تحقیقات نشان می‌دهد که بریتانیایی‌ها به شدت بر سر برابری ترنس قطبی نشده‌اند | تغییر جنسیت

بر اساس تحقیقات جدید که نشان می‌دهد اکثریت مدارس موافق هستند که باید با دانش‌آموزان در مورد مسائل ترنس‌جنسیتی صحبت کنند و از هر چهار نفر یک نفر شخص ترنس را می‌شناسد، مردم بریتانیا بر سر برابری ترنس‌ها به شدت دو قطبی نیستند.

گزارش More in Common که به نظر می‌رسد عمیق‌ترین مطالعه بریتانیایی تا به امروز در مورد نگرش‌های عمومی نسبت به آنچه که به یک گفتمان سمی در سیاست و رسانه‌های اجتماعی تبدیل شده است، نگرش کاملاً متفاوتی را در میان مردم عادی شناسایی می‌کند که به مسائل جنسیتی می‌پردازند. هویت از موضع شفقت و انصاف، که اغلب از روابط خود با افراد ترنس آگاه است.

بیش از 5000 نفری که برای این اندیشکده مورد نظرسنجی قرار گرفتند، مسائل مربوط به ترنس را به عنوان یک شکاف بزرگ در بریتانیا امروز نمی‌دانستند، زیرا در بحث‌های گروه متمرکز که در سراسر اسکاتلند، انگلیس و ولز برگزار شد، به ندرت به بحث‌هایی درباره جی‌کی رولینگ یا پرونده کایرا بل اشاره شد. با این حال، مردم به شدت احساس می کردند که زنان ترنس نباید در مسابقات ورزشی حرفه ای با زنان سیس رقابت کنند.

لوک تریل، مدیر بریتانیایی More in Common، در آبان نیوز نوشت: این تحقیق علاقه کمی به “آخرین روند “گوچا” پرسیدن سوالاتی از سیاستمداران ارشد در مورد اینکه آیا زنان می توانند آلت تناسلی داشته باشند یا نه، نشان داده است.

تریل درعوض می‌گوید که داستان‌هایی از “احترام به شجاعت افراد، قدردانی از اینکه اوضاع در سال‌های اخیر بهتر شده است، همراه با ناامیدی از چالش‌ها و تبعیض‌هایی که ترنس‌ها هنوز با آن روبرو هستند” شنیده است.

این گزارش که در روز پنج‌شنبه منتشر شد، پذیرش گسترده‌ای را نشان می‌دهد که یک زن ترنس یک زن و یک مرد ترنس یک مرد است، با 46٪ موافق، 32٪ مخالف، و 22٪ که نمی‌دانند، که بیشترین توافق در میان نسل‌های جوان است.

نظرسنجی حمایت گسترده ای را از باز بودن در آموزش نشان داد. برخلاف توصیه ماه گذشته دادستان کل، سوئلا براورمن، مبنی بر اینکه مدارس مجبور نیستند دانش آموزانی را که می خواهند جنسیت خود را تغییر دهند، در خود جای دهند، توافق گسترده ای نیز وجود دارد که مدارس باید از جوانانی که هویت خود را کشف می کنند حمایت کنند.

تقریباً دو سوم مردم فکر می کنند که مدارس باید با دانش آموزان در مورد مسائل ترنس صحبت کنند، 30٪ موافق هستند که این گفتگوها در مدرسه ابتدایی و 33٪ در دوران دبیرستان انجام شود. در مقایسه، 37 درصد احساس کردند که سن ابتدایی برای گفتن اینکه برخی از افراد همجنسگرا هستند، مناسب است. در مصاحبه‌ها هیچ نشانه‌ای وجود نداشت که مردم نگران باشند که مدارس، مبارزان یا مؤسسات خیریه «کودکان را به سمت انتقال سوق می‌دهند»، همانطور که برخی از منتقدان پیشنهاد کرده‌اند.

اما مصاحبه‌ها همچنین برخی نگرانی‌ها را در مورد درمان‌های پزشکی برای جوانانی که هویت جنسیتی خود را زیر سوال می‌برند، آشکار کرد، و اکثریت معتقدند مداخلات فیزیکی برای انتقال نباید قبل از سن 18 سالگی شروع شود. در حالی که تقریباً نیمی از مردم از این ایده راحت هستند که کسی باید بتوانند بلوک کننده های هورمونی را در سنین زیر 18 سال مصرف کنند، کمتر احتمال دارد که در مورد هورمون های متقابل جنسی همین را بگویند، و اقلیت قابل توجهی معتقدند که جراحی تغییر جنسیت فقط باید برای افراد بالای 21 سال در دسترس باشد.

این گزارش در حالی که عمدتاً نگرش‌های آرام و فراگیر را آشکار می‌کند، و میل به نزدیک شدن به موقعیت‌های چالش‌برانگیز را به صورت موردی نشان می‌دهد، این گزارش همچنین درجه‌ای از شک و تردید در مورد تنوع و آموزش مشمولیت در محیط کار، با شکایت از «تمرین‌های تیک در مورد آنچه هستی و مجاز به گفتن نیستی».

پرسش‌های مربوط به ورزش قوی‌ترین پاسخ را به همراه داشت، به طوری که تنها 19 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که «زنان ترنس باید بتوانند در رویدادهای ورزشی فقط برای زنان شرکت کنند»، در مقایسه با 57 درصد که موافق نیستند، و این دیدگاه حتی برای کسانی که حمایت می‌کنند نیز وجود دارد. از شمول کامل سایر اقدامات.

در این گزارش آمده است: «این واقعیت که مردان نسبت به زنان دارای مزایای فیزیکی هستند به این معنی است که برای بسیاری از افراد، گنجاندن زنان ترنس در ورزش‌های فقط زنانه منصفانه نیست و منجر به رقابت نابرابر می‌شود و در برخی موارد ممکن است ایمن نباشد». ، هشدار می دهد که این یکی از حوزه هایی است که عموم مردم در معرض خطر قطبی شدن هستند.

در مورد فضاهای تک جنسیتی، یکی از نقاط شعله ور در بحث در مورد حقوق تراجنسیتی ها، عموم مردم نسبت به ارائه توالت های تک جنسیتی آرام بودند، در حالی که این نگرانی که مردان درنده ممکن است از دسترسی به فضاهای همجنس سوء استفاده کنند، به طور مرتب در میان مردم مطرح نمی شد. احتمال افزایش اضطراب در مورد بهداشت مردان وجود دارد.

با این حال، حمایت از زنان ترنس که از اتاق‌های رختکن زنان استفاده می‌کردند، زمانی که مشخص شد تحت عمل جراحی تغییر جنسیت قرار گرفته‌اند، دو برابر شد و از 24 درصد به 48 درصد افزایش یافت. همین الگو برای استفاده از توالت ظاهر شد و از 29 درصد به 53 درصد افزایش یافت.

اما این گزارش تاکید کرد که مردم اساساً این مسائل را «از دریچه‌ای محدود از هویت جنسیتی» نمی‌بینند، و بحث به این واقعیت گسترش می‌یابد که اکثر مردم به خودی خود اتاق‌های رختکن عمومی را دوست ندارند، در حالی که اقلیت‌هایی که با حمام‌های تک جنسیتی راحت‌تر بودند. بیشتر نگران بودند که مردان نسبت به زنان در توالت های عمومی بهداشت کمتری داشته باشند تا در مورد ایمنی.