نیمه نهایی لیگ برتر: بانکداران خانگی یا شگفتی های حذفی بیشتر؟ | اتحادیه راگبی

به The Breakdown، خبرنامه هفتگی (و رایگان) اتحادیه راگبی آبان نیوز خوش آمدید. در اینجا گزیده ای از نسخه این هفته است. برای دریافت نسخه کامل هر سه شنبه، کافیست ایمیل خود را در زیر وارد کنید:

گاهی اوقات ارزش این را دارد که به یاد بیاوریم که چقدر سریع همه چیز می تواند تغییر کند، چه در راگبی باشگاهی و هم در سیاست. این بار یک سال پیش، به عنوان مثال، هارلکین های رتبه چهارم هنوز به عنوان شوت های راه دور برای بردن جام برتر گالاگر دیده می شدند، تنها 10000 نفر می توانستند فینال را تماشا کنند زیرا کووید-19 و مسابقات قهرمانی راگبی متحد، شامل تیم های برتر آفریقای جنوبی بود. هنوز راه اندازی نشده است.

چه کسی می توانست پیش بینی کند که کوئینز، به ویژه، زمانی که بریستول در نیمه نهایی خود 28-0 پیش افتاد، قهرمان شود؟ یا حتی این که Exeter Chiefs، 31-26 تا که وارد آخرین فرلنگ می شود، در آخرین مرحله پیپ می شود؟ یا اینکه نه بریستول و نه اکستر نمی‌توانند در جمع شش فصل برتر فصل جاری قرار بگیرند، با بات که روزگاری قدرتمند به پایان می‌رسد؟

تقریباً انگار اتحادیه راگبی در تلاش است تا تغییر آب و هوا را منعکس کند: اپیزودهای شدیدتر از گذشته، انحراف ناگهانی از ارتدکس سنتی، یک عادی جدید که در زمان واقعی تحقق می یابد. به همین دلیل است که مراحل حذفی امسال، در سراسر اروپا، آنطور که ممکن است در غیر این صورت آسان باشد، آسان نیست.

به عنوان مثال، اکثر منطق موجود به فینال لیگ برتر لستر و ساراسنز اشاره می کند و ماه ها این کار را انجام داده است. ببرها تسلیم‌ناپذیرترین دسته را در لیگ جمع‌آوری کرده‌اند، در حالی که ساراسنز، از اوون فارل به پایین، هنوز اعتقادی محکم به توانایی‌های خود دارند. مزیت سختی که آنها را پس از 9 ماه بی امان به دو تیم برتر رسانده است، از نظر حقوقی، به ترتیب برای شکست نورث همپتون و کوئینز در روز شنبه کافی است.

اما صبر کن به آمار نگاه کنید و آنها چیز دیگری را فریاد می زنند: آن راگبی حذفی بسیار متفاوت است. در 11 سال گذشته، تیمی که در صدر جدول فصل عادی قرار دارد، تنها سه بار عنوان قهرمانی را کسب کرده است. لستر ممکن است احساس کند قبلاً از یک کوه مهم صعود کرده است، اما از بسیاری جهات سخت ترین بخش هنوز در راه است.

برای بدتر شدن اوضاع، حریف نیمه نهایی آنها، نورث همپتون، در موقعیت قابل توجهی قرار دارند. از هفت بازی اخیر خود در این فصل، آنها در 6 بازی پیروز شده اند و میانگین 40 امتیاز در هر بازی کسب کرده اند. آنها با 99 در 24 بازی در صدر جدول تلاش لیگ قرار گرفته اند. بله، لستر آنها را در خانه و خارج از خانه شکست داده است، اما در مسیری سخت تر و سریع تر، غیرممکن است که مدافعان ماهرانه قدیس ها – تعداد کمی از طرف ها توپ را با شیرینی بیشتری حرکت می دهند – و بررسی هافبک ها می تواند باعث چند بال زدن شود.

در مورد کوئینز نیز همین گونه است، که توانایی او برای تجسم تلاش از هر نقطه در زمین بار دیگر به طرز باشکوهی آشکار شد، هرچند در شکست، آخر هفته گذشته در اکستر. آنها نیز در این فصل دو بار به ساراسنز در لیگ شکست خورده اند، اما در هیچ یک از این موارد مارکوس اسمیت یا اوون فارل درگیر نبودند. دوئل بین دو همکار احتمالی هافبک در تور تابستان امسال انگلیس به استرالیا، داستان فرعی جذاب دیگری در استادیوم StoneX خواهد بود.

در اینجا یک موضوع تکراری وجود دارد: تیم‌های خانگی خوب، سخت، سرسخت در مقابل حریفان مهاجم خطرناک که چیزی برای از دست دادن ندارند. کوئینز و قدیس را از توپ محروم کنید و نتایج کاملاً اجتناب ناپذیر خواهد بود: به آنها فرصتی در یک رویارویی شل و دیوانه بدهید و هر اتفاقی ممکن است رخ دهد. اما عنصری نیز وجود دارد که تیم‌ها می‌توانند – یا در غیر این صورت – ابزار دیگری را در پایان یک کمپین طولانی و سخت پیدا کنند. نه آنقدر بقای قوی ترین ها از نوع داروینی تا تازه ترین ها. تیمی که بتواند طولانی ترین زمان را باور کند، به طور کلی برنده خواهد شد.

در نهایت، این همان چیزی است که قهرمانی لاروشل در اروپا بر لینستر در مارسی را مشخص کرد – در مجموع آنها در اوایل هفته تصمیم خود را گرفتند که این بار، پیروزی از آن آنها خواهد بود. مهم نیست در مورد فرم کتاب یا شجره نامه لینستر یا پس زمینه، این لحظه آنها بود. و پس از آن به تصویب رسید. همچنین شکی نیست که ناامیدی های گذشته به تشدید گرسنگی آنها کمک کرده است.

از این نظر شما لستر، ساراسنس و لینستر را دوست دارید تا آخر هفته یک نکته بیهوده را ثابت کنند. حتی اگر رقابت‌های مربوطه آنها در نهایت شکست بخورد، عاقلانه نیست که چقدر اخیراً هر سه تیم مورد نیش قرار گرفته‌اند. لستر که در خانه خود در اروپا توسط لنستر تحویل داده شده است، مطلقاً از تکرار این بازی خودداری می کند. ساراسن ها هنوز در ماموریت بازخرید سقف حقوق پس از دستمزد خود هستند و برای رسیدن به اولین فینال خود برای سه سال مصمم به نظر می رسند. و لینستر، که در آخرین بار توسط لاروشل رد شد، آنقدر تیم خوبی است که نمی‌تواند به سختی در خانه به بولز در نیمه‌های URC بازگردد.

پس این آخر هفته چه انتظاری داریم؟ آیا ریسک‌پذیری گونگ‌هو یا سخاوت واقعی روز را برنده خواهد شد؟ احساس یا عمل گرایی؟ هیچ کدام، در واقع. چیزی که روز را به همراه خواهد داشت، کیفیتی است که اغلب مناسبت های ورزشی بزرگ را تعریف می کند: اعتقاد کاملاً خونین. ندانستید چه زمانی کتک می خورید، هرگز تسلیم نمی شوید، از رضایت دادن به دومین بهترین خودداری می کنید. یک بازی تاکتیکی مناسب، بله، اما با یک میل جمعی تزلزل ناپذیر. سال گذشته این نقطه تمایز کوئینز بود، اما آنها و قدیس ممکن است به زودی متوجه شوند که حتی در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، برخی الزامات یکسان باقی می مانند.