گزارش “ترس و ارعاب” را در شورای شهرستان نورثامبرلند توصیف می کند | نورثامبرلند

یک گزارش نشان می‌دهد که شورای شهرستان نورثامبرلند در «جوی ترس و ارعاب» به‌قدری شدید عمل می‌کرد که افسران ارشد و اعضای شورای شهر دائماً درخواست‌های آزادی اطلاعات (FOI) می‌کردند تا روی یکدیگر خاک بکوبند.

بررسی مستقل حاکمیتی در شورا نشان می‌دهد که به دلیل منابع «فوق‌العاده» که برای رسیدگی به تقریباً 5000 درخواست اطلاعات ارائه شده در عرض سه سال، بسیاری از افسران ارشد و اعضای شورا، اختصاص داده شده بود، «فلج» شده است.

گزارش دوم به مقامات محلی نشان داد که به مدیر اجرایی آن، دالجیت لالی، هر سال 40000 پوند به اضافه حقوق سالانه 190000 پوند پرداخت هزینه های غیرقانونی برای اداره مشاوره بین المللی شورا با مشتریان در چین و امارات متحده عربی.

این دو گزارش در جلسه فوق العاده شورای شهرستان نورثامبرلند (NCC) در روز چهارشنبه مورد بحث قرار گرفت.

اولین مورد، توسط مشاور مستقل مکس کالر، که سال گذشته سوءمدیریت مالی در شورای شهر لیورپول را بررسی کرد، به این نتیجه رسید: «NCC نیاز به بازنگری اساسی در فلسفه، فرآیندها و روابط خود دارد… اعتماد اساسی کمی به بالاترین سطوح افسری وجود دارد. شورا و فضای ترس و ارعاب وجود دارد.»

او سازمانی را به قدری پارانویا پیدا کرد که اکنون همه اسناد شورا با اسامی مشخص شده است، زیرا تعداد زیادی از آنها به بیرون درز کرده بود. او گفت که کارمندان “با عبارات دلخراشی توصیف کردند که چگونه توسط افسران ارشد NCC با آنها بسیار بد رفتار شده است”، وی افزود: “توانایی بیان حقیقت به قدرت جزء ضروری دولت محلی است و قدرت در اختیار اعضا و افسران ارشد است. ، اما به نظر نمی رسید که این مورد تشویق یا حتی تحمل شود.»

او نوشت: شورا «به دلیل حجم زیادی از مسائل رویه‌ای که نیاز به منابع فوق‌العاده دارد، فلج شده است» و گفت: «4792 FOI در سه سال و 307 درخواست دسترسی موضوع (SAR) وجود داشته است که بسیاری از آنها از افسران ارشد و اعضا بوده‌اند. تکمیل یک SAR برای یکی از همکاران دو ماه و نیم طول کشید. به تیم بازنگری اطلاع داده شد که افسران ارشد به کارکنان دستور داده اند که برخی از کارکنان و اعضای SAR را اولویت بندی کنند، در نتیجه درخواست SAR، برای مثال، [on behalf of] مراقبت از بچه ها به تعویق افتاده بود.» افراد می توانند یک SAR برای دسترسی به داده های شخصی خود ایجاد کنند.

او همچنین دریافت که تعداد بسیار زیادی از کارکنان پس از ترک نورثامبرلند، قراردادهای عدم افشای اطلاعات را امضا کردند. این بدان معنی بود که آنها نمی توانستند با کسی در مورد شرایط استخدام و خروج از NCC صحبت کنند.

علاوه بر این، او از پرداخت‌های غیرمعمول بالا به کارکنانی که شورا را ترک می‌کردند، فاش کرد، به طوری که سازمان بین فوریه 2013 و فوریه 2019 2.2 میلیون پوند برای پرداخت هزینه کرد.

برخی از شهرک‌ها در زمان‌بندی مشکوک بودند، او پیشنهاد کرد: «یکی از مصاحبه‌شوندگان توضیح داد که چگونه یکی از همکاران به آنها اطلاع داده است که چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند و آنها مسئولیت‌های خود را به همکار دیگری واگذار می‌کنند. مصاحبه‌شونده با تعجب متوجه شد که همکار چند روز پس از این گفتگو ترک کرده است. این اتفاق بلافاصله قبل از قوانین دولت در مورد سقف در پرداخت های خروج بود [in the public sector] 95 هزار پوند لازم الاجرا می شود.

گزارش دوم، توسط یان ویلیس، مدیر امور مالی موقت NCC، نشان داد که یک موسسه مشاوره بین‌المللی مراقبت‌های بهداشتی – اتحاد بین‌المللی نورثومبریا (NIA) – که توسط شورا در سال 2017 برای تأمین درآمد تجاری تأسیس شده بود، به‌طور غیرقانونی فعالیت می‌کرد و به‌عنوان یک تجارت ادغام نشد.

ویلیس نتیجه گرفت: «در انعقاد مستقیم قراردادهای بین‌المللی، NCC غیرقانونی عمل کرده است، و بنابراین نتیجه می‌شود که هزینه‌های انجام شده در تحویل آن قراردادها نیز غیرقانونی بوده است».

او به ویژه از تصمیم به دادن 40000 پوند به لالی علاوه بر حقوق مدیر اجرایی برای مشاوره برای NIA انتقاد داشت. ویلیس به تیم حقوق و دستمزد شورا دستور داد تا پرداخت را با اثرگذاری فوری متوقف کنند، “کمک هزینه بین المللی در نتیجه هیچ تصمیمی که توسط یک تصمیم گیرنده مجاز به درستی اتخاذ شد پرداخت نشد.”

گزارش ویلیس، که به عنوان گزارش بخش 114 شناخته می شود، «به دنبال نسبت دادن هیچ گونه سرزنش یا مسئولیتی برای اعمال یا کوتاهی هایی که منجر به هزینه های غیرقانونی شناسایی شده در این گزارش شده است، نیست و نباید به عنوان چنین خوانده شود».