اعتصاب کارکنان آژانس بومی برزیل در واکنش به ناپدید شدن برونو پریرا | دام فیلیپس و برونو پریرا

کارکنان بنیاد ملی بومی برزیل (Funai) در بحبوحه خشم نسبت به آنچه که آنها می گویند برچیدن یک آژانس کلیدی دولتی و بیانیه های رسمی در انتقاد از برونو پریرا، کاشف سابق فونای که همراه با روزنامه نگار بریتانیایی Dom ناپدید شد، دست به اعتصاب یک روزه زده اند. فیلیپس هفته گذشته

به گفته مقامات اتحادیه ها، کارکنان Funai و کارکنان خدمات ملکی مرتبط در ساعت 9 صبح روز سه شنبه در برازیلیا، فلوریانوپلیس و دورادوس کار خود را ترک کردند و دیگران در حال رای گیری در مورد اینکه آیا هفته آینده اعتصاب گسترده تری را آغاز کنند یا خیر.

آنها از مارسلو آگوستو خاویر داسیلوا، رئیس فونای خواسته بودند که امنیت کارکنان آمازون را افزایش دهد و همچنین اظهارات فونای در انتقاد از پریرا را در روزهای پس از ناپدید شدنش پس بگیرد. هیچ پاسخی دریافت نشد.

پریرا و فیلیپس در منطقه Vale do Javari در غرب برزیل بودند که قایق آنها در 5 ژوئن ناپدید شد. آنها برای کتابی که فیلیپس درباره توسعه پایدار در منطقه می نوشت با مردم بومی مصاحبه می کردند.

پلیس هفته گذشته مردی را دستگیر کرد که یک روز قبل از ناپدید شدن این زوج آنها را تهدید کرده بود و گروه های جست و جو برخی از وسایل آنها را که نیمه غوطه ور در رودخانه بودند، کشف کردند. اما محل اختفای این فعال و روزنامه نگار همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد و جست و جوها در روز سه شنبه، 9 روز پس از آخرین مشاهده آنها، ادامه داشت.

پریرا تا سال 2019 با فونای کار کرد تا اینکه به دلیل آنچه که او معتقد بود عملیات موفقیت آمیزی برای فلج کردن معادن غیرقانونی در منطقه ای که برای استفاده انحصاری بومیان در نظر گرفته شده بود از سمت خود برکنار شد.

پریسیلا کولوتتی، مدیر اجرایی Indigenistas Associados، انجمنی از کارمندان Funai، گفت: ناپدید شدن برونو و دام آخرین نی بود. برونو کارگر فونای بود و کارش را به خوبی انجام داد. او نماینده برچیده شدن فونای است.»

Funai در سال 1967 ایجاد شد، آخرین تکرار آژانسی که وظیفه آن حفاظت و ارتقای حقوق 235 قبیله بومی برزیل است – که بسیاری از آنها با دنیای خارج ارتباط کمی داشته یا اصلاً ارتباطی نداشته اند.

کارمندان می گویند که به طور سیستماتیک توسط دو رئیس جمهور گذشته برزیل و به ویژه ژایر بولسونارو، رهبر دست راستی که در سال 2019 قدرت را به دست گرفت، تضعیف شده است. در دولت او، جنگل زدایی به شدت افزایش یافته و آژانس های حفاظت از محیط زیست ضعیف شده اند.

این ملی‌گرای سرشناس به‌طور بدنام گفت که «یک سانتی‌متر بیشتر زمین» به مردم بومی که در انتظار ذخایر خود هستند، اعطا نمی‌کند. رؤسای جمهور اخیر فونای شامل دندانپزشکی است که کشیش انجیلی نیز بوده است و رئیس فعلی سابق رئیس پلیس است.

یکی از رهبران اتحادیه به آبان نیوز گفت که سازمانی با 2500 کارمند در سال 2003 اکنون تنها 1457 کارمند دارد. آنها از کاهش و تخصیص ضعیف بودجه و کارکنان تضعیف شده شکایت دارند، به ویژه آنهایی که جرات انتقاد از هدایت آژانس در زمان بولسونارو را دارند.

رئیس فونای به درخواست مصاحبه پاسخ نداد، اما در بیانیه ای ایمیلی، آژانس مدعی شد که بودجه خود را برای Vale do Javari در سه سال گذشته دوبرابر کرده است و بودجه را برای سایر بخش های آژانس، به ویژه آنهایی که به قبایل منزوی تمایل دارند، افزایش داده است.

با این حال، چنین آماری توسط حامیان بومی که به دلیل خصومت آشکار بولسونارو با مردم بومی و حمایت پر سر و صدا از توسعه در منطقه ای که اغلب ریه های جهان نامیده می شود، رسوا شده بودند، رد کرد.

سیدنی پوسوئلو، رئیس سابق این بنیاد گفت: “Funai برای محافظت از مردم بومی ایجاد شده است و امروز به وضوح علیه منافع مردم بومی کار می کند.” “این پوچ است.”

پوسوئلو یک افسانه در محافل بومی است که به خاطر سیاست خود در پناه دادن به قبایل در معرض خطر در مناطق ذخیره‌سازی خاص مشهور است. او که اکنون 82 سال دارد، 16 سال پیش فونای را ترک کرد، اما همچنان یکی از صریح ترین صداهای کشور در دفاع از مردمان سنتی برزیل است.

اوایل امسال او مدال شایستگی بومی را به کسانی که کار برجسته ای با مردم بومی برزیل نشان داده اند، پس داد. پوسوئلو 35 سال پیش این مدال معتبر را دریافت کرد، اما از اینکه بولسونارو همان جایزه را دریافت کرد، خشمگین شد.

او گفت که بولسونارو فونای را از بالا تا پایین تضعیف کرده است و تهاجم به سرزمین های بومی را برای معدنچیان غیرقانونی، چوب بران و شکارچیان آسان تر کرده است.

او گفت: “شما افراد مناسب را در بالا ندارید.” به ندرت می توان افرادی مانند برونو را پیدا کرد. برونو در حفاظت از زمین و سرخپوستان کارآمد بود، به همین دلیل او را تهدید کردند.

«این فقط رئیس‌جمهور فونای نیست، بلکه از زنجیره تا مناطق داغی که در آن اتفاقات رخ می‌دهد، می‌گذرد. امروز تقریباً همه چیز در دست جنایتکاران است.»