بی سابقه قیمت بنزین در بریتانیا فرار دسته جمعی کارگران ضروری را به دنبال دارد | قیمت بنزین

اتحادیه‌های کارگری و رانندگان هشدار می‌دهند که افزایش بی‌سابقه در قیمت سوخت می‌تواند جرقه مهاجرت دسته‌جمعی کارکنانی را که برای کار به وسایل نقلیه خود متکی هستند، منجر شود.

در روز پنجشنبه، قیمت هر لیتر بنزین بدون سرب به 182.31p رسید، به این معنی که هزینه پر کردن یک خودروی معمولی خانواده با بنزین برای اولین بار به 100 پوند رسید. برخی از کارمندانی که برای شغل خود نیاز به رانندگی دارند، 350 پوند در هفته برای سوخت هزینه می کنند و برخی دیگر “برای رفتن به سر کار پول می پردازند”.

اتحادیه کارگری GMB هشدار داده است که این افزایش، اعضای آن را “درهم شکسته” کرده است و هشدار داده است که کمبود کارکنان در صنایع حمل و نقل و مراقبت های بهداشتی “تنها بدتر خواهد شد، زیرا قیمت ها همچنان بالا می روند”.

یکی از کارکنان NHS به این موضوع گفت مشاهده کننده افزایش قیمت سوخت از بازپرداخت بنزین از NHS پیشی گرفته بود، بنابراین کارکنان اکنون پول پرداخت می‌کنند تا نه تنها به محل کار بروند، بلکه برای انجام کار خود به خانه‌های بیماران رانندگی کنند.

تیفانی، یکی دیگر از کارکنان بهداشتی اجتماعی، گفت که سوخت اکنون بیشترین میزان هزینه های او را در ماه تشکیل می دهد – تقریباً 250 پوند – که تنها 171 پوند آن توسط NHS بازپرداخت می شود.

او گفت که افزایش هزینه‌ها، آمیخته با این واقعیت که بازپرداخت سوخت NHS در پایان ماه انجام می‌شود، باعث شده است که شریک زندگی‌اش پول قرض بگیرد.

او گفت: «تمام تیم من خسته شده است. روحیه بدترین حالتی است که برای حدود 10 سال گذشته بوده است. اگر بخواهم با شما صادق باشم، اکنون احساس بدتری نسبت به دوران کووید دارم. می‌توانستم در آلدی کار کنم و دستمزد بیشتری دریافت کنم.»

لیست انتظار NHS در انگلیس در ماه گذشته به رکورد 6.4 میلیون نفر رسید. کمبود کلی کارکنان در این سرویس به 110000 نفر رسیده است.

در مشاهده کننده همچنین با تاکسی‌ها و رانندگان اجاره‌نشین خصوصی که مجبور به شغل دوم یا کار شش روزه برای مقابله با هزینه‌های سوخت شده بودند، صحبت کرد.

پل سوئینی، راننده تاکسی لندنی که علیرغم رانندگی یک وسیله نقلیه الکتریکی هیبریدی، ماهانه 300 پوند بابت هزینه های سوخت بالاتر از دست می دهد، گفت: «مردم زیادی هستند که به کمک نیاز دارند، اما این کمک وجود ندارد. «بسیاری از مردم از زمان کووید به دلیل اتفاقاتی که در حال رخ دادن است به تجارت بازنگشته‌اند. اگر این روند ادامه پیدا کند، پنج سال دیگر کجا خواهیم بود؟»

بر اساس آخرین آمار، کمبود رانندگان اوبر و رانندگان بلک‌کب در لندن پس از مهاجرت دسته‌جمعی در طول کووید که به گفته رانندگان همچنان رو به وخامت گذاشته است، هر دو حدود 10000 نفر است.

پیک ها و سایر رانندگان وانت نیز به شدت متضرر شده اند. یکی از آنها در گفتگو با رادیو 5 در روز جمعه گفت: “به نقطه ای رسیده است که تصمیم گرفته ام به دنبال شغل دیگری بگردم… من افرادی را تماشا می کنم که 16 سال است این کار را انجام می دهند و می گویند: “همین است، این آخرین کار من است”. روز. وقتی روز قبل پر کردم، 108 پوند بود و می توانستم گریه کنم، زیرا می دانم قبل از اینکه پولی به دست بیاورم، اکنون چقدر کار باید انجام دهم.

نرخ تورم بریتانیا در ماه آوریل به بالاترین میزان در 40 سال گذشته یعنی 9 درصد رسید و بانک مرکزی انگلیس پیش بینی کرد تا قبل از پایان سال به 10 درصد برسد.

انتظار می‌رود که سقف قیمت انرژی در ماه اکتبر 42 درصد افزایش یابد، از 1971 پوند به بیش از 2801 پوند افزایش یابد که افزایش دیگری نسبت به افزایش 700 پوندی ثبت شده در آوریل است.

گری اسمیت، دبیر کل GMB گفت: «اعضای GMB، مانند هر کس دیگری، توسط صورت‌حساب‌های سرسام‌آور انرژی، جهش‌های بزرگ در قیمت مواد غذایی و سوخت با قیمت تقریباً 2 پوند در لیتر، درهم شکسته شده‌اند.

رکورد قیمت بنزین اکنون به این معناست که کارکنان NHS جامعه، مراقبین محل سکونت، رانندگان تاکسی و دیگرانی که برای شغل خود در جاده هستند، به معنای واقعی کلمه برای رفتن به سر کار پول می پردازند. این نمی تواند درست باشد.

جای تعجبی نیست که ما شاهد کمبود گسترده کارکنان در بسیاری از این صنایع هستیم – و با ادامه افزایش قیمت‌ها این وضعیت بدتر خواهد شد.

کریستینا مک آنیا، دبیر کل اتحادیه یونیسون، روز جمعه هشدار داد که برخی از اعضای اتحادیه احتمالا در ماه های آینده به دلیل هزینه های بیشتر دست به اعتصاب خواهند زد.

او گفت: «ما نمی‌خواهیم کارگران کم‌درآمد را به اعتصاب بیاوریم. “اما اگر جایگزینی وجود نداشته باشد، مردم چه کار دیگری می توانند انجام دهند؟”

قیمت بدون کار

نادر عوض
نادر عواد، راننده اوبر به این موضوع گفت مشاهده کننده او اکنون هفته‌ای 350 پوند برای سوخت هزینه می‌کند و مجبور است کارهای دیگری را انجام دهد تا بتواند زندگی خود را تامین کند.

او گفت که افزایش قیمت سوخت، در کنار تغییرات ادعایی در سهم هر کرایه ای که به رانندگان داده می شود، به این معنی است که او فقط می تواند 8 درصد از سواری های ارائه شده به او در اپلیکیشن را بپذیرد. 92 درصد دیگر برای او فاصله بسیار کمی دارند که نمی تواند پول دربیاورد.

در نتیجه، او گفت که اکنون مجبور شده است کار دوم را انجام دهد و بارها و بارها را از فرودگاه انجام دهد که باعث شده از ساعت 8 صبح تا 11 شب کار کند.

«بیشتر رانندگان در یک قایق هستند. اوبر نمی‌خواهد قیمت‌هایشان منعکس‌کننده افزایش هزینه‌ها باشد، زیرا می‌خواهند این ایده را حفظ کنند که ارزان و مقرون به صرفه هستند. مشاهده کننده. چگونه می‌توانید در یک شرکت کار کنید اگر شغل‌های بیشتری را نسبت به شغل‌های خود رد کنید؟»

قبلا آواد، که سازمان‌دهنده اتحادیه کارگری IWGB است، فقط 200 پوند در هفته می‌پرداخت تا سوخت خودروی مرسدس بنز خود را بگذارد.

او می گوید: «این پولی است که من از درآمد کلی خود از دست می دهم. “در حال حاضر بسیار چالش برانگیز است [to make ends meet]. ما باید به کار ادامه دهیم، باید به امرار معاش ادامه دهیم، باید به مبارزه ادامه دهیم.»

ویکی
ویکی، کارمند پشتیبانی زایمان در جامعه NHS، گفت: «ما در شرایطی هستیم که نمی‌توانیم به رانندگی برای انجام رایگان کارمان ادامه دهیم.

ویکی برای کارش بیماران را در خانه‌هایشان ملاقات می‌کند و اغلب بین بازدیدها 50 دقیقه رانندگی می‌کند.

در حالی که NHS پس از 3500 مایل اول بازپرداخت سوخت 20 p در هر مایل را ارائه می دهد، اکنون سوخت بر اساس میانگین مصرف سوخت خودرو 22p در هر مایل هزینه دارد، به این معنی که ویکی و همکارانش برای انجام کارهای خود با پرداخت هزینه مواجه هستند.

او توضیح داد: «من بیشتر از زمانی که می‌توانم بعضی روزها در خانه‌های مردم بگذرانم، در ماشین سپری کنم،» و افزود که او و همکارانش به طور منظم سالانه بیش از 10000 مایل برای کار رانندگی می‌کنند. ما کم کارکنان هستیم، بنابراین همه ما باید مایل های بیشتری را رانندگی کنیم. ما برای یک بازدید 45-50 دقیقه رانندگی می کنیم. به خصوص که در مناطق روستایی هستیم.»

ویکی اضافه کرد که حتی در سال‌های عادی، تغییر یارانه کارکنان پشتیبانی جامعه NHS را «فلج» می‌کند، اما افزایش قیمت سوخت، او و همکارانش را با لبه چاقو مواجه کرده است.

او به وی گفت: «در حالی که در حال رانندگی هستید، احساس می کنید که مراقب داشبورد و نشانگر سوخت خود هستید و سعی می کنید با بهترین مسافت پیموده شده رانندگی کنید. مشاهده کننده. وقتی از شما می خواهند که به جایی بروید، احساس می کنید همکارانتان را ناامید می کنید [you] باید بگویید “من در 20p در مایل هستم، و آن 45 دقیقه فاصله دارد، آیا شخص دیگری می تواند برود؟”

او افزود: «احساس می‌کنم ما را فراموش کرده‌اند. برای یک کارگر کلیدی کف زدند، اما اکنون مردم به کارگران کلیدی فکر نمی‌کنند که برای گذاشتن 100 پوند در هفته سوخت در ماشین تلاش می‌کنند.