آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Oفردیناند مارکوس و همسرش ایملدا در سه دوره ریاست‌جمهوری فیلیپین از سال 1965 توانستند حدود 10 میلیارد دلار از دارایی‌های کشور را از طریق بانک‌های فراساحلی از بین ببرند. افشاگری های جدید مبنی بر اینکه یکی از نزدیکان دیکتاتور نیز توانسته تا اواخر سال 2006 حساب کاربری خود را با Credit Suisse داشته باشد، برای پیو آباد متولد مانیل جای تعجب ندارد. برای یک دهه، این هنرمند آثاری را تحت عنوان مجموعه جین رایان و ویلیام ساندرز می‌سازد، که اشاره‌ای به نام مستعار این زوج با بانک سوئیس است.
آباد که اکنون مقیم لندن است، می گوید: «وقتی یک پروژه 10 ساله خبری می شود، خنده دار است. این مؤسسات در مورد آنچه در فیلیپین اتفاق افتاد بسیار مقصر هستند.»
این هنرمند در این هفته که در کنار طراح جواهرات بریتانیایی فرانسیس وادسورث جونز کار می کند، آخرین نسخه از مجموعه جین رایان و ویلیام ساندرز را با بازآفرینی دیجیتالی ذخیره عظیم جواهراتی که ایملدا مارکوس سعی کرد در سال 1986 به صورت غیر قانونی از کشور خارج کند، راه اندازی کرد. پس از برکناری زوج، او و فرزندانش به هاوایی تبعید شدند. آباد می‌گوید: «من بی‌پایان تلاش می‌کنم تا به حقیقت ریز این تاریخ برسم. «این جزئیات را با وضوح بالا ارائه می دهد. به زودی انتخابات در فیلیپین در راه است و مارکوس جونیور، پسرش، در حال حاضر در نظرسنجی ها پیشتاز است. فراموشی تاریخی در هوا است.»
جواهرات واقعی به مانیل بازگردانده شدند، جایی که در خزانه های بانک مرکزی قرار داشتند. وادزورث جونز سه سال وقت صرف ساختن کپی های دیجیتالی تنها از چند عکسی کرد که توسط کریستیز، خانه حراجی که در سال 2016 توسط دولت در مورد فروش احتکار در دسترس قرار گرفت، در دسترس قرار گرفت. پس از اینکه رودریگو دوترته پوپولیست اقتدارگرا در اواخر همان سال انتخاب شد، فروش با شکست مواجه شد. یک تاج کارتیه بیش از 21 متر سطح دارد که وادزورث جونز با زحمت آنها را به تصویر کشیده است. از وب‌سایت مرکز فرهنگی فیلیپین، یک موسسه هنری که توسط خود ایملدا مارکوس افتتاح شده است، مردم می‌توانند تصاویر سه بعدی جواهرات را روی جهان بپوشانند یا با استفاده از یک برنامه واقعیت مجازی آنها را بپوشند. آباد می گوید: «این یک ژست پاسخگویی است در جایی که در دنیای واقعی وجود ندارد. “من دوست دارم فکر کنم یک نمایشگاه می تواند به مکانی برای استرداد تبدیل شود، جایی که عدالت، هر چند کوچک، می تواند اجرا شود.”
این اولین بار نیست که این هنرمند کپی ها را نشان می دهد. فایل‌های دیجیتالی در ابتدا برای ایجاد کپی‌های پرینت سه‌بعدی، ارائه‌شده در پلاستیک سفید کسل‌کننده، برای نمایش در دوسالانه هونولولو در سال ۲۰۱۹ استفاده شدند. «گویی این جواهرات در حال بازگشت به صحنه جنایت بود. اما شاید به عنوان ارواح. آباد می‌گوید: «آنها نسخه‌ی غیراشباع جواهرات درخشان بودند. آن اثر اکنون در مجموعه تیت است. در کنار هر دستبند و گردنبند، پلاک کوچکی به نمایش گذاشته شده است که در آن ارزش بازار و آنچه که می توانست از نظر زیرساخت های ملی یا کمک های دولتی پرداخت کند، نشان داده شده است. برای مثال یک الماس صورتی می توانست دو فرودگاه بخرد. مجموعه ای از دستبندها می توانست واکسیناسیون هزاران کودک را فراهم کند. ما می‌خواستیم که آنها نه به خاطر ارزش زیبایی‌شناختی‌شان، بلکه از نظر امکانات دردناکی که از دست رفته‌اند، بررسی شوند.»
آباد در تعقیب مارکوزها و زیاده‌روی بی‌رویه آنها به‌دنبال بوده است. در طول 10 سال گذشته او لباس های ایملدا را بازسازی کرده است. مجسمه ای به شکل ساعت صدفی که بانوی اول صاحب آن بود، ساخت. و یک سری کارت پستال که مجموعه عظیم استادان قدیمی این زوج را تکرار می کرد، توزیع کرد. آباد خاطرنشان می کند: «تخیل ایملدا با دیدگاه غربی، امپراتوری، هالیوود یا رود آیلند از زرق و برق و موفقیت شکل گرفت. او این لباس پیچیده را از طریق این گیلاس‌ها و از طریق ظروف نقره‌ای دوران ملکه آن که داشت به تن کرده است.»
والدین آباد هر دو از فعالان برجسته علیه رژیم فاسد و بی رحم مارکوس بودند. «آنها به عنوان سازمان دهندگان کارگری ملاقات کردند. آنها واقعاً جوان بودند، در اواخر نوجوانی بودند، با کشاورزان و ماهیگیران کار می کردند و سعی می کردند نگرانی های آنها را درک کنند، سعی می کردند با اتحادیه ها کار کنند. این در اواسط دهه 1970 بود، یعنی در اعماق حکومت نظامی.
در 26 فوریه 1986، آنها از اولین معترضانی بودند که به کاخ ریاست جمهوری یورش بردند. آباد عکسی از مادرش دارد که در کنار تابلوی زیبای فردیناند مارکوس به عنوان شخصیتی شبیه آدم در باغ عدن لبخند می زند. آباد می‌گوید: «این یک لحظه بسیار ناب بود، همانطور که این لحظات هستند، قبل از اینکه مجبور شوند قطعات را بردارند. او همچنین نقاشی را در گوشت دید. «اولین سفر میدانی من در مدرسه به کاخ بود، زمانی که زیرزمین به موزه‌ای ویژه همه چیزهای مارکوزها تبدیل شده بود. اولین تجربه موزه من نگاه کردن به غارت بود. این همه چیز را شکل داده است.»
در سال 2012، آباد برای نمایش کارشناسی ارشد خود در آکادمی سلطنتی، نسخه‌ای از پرتره شیک را سفارش داد، که نسخه‌های آن را بارها نشان داده است. با این حال، در سال 2016، پس از اینکه دوترته تازه منتخب اعلام کرد که جسد فردیناند باید به قبرستان قهرمانان مانیل منتقل شود، آباد این اثر را در موزه ای در مانیل به نمایش گذاشت که رنگ آن سیاه شده بود. او می‌گوید: «زمان هوس‌بازی مدت‌هاست که گذشته است. انتخاب دوترته تجربه فوق‌العاده دلخراشی بود.»
برای آباد، انتخاب مردی که تخمین زده می‌شود «جنگ با مواد مخدر» ده‌ها هزار فیلیپینی را کشته باشد، یک فاجعه شخصی و همچنین ملی بود. او توضیح می دهد: “من در سال 2017 مادرم را از دست دادم.” من همیشه فکر می‌کردم که سرطان این کشور مال او شده است. من اکنون از مجموعه جین رایان و ویلیام ساندرز از نظر طیف صحبت می کنم. از اینکه چگونه شبح خشونت سیاسی در کشور من با فقدان شخصی باورنکردنی درهم آمیخته شد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
