با سرد شدن دما، گرما روی کریس بوون | انرژی

شرم آور است که کریس بوون نمی تواند از گرمای غسل تعمید آتش خود به عنوان وزیر انرژی جدید استفاده کند زیرا می تواند در زمستان امسال مفید باشد.

حتی قبل از ادای سوگند، بنزین ویکتوریا تقریبا تمام شد. در این هفته، مشکلات انرژی زغال سنگ بیشتری وجود داشت – با کاهش AGL Energy به شش واحد از 11 واحد خود – و رکورد جدید تقاضا در زمستان در کوئینزلند برای برق.

در این بین، او اولین جلسه وزرای انرژی خود را برگزار کرد که متعهد شد به زودی ذخیره‌سازی گاز جدید ایجاد کند – در کمال تعجب برخی از ایالت‌ها – برای جلوگیری از هراس عرضه در آینده. همچنین به رگولاتورها گفته شد که کار بر روی طرحی را تسریع کنند تا ظرفیت آماده به کار را در کوتاه ترین زمان ممکن پرداخت کنند. اینکه نیروگاه‌های زغال‌سنگ و گاز وارد شوند، یک مبارزه آینده خواهد بود.

همچنین تا پایان هفته گمانه زنی ها در مورد اینکه آیا بزرگترین پروژه تک انرژی در کشور – پروژه آبی تلمبه ای Snowy 2.0 با ارزش بیش از 5 میلیارد دلار – اکنون تقریباً دو سال تا سال 2028 به تعویق خواهد افتاد، پس از گزارش AFR که Snowy Hydro از تایید آن امتناع کرد.

اگر Snowy 2.0 واقعاً به تعویق افتاده است، هیچ کس به اپراتور بازار انرژی استرالیا (Aemo) چیزی نگفت که به نوبه خود وزیران انرژی را در مورد آن مطلع نکرد. در حال حاضر، Aemo به تاریخ راه اندازی دسامبر 2026 که Snowy Hydro آن را در آوریل داده بود، پایبند است.

اما به نظر می‌رسید که بوون گزارشی را که پروژه طبق برنامه انجام نشده بود، پذیرفت و به آبان نیوز استرالیا گفت که تأخیر گزارش شده «به نظر می‌رسد یکی دیگر از هدیه‌های پنهان جدایی» از سوی اسکات موریسون و وزیر انرژی سابق آنگوس تیلور باشد.

هدایای دیگر شامل تأخیر عمدی قیمت‌های پیش‌فرض تنظیم‌شده برق تا پس از انتخابات، و محرک گاز برای محدود کردن قیمت‌های سوخت فسیلی بود که به نظر می‌رسد بی‌فایده است.

یکی از کارمندان ارشد انرژی در بخش خصوصی گفت Snowy 2.0 “با تونل های 27 کیلومتری خود واقعاً پیچیده بود – مانند ساخت باتری نیست”. اختلالات کووید در زنجیره تامین جهانی، دسترسی محدود به حفاری های غول پیکر، کمبود نیروی کار در داخل و خارج از کشور، افزایش هزینه های مواد و این واقعیت که پروژه در یک پارک ملی قرار دارد را نیز اضافه کنید – و پایان دادن به آن کار کوچکی نخواهد بود. او گفت که بودجه یا تا سال 2028.

مت کین، خزانه‌دار نیو ساوت ولز و وزیر انرژی، گفت امیدوار است طرح ۲۰ میلیارد دلاری حزب کارگر بتواند حداقل بخشی از هزینه‌ها را برای اطمینان از آنلاین شدن Snowy 2.0 پوشش دهد.

او گفت: «ما هنوز هم می‌توانیم با سال 2028 کنار بیاییم، اما این وضعیت سخت می‌شود. “ما به آن نیاز داریم تا راه اندازی شود.”

کین این اظهارات را روز جمعه در حالی بیان کرد که از اورنج در مرکز غرب نیوساوت ولز بازمی‌گشت، جایی که از طرحی 1.2 میلیارد دلاری برای تسریع ساخت انتقال به مناطق جدید انرژی تجدیدپذیر این ایالت در طی 10 سال رونمایی کرده بود.

دولت امیدوار است با پیش‌پرداخت وجوه، 14 میلیارد دلار از مخارج خصوصی در زیرساخت‌ها را باز کند و 1.2 میلیارد دلار را به خزانه‌داری بازگرداند.

Dylan McConnell، کارشناس انرژی در دانشگاه ملبورن، گفت که جالب است ببینیم که Aemo’s Integrated System Plan (ISP) در حال حاضر چگونه با Snowy 2.0 برخورد می کند.

او گفت که پیش نویس ISP برای سال 2022 Humelink تا ژوئیه 2026، پروژه حلقه سیدنی تا ژوئیه 2027، نیوانگلند Rez در نیو انگلند NSW تا همان ماه، و پیوند Marinus بین ویکتوریا و تاسمانی تا سال 2029 آماده شد.

مک کانل گفت که داشتن هر چهار مورد به عنوان “پیش بینی” “بسیار جسورانه” بود. دو نفر از آنها باید حتی آزمایش طولانی سرمایه گذاری نظارتی مورد نیاز را قبل از اینکه تنظیم کننده ها با مصرف کنندگان برای پرداخت آنها موافقت کنند، آغاز نکرده باشند.

مک کانل گفت که رئیس سابق Aemo “عادت داشت از تپه ها کوه بسازد.” “رویکرد جدید بسیار در مورد ساختن تپه های خال از کوه است.”

تنانت رید، رئیس سیاست انرژی در Ai Group، گفت که هرگونه تأخیر در Snowy 2.o نگران کننده خواهد بود زیرا “پروژه بسیار مهمی برای آینده بازار ملی برق است”. او همچنین به مشکلات پیش روی بسیاری از پروژه ها اشاره کرد.

او گفت: «حداقل ناشناخته نیست که پروژه‌های بزرگ با تأخیر مواجه شوند، اما ما شاهد آن در طیف وسیعی از پروژه‌های فعلی هستیم».

رید گفت که این مسائل فقط فنی نیستند، بلکه اجتماعی هستند، به ویژه زمانی که صحبت از برنده شدن جوامعی می شود که ممکن است از عبور خطوط انتقال غول پیکر از آنها متنفر باشند. او گفت که صنعت از مسیر میدان‌های گازی درز زغال‌سنگ در بخش‌هایی از NSW و کوئینزلند که به دلیل این تصور که مالکان زمین و جوامع با احترام برخورد نمی‌کنند، “اثری سمی و ماندگار” به جا گذاشته است، به خوبی عمل می‌کند.

AGL فقط برای فعال نگه داشتن ناوگان فعلی نیروگاه های قدیمی زغال سنگ خود با چالش هایی مواجه است.

این شرکت روز جمعه مشکلات زنجیره تامین جهانی و فقدان “مواد تخصصی” را به دلیل تاخیر در راه اندازی مجدد واحدهای 550 مگاواتی خود در نیروگاه Loy Yang A در ویکتوریا مقصر دانست.

دو نیروگاه زغال‌سنگ دیگر آن – لیدل و بیسواتر – چهار واحد از هفت واحد باقی مانده خود را به دلیل نقص‌ها و تعمیرات مختلف از روز جمعه خاموش کردند.

یکی از افراد آشنا به این وضعیت گفت: با وجود کیلومترها لوله و لوله در معرض خطر خرابی، احتمال تلفات AGL “تنها بدتر خواهد شد”.

اما یکی از نکات خوشحال کننده این هفته برای AGL، ملاقات بین میلیاردر فناوری مایک کانن بروکس و چندین عضو هیئت مدیره بود. این گردهمایی تنها چند هفته پس از آن برگزار شد که Cannon-Brookes – در حال حاضر بزرگترین سهامدار AGL با 11.3٪ – برنامه شرکت را برای تقسیم به دو بخش تا پایان ژوئن خنثی کرد. ظاهراً خوب پیش رفت، اگرچه هیچ یک از طرفین علناً اظهار نظر نکردند.

بوون از گردهمایی صمیمانه روز چهارشنبه وزرای ایالت ها و مناطق با وابستگی های کارگر، لیبرال و حتی سبزها ستایش کرد و آن را امیدوار به تغییرات سریعتر دانست.

با این حال، یکی از نشانه‌های اختلاف این بود که آیا آن بازار ظرفیت مورد بحث باید شامل پرداخت هزینه برای کارخانه زغال سنگ مانند Origin Energy’s Earing برای باز ماندن پس از سال 2025 باشد یا خیر. درخواست‌ها برای چنین پرداخت‌هایی ممکن است افزایش یابد، به‌ویژه اگر تأخیر Snowy 2.0 تأیید شود.

به گفته یکی از ناظران، یکی دیگر زمانی رخ داد که میک دی برنی از کوئینزلند از نیاز ناظر رقابت برای مشارکت ژنراتورهای زغال‌سنگ ایالتش در تحقیقات در مورد افزایش قیمت احتمالی سؤال کرد.

دی برنی شامگاه جمعه به چنین ادعاهایی پاسخ داد.

او گفت: «این به سادگی درست نیست، اما فراتر از آن، اظهار نظر در مورد بحث‌ها در اتاق نامناسب است.

وزیران انرژی موافقت کردند که رفتار مناقصه را در سراسر NEM بررسی کنند و ژنراتورهای کوئینزلند نیز مانند هر ژنراتور در NEM مشمول این بررسی خواهند شد.

به صندلی داغ خوش آمدید، کریس بوون.