کشاورزی کارخانه ای این رودخانه زیبای بریتانیایی را به یک فاضلاب روباز تبدیل می کند | جورج مونبیوت

تیهر چه بیشتر این موضوع ادامه داشته باشد، راز عمیق تر می شود. گویی مقامات دولتی قصد نابودی کل اقتصاد یک منطقه را داشته اند. سال گذشته، گروهی از ما تلاش کردیم تا چهره یک رسوایی شگفت‌انگیز را مطرح کنیم: سقوط قریب الوقوع یکی از ارزشمندترین و “حفاظت‌شده‌ترین” رودخانه‌های اروپا، Wye، که از میان ولز و انگلستان می‌گذرد. نشان دادیم که چگونه کارخانه های مرغ در حوضه آبریز این رودخانه زیبا و شاخه های آن را به فاضلاب روباز تبدیل می کنند.

دو شورای شهرستانی که رودخانه عمدتاً از طریق آنها می گذرد، پویس و هرفوردشایر، مجوز برنامه ریزی برای انبارهای غول پیکر فولادی (کارخانه ها، در واقع) که حدود 20 میلیون پرنده دارند، اعطا کرده اند. بسیاری از آنها به این دلیل تأیید شدند که احتمالاً هیچ تأثیر زیست محیطی قابل توجهی ندارند. به طرز شگفت انگیزی، در هیچ نقطه ای تأثیر تجمعی در نظر گرفته نشد: هر تصمیمی به گونه ای جدا گرفته می شد.

هنگامی که یک کارخانه بزرگ فرآوری که می‌توانست یک میلیون جوجه در هفته را اداره کند در هرفوردشایر افتتاح شد، شورا باید می‌دانست که برای تامین آن باید 90 کارخانه مرغ جدید در نزدیکی آن ساخته شود. جوجه ها را نمی توان دور برد، یا در حین حمل و نقل می میرند. با این حال هیچ دستورالعمل برنامه ریزی صادر نشد و واحدهای مرغ در طرح توسعه شهرستان ذکر نشد. بنابراین، زمانی که کشاورزان درخواست ساخت آنها را دادند، شورا ابزار قانونی کمی برای جلوگیری از آنها داشت. مقاله‌ای در ژورنال «سیاست استفاده از زمین» ادعا کرد که «تاکتیک‌های به تعویق انداختن سیاستمداران محافظه‌کار» به واحدهای مرغ جدید اجازه داده است «قبل از پر شدن خلأ سیاست» مجوز برنامه‌ریزی دریافت کنند.

کود حاصل از این گله وسیع توسط کشاورزان در مزارع پخش می شود، اما علف و خاک نمی توانند مواد مغذی موجود در آن را جذب کنند. مازاد آن به رودخانه ختم می شود. نتیجه ویرانگر است: نقشه برداری ما برای مستند Rivercide نشان می دهد که 90٪ تا 97٪ از کلنگ پاهای آب رودخانه را کشته است.Ranunculus) تخت. Crowfoot، مانند حرا در دریاهای گرمسیری، کل اکوسیستم را لنگر می اندازد. هر گونه حیات باقی‌مانده توسط شکوفه‌های مکرر (انفجار جمعیت) جلبک‌های تک سلولی که توسط مواد مغذی اضافی موجود در آب تغذیه می‌شوند، تهدید می‌شود.

حوادثی از این دست در سراسر کشور در حال وقوع است. اما بین سال‌های 2013 و 2019، تعداد نمونه‌های کیفی آب که توسط آژانس محیط‌زیست گرفته شد، 45 درصد کاهش یافت. این من را به یاد تلاش دونالد ترامپ برای توقف آزمایش کووید در اوج همه گیری می اندازد. هیچ دسترسی آنلاینی به ثبت ملی منابع آلودگی آژانس محیط زیست وجود ندارد: در عوض، همانطور که یکی از وکیلی که برای یک موسسه خیریه رودخانه ها فعالیت می کند، متوجه شد، باید به دفتر آژانس در لیچفیلد مراجعه کنید، جایی که منحصراً روی یک رایانه رومیزی قدیمی ذخیره می شود. وقتی می خواهید کامپیوتر را باز کنید، یخ می زند. هیچ راهی برای دانلود اسناد وجود ندارد و چاپگر متصل به آن کار نمی کند.

کارخانه های مرغ بسیار سودآور هستند. اعتقاد بر این است که بزرگترین آنها سالانه یک میلیون پوند سود ایجاد می کنند. این ممکن است به توضیح ارعاب و خرابکاری که توسط برخی از مردم محلی که به آنها اعتراض دارند به من گزارش شده کمک کند. یکی به من می‌گوید: «حالا خیلی بد می‌شود، نگرانم که کسی مورد بمباران یا شلیک گلوله قرار بگیرد.»

در حالی که مرغداران به دنبال این هستند که آلودگی را به گردن منابع دیگری بیندازند، مطالعه بزرگی که ماه گذشته منتشر شد، منابع فسفات، مهمترین مواد معدنی که رودخانه را می کشد، ردیابی کرد. از 6500 تن فسفات که هر سال وارد حوضه آبریز می شود، بیش از 5000 تن به خوراک دام می رسد که تقریبا 80 درصد آن برای جوجه ها است. بیشتر آن دفع می شود. در نتیجه، سالانه 3000 تن فسفات بیشتر از آنچه گیاهان می توانند جذب کنند در حوضه آبریز وای ریخته می شود.

کارخانه ها به نام شغل توجیه می شوند. اما، در حالی که مشاغل در مرغداری ناچیز است و دستمزد آن خوراک مرغ است، آنها اقتصاد محلی را نابود می کنند. Wye نقطه کانونی گردشگری در منطقه است: قایق رانی، ماهیگیری، شنا و کمپینگ، رستوران ها، هتل ها، مغازه ها و بسیاری از مشاغل دیگر. اما در فصل اوج، در اوج تابستان، رودخانه بوی بد می دهد. اگر در آن شنا کنید، پوست شما هنگام بیرون آمدن احساس لزج می کند. چه کسی می خواهد در فاضلاب بازی کند؟

از زمان صدور حکم در مورد مواد مغذی توسط دادگاه دادگستری اروپا در سال 2018، هرفوردشایر مجبور شد یک توقف برنامه ریزی را در حوضه های آبریز Wye و شاخه آن Lugg اعمال کند. این به این معنی است که در واقع هیچ خانه جدیدی وجود ندارد، رستوران جدید یا هیچ تجارت دیگری که ممکن است فسفات آزاد کند، وجود ندارد. اما، در حالی که به نظر می‌رسد هرفوردشایر اعطای مجوزهای جدید برای کارخانه‌های مرغ را متوقف کرده است، Powys، در بالادست، به توزیع آنها ادامه می‌دهد.

رئیس هیئت مدیریت مواد مغذی هرفوردشایر می گوید که چهار مرغ به اندازه یک نفر فسفات تولید می کنند. در این صورت، کارخانه‌های جدید 90000 پرنده که شورای شهرستان پویس در ماه مارس تصویب کرد، تضمین می‌کند که خانه‌های 20000 نفر در منطقه‌ای که به شدت کمبود مسکن دارد، ساخته نمی‌شود. وقتی از پاویس توضیح خواستم، به من گفت که، در حالی که هر درخواست بر اساس ماهیت آن تعیین شده است، این تصمیم “موجب یک چالش قانونی است و اظهار نظر مناسب نیست”.

اگر این کارخانه های مرغ به جای کشاورزی به عنوان صنعت طبقه بندی می شدند، هرگز اجازه نمی دادند. کشاورزی از معافیت های قابل توجهی از قوانین برنامه ریزی، محیط زیست و مالیات برخوردار است. و اینگونه است که دولت می خواهد آن باقی بماند. کمیته حسابرسی محیط زیست مجلس توصیه کرد که قوانین برنامه ریزی باید در برابر کارخانه های دامپروری جدید در حوضه های پر بار اعمال شود. اما ماه گذشته دولت این پیشنهاد را رد کرد. دلیل کافی ارائه نشد.

برای تکمیل این داستان خارق‌العاده، به زودی پرونده‌ای با سرمایه‌گذاری جمعی در دادگاه تجدیدنظر مطرح می‌شود که توسط مردم دره طلایی خیره‌کننده هرفوردشایر مطرح شده و مجوز برنامه‌ریزی صادر شده در سال 2020 برای یک واحد دامداری غول‌پیکر دیگر را به چالش می‌کشد. این پرونده به این سوال بستگی دارد که آیا برای اهداف قانونی، رودخانه دور که از میان دره می گذرد، از شاخه های Wye است یا خیر. هیچ کس مناقشه که Dore است شاخه ای از Wye. اما شورای شهرستان هرفوردشایر استدلال کرده است که، در قانون اگر نه جغرافیا، رودخانه به حوضه آبریز تعلق ندارد، بنابراین هیچ ارزیابی تحت مقررات زیستگاه قبل از تصویب واحد جدید مورد نیاز نبود.

اکنون به نظر می رسد که کل حوزه آبخیز به نقطه اوج خود نزدیک می شود. مانند صخره‌های مرجانی که می‌تواند یک یا دو یا شاید چند رویداد سفیدکننده را تحمل کند، اما فراتر از یک نقطه خاص فرو می‌ریزد، Wye در لبه پرتگاه قرار دارد. در حال مرگ نیست در حال کشته شدن است.