وزیران می خواهند بریتانیا بیشتر شبیه نتفلیکس باشد: طرفداران بدهکار و از دست دادن سریع | مارینا هاید

به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،

من تعجب می کنم که کدام یک از تحولات پنج شنبه مهم تر خواهد بود – سخنرانی بوریس جانسون که به طرز ناهماهنگی در بلکپول انجام شد، یا خبر همان روز مبنی بر اینکه Palantir در مسیر تبدیل شدن به سیستم عامل اصلی برای کل NHS است. این جعبه سیاه بحث‌برانگیز جهانی یک شرکت در حال حاضر به شدت در بخش‌های امنیتی، دفاعی و اطلاعاتی و همچنین در نظارت جمعی و پلیس پیش‌بینی جاسازی شده است. تعدادی از منابع به فایننشال تایمز تأیید می کنند که اکنون این شرکت به عنوان تنها شرکت خصوصی که NHS برای عملکردهای حیاتی به آن تکیه می کند، پیشتاز است. یکی از آشنایان با برنامه‌های توسعه آن هشدار داد: «وقتی پالانتیر وارد شد، چطور می‌خواهی آنها را حذف کنی؟» به هر حال، نخست وزیر: شما در مورد تعرفه های موز چیزی می گفتید…؟

جانسون دیروز در حالی که 41 درصد از نمایندگان مجلس خود از او خواستند که اوایل این هفته از او خواسته بودند، به طور کامل از سر راه خودداری کند، گفت: «گاهی اوقات بهترین راهی که دولت می‌تواند به آن کمک کند این است که از سر راه خارج شود». “برای انجام کمتر یا بهتر، یا اصلا” مسلماً، هیچ کس نمی تواند تعهد نخست وزیر را به انجام هیچ کاری زیاد زیر سوال ببرد، با توجه به اینکه او تا به حال چقدر به دست آورده است، و ایده های او برای مقابله با بحران های مختلف چقدر نگران کننده به نظر می رسد. جانسون علیرغم تمام تلاش‌هایش برای شلوغ به نظر رسیدن – اکنون بیش از هر زمان دیگری – این کار را نکرده است. با این حال، این کشور پس از یک مد، رو به رشد است. یک استنتاج این است که قدرت واقعی به طور فزاینده ای از خیابان داونینگ شماره 10 دور شده است. شاید آنها باید برای این کار ترک کنند.

دولت به دور از اتاق وضعیتی که در آن درباره موز تصمیم می‌گیرد، مبالغ هنگفتی را خرج می‌کند، اما اغلب به‌طور ناکارآمد و مکرر به صورت رسواکننده‌ای، از رفاقت کووید تا حذف مؤثر تقلب در مرخصی. قراردادهای چند میلیاردی بی سر و صدا منعقد می شوند و نفوذ به طور مخفیانه به دست می آید. صاحبان روزنامه‌هایی مانند روپرت مرداک می‌خواهند از خانه تا آخر کار کنند، زیرا این کار را انجام می‌دهد به تیراژ آنها ضربه می زند – بنابراین جانسون برای مدتی به آن «سیاست» اشاره می‌کند. سپس در مورد چیز دیگری سخنرانی خواهد شد، که خود قربانی یک انتخابات شکست خورده یا صرفاً به یک رشته فکر گمشده تبدیل خواهد شد.

نخست وزیر شباهت کمی بیش از یک جور چهره آشفته جلوی خانه دارد – با تابش غمگینی دیوانه وار یک رستوران که به مهمانان اطمینان می دهد که آشپزخانه آتش نمی گیرد، حتی اگر می توانند دود را که از در بیرون می آید را ببینند. . آیا جای تعجب است که افراد بیشتری برای توضیح آن درگیر توطئه گرایی می شوند؟ من از یکی از اعضای گروه تمرکز این هفته لذت بردم که به این نتیجه رسید که باید یک توطئه وجود داشته باشد، یا فردی قدرتمندتر که بوریس جانسون را در پشت صحنه کنترل می کند، زیرا “مطمئناً یک مرد نمی تواند آنقدر احمق باشد“. خب حالا این یک بله و نه است، اینطور نیست؟ اما آیا خانواده فورچونز این سوال قدیمی را مطرح می کرد که “واقعاً چه کسی بریتانیا را اداره می کند؟” به پاسخ دهندگان نظرسنجی، شما تصور می کنید که پاسخ “دولت” در خطر سقوط در رتبه بندی قرار دارد.

به نظر می رسد که دولت عمدتاً درگیر تئاتر است. پاسخ دیروز به بحران مسکن در بریتانیا را در نظر بگیرید که به نظر می رسد برای تسهیل شرایط وام و اجازه دادن به مستاجرینی که از مزایای مسکن برخوردار هستند، خانه های خود را خریداری کنند. کسانی که در مورد همان چیزی که باعث بحران مالی شده است اظهار نظر می کنند بسیار دور از ذهن هستند. مقیاس عملی این احتمالاً ناچیز است. تا شب، یکی از وزرای کابینه جانسون، ترز کافی، قبلاً اعتراف کرده بود که احتمالاً فقط به «هزاران» نفر کمک خواهد کرد، اما برخی کارشناسان حتی این را خوش بینانه ارزیابی می کنند. کل موضوع را احتمالاً به‌عنوان یک شبه سیاست درک می‌کنیم – یک زرنگی جزئی برای پنهان کردن بدحجابی اصلی در سخنرانی، که کنار گذاشتن رسمی تعهد مانیفست برای ساخت 300000 خانه جدید در سال بود.

طرح بسیار تحسین شده (و مورد انتقاد شدید) برای فرستادن مهاجران به رواندا یک شبه سیاست دیگر است که فقط برای ایجاد تیترهایی درباره تلاش وکلای چپ برای جلوگیری از آن طراحی شده است. واضح است که این طرح با نجابت مخالفت می کند، اما از فیزیک نیز سرپیچی می کند – مدام یک هتل کیگالی با 72 اتاق خواب به ما نشان داده می شود. در برخی از روزها، صدها مهاجر با قایق به بریتانیا می‌رسند، بنابراین این سیاست با شرایط عجیب و غریب خود، منطقی نیست.

در عین حال، به طرز عجیبی، همه چیز برای تقلید از نتفلیکس لازم است. وزرا از چند ماه پیش شروع کردند و مدعی شدند که کانال 4 سودآور باید برای رقابت با سرویس استریم فروخته شود. در این هفته، از خدمات بهداشتی خواسته شد تا از وضعیت فعلی خود به ظاهر بلاک باستر به چیزی مناسب تر «عصر نتفلیکس» ارتقا یابد. به نظر می‌رسد دولت بریتانیا آخرین نهادی است که می‌داند نتفلیکس بر اساس بدهی‌های چشمگیر ساخته شده است، مسلماً به طور کلی باعث کاهش کیفیت می‌شود و به سرعت مشترکان خود را از دست می‌دهد. چگونه می توانند هیچ یک از این ها را ندانند؟ چگونه می توانند اهمیتی به دانستن آن نداشته باشند؟ چه مدت قبل از عبور از جریان ها و ستایش شبه سیاست حق خرید به عنوان نتفلیکس مسکن؟

در واقع، واقعیت جایگزین دولت تا کی می تواند از تماس با واقعیت واقعی اجتناب کند؟ روز چهارشنبه، جانسون به “اقتصاد قوی و قوی” ما سلام کرد، حتی در حالی که OECD آخرین پیش بینی خود را منتشر می کرد که نشان می داد بریتانیا در سال آینده کندترین رشد را در بین کشورهای توسعه یافته جهان خواهد داشت به جز روسیه. آیا این چیزی است که شما آن را چندجهانی می نامید؟ یا یک فرهنگ؟ در هر صورت، هیچ یک از مسائل بزرگ هرگز درست نمی‌شوند و راه خروج همیشه سخت‌تر می‌شود.

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

بازی های برگشت نیمه نهایی لیگ اروپا و لیگ کنفرانس اروپا – زنده | لیگ اروپا

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ، اتفاقات کلیدی فقط رویدادهای کلیدی را …