بوریس جانسون خواهان کاهش مالیات است – اما آیا او می تواند آنها را به موقع انجام دهد؟ | اقتصاد

پetrol با قیمت 2 پوند در هر لیتر. یک اسکناس 100 پوندی برای پر کردن سوخت یک خودروی معمولی خانوادگی. هشداری از سوی اندیشکده اصلی غرب مبنی بر اینکه از بین 20 اقتصاد پیشرو جهان، تنها روسیه در سال آینده رشد ضعیف تری نسبت به بریتانیا خواهد داشت.

بوریس جانسون شاید امیدوار بود هفته های آسان تری برای شروع مبارزه سیاسی خود داشته باشد. پس از اینکه 148 نماینده مجلس گفتند که به او اعتماد ندارند، اگر نخست وزیر بخواهد به شغل خود بچسبد، رشد اقتصادی حیاتی است. برای مدتی آینده اوضاع آسان تر نخواهد شد.

نخست وزیر در اوایل این هفته در لنکاوی گفت که رای دهندگان می توانند «اطمینان داشته باشند که اوضاع بهتر خواهد شد و ما از این کشور قدرتمند با اقتصاد سالم بیرون خواهیم آمد».

منظور جانسون از «این»، بحران هزینه‌های زندگی بود که امیدها را برای بهبودی سریع از همه‌گیری، بحرانی که استقراض دولتی را به سطوحی که قبلاً در زمان صلح دیده نشده بود، و مالیات‌ها به‌عنوان سهمی از تولید ملی به دولت‌ها رساند. بالاترین سطح از دهه 1940

تهاجم روسیه به اوکراین به معنای بدتر شدن چشم‌انداز در سه ماه گذشته بوده است و پیام ریشی سوناک به وزیران کابینه‌اش این است که بریتانیا با زمان‌های چالش برانگیزی روبروست. سال آینده تا زمانی که چشم‌انداز اقتصاد نشانه‌هایی از بهبود نشان دهد و ماه‌های آتی به‌ویژه دشوار به نظر برسد، می‌گذرد.

افزایش قیمت بنزین، بحران هزینه زندگی را بدتر خواهد کرد. فشار بر استانداردهای زندگی هزینه های مصرف کننده را در زمانی که اعتماد تجاری ضعیف است کاهش می دهد. تابستان رکود تورمی در راه است و به گفته برخی تحلیلگران، این بدان معناست که تهدید جانسون از بین نرفته است.

کالوم پیکرینگ، اقتصاددان ارشد برنبرگ، می‌گوید: «خطر بدتر شدن اقتصاد در تابستان، و همچنین نتایج بد در انتخابات آینده مانند یورکشایر غربی و دوون در 23 ژوئن، می‌تواند همچنان پاندول را علیه جانسون تغییر دهد. اگر او در ماه‌های آینده پیشرفت چشمگیری در نظرسنجی‌ها نداشته باشد، احتمالاً جانسون با چالش‌های جدیدی برای رهبری خود مواجه خواهد شد.

برای برخی از نمایندگان حزب محافظه کار، راه بازگشت جانسون واضح است: کاهش مالیات. آنها حداقل بخشی از عدم محبوبیت دولت را به دلیل تصمیم شکستن تعهد انتخاباتی سال 2019 با افزایش سهم بیمه ملی برای پرداخت هزینه های بیشتر در NHS و مراقبت های اجتماعی مقصر می دانند.

جانسون این هفته گفت: «بار کلی مالیات در حال حاضر بسیار زیاد است – و دیر یا زود، و من ترجیح می‌دهم زودتر از دیر شود، این بار باید کاهش یابد.» “شما نمی توانید راه خود را برای خروج از تورم خرج کنید، و نمی توانید از راه خود برای رشد مالیات بگیرید.”

کاهش مالیات در راه است، اما هنوز نه. صدراعظم در زمانی که فضای مانور او به دلیل افزایش تورم و نرخ های بهره بالاتر از بین می رود، از اعطای هدایای بزرگ محتاط است. مبلغی که کارگران می توانند بدون پرداخت بیمه ملی به دست آورند از 9880 پوند به 12570 پوند در 1 ژوئیه افزایش می یابد، اما هیچ اعلامیه دیگری قبل از بودجه پاییز برنامه ریزی نشده است.

ساموئل تامبز، اقتصاددان ارشد بریتانیا در پانتئون ماکرو، گفت: «به سختی تعجب‌آور است» که نخست‌وزیر به مالیات‌های پایین‌تر فکر می‌کند، اما گفت که محدوده محدود است مگر اینکه خزانه‌داری آماده باشد که قوانین مالی خود تحمیلی را زیر پا بگذارد. این قوانین اهدافی را برای متعادل کردن هزینه های روزانه دولت با دریافت های مالیاتی و کاهش بدهی به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی در مدت سه سال تعیین می کند. تامب گفت: «با این حال، کاهش مالیات باید بسیار بزرگ باشد تا چشم انداز اقتصادی را تغییر دهد.

در همین حال، حزب کارگر فکر می‌کند که پیام آن‌ها مبنی بر «مالیات عادلانه، عاقلانه خرج کردن، رشد اقتصاد» در حال انتقال به رأی‌دهندگان است. ریچل ریوز، صدراعظم در سایه، چرخش دیرهنگام سوناک بر مالیات بادآورده را به عنوان یک پیروزی بزرگ برای اپوزیسیون تلقی کرد که در طول همه گیری اغلب برای جلب نظر مردم تلاش می کردند. این نگرانی برای محافظه کاران خواهد بود که حزب کارگر شکاف نظرسنجی را در مورد بهترین حزب برای مدیریت اقتصاد کاهش داده است و این نگرانی احتمالاً با نزدیک شدن ماه ها به انتخابات بعدی افزایش خواهد یافت.

با این حال، در حال حاضر، نخست وزیر می تواند لنگ بزند، تا حدی به این دلیل که هیچ پیشتاز آشکاری برای جایگزینی او وجود ندارد. همچنین یک اهرم سیاست آسان وجود ندارد که یک ساکن جدید خیابان داونینگ 10 بتواند آن را بکشد. زمانی که مارگارت تاچر در سال 1990 سرنگون شد، جان میجر جانشین او توانست مالیات نامطلوب نظرسنجی را کنار بگذارد. شکست ترزا می در پایان دادن به برگزیت منجر به این شد که جانسون در سال 2019 نخست وزیر شود.

این بار، نارضایتی از نخست‌وزیر بیشتر به شخصیت و تناسب مقامی مربوط می‌شود تا سیاست. رقبای احتمالی مانند جرمی هانت به جای ارائه یک تغییر سیاست توتمیک، خود را به عنوان یک جفت دست تمیز پس از پارتی گیت بازاریابی می کنند.

آدام کول، استراتژیست ارشد ارز در RBC Capital Markets، گفت حتی اگر جانسون برود، مشخص نیست که تغییر جهت قابل توجهی رخ خواهد داد. زمانی که سوناک برای جانشینی جانسون مورد علاقه بود، منطقی بود که انتظار تغییر به سمت ارتدکس مالی را داشت، اما این دیگر صدق نمی کند.

در غیاب کاهش فوری مالیات، نخست وزیر مبارزه طولانی و سخت را برای بیرون کشیدن خود از چاله سیاسی با تعهد (تجدید) برای گسترش حق خرید به مستاجران انجمن مسکن و تعهد برای تسریع رشد اقتصادی از طریق آغاز کرد. اصلاحات در سمت عرضه

اما این اقدامات زمان می برد و جانسون به نتایج سریع نیاز دارد. تاریخ نشان می دهد که او درست می گوید که اوضاع در نهایت بهتر خواهد شد. تاریخ همچنین نشان می دهد که او قبل از آنها رفته است.