چرا بانک مرکزی اروپا هنوز در مورد بحران احتمالی منطقه یورو دست و پنجه نرم می کند؟ | نیلز پراتلی

پشاید بانک مرکزی اروپا احساس می کرد که با توجه به توجه جهان مالی به افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو ایالات متحده کنار گذاشته شده است. اما نشست‌های اضطراری بانک‌های مرکزی بزرگ قرار است محتوای بیشتری نسبت به پیشنهاد ضعیفی که از فرانکفورت پس از یک صبح تفکر پدیدار شد تولید کند: طرحی برای تسریع کار بر روی «ابزار جدید ضد تکه تکه شدن».

تکه تکه شدن مورد بحث، افزایش بازده اوراق قرضه بین کشورهای منطقه یورو است. به طور خلاصه، با توجه به افزایش نرخ بهره، اقتصادهای ضعیف‌تر نسبت به کشورهایی مانند آلمان باید نرخ‌های بیشتری را برای استقراض بپردازند – حدود 2.4 درصد بیشتر در مورد ایتالیا.

از آنجایی که این پدیده، در شکل شدیدتر، نشان دهنده بحرانی برای منطقه یورو بود که در دهه 2010 غوغا کرد، قطعاً باید به آن پرداخته شود. با این حال، مانند دفعه قبل، ابراز نیت خوب به ندرت کافی است. سرمایه گذاران همیشه می خواهند جزئیات نحوه عملکرد مداخله را ببینند و اندازه بازوکا را ببینند.

تنها نتیجه‌ای که از بیانیه روز چهارشنبه می‌توان گرفت این است که بانک مرکزی اروپا هنوز در حال دست و پا زدن است، که از یک جهت شگفت‌انگیز است. دو ماه پیش کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، گفت که بانک در حال انجام کار است. “اگر و زمانی که لازم شد، ما می دانیم که چه کنیم و [the tool] او پس از جلسه شورای اداری بانک در ماه آوریل گفت: به سرعت عملیاتی خواهد شد.

پس چرا تاخیر؟ آیا همانطور که بیانیه نشان می دهد این صرفاً یک موضوع طراحی است؟ به نظر می رسد بیشتر احتمال دارد که بانک مرکزی اروپا نگران چالش های احتمالی در دادگاه های آلمان باشد، دادگاه هایی که تمایل دارند به نقش بانک مرکزی اروپا به عنوان خریدار بدهی های دولتی علاقه نشان دهند. یا شاید در پشت پرده بر سر هر گونه درخواستی که از دولت ایتالیا می شود، یا اینکه چه زمانی مداخله واقعاً انجام می شود، چانه زنی می شود. حقیقت هرچه که باشد، اگر بانک مرکزی اروپا به‌روزرسانی روز چهارشنبه را در کنار نشست عادی هفته گذشته خود منتشر می‌کرد، کمتر دچار وحشت می‌شد.

درسی که از آخرین بحران منطقه یورو گرفتیم این بود که زود رفتن و برقراری ارتباط شفاف بهترین راه برای جلوگیری از شورش در بازارهای اوراق قرضه منطقه یورو است. ماریو دراگی، مسئول بانک مرکزی اروپا در آن زمان، تمرین هر دو هنر را آموخت. در مقابل، لارگارد به آرامی و مبهم شروع کرده است. او احتمالاً یک ماه فرصت دارد – نه بیشتر – تا یک برنامه کامل را اجرا کند.

دلیل شاد بودن Premier Inn

یادآوری این که همه شرکت‌هایی که با مصرف‌کننده روبرو هستند در گوشه‌ای جمع نشده‌اند و منتظر انفجار کامل افزایش قیمت انرژی و ضربه زدن به درآمد واقعی بازیکنان هستند: ویت‌برد، مالک پریمیر این، نسبت به زندگی تقریباً خوش‌بینانه به نظر می‌رسد، درآمد هتل‌ها در بریتانیا در سه ماهه اول تقریباً یک سوم بالاتر از سطح قبل از همه‌گیری بود یا 21 درصد در شرایط مشابه.

باید اضافه کرد که فروش مواد غذایی و نوشیدنی، عمدتاً از Beefeaters و Brewers Fayres، هنوز 4 درصد از روزهای گذشته عقب است. و این گروه بر این باور است که باید 20 تا 30 میلیون پوند اضافی برای افزایش دستمزدها، تعمیرات و فناوری اطلاعات هزینه کند. از سوی دیگر، آلیسون بریتانیا، مدیر اجرایی، چشم‌انداز پریمیر این در آلمان، شرط‌بندی بزرگ گروه برای چند دهه آینده، مشتاقانه‌تر از حد معمول صحبت کرد.

او گفت: «عملکرد تجاری هتل‌های بالغ‌تر ما در دو ماه پس از لغو محدودیت‌های کووید، تنها دیدگاه مثبت ما را نسبت به فرصت مهم در آلمان تقویت می‌کند.»

البته این می تواند آرامش قبل از طوفان باشد، چیزی که تقریباً بازار سهام در ماه های اخیر گفته است. سهام، حتی پس از جهش 6 درصدی روز چهارشنبه، همچنان تقریباً در نیمه راه بین پایین ترین سطح قرنطینه در سال 2020 و اوج بازگشایی مجدد آنها در بهار 2021 قرار دارند.

اما سرنخ لحن اعتماد شرکتی ممکن است در عبارت نابسامان «انقباض مستقل تسریع شده عرضه» باشد. اگر بخشی از رقبای کوچک هتلدار شما هرگز از قفل خارج نشوند، بازگشت به عقب آسان تر است.