خداحافظ دیووک اوریگی، قهرمان فرقه هرگز فراموش نشدنی لیورپول | لیورپول

آ اندکی پس از اینکه لیورپول در جولای 2020 در آنفیلد تقریباً خالی اما برق‌آمیز جام لیگ برتر را بالای سر برد و به آن انتظار 30 ساله برای قهرمانی پایان داد، چیزی توجه ناظران داخل زمین را به خود جلب کرد. همه بازیکنان و کارکنان قبل از اینکه ناگهان یکی دوباره ظاهر شود از تونل خارج شده بودند: دیووک اوریگی. به سمت دایره وسط رفت و در میان نوار تیک تیک، بازوهایش را پشت سرش گذاشت و نگاهش را به کاپ دوخت. منظره عجیبی بود اما همچنین احساس می‌کرد که گویا – این روش بلژیکی برای خداحافظی بود.

اگر خداحافظی بود، پس طولانی بود، زیرا تنها اکنون، نزدیک به دو سال بعد، اوریگی لیورپول را ترک می کند، باشگاه روز پنجشنبه اعلام کرد که مهاجم پس از پایان قراردادش در پایان ماه، جدا خواهد شد. میلان که اخیراً قهرمان سری آ شده است، مقصد بعدی او گزارش شده است.

«یک سفر واقعاً خاص، با لحظات نمادین تاریخ ما که توسط @DivockOrigi بارها و بارها… برای همه چیز از شما متشکرم. این فیلم به دنبال گارد افتخاری است که اوریگی پس از پیروزی مقابل وولوز در آخرین روز رقابت های لیگ برتر دریافت کرد، زمانی که او نه تنها تشویق هم تیمی هایش را دریافت کرد، بلکه هدایایی از مدیران باشگاه، از جمله مالک جان دبلیو هنری، دریافت کرد. می ایستد با شهوت نام او را می خواند. در مجموع این موضوع برای هر کسی سر و صدا است، چه رسد به مهاجم انتخاب ششم یک تیم.

اما پس از آن، لیورپول همیشه مکانی بوده است که در آن قهرمانان فرقه، از جوی جونز و دیوید فرکلاف گرفته تا جیمی ترائوره ​​و لوکاس لیوا، مورد توجه قرار می‌گیرند، و می‌توان گفت که هیچ‌کدام به اندازه اوریگی کم کاری نکرده‌اند. به هیچ وجه به یک گلزن بزرگ نمی رسد – در طول هشت سال حضورش در مرسی ساید تنها 41 بازی در 175 بازی انجام شد – اما بدون شک یک گلزن بزرگ، از جمله سه مورد از مشهورترین گل های تاریخ باشگاه بود. که گل مقابل اورتون که گل به بارسلونا که گل مقابل تاتنهام جای تعجب نیست که حساب توییتر لیورپول در ادامه اوریگی را به عنوان یک “افسانهدر روز پنجشنبه، کاری که یورگن کلوپ نیز در بیش از یک بار انجام داد.

اولین بار قبل از رویارویی تیمش در لیگ قهرمانان اروپا با گنک در نوامبر 2019 و به عنوان تلافی پس از اینکه یک گزارشگر در حالی که نام بازیکنانی را که از آکادمی باشگاه بلژیکی عبور کرده اند به اوریگی اشاره نکرد، به اتاقی پر از روزنامه نگاران رفت. کوین دی بروین برجسته است و اگرچه اوریگی در سطح او نیست و هرگز نخواهد بود، این واقعیت که او نماینده لیورپول بود و در کسب شش جام از جمله لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا مشارکت داشت، مایه غرور بزرگی است.

میشل ریبیرو، هافبک سابق گنک که دستیار مربی تیم اصلی در باشگاه است و در طول دوره ای به عنوان مربی فنی در آکادمی آنها با اوریگی کار می کرد، می گوید: “من دیووک را از زمان تولد او می شناسم.” پدرش مایک نیز برای Genk بازی می‌کرد، بنابراین دیدم که دیووک بزرگ شد و از هشت یا نه سالگی با او کار کرد تا زمانی که ما را ترک کرد. [in 2010].

او یک بچه فوق‌العاده بود، همیشه با خلق و خوی خوب، همیشه برای یادگیری باز بود، و از سنین پایین می‌توانستیم ببینیم که او چیز خاصی دارد. او یکی از شانس های برتر بود و امید این بود که روزی برای یک باشگاه بزرگ بازی کند. او این کار را با لیورپول انجام داد که فوق العاده است.

ریبیرو بیان می‌کند که اندازه اوریگی با تکنیک عالی همراه بود که او را به عنوان یک بازیکن بالقوه مشخص کرد. دیووک در مقایسه با بچه های دیگر قد بلندی داشت، اما خوبی او این بود که او نه تنها قدرتمند بود، بلکه پاهای خوبی هم داشت. بنابراین ما روی تحرک او کار کردیم تا توانایی او را برای دویدن با توپ و دریبل به حداکثر برسانیم. او آن را به طرز شگفت انگیزی برداشت.»

این ویژگی‌ها در جام جهانی 2014 به نمایش گذاشته شد، زیرا اوریگی برای بلژیک درخشید، در هر پنج بازی آنها بازی کرد و اولین نوجوانی بود که پس از لیونل مسی در سال 2006 در این مسابقات گلزنی کرد. تصمیم لیورپول برای جذب او با 10 میلیون پوند در اواخر همان تابستان تصمیمی زیرکانه به نظر می رسید. برندان راجرز، سرمربی وقت، گفت: «او همه چیز برای در کلاس جهانی شدن دارد. “من واقعاً به آن اعتقاد دارم.”

اوریگی بلافاصله به لیل بازگردانده شد، جایی که چهار فصل قبل را در آنجا سپری کرده بود، قبل از اینکه به درستی برای فصل 16-2015 به لیورپول بپیوندد. ثابت کرد که دوران پرآشوبی برای باشگاه بود، راجرز در اوایل اخراج و کلوپ جایگزین شد. تغییر سرمربی می‌توانست برای اوریگی فاجعه‌بار باشد، اما او موفق شد و با زدن چهار گل در سه بازی در ماه آوریل، از جمله در هر دو بازی حماسی در یک چهارم نهایی لیگ اروپا مقابل بوروسیا دورتموند، به نظر می‌رسید که خودش را به عنوان یک بازیکن معرفی کند. بخش مهمی از برنامه های کلوپ است.

سپس دربی مرسی ساید در اواخر همان ماه آغاز شد، زمانی که اوریگی دوباره گلزنی کرد، پس از تکل ظالمانه رامیرو فونس موری، رباط مچ پا آسیب دید. مصدومیت او را به مدت یک ماه از میادین دور کرد، برای او یک مکان اصلی در فینال لیگ اروپا تمام شد و شتاب او را بررسی کرد. در فصل بعد، اوریگی تا حد زیادی به یک گزینه جایگزین تبدیل شده بود – از روی نیمکت یا به عنوان پوشش مصدوم.

به هر حال احتمالاً این اتفاق می افتاد زیرا کلوپ به دنبال بهبود تیم خود بود. سادیو مانه و محمد صلاح در تابستان‌های متوالی وارد زمین شدند و در کنار روبرتو فیرمینو یکی از هیجان‌انگیزترین و ویران‌کننده‌ترین خط مقدم فوتبال انگلیس را تشکیل دادند. اوریگی در سطح آنها نبود و هر زمان که او جایگزین هر یک از سه نفر می شد این واضح بود. ناگهان بازی هجومی لیورپول کمتر روان، سریع، تخیلی و قدرتمند بود.

اوریگی دوباره قبل از فصل 18-2017 به صورت قرضی فرستاده شد، این بار به وولفسبورگ، و پس از بازگشت نه تنها خود را در سایه دید، بلکه از موقعیت خارج شد. او به‌طور فزاینده‌ای در بازی‌های میانی بازی می‌کرد، به طوری که در رقابت‌های قهرمانی 2019-20 بیشتر به عنوان یک مهاجم چپ ظاهر شد تا یک مهاجم مرکزی – 21 بار در مقایسه با 18 بازی، اکثریت قریب به اتفاق این بازی‌ها به عنوان یک جایگزین

اوریگی تا حدودی قربانی تحصیلاتی بود که در گنک دریافت کرد. همانطور که ریبیرو توضیح می دهد: “در آکادمی ما همیشه بچه ها را در موقعیت های مختلف قرار می دهیم تا آنها را تا حد امکان کامل کنیم. بنابراین دیووک به عنوان یک وینگر چپ، یک شماره 9 و یک شماره 10 بازی کرد و می توانید با تیم ملی و [when he was] او در لیورپول راحت از جناح وارد می شود. بنابراین اغلب اینگونه بازی می شود.»

ریبیرو در ادامه پایان اوریگی را در دوران حضورش در گنک به عنوان “خوب” توصیف می کند. این به طور کلی در لیورپول نیز صدق می‌کرد، اما نمی‌توان انکار کرد که در سه مورد در طول شش ماه، بسیار بیشتر از این بوده است.

ضربه سر دقیقه 96 برای پیروزی در دربی، ضربه پای راست گسترده برای تکمیل یکی از بهترین بازگشت‌های تاریخ فوتبال اروپا و حرکت کم پای چپ برای پایان دادن به ششمین جام اروپا نه تنها دامنه و کیفیت پایان اوریگی را نشان داد. بلکه توانایی او برای خنک ماندن تحت فشار. برای هوادارانی که در دسامبر 2018 و می 2019 در آنفیلد حضور داشتند و در ژوئن 2019 در ورزشگاه متروپولیتانو حضور داشتند، احساس زمانی که توپ به تور برخورد کرد، فراموش نخواهد شد. خلسه خالص. بدلم خالص.

من هر سه گل و بعد از گل را تماشا کردم [Champions League] ریبیرو می‌گوید: آخر من مثل بچه‌ها جیغ می‌زدم چون خیلی سرخوش بودم. من در واقع بلافاصله بعد از بازی به دیواک پیام دادم. صادقانه بگویم، من همیشه این کار را انجام می‌دهم – حتی زمانی که او یک بازی معمولی انجام می‌دهد و گل می‌زند، برایش پیامکی می‌فرستم که «تبریک»، «گل عالی» را می‌فرستم، و او همیشه پاسخ می‌دهد «متشکرم». این دقیقاً همان چیزی است که او شبیه است – یک بچه فوق العاده.

اما او همچنین وارد سال های اوج خود می شود و به همین دلیل، میل به ادامه کار قابل درک است. همچنین با توجه به اینکه اوریگی در لیورپول تا چه اندازه از دستورات نوک زدنی پایین آمده است، لازم است و نه تنها خود را پشت سر مانه، صلاح و فیرمینو، بلکه از دیوگو جوتا و لوئیس دیاز نیز می بیند. این بازیکن 27 ساله همچنین کمتر از تاکومی مینامینو در فصل گذشته بازی کرد، البته یک آسیب عضلانی در آن نقش داشت و این به افتخار اوریگی بود که وقتی بازی کرد، دوباره تأثیر گذاشت.

در 18 بازی، 6 گل به ثمر رسید که تعداد کمی از آنها به لیست حملات به یاد ماندنی لیورپول اوریگی راه پیدا کردند، از جمله ضربه عقرب به پرستون، برنده دیرهنگام مقابل ولوز و ضربه سر مقابل اورتون، ششمین گل او در دربی های مرسی ساید، که او را تبدیل به گل اول کرد. پرکارترین بازیکن خارج از کشور در تاریخ مسابقات.

اوریگی لیورپول را به خاطر زمان حضورش در این باشگاه قدردان ترک می‌کند، چیزی که از پیامی که در توییتر منتشر کرد، مدت کوتاهی پس از ناامیدی و وحشت پاریس واضح است: “این یک سفر خاص بود @LFC YNWA”. با این حال، او ممکن است از شکست خود در رسیدن کامل به ارتفاعات در آنفیلد پشیمان باشد. بازیکنی برای موقعیت های بزرگ، اما نه استعداد ثابت و در سطح جهانی که راجرز از آن صحبت کرد. دلایلی برای آن وجود داشت، برخی خارج از کنترل اوریگی، و برای مردی که به چهار زبان صحبت می‌کند و شیفته روان‌شناسی انسان است، اکنون این شانس وجود دارد که چیزی جدید را تجربه کند و رشد کند، چه در سطح شخصی و چه در سطح حرفه‌ای.

ریبیرو می‌گوید: «دیووک خیلی خوب است که نمی‌تواند هر هفته روی نیمکت بنشیند. او باید بازی کند، این گرسنگی را حفظ کند و به همه نشان دهد که چه کاری می تواند انجام دهد. برای من او یک بازیکن تمام عیار است.”

آیا ریبیرو در مورد اوریگی نظر نهایی دارد؟ او پاسخ می دهد: «واقعاً نه. دیووک می داند که من او را دوست دارم و برای او بهترین ها را آرزو می کنم. و بدون شک، همه در لیورپول همینطور هستند.