دستورالعمل‌های جدید می‌گویند که درمان کودکان ترنس می‌تواند در سنین پایین‌تر شروع شود

یک انجمن پیشرو سلامت تراجنسیتی حداقل سن توصیه شده خود را برای شروع درمان تغییر جنسیت، از جمله هورمون های جنسی و جراحی ها، کاهش داده است.

انجمن جهانی حرفه‌ای برای سلامت تراجنسیتی‌ها گفت که هورمون‌ها را می‌توان در سن 14 سالگی، دو سال زودتر از توصیه‌های قبلی گروه، و برخی از جراحی‌ها در سن 15 یا 17 سالگی، یک سال یا بیشتر زودتر از توصیه‌های قبلی، شروع کرد. این گروه خطرات بالقوه را تایید کرد اما گفت که خودداری از درمان زودهنگام غیراخلاقی و مضر است.

این انجمن پیش از انتشار در یک مجله پزشکی، که انتظار می‌رود اواخر امسال باشد، نسخه‌ای از به‌روزرسانی خود را به آسوشیتدپرس ارائه کرد. این گروه بین المللی استانداردهای مراقبت مبتنی بر شواهد را ترویج می کند و شامل بیش از 3000 پزشک، دانشمند علوم اجتماعی و افراد دیگری است که در مسائل بهداشتی تراجنسیتی دخیل هستند.

به گفته این گروه، این به روز رسانی بر اساس نظر متخصص و بررسی شواهد علمی در مورد فواید و مضرات درمان پزشکی تراجنسیتی در نوجوانانی است که هویت جنسیتی آنها با جنسیت تعیین شده در بدو تولد مطابقت ندارد. این گروه گفت که چنین شواهدی محدود است، اما در دهه گذشته افزایش یافته است و مطالعات نشان می دهد که این درمان ها می توانند بهزیستی روانی را بهبود بخشند و رفتار خودکشی را کاهش دهند.

دکتر الی کلمن، رئیس استانداردهای مراقبت این گروه و مدیر برنامه جنسیت انسانی دانشکده پزشکی دانشگاه مینه سوتا، گفت که شروع زودتر درمان به نوجوانان تراجنسیتی اجازه می دهد تا تغییرات بلوغ فیزیکی را تقریباً همزمان با سایر نوجوانان تجربه کنند.

اما او تاکید کرد که سن تنها یک عامل است که باید سنجیده شود. بلوغ عاطفی، رضایت والدین، ناراحتی طولانی مدت جنسیتی و ارزیابی دقیق روانشناختی از جمله موارد دیگر است.

او گفت: «مسلماً نوجوانانی هستند که بلوغ عاطفی یا شناختی لازم برای تصمیم گیری آگاهانه را ندارند. “به همین دلیل است که ما یک ارزیابی چند رشته ای دقیق را توصیه می کنیم.”

دستورالعمل های به روز شده شامل توصیه هایی برای درمان در بزرگسالان است، اما راهنمای نوجوانان باید توجه بیشتری را به خود جلب کند. این در بحبوحه افزایش تعداد کودکان مراجعه کننده به کلینیک‌هایی است که درمان دارویی ترنسجندرها را ارائه می‌دهند، همراه با تلاش‌های جدید برای پیشگیری یا محدود کردن این درمان.

بسیاری از کارشناسان می گویند که کودکان بیشتری به دنبال چنین درمانی هستند زیرا کودکانی که از نظر جنسیت سؤال می کنند بیشتر از گزینه های پزشکی خود آگاه هستند و با انگ کمتری مواجه می شوند.

منتقدان، از جمله برخی از درون جامعه درمان تراجنسیتی، می گویند که برخی از کلینیک ها برای ارائه درمان غیرقابل برگشت به کودکانی که در غیر این صورت از زیر سوال بردن جنسیت خود بیشتر می شوند، خیلی سریع هستند.

اریکا اندرسون، روانشناس، سال گذشته پس از ابراز نگرانی در مورد درمان “سرطان‌آمیز” که بدون مشاوره کافی به کودکان داده می‌شود، از سمت خود به عنوان عضو هیئت مدیره انجمن جهانی حرفه‌ای سلامت ترنس‌ها استعفا داد.

او هنوز عضو گروه است و از دستورالعمل های به روز شده حمایت می کند، که بر ارزیابی های جامع قبل از درمان تاکید می کند. اما او می گوید که ده ها خانواده به او گفته اند که همیشه این اتفاق نمی افتد.

«آنها به من داستان های ترسناک می گویند. آنها به من می گویند: “فرزند ما 20 دقیقه با دکتر بوده است” قبل از اینکه به او هورمون بدهند، او گفت: “والدین با موهایشان آتش می گیرند.”

برآوردها در مورد تعداد جوانان و بزرگسالان ترنسجندر در سراسر جهان متفاوت است، تا حدی به دلیل تعاریف مختلف. دستورالعمل‌های جدید انجمن می‌گوید داده‌های عمدتاً کشورهای غربی حاکی از دامنه‌ای بین کسری از درصد در بزرگسالان تا ۸ درصد در کودکان است.

اندرسون گفت که تخمین‌های اخیر را شنیده است که نشان می‌دهد این میزان در بچه‌ها 1 در 5 است – که او به شدت با آن مخالف است. او گفت که این تعداد احتمالاً منعکس کننده بچه هایی است که از نظر جنسیت سؤال می کنند و کاندیدای خوبی برای درمان پزشکی مادام العمر یا تغییرات فیزیکی دائمی نیستند.

با این حال، اندرسون گفت که سیاستمدارانی را که می‌خواهند والدین را به خاطر اجازه دادن به فرزندانشان برای درمان تراجنسیتی تنبیه کنند و کسانی که می‌گویند درمان برای افراد زیر ۱۸ سال باید ممنوع شود، محکوم می‌کند.

او گفت: “این کاملاً بی رحمانه است.”

دکتر مارسی باورز، رئیس منتخب گروه بهداشت تراجنسیتی، نیز نگرانی هایی را در مورد درمان عجولانه ابراز کرده است، اما او ناامیدی مردمی را که “مجبور شده اند از حلقه ها و موانع خودسرانه برای درمان توسط دروازه بان ها عبور کنند… و تحت درمان قرار گرفته اند… بررسی دقیقی که برای تشخیص پزشکی دیگر اعمال نمی شود.»

گیب پولوس، 22 ساله، در سن 16 سالگی تحت عمل جراحی برداشتن سینه قرار گرفت و به مدت هفت سال تحت هورمون های جنسی بوده است. ساکن اشویل، کارولینای شمالی، قبل از درمان، با ناراحتی جنسی دست و پنجه نرم می کرد.

پولوس گفت که خوشحال است که توانسته در سنین جوانی تحت درمان قرار گیرد.

او گفت: «تغییر دادن به زیر سقف با والدینتان به طوری که آنها بتوانند با شما آن را پشت سر بگذارند، این واقعاً سودمند است. “من الان خیلی خوشحال تر هستم.”

در کارولینای جنوبی، جایی که قانون پیشنهادی درمان تراجنسیتی را برای کودکان زیر 18 سال ممنوع می کند، الی باندی از 15 سالگی منتظر عمل جراحی برداشتن سینه بوده است. اکنون باندی 18 ساله به تازگی از دبیرستان فارغ التحصیل شده و قصد دارد قبل از کالج جراحی کند.

باندی، که به عنوان غیر دودویی شناخته می شود، از کاهش محدودیت ها در مراقبت های پزشکی تراجنسیتی برای کودکان حمایت می کند.

آنها گفتند: «این تصمیم‌ها بهتر است توسط بیماران، خانواده‌های بیمار و متخصصان پزشکی گرفته شود. قطعاً منطقی است که محدودیت‌های کمتری وجود داشته باشد، زیرا در این صورت بچه‌ها و پزشکان می‌توانند با هم آن را بفهمند.»

دکتر جولیا میسون، متخصص اطفال در اورگان که نگرانی‌های خود را در مورد افزایش تعداد جوانانی که تحت درمان تراجنسیتی قرار می‌گیرند، مطرح کرده است، گفت که تعداد زیادی از افراد در این زمینه از تفنگ استفاده می‌کنند. او استدلال می کند که شواهد محکمی به نفع درمان پزشکی تراجنسیتی برای کودکان وجود ندارد.

میسون گفت: «در پزشکی… قبل از اینکه بتوانیم آن را توصیه کنیم، درمان باید ایمن و مؤثر باشد.»

کارشناسان می گویند که دقیق ترین تحقیقات – مطالعاتی که کودکان تحت درمان را با نتایج در کودکان درمان نشده مقایسه می کنند – برای گروه درمان نشده غیراخلاقی و از نظر روانی مضر است.

دستورالعمل های جدید شامل شروع داروهایی به نام مسدود کننده های بلوغ در مراحل اولیه بلوغ است که برای دختران در حدود سنین 8 تا 13 سالگی و معمولاً دو سال بعد برای پسران است. این هیچ تغییری نسبت به راهنمای قبلی گروه ندارد. این داروها بلوغ را به تاخیر می اندازند و به بچه ها فرصت می دهند تا در مورد درمان اضافی تصمیم بگیرند. اثرات آنها با قطع دارو پایان می یابد.

مسدودکننده‌ها می‌توانند استخوان‌ها را تضعیف کنند، و شروع آن‌ها در سنین پایین در کودکانی که در زمان تولد به آنها پسر اختصاص داده می‌شود، ممکن است عملکرد جنسی را در بزرگسالی مختل کند، اگرچه شواهد طولانی‌مدت وجود ندارد.

به روز رسانی همچنین توصیه می کند:

—هورمون های جنسی — استروژن یا تستوسترون — از سن 14 سالگی شروع می شود. این درمان اغلب مادام العمر است. این دستورالعمل ها می گویند که خطرات درازمدت ممکن است شامل ناباروری و افزایش وزن، همراه با سکته مغزی در زنان ترنس و فشار خون بالا در مردان ترنس باشد.

-برداشتن سینه برای پسران ترنس در سن 15 سالگی. راهنمایی های قبلی پیشنهاد می کرد که این کار را می توان حداقل یک سال پس از هورمون ها، در حدود 17 سالگی انجام داد، اگرچه حداقل ag مشخصی ذکر نشده بود.

— اکثر جراحی های تناسلی از سن 17 سالگی، از جمله برداشتن رحم و بیضه، یک سال زودتر از راهنمایی قبلی شروع می شوند.

انجمن غدد درون ریز، گروه دیگری که در مورد درمان تراجنسیتی ها راهنمایی ارائه می دهد، به طور کلی توصیه می کند که یک یا دو سال بعد شروع شود، اگرچه اخیراً شروع به به روز رسانی دستورالعمل های خود کرده است. آکادمی اطفال آمریکا و انجمن پزشکی آمریکا از اجازه دادن به بچه‌ها برای جستجوی درمان پزشکی ترنسجندر حمایت می‌کنند، اما راهنمایی‌های خاص سنی را ارائه نمی‌دهند.

دکتر جوئل فرادر، متخصص اطفال و متخصص اخلاق پزشکی از دانشگاه نورث وسترن که یک برنامه درمانی جنسیتی را در بیمارستان کودکان لوری شیکاگو توصیه می کند، گفت که دستورالعمل ها باید بر آمادگی روانشناختی باشد نه سن.

فرادر گفت علم مغز نشان می‌دهد که بچه‌ها تا حدود ۱۴ سالگی می‌توانند تصمیم‌های منطقی بگیرند، اما مستعد ریسک‌پذیری هستند و تنها زمانی که خیلی بزرگ‌تر هستند، پیامدهای درازمدت اعمال خود را در نظر می‌گیرند.

کولین ویلیامز، روانشناس در خدمات چندتخصصی جنسیت بیمارستان کودکان بوستون، گفت که تصمیمات درمانی در آنجا به صورت مشارکتی و فردی است.

ویلیامز گفت: “مداخله پزشکی در هر حوزه ای یک گزینه برای همه نیست.”

———

لیندسی تنر، نویسنده AP Medical Writer را در @LindseyTanner دنبال کنید.

———

بخش بهداشت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می‌شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.