آیا برکسیت کار می کند؟ چهار تست کلیدی | برگزیت

آیا برکسیت کار می کند؟ برای افراد سرسخت در هر طرف، پاسخ واضح است. اما برای کسانی که به تجزیه و تحلیل عینی علاقه دارند، داشتن راهی برای طرح سوال بسیار حیاتی است. به همین دلیل است که ما در بریتانیا در اروپای در حال تغییر، چهار “آزمون” کلیدی را برای ارزیابی پیامدهای خروج از اتحادیه اروپا تعیین کردیم.

ما مشاهده کردیم که در حالی که باقی‌مانده‌ها و خروج‌کنندگان به شدت در مورد ماندن در اتحادیه اروپا اختلاف نظر داشتند، نقاط مشترک قابل توجهی در مورد آنچه که ما به عنوان یک کشور باید به دنبال دستیابی به آن باشیم، وجود داشت. به طور کلی، هر دو طرف استدلال کردند که بریتانیا باید کشوری باز و بیرون‌نگر باقی بماند. که هم رشد اقتصادی و هم انسجام اجتماعی مهم است. که ما باید در خدمات عمومی خود سرمایه گذاری کرده و بهبود بخشیم. و اینکه ما باید نفوذ بین المللی بریتانیا را حفظ کنیم و در عین حال کنترل دموکراتیک بر سرنوشت خود را حفظ کنیم. باقی مانده ها و ترک ها در مورد این اهداف اختلاف نظر نداشتند. مسئله این بود که آیا برگزیت دستیابی به آنها را آسان تر یا دشوارتر می کند.

ما به این نتیجه رسیدیم که اگر برگزیت از آزمون‌های زیر عبور کند، می‌توان موفقیت آمیز ارزیابی کرد. پس داستان تا اینجا چیست؟

اقتصاد و امور مالی عمومی

به طور کلی، عملکرد اقتصادی بریتانیا از زمان رفراندوم، و از زمان اجرای توافقنامه تجارت و همکاری با اتحادیه اروپا ناامید کننده، اما فاجعه بار نبوده است. سه عامل بر رشد تاثیر گذاشته است: کاهش شدید ارزش پوند بلافاصله پس از رفراندوم که بازیابی نشده است، ادامه سطوح ضعیف سرمایه‌گذاری تجاری، که تا حدی ناشی از برگزیت است، و از زمان اجرای TCA، کاهش تجارت.

تأثیر همه‌گیری، تعیین کمیت این اثرات را بسیار دشوار می‌کند، اما در میان اقتصاددانان مستقل اتفاق نظر واضحی وجود دارد که برگزیت ما را فقیرتر کرده است. برآورد فعلی دفتر مسئولیت بودجه این است که برگزیت تا کنون تولید ناخالص داخلی بریتانیا را حدود 1.5 درصد کاهش داده است و کاهش بیشتری 2.5 درصدی در آینده دارد. این به نوبه خود منجر به کاهش حدود 12 میلیارد پوند در سال درآمد مالیاتی می شود که به بیش از 30 میلیارد پوند افزایش می یابد که تا حدی با کاهش مشارکت خالص بریتانیا به اتحادیه اروپا جبران می شود. مرکز اصلاحات اروپایی تخمین می زند که بریتانیا در این دوره شاهد کسری رشد نسبت به کشورهایی که از نظر اقتصادی قابل مقایسه هستند بیش از 5 درصد بوده است، اگرچه تشخیص می دهد که همه اینها به برگزیت مربوط نمی شود. این تأثیرات منفی قابل توجه است، هرچند فاجعه بار نیست.

در مقابل، اشاره به هرگونه مزیت کلی اقتصادی مهم برگزیت تا به امروز دشوار است. بنابراین، در حالی که حامیان برگزیت هنوز می توانند به مزایای بالقوه آینده اشاره کنند، تا کنون یک آزمایش شکست خورده است.

انصاف

برگزیت وعده داد که بریتانیا را از دو طریق «عادلانه‌تر» می‌کند: با افزایش دستمزدهای نسبی کم‌دستمزدها و کاهش نابرابری‌های منطقه‌ای. در حالی که رفراندوم باعث افزایش علاقه سیاسی – و لفاظی در مورد این موضوع شده است، چیز کمی وجود دارد که نشان دهد به هر یک از این اهداف کمک کرده است.

در دوره قبل از همه‌گیری، رشد دستمزد در انتهای پایین‌تر توزیع درآمد بالاتر بود، اما این امر عمدتاً ناشی از افزایش بیش از تورم در حداقل دستمزد ملی بود، سیاستی که قبل از همه‌پرسی بود. از زمان همه‌گیری و معرفی سیستم مهاجرت پس از برگزیت، گزارش‌های گسترده‌ای مبنی بر افزایش دستمزد در برخی بخش‌هایی که کاهش مهاجرت اتحادیه اروپا باعث کاهش عرضه نیروی کار شده است، منتشر شده است. با این حال، تا کنون، این منجر به بهبود کلی در موقعیت افراد کم دستمزد نشده است.

در واقع، نابرابری درآمد در مقایسه با دوره قبل از همه‌گیری، با بالاترین رشد دستمزد در بخش‌های مالی و فناوری اطلاعات و ارتباطات افزایش یافته است. به نظر می رسد که 1 درصد برتر به ویژه خوب عمل می کنند. در همین حال، هیچ نشانه ای از کاهش نابرابری های منطقه ای وجود ندارد، و ممکن است در واقع در حال گسترش باشند: ONS تخمین می زند که لندن، همراه با ایرلند شمالی، بهترین مناطق هستند. تحلیل‌های دیگر نشان می‌دهد که برگزیت بیشترین رشد را در مناطقی که بیشتر وابسته به تولید هستند، به‌ویژه در شمال کاهش داده است. تا الان تست دو شکست خورده است.

باز بودن

شواهد روشنی وجود دارد که همانطور که پیش‌بینی می‌شد، برگزیت تأثیر منفی بر تجارت بریتانیا داشته است، اگرچه برخی از جنبه‌های داده‌ها همچنان گیج‌کننده هستند. عملکرد صادرات ضعیف بوده است، اما برخلاف انتظارات، این امر به ویژه در مورد صادرات غیر اتحادیه اروپا صادق است. در همین حال، واردات از اتحادیه اروپا به شدت کاهش یافته است، با شواهد قابل توجهی مبنی بر جایگزینی با منابع غیر اتحادیه اروپا – با توجه به اینکه بریتانیا هنوز مجموعه کاملی از کنترل های واردات را بر تامین کنندگان اتحادیه اروپا اعمال نکرده است، تا حدودی تعجب آور است. قابل توجه است که اگرچه TCA به طور تصوری تجارت بریتانیا و اتحادیه اروپا را بدون تعرفه و سهمیه پیش بینی می کند، با توجه به الزامات گاهی اوقات سنگین برای نشان دادن واجد شرایط بودن، لزوماً در عمل چنین نیست. به طور کلی، OBR نتیجه می گیرد که برآورد آن از ضربه 15 درصدی به تجارت بریتانیا همچنان مناسب است.

در همین حال، سیستم مهاجرتی جدید پس از برگزیت ثابت کرده است که هم در سیاست و هم در عمل به طور قابل توجهی آزادتر از پیش بینی شده است. در حالی که مهاجرت اتحادیه اروپا پس از همه پرسی به شدت کاهش یافته است، و حتی از زمان همه گیری و معرفی سیستم جدید به شدت کاهش یافته است، به طور عمده یا به طور کامل با مهاجرت غیر اتحادیه اروپا جایگزین شده است، با ویزای تحصیلی و کاری بسیار بالاتر از سطح قبل از همه گیری. ، حتی پس از در نظر گرفتن شرایط جدید ویزا برای شهروندان اتحادیه اروپا. این همچنین منجر به تغییر در ترکیب بخشی از مهاجران برای کار، با افزایش بزرگ در بخش بهداشت و ICT شده است. این احتمالاً به این معنی است که میانگین سطح مهارت و حقوق مهاجران جدید بیشتر از قبل از برگزیت است. بنابراین به طور کلی حکم در اینجا متفاوت است: منفی در تجارت، اما مثبت در مهاجرت.

کنترل

از نظر رسمی، شکی نیست که برگزیت نتیجه داده است. قانون جوامع اروپایی، که برتری قوانین اتحادیه اروپا را تثبیت می کند، لغو شده است، دادگاه دادگستری اروپا دیگر صلاحیت مستقیمی در بریتانیا ندارد (به استثنای برخی موارد جزئی) و کمک های ما به بودجه اتحادیه اروپا در حال حذف شدن است. استثنای اصلی در اینجا پروتکل ایرلند شمالی است که همچنان در جریان است. البته اتحادیه اروپا تنها مانع خارجی برای کنترل نبود.

به عنوان مثال، برخی از برنامه های دولتی برای تغییر قوانین تدارکات، به دلیل نیاز به رعایت سایر تعهدات تجاری بین المللی مانع شد. فراتر از موقعیت قانونی، می توان بحث کرد که تأثیر اصلی برگزیت به جای پارلمان یا مردم، انتقال قدرت به قوه مجریه بوده است، زیرا وزرا به خود اختیارات قابل توجهی برای تغییر قوانین حفظ شده اتحادیه اروپا با قوانین ثانویه داده اند.

در این میان افکار عمومی مختلط است. داده‌های نظرسنجی نگرش‌های اجتماعی بریتانیا نشان می‌دهد که اعتماد عمومی به دولت در طول بن‌بست سیاسی و پارلمانی طولانی‌مدت بر سر برگزیت کاهش یافت، اما در طول همه‌گیری و با حل‌وفصل بحث برگزیت بهبود یافت و به سطوح قبل از برگزیت بازگشت، اگرچه سطوح نارضایتی و بی اعتمادی همچنان بالاست با این حال، در مورد مهاجرت – شاید موضوعی که فقدان کنترل در آن به شدت احساس می شد – یک حرکت بسیار اساسی و مداوم به سمت نگرش های مثبت تر و نگرانی های کمتر، هم در بین کسانی که رای داده اند به ماندن و هم در میان کسانی که به ترک رای داده اند، صورت گرفته است. در حالی که مشخص نیست که آیا این با احساس کنترل بیشتر همراه است یا خیر – و عموم مردم همچنان معتقدند که دولت با این موضوع بسیار ضعیف برخورد می کند – این تغییر هنوز بسیار قابل توجه است و به نظر می رسد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با آن مرتبط باشد. با برکسیت بنابراین، به طور کلی، حکم به طور کلی مثبت است.

ما برای چندین دهه درباره موفقیت یا عدم موفقیت برگزیت بحث خواهیم کرد. با این حال، این بدان معنا نیست که ما نمی‌توانیم نتیجه‌گیری آزمایشی در مورد نتایج تا به امروز داشته باشیم. برگزیت در شرایط خاص خود به وضوح عملکرد کلی بهتر یا انصاف بیشتری را ارائه نکرده است: برای بیشتر شاخص ها، قضیه برعکس است. اما در حالی که بریتانیا به یک اقتصاد کمتر باز برای تجارت تبدیل شده است، این در مورد مهاجرت صدق نمی کند، جایی که حالت خوش بینانه تا حد زیادی غالب شده است. و در حالی که سطح بی اعتمادی و نارضایتی عمومی از دولت به طور کلی همچنان بالاست، خود برگزیت ممکن است تا حدودی باعث بهبود اوضاع شده باشد، به ویژه در مورد مهاجرت.

جاناتان پورتس، استاد اقتصاد و سیاست عمومی در کینگز کالج لندن، و ماتیاس ووسیکا از بریتانیا در اروپای در حال تغییر هستند.