آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
واشنگتن – در برابر پس‌زمینه بحران ملی افزایش مصرف بیش از حد مواد افیونی و مرگ و میر، دادگاه عالی روز سه‌شنبه به پرونده‌های دو پزشک متهم به کار کردن کارخانه‌های قرص‌ها رسیدگی کرد، در حالی که قضات در تلاش برای بیان یک استاندارد قانونی است که اقدامات پزشکی غیرمتعارف را از دارو جدا میکند. معامله.
آنها زبان قانون مواد کنترل شده را با یادآوری درس های آموخته شده از معلمان دستور زبان دوران کودکی تجزیه کردند. آنها قیاس هایی را امتحان کردند، از جمله اینکه آیا هرگز استثنایی با حسن نیت برای تجاوز از حد مجاز سرعت وجود دارد یا خیر. و آنها نگران فرستادن پزشکان به زندان برای چندین دهه به دلیل اختلافات در مورد اینکه آیا آنها هنجارهای پزشکی تعریف نشده را نقض کرده اند یا خیر، نگران بودند.
پزشکان این دو پرونده به دلیل توزیع غیرقانونی دارو محکوم شدند. یکی، دکتر Xiulu Ruan، متهم به اداره کلینیکی در آلاباما با یک شریک تجاری شد که نزدیک به 300000 نسخه برای مواد کنترل شده در مدت کمی بیش از چهار سال صادر کرد، که آن را به یکی از منابع اصلی نسخه در کشور برای برخی از انواع فنتانیل تبدیل کرد. مواد مخدر
دیگری، دکتر شکیل کان، متهم به نوشتن نسخه در آریزونا و وایومینگ در ازای پرداختی بود که تقریباً قیمت های خیابانی داروها را ردیابی می کرد. دادستان گفت که او پرداخت پول نقد و اموال شخصی از جمله سلاح گرم را پذیرفته است.
سوال قضات این بود که چگونه می توان یک عبارت در یک آیین نامه تحت قانون مواد کنترل شده را خواند. این عبارت استثنایی از ممنوعیت و مجازات‌های قانون را برای نسخه‌هایی که «به‌منظور یک هدف قانونی پزشکی توسط یک پزشک انفرادی که در مسیر معمول فعالیت حرفه‌ای خود عمل میکند، صادر شده است» را تعیین میکند.
اریک جی. فیگین، وکیل دولت فدرال، گفت که این استثنا یک استاندارد عینی را توصیف می کند که ریشه در هنجارهای پزشکی ثابت دارد، استانداردی که دو پزشک نادیده گرفته شده بودند.
او گفت: «آنها می‌خواهند در صورت تجویز دوزهای خطرناک، بسیار اعتیادآور و در یک مورد کشنده داروها برای بیماران معتمد و آسیب‌پذیر، حتی از انجام هر گونه تلاش حداقلی برای عمل کردن مانند پزشکان آزاد باشند.»
وکلای پزشکان گفتند که استاندارد درست یک استاندارد ذهنی است و بر این موضوع تمرکز دارد که آیا آنها با حسن نیت عمل کرده اند یا خیر، حتی اگر رفتار آنها در تضاد با شیوه های عمومی پذیرفته شده پزشکی باشد.
لارنس اس. رابینز، وکیل دکتر روان، گفت: «مشکل این است که استانداردهای پزشکی در حال تکامل هستند. “این یک موضوع دائما در حال تغییر است. و این احترام به بیماران و بیماری آنها و پزشکان آنها مستلزم یک استاندارد ذهنی است.”
Beau B. Brindley، وکیل دکتر کان، نسبت به “اثر وحشتناک وحشتناک” که از تبدیل اداره مبارزه با مواد مخدر به “هیئت پزشکی ملی بالفعل” ناشی می شود، هشدار داد.
جان جی. رابرتز جونیور، رئیس قاضی گفت که تفاهمات ذهنی به طور کلی دفاعی در برابر اتهامات جنایی ایجاد نمی کند.
یک راننده برای رانندگی با سرعت 70 مایل در ساعت در حالی که محدودیت سرعت 55 بود متوقف شد، ممکن است باور داشته باشد که محدودیت 70 است. رئیس قاضی رابرتز پرسید.
آقای رابینز گفت که قوانین متفاوتی برای اتهامات جنایی جدی اعمال می شود.
او گفت: «شما نمی‌توانید بر اساس وضعیت ذهنی خود از تخلفات رانندگی دفاع کنید»، و افزود که «وقتی در مورد فرستادن پزشکان یا هر کسی در این مورد به زندان برای حداقل چند دهه اجباری صحبت می‌کنید، موارد بیشتری لازم است. در زندان.”
قاضی امی کونی بارت آنچه را که پیشنهاد کرد قیاس نزدیک تری است پیشنهاد کرد. او گفت، فرض کنید که یک قانون کیفری مقرر می‌دارد: «به جز مواردی که توسط قانون مجاز است، باید کمتر از 55 مایل در ساعت رانندگی کنید.»
او گفت که رانندگانی که برای آوردن کودک مجروح به اتاق اورژانس بسیار سریع تر رانندگی می کنند، ممکن است اشتباه باشد، اما با حسن نیت این استثنا را درک می کنند.
قاضی برت ام. کاوانا موافقت کرد. “اگر قانون می گوید “به جز به عنوان مجاز” و شما صادقانه معتقدید که مجاز به رانندگی 100 برای رساندن فرزند خود به بیمارستان هستید، باید تبرئه شوید، درست است؟ او درخواست کرد.
قاضی کاوانو سپس به پرونده های موجود در دادگاه، روان علیه ایالات متحده، شماره 20-1410، و کان علیه ایالات متحده، شماره 21-5261 پرداخت.
دکتر ممکن است آن استاندارد عینی را نقض کرده باشد، اما ممکن است به طور قانونی فکر کند که استاندارد تا حدودی متفاوت است و بنابراین، در آن شرایط نباید به مدت 20 سال به زندان فرستاده شود، درست است؟ او درخواست کرد.
قاضی ساموئل آلیتو جونیور، با تکیه بر آنچه که از “معلم انگلیسی قدیمی من” آموخته بود، گفت که قرار دادن عبارت “آگاهانه و عمدا” در اساسنامه، پس از استثنایی که پزشکان بر آن تکیه کرده بودند، به این معنی است که این موضوع وجود ندارد. در مورد استثناء اعمال شود و استدلال پزشکان مبنی بر اینکه حسن نیت ذهنی مهم است را زیر پا بگذارد.
قاضی آلیتو گفت که ایرادات دستوری در استدلال پزشکان به همین جا ختم نشد. او گفت: “مشکل این است که یک قید چه چیزی را می تواند تغییر دهد.” “فقط می تواند یک فعل را تغییر دهد.”
قاضی استفان جی بریر با یادآوری روزهای مدرسه خود مخالفت کرد.
او گفت: “من یک معلم انگلیسی متفاوت داشتم، خانم چیچستر، که به ما گفت یک قید می تواند یک فعل، یک صفت یا یک قید دیگر را تغییر دهد.” (بیشتر مقامات موافق هستند که عدالت بریر دقیقاً درست می گوید.)
رابرتز که کمی غمگین به نظر می‌رسید، گفت: «نام معلم دستور زبانم را به خاطر نمی‌آورم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
