مرکزگرایان نیوجرسی به دنبال قانونی کردن رویای خود هستند: حزب میانه رو

زمانی که رئیس قاضی ویلیام اچ. رنکوئیست، در موردی مهم در سال 1997 برای اکثریت دیوان عالی نوشت، درخواست یک حزب کوچک را مبنی بر اینکه اجازه معرفی نامزدهایی که قبلاً در انتخابات دموکرات بودند را رد کرد، استدلال کرد که ایالت‌ها علاقه شدیدی به این موضوع دارند. ثبات سیاسی نظام دو حزبی.»

تقریباً 25 سال بعد، فرض اساسی رنکویست اکنون به طور گسترده مورد سؤال قرار گرفته است. نشانه هایی از قطبی شدن شدید و ناراحتی رای دهندگان در همه جا دیده می شود، از جلسات استماع کنگره در این هفته در مورد تلاش کچلانه یک حزب برای لغو انتخابات ریاست جمهوری گرفته تا تعداد فزاینده ای از آمریکایی هایی که از ثبت نام به عنوان دموکرات یا جمهوری خواه خودداری می کنند.

با این حال، تلاش‌های گذشته برای ایستادگی در برابر احزاب ثالث قابل دوام بارها در ایالات متحده ایجاد شده است – چه به این دلیل که آنها خود را به دلایل کیشوت به بهای جذابیت‌های اصلی بیشتر می‌کشند، یا به دلیل موانعی که دو حزب اصلی به طور معمول در مسیر خود قرار می‌دهند.

یک حزب سیاسی جدید در نیوجرسی امیدوار است این الگو را با پذیرش تکنیکی که قاضی رنکویست به آن تحقیر کرد – رای گیری تلفیقی – با جاه طلبی ملی بودن این ایده را مختل کند. و در حالی که بنیانگذاران حزب اذعان می‌کنند که احتمال موفقیت ممکن است کم باشد، حامیان می‌گویند فرمولی را شناسایی کرده‌اند که نوید بیشتری نسبت به ایده‌های گسترده‌تر اما در نهایت غیرقابل اجرا برای بازنگری سیستم سیاسی اسکلروتیک آمریکا ارائه می‌دهد.

حزبی که توسط هسته‌ای از جمهوری‌خواهان، دموکرات‌ها و مستقل‌های محلی که از انحراف به راست حزب جمهوری‌خواه در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا نگران هستند، رهبری می‌شود، نامی برای خود گذاشته است که موقعیت ایدئولوژیک در میانه راه را کاملاً واضح می‌کند: میانه‌روها. مهمانی – جشن.

هدف این حزب این است که رای دهندگان میانه رو در زمانی که به گفته بنیانگذاران این گروه، دو حزب بزرگ آمریکا به سمت حاشیه های سیاسی کشیده شده اند، صدای بیشتری را در اختیار داشته باشند. اما برخلاف احزاب ثالث سنتی، حزب میانه رو امیدوار است که احزاب دموکرات و جمهوری خواه را به سمت مرکز سوق دهد، نه اینکه آنها را جایگزین یا رقابت کند.

یکی از بنیانگذاران این حزب، ریچارد آ. ولف، شریک شرکت حقوقی فرید فرانک و شهردار سابق شهر کوچک است که می‌گوید از پذیرش تئوری‌های توطئه و وفاداری حزب جمهوری‌خواه نسبت به آقای ترامپ منصرف شده است.

آقای ولف در مصاحبه ای گفت: «از حدود سال 2020، من و همسرم احساس کردیم که حزب جمهوری خواه دیگر نماینده نظرات ما نیست. ما با افراط گرایی خیلی ناراحت شدیم.»

اما او نتوانست خود را به حمایت از حزب دمکرات برساند، حزبی که به نظر او بیش از حد وابسته به ایده‌های اقتصادی چپ و اهداف فرهنگی است. او گفت که آقای وولف از نظر سیاسی “بی خانمان” را احساس می کرد، شروع به گفتگوهای آرام با افراد همفکر در مورد راه اندازی یک حزب سیاسی جدید کرد و به طور تصادفی با مفهوم رای گیری تلفیقی برخورد کرد.

تحت رای گیری تلفیقی، چندین حزب می توانند یک نامزد را معرفی کنند که پس از آن بیش از یک بار در برگه رای ظاهر می شود. موافقان می گویند که به رای دهندگانی که با هیچ یک از احزاب اصلی احساس راحتی نمی کنند، اجازه می دهد تا ترجیحات خود را بدون «هدر دادن» آرای نامزدها و بدون امید به پیروزی بیان کنند.

این رویه در نیویورک، که دارای دو حزب تلفیقی برجسته است، رایج است: حزب خانواده های کارگر، که از نامزدهای مترقی حمایت می کند، اما معمولاً با دموکرات ها همسو می شود. و حزب محافظه کار که از نامزدهای راست میانه حمایت می کند اما معمولاً با جمهوری خواهان همسو می شود. در انتخابات فرمانداری کانکتیکات در سال 2010، 26000 رای در خط رای حزب خانواده های کارگری برای دانل پی مالوی، یک دموکرات، تفاوت بین پیروزی و شکست را ایجاد کرد.

با این حال، چهل و سه ایالت، از جمله نیوجرسی، رای گیری تلفیقی را ممنوع کرده است. حزب اعتدال امیدوار است با به چالش کشیدن این ممنوعیت ها در دادگاه ایالتی، آن را تغییر دهد.

اولین مورد آزمایشی، نماینده تام مالینوفسکی است که برای ادامه حضور در انتخابات مقدماتی دموکرات ها برای ادامه نمایندگی حوزه هفتم کنگره نیوجرسی مورد علاقه است. منطقه حومه‌ای مجلل که شامل باشگاه گلف آقای ترامپ بدمینستر می‌شود، پس از اینکه یک کمیسیون تقسیم‌بندی مجدد دو حزبی نقشه‌های این ایالت را در سال گذشته بازنگری کرد، به طور قابل‌توجهی متمایل به جمهوری‌خواهان شد.

تام کین جونیور، رقیب احتمالی جمهوریخواه آقای مالینوفسکی، فرزند یک سلسله سیاسی قدرتمند در نیوجرسی است. پدرش، تام کین پدر، فرماندار سابق ایالتی میانه رو است که به عنوان رئیس مشترک کمیسیون 11 سپتامبر به رسمیت شناخته شد. آقای مالینوفسکی در سال 2020 با اختلاف اندکی بر آقای کین پیروز شد و تنها با 5329 رای برنده شد.

تحلیلگران سیاسی نیوجرسی انتظار دارند امسال رقابت سخت تری برای آقای مالینوفسکی وجود داشته باشد.

آقای مالینوفسکی در مصاحبه ای گفت که از حمایت حزب اعتدال استقبال می کند.

آقای مالینوفسکی گفت: “من فکر می کنم این پاسخی به سوالی است که بسیاری از آمریکایی ها مطرح کرده اند.” «افراد در وسط طیف سیاسی از احزابی که با پایگاه آنها بازی می کنند، به ویژه در طرف جمهوری خواه احساس بی حقوقی می کنند.»

اگرچه در سال‌های اخیر تحت سلطه حزب دموکرات بوده است، نیوجرسی سابقه پاداش دادن به سیاستمداران مرکزگرا را دارد. از حدود 6.5 میلیون رای دهنده ثبت نام شده در ایالت، اندکی بیش از چهار میلیون نفر به عنوان دموکرات یا جمهوری خواه ثبت نام کرده اند و 2.5 میلیون نفر به هیچ یک از احزاب اصلی وابسته نیستند.

یک نظرسنجی از رای دهندگان نیوجرسی که در ماه آوریل توسط موسسه نظرسنجی دانشگاه مونموث انجام شد، نشان داد که 52 درصد از بزرگسالان در این ایالت یا ترجیح می دهند دموکرات ها را کنترل کنند یا به سمت کنترل کنگره تمایل دارند، در حالی که 41 درصد طرفدار به قدرت رسیدن جمهوری خواهان هستند.

رای گیری فیوژن زمانی در سراسر ایالات متحده گسترده بود. اما اکثر مجالس ایالتی این عمل را پس از تبدیل شدن به ابزار محبوب احزاب و جنبش‌های کوچک در دوران ترقی‌خواه، غیرقانونی اعلام کردند و تسلط انحصاری دو حزب بزرگ بر رای دهندگان را تهدید کرد.

در زمان فرمانداری وودرو ویلسون، نیوجرسی قانونی را در سال 1911 تصویب کرد که به صراحت بلیط های فیوژن را مجاز می کرد. طبق گزارش نیویورک تایمز معاصر، ویلسون از این اقدام استقبال کرد و گفت که “هر فرآیند انتخابی را در دست مردم قرار می دهد”. اما یک دهه بعد، قانونگذاران ایالت نیوجرسی، که از رشد احزاب کوچک نگران بودند، نامزدها را از حضور بیش از یک بار در یک برگه رای منع کردند.

روز سه‌شنبه، حزب میانه‌رو درخواست‌های نامزدی را از جانب آقای مالینوفسکی به Tahesha Way، وزیر امور خارجه نیوجرسی، همراه با یادداشت‌نامه و مواد مختلف دیگری که در مورد اینکه چرا رأی‌گیری تلفیقی باید قانونی باشد، ارائه کرد.

اگر همانطور که انتظار می رفت، خانم وی از اجازه دادن به آقای مالینوفسکی برای کاندیداتوری با بلیت حزب میانه رو امتناع ورزد، این حزب و برخی از حامیان آن قصد دارند تصمیم او را در دادگاه تجدید نظر ایالتی به چالش بکشند.

Beau Tremitiere، وکیل در Protect Democracy، یک گروه غیرانتفاعی که به نمایندگی از رای دهنده ای که قصد دارد حکم احتمالی خانم وی را به چالش بکشد، گفت که نیوجرسی از حمایت های قوی برای حقوق رای و آزادی بیان، تجمع و انجمن برخوردار است که باید این قانون را باطل کند. ممنوعیت یک قرنی بلیط فیوژن

آقای ترمیتیر گفت که «حفاظت از دموکراسی» درگیر شد، زیرا این گروه بر این باور است که رای گیری تلفیقی «می تواند به ایجاد یک رمپ معنی دار برای تشدید افراط گرایی و قطبی شدن کمک کند».

استراتژی ایالت محور می تواند به حزب اجازه دهد تا دادگاه عالی را دور بزند، حکمی که در سال 1997 مبنی بر اینکه ایالت ها صلاحیت غیرقانونی کردن بلیط های فیوژن را دارند، به ویژه با توجه به اکثریت محافظه کار فعلی دادگاه، تحت قانون اساسی فدرال غیرقابل تعرض تلقی می شود.

اما تیم حقوقی حزب میانه‌رو قصد دارد استدلال کند که نه تنها دوقطبی‌سازی سیاسی از دهه 1990 به سطوح ناپایدار رسیده است، بلکه رأی‌گیری همجوشی به ثبات ایالت‌هایی مانند نیویورک و کانکتیکات کمک کرده است.

جفری مونگیلو، وکیلی در نیوجرسی که انتقادی درباره ممنوعیت رای گیری تلفیقی در ایالت نوشته است، گفت: “مطمئناً این یک نبرد دشوار است.” آقای مونگیلو خاطرنشان کرد که این بار بر دوش شاکیان خواهد بود تا ثابت کنند که ممنوعیت رای گیری تلفیقی بر اساس قانون نیوجرسی، برخلاف حکم دادگاه عالی، خلاف قانون اساسی است.

آقای مالینوفسکی، یکی از مقامات سابق وزارت امور خارجه و تحلیلگر قدیمی دیده بان حقوق بشر، در دوران حضورش در مجلس نمایندگان یکی از صداهای تأثیرگذار در سیاست خارجی بوده است. او از تسلیح اوکراین برای دفاع از خود در برابر تهاجم روسیه حمایت می کرد و از لایحه ای حمایت کرد تا دارایی های الیگارش های روسی را مصادره کند و آنها را دوباره به دولت اوکراین اختصاص دهد.

در حال حاضر، حزب میانه رو بر تغییر قانون در نیوجرسی متمرکز شده است و دادگاه ها امیدوارکننده ترین راه هستند. اما متحدان این حزب، که از حمایت اهداکنندگان ملی خوب برخوردار هستند، هشت تا 10 ایالت دیگر را شناسایی کرده‌اند که ترکیبی مشابه از قانون اساسی مطلوب و دادگاه عالی بالقوه دلسوز دارند.

حزب خانواده‌های کارگری در سال 2019 در پنسیلوانیا اقدامی مشابه انجام داد که منجر به رأی دادگاه عالی ایالتی 4 به 3 به نفع استدلال ایالتی مبنی بر اینکه رأی‌گیری تلفیقی باعث ایجاد «آشوب انتخاباتی» می‌شود، شد.

حامیان رای گیری تلفیقی مدلی را می بینند که می تواند برای تقویت صداهای میانه رو در سراسر کشور استفاده شود و آنچه به گفته آنها “حلقه عذاب جنگ حزبی با جمع صفر” است که دموکراسی آمریکا را به خطر می اندازد، بشکند.

لی دراتمن، تحلیلگر بنیاد آمریکای جدید که یک گزارش تخصصی به نفع درخواست های حزب میانه رو نوشت، می گوید: «در میان بسیاری از جمهوری خواهان یک بیزاری سخت وجود دارد که می گوید: «من هرگز نمی توانستم به یک دموکرات رأی بدهم». “رای گیری تلفیقی به مردم اجازه می دهد تا ترجیحات واقعی خود را به گونه ای بیان کنند که سیستم دو حزبی این کار را نمی کند.”