پر از اعتماد به نفس نیست: کارگر از واکنش استارمر به هرج و مرج محافظه کار نگران است | کیر استارمر

آدر جلسه سایه کابینه روز سه شنبه، کمتر از 24 ساعت پس از رای اعتماد تحقیرآمیز بوریس جانسون، کیر استارمر به سربازان خود گفت که “کمی واقعیت سرد” در مورد اینکه چقدر کار باقی مانده برای توسعه سیاست ها و پیام حزب کارگر در ماه های آینده باید انجام شود. .

خیلی ها نتوانستند بیشتر موافق باشند. گفتگو با اعضای کابینه در سایه، دستیاران حزب و دیگر شخصیت‌های ارشد حزب کارگر در این هفته نشان داد که آیا استارمر و تیمش آماده هستند تا از ضعف محافظه‌کاران استفاده کنند یا خیر.

در حالی که استارمر سعی می کرد جانسون را در مورد زمان انتظار NHS به سیخ بکشد، در حالی که بسیاری از آنها شکایت داشتند، عملکرد عجیب و غریبی با توجه به اهمیت آن لحظه، عملکرد عجیب و غریبی نداشت.

برخی همچنین درباره بیانیه تلویزیونی که استارمر عصر دوشنبه در واکنش به رای اعتماد محافظه‌کاران بیان کرد، ابراز نگرانی کردند، که در آن او بارها گفت که مردم “خسته شده‌اند”. یکی از حامیان معمولاً وفادارش شکایت کرد: “به نظر می رسید که از میخانه آمده است.”

فارغ از سوالات ارائه، شخصیت های ارشد حزب می گویند که توسعه سیاست کند بوده است و به نظر نمی رسد استارمر پیشرفت خود را از نزدیک دنبال کند. راشل ریوز و اد میلیبند با سیاست مالیاتی بادآورده‌ای که دولت ابتدا به آن حمله کرد و در نهایت به آن حمله کرد (که توسط ریشی سوناک به عنوان «هزینه سود انرژی هدفمند موقت» نشان داده شد، به پیروزی سیاسی دست یافتند. اما با توجه به در پیش بودن تابستان مبارزات انتخاباتی، هنوز سیاست چشم نواز دیگری در انتظار جایگزینی آن نیست.

همکاران می گویند کلر آینزلی، رئیس سیاست حزب کارگر، که مسئول توسعه مانیفست است، از جنبه سیاسی عملیات جدا شده است. یکی از دستیاران ارشد گفت: «هیچ حسی وجود ندارد که بتوانیم علیه مخالفان خود یونجه سیاسی ایجاد کنیم، مناطقی که می‌توانیم از آنها برای ترسیم یک خط جدایی واضح بین خود و محافظه‌کاران استفاده کنیم.»

یکی از وزیران کابینه در سایه که خواستار ملاقات با استارمر برای بحث در مورد بخش بحث برانگیز گزارش خود شده بود، به همکاران خود گفت که در مواجهه با رهبر مشکل داشتند. در عوض از آنها خواسته شده بود که یک سند توجیهی تهیه کنند و به دیگران در تیم سایه خود اظهار نظر کنند که انجام این کار بدون اطلاع از اصول اولیه در مورد جایگاه رهبر غیرممکن است.

یکی از نمایندگان مجلس گفت: «اساساً، من فکر نمی‌کنم که کیر فکر می‌کند که این وظیفه او ارائه ایده‌هاست. یکی دیگر از وزیران سایه گفت: “روش کار او این است که او دوست دارد مقاله ای را از کارکنانش سفارش دهد که به او مراجعه می کنند و می گویند “در اینجا چند گزینه در مورد سیاست x وجود دارد، نظر شما چیست؟”

این بدان معناست که در حالی که استارمر ممکن است در حال نوشتن کتابی در مورد فلسفه سیاسی خود باشد، برخی از نزدیکترین همکاران او هنوز در تلاش هستند تا بفهمند رهبر آنها چه چیزی را مطرح می کند. “پروژه او چیست؟” یکی از وزیران سایه پرسید.

اندرو فیشر، که رئیس سیاست حزب کارگر در دوران جرمی کوربین بود، می‌گوید: «به نظر نمی‌رسد که علاقه یا جزئیات زیادی در مورد هیچ یک از حوزه‌های سیاستی از جانب کیر استارمر وجود داشته باشد.» او خاطرنشان کرد که برخی از سیاست‌های سخت‌گیرانه حزب، از جمله سرمایه‌گذاری 28 میلیارد پوندی در سال در انتقال به صفر خالص که توسط ریوز در کنفرانس سال گذشته اعلام شد، انجام نشده است.

آنها واقعاً این را توسعه نداده اند، آنها واقعاً نگفته اند که 28 میلیارد پوند به کجا می رود. اگر فقط بگویید 28 میلیارد پوند، تمام چیزی که مردم می شنوند این است که پول زیادی است. آیا با آن خانه های مردم را عایق می کنید؟ اگر چنین است، چند؟ این برای یک مستمری بگیر چه معنایی خواهد داشت؟ شما می توانید این چیزها را انسانی کنید. اینجا مثل یک اسکلت است – این سیاست لاغر و بدون هیچ جزئیاتی است که آن را زنده می کند.»

پیتر ماندلسون، وزیر بازرگانی سابق – از جناح مخالف حزب با فیشر – این هفته در یک سخنرانی به این سیاست حمله کرد و گفت: “فقط اعلام یک هزینه هنگفت و یک هدف سیاسی بزرگ به خودی خود باعث رشد اقتصادی نمی شود.”

متحدان استارمر می‌گویند که مردم نباید چالش‌هایی را که او از زمان تبدیل شدنش به رهبری با آن روبرو بوده است، دست کم بگیرند: اصلاح روحیه در هم شکسته حزب، رفع مشکل یهودستیزی، و تلاش برای رساندن پیام حزب کارگر در طول همه‌گیری.

یکی از چهره‌های ارشد حزب گفت: «من فکر می‌کنم که او اعتبار کافی برای خروج از کوربینیسم را بدون کشاندن به روایت خیانت به دست نمی‌آورد. “عضویت می داند که او در تلاش است چه کار کند. او آنها را به سفر برده است و آنها اکنون اعضای او هستند و آنها مردم او هستند.”

حامیان همچنین به بهبود امتیازات نظرسنجی حزب کارگر در یک رشته معیارهای کلیدی، از جمله، مهمتر از همه، شایستگی اقتصادی اشاره می کنند، جایی که آخرین ردیاب YouGov حزب را تنها یک درصد از محافظه کاران عقب تر می گذارد.

در انتخابات محلی ماه گذشته، حزب کارگر در یک رشته از مناطق “دیوار قرمز” که امیدوار است آنها را دوباره به دست آورد، پیشرفت ثابتی داشت.

دستیاران استارمر استدلال می‌کنند که اشتباه است که «سطل را وارونه کنیم و همه چیز را اکنون کنار بگذاریم»، که یک رشته سیاست‌ها را آشکار می‌کند، زمانی که انتخابات ممکن است دو سال دیگر باشد – اما آنها وعده اعلامیه‌های بیشتری را در تابستان می‌دهند و به این موضوع اشاره می‌کنند. کنفرانس پاییز به عنوان یک لحظه کلیدی.

تیم استارمر بر این باور است که اقتصاد میدان نبرد برای انتخابات عمومی بعدی خواهد بود و امیدوارند از بحران هزینه فوری زندگی به آنچه یکی از دستیاران آن می‌گوید «استدلال بزرگ‌تر در مورد رشد، تورم و مالیات – نحوه اداره اقتصاد، و چگونه از بحران در آینده اجتناب کنیم.

اما این ایده ها هنوز به یک پیام ساده تبدیل نشده اند که می تواند بارها و بارها در آستانه سال 2024 (یا به طور بالقوه، 2023) مطرح شود.

در حالی که نخست وزیر از نظر سیاسی به شدت زخمی شده است، برخی از اعضای حزب نیز نگران این هستند که آیا استارمر به عنوان یک رقیب خوب برای مقابله با مثلاً جرمی هانت خواهد بود، زیرا او با جانسون پر هرج و مرج و نادرست است.

آنها شبح سال 1992 را مطرح می کنند، زمانی که یک دولت منفور محافظه کار که بیش از یک دهه در قدرت بود، پس از کنار گذاشتن مارگارت تاچر در انتخابات عمومی پیروز شد.

فکر می‌کنم ما در معرض خطر واقعی قرار گرفتن در سال 1990 هستیم: جانسون می‌رود، ساجد جاوید یا جرمی هانت را جایگزین او می‌کنند، کسی که در قالب جانسون نیست، کسی که مردم او را نیمه جدی و کمی کسل‌کننده می‌دانند، و یک‌باره مزیت کیر استارمر از نیمه جدی بودن و کمی کسل‌کننده بودن از بین می‌رود.» یکی از چهره‌های ارشد حزب گفت.

برخی آشکارا در مورد اینکه چه کسی می‌تواند بهترین جانشین استارمر را بگیرد، اگر پلیس دورهام او را به خاطر آنچه محافظه‌کاران «Beergate» نامیده‌اند جریمه کند و او مجبور شود طبق وعده‌اش استعفا دهد، چه کسی می‌تواند جایگزین استارمر شود. وس استریتینگ به طور گسترده ای مانند ریوز و لیزا نندی به عنوان یک رقیب احتمالی در نظر گرفته می شود.

در همین حال، همانطور که یکی از وزیران در سایه بیان کرد، “من فکر می کنم همه ما واقعاً کمی گیج شده ایم. همه می‌خواهند کمک کنند و می‌خواهند آن را موفق کنند، اما چگونه این کار را انجام دهیم؟»