌گوید: «زن‌ها، در هنر یا از طریق لباس، منقبض شده‌اند و من می‌خواهم این دیدگاه را با اصلاح نگاه‌هایشان تغییر دهم».

این نمایش که به دقت بین دانش و نوسازی قرار گرفته است، با لباس بدنی کامل با درزهای ارگانیک شریان مانند که زیر نور سیاه می درخشد آغاز می شود. این لباس، مانند بسیاری از قطعات، با همکاری استارتاپ فناوری پوشیدنی ایتالیایی D-Air Lab ساخته شده است و دمای بدن را به لطف الیاف پیشرفته ویژه توسعه یافته حفظ می کند.

سپس ژاکت بار کلاسیک را دنبال می‌کند که با سیستمی که رطوبت بدن را تنظیم می‌کند و در صورت نیاز می‌تواند گرم‌کننده را فراهم کند، دوباره اختراع و تقویت شده است، همه اینها در شبکه‌ای شبیه گریل است و می‌تواند اثری از بدن فرد پوشنده داشته باشد.

به گفته چیوری، این «سیستم راه حل روزمره که طول می کشد [wearable tech] خارج از رشته‌های ورزشی شدید» میراث خانه را به شیوه‌ای خرابکارانه تفسیر می‌کند و کارکردهایی که به طور سنتی با لوازم ضروری کمد لباس زنان مرتبط است را زیر سوال می‌برد.

بعد سودمند با دانش کلاسیک ترکیب می‌شود، و ظاهر نمادین جدید خانه را که به شکلی نامتقارن و چین‌دار بازبینی می‌شود، با کرست‌ها و کمربندهای جداشدنی و قابل تنظیم فراوان، ارتقا و تغییر می‌دهد.

در آنجا، کت های پف دار و کارهای جین یک رندر کوتور داده می شود. چرم برش لیزری است. این مواد از پیچیده ترین گلدوزی ها گرفته تا مواد ضد آب و نایلون را شامل می شود. سازه‌های نامرئی و بالشتک‌ها به عنوان تزیین اضافه شده‌اند – در عین حال به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شوکه کنند.

در مورد نمایش سنت لوران که به صورت تئاتری در مقابل برج ایفل پر زرق و برق برگزار می شود – چیزی شبیه به یک سنت برای خانه – این مجموعه پلی است به سوی تاریخ دیگری که این مجموعه در حال ساختن آن است.

در واقع، کارگردان خلاق آنتونی واکارلو به سبک آرت دکو و روح آن دوران، به ویژه کمد لباس نانسی کانارد، ناشر فعال رادیکال، که به خاطر سیلوئت مردانه-زنانه اش معروف است، می پردازد. این منجر به یک نسخه به روز شده برای سال 2022 می شود که با لباس های روان پوشیده شده با لباس های بیرونی صدفی، بازبینی مجدد از کلاسیک های مردانه از جمله کت های نخودی، کت های چرمی فراوان، بلوزهای پرفکتو حداکثر، همه با صندل های پر زرق و برق لاغر و بند بلند شده اند.

به دنبال آن خطوط اسپورت‌تر، مانند شلوارهای شلواری که به‌عنوان شلوار پوشیده می‌شوند و با خزهای درشت تضاد دارند، دنبال می‌شود. ماجرای شبانه با لباس‌های تاکسیدو و کت و شلوارهای شلخته به پایان می‌رسد، که با مدل‌های کوتاه گارسون تکمیل می‌شود.

جایی بین زن کارگر و دختر مهمانی، Vaccarello la Parisienne را دوباره اختراع می کند، همه با بویی ظریف از تام فورد دوره گوچی، و دوباره برای دنیای اموات محلی تصور می شود.