چرا بانک های مرکزی به دنبال افزایش نرخ بهره هستند؟ | بانک انگلستان

بانک‌های مرکزی در سرتاسر جهان در واکنش به تورم فزاینده برای افزایش شدید نرخ‌های بهره در دهه‌های اخیر تلاش می‌کنند.

با افزایش هزینه های زندگی در اقتصادهای پیشرفته با سریع ترین نرخ سالانه از دهه 1980، فدرال رزرو ایالات متحده، بانک انگلستان و بانک مرکزی اروپا اقدامات تهاجمی را برای کاهش فشار تورمی انجام می دهند.

با این حال، با کاهش رشد اقتصادی، خطراتی برای خانوارها و مشاغل وجود دارد. در اینجا دلایل اهمیت افزایش نرخ ها وجود دارد:

چرا بانک های مرکزی نرخ بهره را افزایش می دهند؟

تاثیر همه‌گیری کووید، اختلال در زنجیره تامین، کمبود کارگران و جنگ روسیه در اوکراین که باعث افزایش قیمت انرژی شده است، باعث افزایش چشمگیر نرخ تورم در ماه‌های اخیر شده است.

در میان گروه کشورهای ثروتمند OECD، تورم به 9.2 درصد رسیده است – بالاترین نرخ از سال 1988. بریتانیا بالاترین نرخ را در گروه کشورهای ثروتمند G7 – بریتانیا، ایالات متحده، کانادا، فرانسه، ایتالیا، آلمان و ژاپن – با مصرف کننده دارد. شاخص قیمت (CPI) نرخ تورم را در آوریل به 9 درصد رساند که بالاترین رقم از سال 1982 است.

بانک‌های مرکزی از دولت‌های ملی خود دستوراتی برای هدف قرار دادن تورم پایین و پایدار، معمولاً حدود ۲ درصد دارند، در حالی که قدرت اقتصاد و چشم‌انداز مشاغل را نیز در نظر دارند.

به طور گسترده انتظار می رود بانک انگلستان برای پنجمین بار متوالی نرخ پایه خود را 0.25 درصد افزایش دهد و به 1.25 درصد برساند.

فدرال رزرو آمریکا روز چهارشنبه نرخ بهره را 0.75 درصد افزایش داد و به محدوده 1.5 تا 1.75 درصد رساند. این بزرگترین افزایش از سال 1994 در واکنش به تورم ایالات متحده بود که در ماه گذشته به بالاترین میزان در 40 سال اخیر یعنی 8.6 درصد افزایش یافت.

بانک مرکزی اروپا پس از اعلام توقف برنامه تسهیل کمی خرید اوراق قرضه در ماه آینده، قصد دارد نرخ بهره را در ماه های جولای و سپتامبر افزایش دهد.

چگونه به کاهش تورم کمک می کند؟

تورم افزایش سالانه متوسط ​​قیمت مصرف کننده برای سبدی از کالاها و خدمات را اندازه گیری می کند. قیمت ها معمولاً زمانی افزایش می یابند که یا عرضه محدود باشد یا تقاضا از عرضه پیشی بگیرد.

نرخ های بالاتر وام گرفتن را گران تر می کند و پس انداز را تشویق می کند. زمانی که بدهی گران‌تر باشد، این امر به نوبه خود می‌تواند بر تقاضای مصرف‌کننده برای کالاها و خدمات، و همچنین سرمایه‌گذاری تجاری و اهداف استخدام تأثیر بگذارد. این می تواند به کاهش تورم در زمانی که تقاضا بیشتر از عرضه است کمک کند.

علاوه بر این، افزایش نرخ بهره معمولاً منجر به تقویت ارز در بازارهای ارز می شود. این به کاهش قیمت کالاهای وارداتی کمک می‌کند و ممکن است یکی از ملاحظات کلیدی بانک انگلستان باشد. با افزایش نرخ تهاجمی از سوی فدرال رزرو، واحد پول آمریکا به بالاترین سطح در دو دهه اخیر رسیده است، در حالی که پوند در برابر دلار به پایین‌ترین سطح از زمان شیوع همه‌گیری کووید در مارس 2020 رسیده است.

جیمز اسمیت، اقتصاددان در ING گفت: «بانک به آنچه در مورد استرلینگ روی می دهد نظارت خواهد کرد. وقتی هزینه‌های انرژی بالاتر به دلار قیمت‌گذاری می‌شود، پوند ضعیف‌تر آن را بدتر می‌کند.»

بانک های مرکزی نیز به قدرت ارسال سیگنال اعتقاد دارند. بانک های مرکزی امیدوارند با افزایش شدید نرخ ها، تعهد خود را برای بازگرداندن تورم به هدف خود نشان دهند. هدف از این کار جلوگیری از انتظارات برای افزایش مداوم تورم است که در غیر این صورت می‌تواند کارگران را وسوسه کند که افزایش حقوق بیشتری داشته باشند یا شرکت‌ها را تشویق به ادامه افزایش قیمت‌های خود کنند.

چه تاثیری روی شما می گذارد؟

زمانی که بانک مرکزی نرخ های بهره را افزایش می دهد، وام دهندگان خیابانی آن را به وام گیرندگان و پس انداز کنندگان مصرف کننده و تجاری می پردازند. در حالی که آنها معمولاً در افزایش سود پرداختی به سپرده ها کندتر هستند، هزینه های وام مسکن می تواند به سرعت افزایش یابد.

نرخ‌های متغیر استاندارد – که نرخ پایه بانک را دنبال می‌کنند – اولین کسانی هستند که تفاوت را مشاهده می‌کنند. با این حال، اکثر صاحبان خانه وام مسکن با نرخ ثابت دارند. این بدان معنی است که تا پایان دوره خود هزینه های بالاتری را مشاهده نخواهید کرد. این یکی از دلایلی است که بانک‌های مرکزی می‌گویند برای مقابله با تورم نرخ‌های بالاتر زمان می‌برد.

اجاره‌کنندگان نیز احتمالاً تحت فشار قرار می‌گیرند، زیرا صاحب‌خانه‌ها هزینه‌های استقراض بالاتری را به مستاجران خود منتقل می‌کنند.

هنگامی که بانک در ماه مه نرخ بهره را 0.25 واحد درصد افزایش داد و به 1 درصد رساند، تحلیلگران Hargreaves Lansdown تخمین زدند که پرداخت وام مسکن تا بیش از 40 پوند در ماه افزایش می یابد.

با توجه به افزایش نرخ بهره، دفتر مسئولیت بودجه تخمین می زند که هزینه های خدمات بدهی خانوار طی دو سال آینده از 55 میلیارد پوند به 83 میلیارد پوند افزایش یابد.

چه خطراتی دارد؟

سرکوب تقاضای مصرف‌کننده خطر سرکوب رشد اقتصادی را به دنبال دارد. با توجه به افزایش هزینه های زندگی که در حال حاضر خطر رکود هزینه ها را تهدید می کند، این می تواند خطر رکود را تشدید کند.

اندرو بیلی، رئیس بانک، هشدار داده است که خیابان Threadneedle باید “مسیری باریک” بین واکنش به تورم بالا و رشد ضعیف تر را طی کند. در ایالات متحده، برخی از تحلیلگران انتظار دارند که فدرال رزرو مجبور شود از اوایل سال آینده مجدداً کاهش نرخ بهره را برای مقابله با خطرات رکود آغاز کند.

پیش‌بینی می‌شود که اقتصاد بریتانیا در سال آینده تا حد رکود کند شود و پیش‌بینی می‌شود این کشور به استثنای روسیه به انتهای جدول لیگ رشد OECD سقوط کند.

فراتر از نگرانی ها در مورد رشد اقتصادی و تورم، سوالاتی در مورد ثبات مالی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.

آیا دولت ها در معرض خطر هستند؟

در منطقه یورو، نرخ‌های بهره بالاتر و پایان خرید اوراق قرضه از بانک مرکزی اروپا، نگرانی‌ها را در مورد تکه تکه شدن بلوک ارز واحد افزایش داده است که یادآور بحران بدهی‌های دولتی در اواسط دهه گذشته است.

بانک مرکزی پس از افزایش شدید هزینه‌های استقراض ایتالیا و یونان، با برگزاری نشست برنامه‌ریزی نشده در روز چهارشنبه، به دنبال کاهش نگرانی‌ها بود، زیرا سرمایه‌گذاران شرط می‌بندند کاهش محرک‌های اقتصادی می‌تواند بر دولت‌های دارای بدهی بالا فشار بیاورد.

کاترین نایس، اقتصاددان ارشد اروپایی در PGIM Fixed Income گفت: “اگر اقتصاد منطقه یورو بتواند نرخ های بهره را به میزان قابل توجهی بالای 0 درصد تحمل کند، یک سوال باز باقی می ماند.

کشورهای در حال توسعه با مقادیر بالای استقراض دلاری نیز می‌توانند ضربه سختی را متحمل شوند، زیرا نرخ‌های بهره بالاتر از سوی فدرال رزرو و ارز قوی‌تر آمریکایی، بازپرداخت آنها را افزایش می‌دهد.

سریلانکا که با یک بحران سیاسی و اقتصادی مواجه است، قبلاً بدهی های خود را نکول کرده است، در حالی که تحلیلگران می گویند کشورهایی از جمله غنا و پاکستان نیز ممکن است با مشکلاتی روبرو شوند.