مایکل اوبافیمی برتری قاطع ایرلند شیک بر اسکاتلند را رهبری کرد | لیگ ملت ها

بحران، چه بحران؟ استفان کنی به پیشنهاداتی که ممکن است شغلش به عنوان سرمربی جمهوری ایرلند در معرض تهدید باشد، با ریاست بر یک کار تخریب در اسکاتلند پاسخ داد. ایرلند با رکورد دو برد در 17 بازی رقابتی زیر نظر کنی وارد این تساوی لیگ ملت ها شد. آنها آن را با امید به آینده ای روشن تر که به طور کامل بازسازی شده است، ترک کردند. شکوه کنی در سبک تاکیدی بود.

کنی گفت: “ما با شکست های واقعی وارد این بازی شدیم.” هر نوع پیروزی مقابل اسکاتلند یک پیروزی بزرگ است. اما کامل نبود ما هنوز در حال انجام کار هستیم.»

در مورد اسکاتلند؟ این نمایش به سرعت برای استیو کلارک چه ترسناکی شد. جبل الطارق آخرین تیمی بود که سه گل یا بیشتر در دوبلین دریافت کرد. جبل الطارق آخرین تیمی بود که در یک بازی رقابتی شکست خورد. سه سال پیش. میزان شرمندگی برای اسکاتلندی ها می توانست و باید بسیار بدتر می بود. با توجه به اهمیت لیگ ملت‌ها برای این تیم – این مسیر آنها به سمت یورو 2020 بود – که اسکاتلندی‌ها مغلوب بودند و متفکر یک سرزنش واقعی بود. اسکاتلند به گونه‌ای این حرکت را پشت سر گذاشت که شباهت شومی به پیروزی 4-0 در ولز در دوران مرگ رژیم برتی فوگتس داشت.

کلارک اعتراف کرد که بازیکنانش با رویکرد “پا جلویی” ایرلند “کنار نیامدند” و برای توضیح دلیل آن “در ضرر” بود. وی افزود: ما ضعیف بازی کردیم. این گروه دارای بازیکنانی برای من و برای کشورشان فوق العاده بوده اند. من قرار نیست از این گروه انتقاد کنم.»

پس از باخت 1-0 آخر هفته گذشته در ارمنستان، بوی منفی به صحنه ایرلند بازگشته بود. کنی دلایلی دارد که به منابع اندکی در اختیارش اشاره کند، اما نتایجی مانند آن به طور قطع در دسته «غیرقابل قبول» قرار می‌گیرد.

وضعیت اسکاتلند تا این حد وخیم به نظر نمی رسید. با این وجود، موفقیت اوکراین در پلی آف جام جهانی در گلاسکو همچنان ادامه دارد. این احساس که کلارک و بازیکنانش معتقدند به خاطر نمایششان در آن مسابقه به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند، یک حس زنده است. خواه این تصور منصفانه باشد یا خیر، اسکاتلندی ها در اینجا به یک عملکرد قوی نیاز داشتند تا بتوانند قلب ها و ذهن ها را دوباره به دست آورند.

بنابراین درک چنین شروع اسکاتلندی در دوبلین سخت بود. صراحت در حمله توسط جان مک گین – دو بار – پس از اشتباهات در دفاع خانگی نشان داده شد. هافبک استون ویلا قبل از اینکه ضربه ای را از سمت راست دروازه بان به بیرون بزند، با شوتی به دستان کائویمهین کلهر ضربه زد. در هر دو مورد، مک گین باید خیلی بهتر عمل می کرد.

ایرلند آسیب پذیری اسکاتلند را حس کرد و از آن بهره برد. در واقع، این نیمه اول به راحتی بدترین نیمه دوران حضور کلارک بود. ضربه سر اسکات مک کنا باعث شد تا مایکل اوبافی در اولین بازی ملی خود گلزنی نکند. جشن ایرلندی فقط برای چند ثانیه متوقف شد. از کرنر جیمز مک کلین، شین دافی با سر به سمت دروازه تکان داد تا آلن براون به خانه برود. سخاوت اسکاتلند از صحنه نمایش کاملاً چیزی بود.

استادیوم آویوا بار دیگر با تایید غرش غوغا کرد زیرا تروی پاروت برتری میزبان را دو برابر کرد. اوبافمی خالق این کار بود، با چیپ ماهرانه ای که جک هندری و تونی رالستون را در خط دفاعی اسکاتلند شکست داد. ضربه سر پاروت برای شکست کریگ گوردون که با سرعت از دروازه خود بیرون آمده بود کافی بود.

پاسخ کلارک در نیمه اول این بود که بیلی گیلمور را به جای هندری معرفی کرد که 45 دقیقه بسیار سخت را تحمل کرده بود. با این حال، اسکاتلند با جابجایی اسکات مک تومینی در موقعیت هندری در سه خط دفاعی، سیستمی را حفظ کرد که آنها را شکست داده بود. منتقدان سرمربی اسکاتلند، که هرگز در اشاره به عدم انعطاف‌پذیری احتمالی او آهسته نبودند، به زودی به سوخت اضافه کردند.

اوبافمی از فاصله 25 یاردی بالاتر از گوردون ضربه زد، که لحظه ای فوق العاده برای مهاجم سوانسی سیتی رقم زد. هافبک‌های اسکاتلند قبل از اینکه توپ زیر پای اوبافمی فرود بیاید، نوک انگشتان خود را در اطراف توپ قرار داده بودند، که این نشان دهنده عدم اعتقاد رقت‌بار آنها در تمام شب بود. ایرلند در سرزمین رویایی بود.

اسکاتلند در حالی که ایرلند چهارمی را تعقیب می کرد، از یک بررسی VAR جان سالم به در برد. به نظر می رسید که ضربه سر اسکات هوگان قبل از اینکه گرنت هانلی به خوبی به زمین بازی کند، از خط عبور کرده بود، اما جایگزین اوبافمی – این بازیکن 21 ساله با مشکل کشاله ران لنگیده بود – ممکن است از آخرین ارسال خطرناک مک کلین در آفساید باشد. در این مرحله کلارک مک گین را که افتضاح بود، چه آدامز را که به همان اندازه بود و رایان کریستی را که تنها کمکش گرفتن کارت زرد بود، کنار کشید.

تنها دلیل نگرانی ایرلندی ها در مورد مراحل پایانی بازی این بود که آنها در قلمرو غیرعادی زندگی می کردند. به طرز شگفت انگیزی – حداقل با توجه به مهمان نوازی ارائه شده در این شهر خوب – پشتیبانی بزرگ اسکاتلند تا زمان تمام وقت در محل ماند. با توجه به صحنه در آن نقطه، شاید آنها فقط برای اینکه خشم خود را کاملاً آشکار کنند باقی مانده بودند. آنها این کار را به خوبی انجام دادند. اندی رابرتسون، کاپیتان اسکاتلند، گفت: “هوادارانی که ما را هو می کردند کاملاً حق داشتند که این کار را انجام دهند.” سه شنبه شب در ارمنستان ناگهان بعد تازه ای پیدا کرد. یک کلارک به خوبی می تواند بدون آن کار کند.