چالش برای مهمانی ویکتوریایی که از خشم قرنطینه به وجود آمده است | سیاست ویکتوریا

آ حزب جدیدی که به دلیل ناامیدی از قرنطینه‌های کووید و نفرت از نخست‌وزیر ویکتوریا، دانیل اندروز، به وجود آمده است، به 10 کرسی در انتخابات ایالتی آتی چشم دوخته است، اگرچه خودی‌های سیاسی در مورد شانس آنها تردید دارند.

حزب ویکتوریا یک سال بعد از انتخابات ایالتی 26 نوامبر راه اندازی شد و از آن زمان تاکنون پوشش رسانه ای مداومی دریافت کرده است و به آن کمک کرده است تا حدود 5000 عضو را جذب کند.

این حزب که توسط مدیر اجرایی کسب و کار کوچک استرالیا، بیل لانگ، عضو شورای مورلند، اسکار یلدیز، فوتبالیست سابق AFL، پل دیماتینا و تاجر اینگرید مینارد تأسیس شده است، قصد دارد نامزدهای خود را در تمامی 88 کرسی مجلس سفلی و 8 منطقه مجلس علیا معرفی کند.

مینارد می‌گوید که قبل از پیوستن به حزب ویکتوریایی‌ها در سیاست دخالتی نداشته است و 20 سال است که به حزب کارگر یا لیبرال رأی نداده است.

او به آبان نیوز استرالیا گفت: «من نمی‌توانم تمایز واقعاً قوی بین دو حزب ببینم. من شرم دارم که بگویم گاهی اوقات حتی احساس می کردم مجبور به انجام یک رای غیررسمی هستم زیرا نمی توانستم خودم را مجبور کنم به کسی رای بدهم.

مینارد همچنین انکار می کند که حزب ویکتوریایی “ضد کارگر” است و ایدئولوژی آنها را مرکزگرا و مبتنی بر اصول “صداقت، صداقت و شایستگی” توصیف می کند.

او با استناد به آرای اولیه پایین تاریخی برای هر دو می‌گوید: «یک تمایل واقعی برای گزینه دیگری وجود دارد، یک گزینه معقول، که در سمت چپ افراطی یا برعکس در سمت راست افراطی نیست، به رهبری افرادی که سیاستمداران حرفه‌ای نیستند. لیبرال ها و کارگرها در انتخابات اخیر فدرال.

دکتر زارع قازاریان، مدرس ارشد سیاست دانشگاه موناش، می‌گوید که شباهت‌هایی بین استقلالی‌هایی که در فدرال موفق شدند و حزب ویکتوریا وجود دارد.

او می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد که حزب ویکتوریایی‌ها، مانند کاندیداهای تند، به‌جای ارائه موضعی سفت و سخت در مورد سیاست‌ها، مایلند به مسائل براساس شایستگی خود نگاه کنند و مایلند سیاست را به شیوه‌ای متفاوت از احزاب مستقر انجام دهند».

او گفت: «اگر پیامی را که می‌فرستند با آنها طنین‌انداز شود، رای‌دهندگان مایل به رأی دادن به نامزدهای غیر عمده احزاب هستند. اما پیام کلیدی است.»

اما غزاریان می‌گوید که حزب ویکتوریایی تا نوامبر در صورت عدم ارائه یک سری سیاست‌های روشن، بی‌ربط می‌شود.

او می‌گوید: «تکیه به نارضایتی از دولت و بانکداری بر این ایده که برای جلب حمایت مردم از یک حزب جدید کافی است، کمی مخاطره‌آمیز است، به‌ویژه زمانی که دیگر درباره کووید-۱۹ و قرنطینه صحبت نمی‌شود.»

«تا زمان انتخابات، تقریباً یک سال از آخرین قرنطینه گذشته است، بنابراین ممکن است لحظه آنها گذشته باشد. سوال این است که آیا حزب می‌تواند هر حرکتی را حفظ کرده و ایجاد کند.»

قفل شده و بارگذاری شده است

مینارد می گوید که ایده تشکیل یک حزب جدید در طول قرنطینه کووید-19 در ایالت به وجود آمد.

در وب‌سایت این حزب، دولت کارگر به‌عنوان «غیر قابل لمس»، اندروز «بی‌توجه و متکبر» و مخالفان «ضعیف» توصیف شده‌اند.

در حالی که مینارد در حال حاضر وارد منازعه سیاسی شده است، هم‌بنیان‌گذاران او در طول همه‌گیری همه‌گیری، از منتقدان اندروز و دولت او بودند.

لانگ، اهداکننده سابق لیبرال، در پوشش رسانه‌ای اعمال و کاهش محدودیت‌های قرنطینه در همه جا حضور داشت، در حالی که دیمتینا، بازیکن سابق وسترن بولداگز AFL که مالک هتل لامارو در ملبورن جنوبی است، از دولت به دلیل کوتاهی در حمایت از مشاغل آسیب‌دیده در چندین مورد انتقاد کرد. مصاحبه ها

لیبرال ها در ژوئیه 2021 از دیمتینا خواستند در مقابل مارتین فولی وزیر بهداشت در صندلی آلبرت پارک رقابت کند، اما او پیشنهاد آنها را رد کرد.

یلدیز یکی از اعضای سابق حزب کارگر است که در سال 2018 از حزب کناره‌گیری کرد و پس از اینکه جناح‌های آن نتوانستند او را برای نامزدی در کرسی همسایه برانزویک حمایت کنند، به عنوان یک مستقل در پاسکو واله شرکت کرد.

واقعیت روی زمین

نگاهی به انتخابات فدرال خطرات اجرای یک کمپین ضد اندروز را نشان می دهد.

در چندین کرسی، لیبرال‌ها کارت‌های نحوه رای دادن را صادر کردند و از رای‌دهندگان خواستند «پیامی به دنیل اندروز بفرستند». یک کمپین تبلیغاتی با هدف قرار دادن رأی دهندگان در Corangamite و McEwen تلاش کرد آلبانیز را به عنوان عروسک خیمه شب بازی اندروز ترسیم کند. هر دو کرسی توسط حزب کارگر حفظ شد.

بر اساس نظرسنجی حزب ویکتوریا که در اوایل این هفته در اختیار هرالد سان قرار گرفت، این حزب در انتخابات نوامبر می‌تواند 10 کرسی از جمله کرسی‌های حزب کارگر در غرب و شمال ملبورن مانند برادمیدوز، کورورویت، ملتون، پوینت کوک و وریبی

قازاریان خاطرنشان می کند که در برودمیدوز و کوررویت که با 25 درصد اختلاف برگزار شد، فرانک مک گوایر و مارلین کایروز، نمایندگان حاضر، از سوی حزب برای انتخابات از پیش انتخاب نشده اند.

تصور اینکه حزب جدیدی وارد شود و چنین تأثیر عظیمی در کسب این کرسی ها داشته باشد، واقعاً سخت است. اما اگر کاندیداهای حزب کارگر به داخل چتر نجات داده شوند و بخشی از جامعه آنها نشوند و حزب ویکتوریایی نامزدهای محلی مؤثری را اجرا کند، ممکن است بتوانند آنها را تحت تأثیر قرار دهند.

کوس ساماراس، دستیار سابق وزیر امور خارجه برای حزب کارگر ویکتوریا که به نظرسنجی تبدیل شده است، در دیدگاه خود نسبت به تازه واردان صریح تر است: “شانسی وجود ندارد که آنها 10 کرسی را به دست آورند.

این احتمال وجود دارد که آنها با کمک حزب لیبرال در دو تا سه کرسی در حومه غربی خود، حزب کارگر را به دردسر بیاندازند و احتمالاً می توانند چند کرسی مجلس بالا را بر اساس ماهیت سیستم رأی گیری انتخاب کنند، اما آنها. او می‌گوید که موانع مهمی برای غلبه بر آن وجود دارد.

ساماراس می گوید که یک کمپین در یک صندلی به طور متوسط ​​حدود 100000 دلار هزینه دارد. برخلاف مبارزات انتخاباتی فدرال، که در آن هم کمک های مالی و هم هزینه های انتخاباتی محدودیتی ندارند، قوانین ویکتوریا که در سال 2018 معرفی شدند، کمک های مالی افراد یا سازمان ها را به 4210 دلار در مدت چهار سال محدود می کنند.

او می‌گوید: «آنها حداقل به چند میلیون دلار نیاز خواهند داشت و من فکر نمی‌کنم که با کمک‌های خرد بتوانند آنقدر پول جمع کنند».

و دومین مانع، بر اساس تحقیقاتی که تا کنون از آن زمان جمع آوری کرده ایم [federal] انتخابات، این است که افرادی که به پالمر و یک ملت رای داده‌اند، به‌ویژه در NSW و ویکتوریا، احساس می‌کنند که آنها را برای سوارکاری برده‌اند.

“بنابراین بدبینی نسبت به نوع سازمان های حزبی کوچکی که به تازگی به وجود آمده اند در نتیجه آن بسیار بسیار زیاد است.”

یه سوال بزرگ

با توجه به ثبت کمک های مالی افشا شده کمیسیون انتخابات ویکتوریا، حزب ویکتوریایی هنوز کمک مالی بالای 1050 دلار دریافت نکرده است.

مینارد می گوید که حزب در مرحله انتخاب نامزدها است و در چند هفته آینده برخی از آنها را قبل از شروع روند تعیین سیاست های جدید اعلام خواهد کرد.

او می‌گوید برخی از اولویت‌های اصلی حزب شامل مقابله با فشارهای هزینه‌های زندگی، اطمینان از عدم افزایش بیشتر مالیات و شفافیت و پاسخگویی در مورد پروژه‌های زیربنایی است.

این سازمان به دنبال راه‌هایی برای جمع‌آوری پول قبل از کمپین است، اما مینارد می‌گوید کمک‌های مالی در حال حاضر انجام شده است.

او می‌گوید: «من می‌دانم که ما به خوبی تأمین مالی می‌شویم و از مناطق مختلف می‌آییم، و حتی همین روزها، با رسانه‌هایی که دریافت کردیم، کمک‌های مالی از طریق وب‌سایتمان دریافت کردیم».

“در حال حاضر حمایت زیادی از ما وجود دارد و ما تازه شروع کرده ایم. بنابراین ما بسیار مطمئن هستیم که در ماه نوامبر، ما در آنجا خواهیم بود و حرامزاده ها را صادقانه نگه می داریم.