ظهور بازنشستگان ضربات تاکتیکی: نوآوری جذاب یا فقط کریکت نیست؟ | کریکت

افیا بازی‌ای که ریشه در قرن‌ها سنت دارد، کریکت اغلب خود را به طرز عجیبی مستعد مد می‌یابد. آیا در حدود پنج یا شش سال پیش، لحظه ای را دیدید که بی سر و صدا برای هر بازیکن خوب به عنوان “تفنگ” توصیف شد؟ حملات بولینگ در بیشتر دهه 2000 “واحد بولینگ” بود، قبل از اینکه بطور نامحسوس به “گروه بولینگ” تبدیل شود. چرخش مچ دست چپ در حال گذراندن لحظه‌ای که مدت‌ها انتظارش را می‌کشید زیر نور خورشید است، که خود واکنشی به روند دهه 2010 برای اسپینرهایی است که واقعاً توپ را نمی‌چرخانند، اما فقط با انگشتان خود کارهای تند و تیز خنده‌داری انجام می‌دهند. و چانه هایشان را زیاد نوازش می کنند.

و بنابراین، همانطور که یک ویکت اغلب دو را به ارمغان می آورد، مد دیگری نیز در کریکت کوتاه شکل جارو می کند. روز یکشنبه در Edgbaston، در حالی که برای بیرمنگام مقابل ناتینگهام شایر در یک بازی 8 اور تحت تاثیر باران بازی می کرد، کارلوس براتویت اولین بازیکن تاریخ T20 Blast شد که به دلایل تاکتیکی بازنشسته می شود. براتویت با دیدن کالوین هریسون، یک بازیکن اسپینر که در شرف فینال برای ناتینگهام شایر بود، تصمیم گرفت زمین را ترک کند و به سم هین – بازیکن بهتری – جایگزین او شود.

کمتر از یک ساعت بعد، سامیت پاتل از ناتینگهام شایر دوم شد. با یک توپ باقی مانده از اینینگ ها، سه ران مورد نیاز و پاتل در انتهای غیر مهاجم، ناتینگهام شایر پاتل را کنار کشید تا هریسون – دونده سریعتر – بتواند جایگزین او شود. آیا هر کدام از این دو کار تغییر کرده است؟ نه واقعا. هاین با توپ روبرو نشد، در حالی که هریسون تنها توانست برای یک تک آهنگ که بیرمنگام یک پیروزی را به دست آورد. با این وجود، این جایگزینی دوگانه بی‌سابقه – کاملاً در چارچوب قوانین بازی – نشان داد که این بی‌قرارترین و سرکش‌ترین قالب ممکن است به کجا می‌رود.

اولین چیزی که باید گفت این است که هیچ چیز جدیدی در مورد مهندسی عمدی اخراج وجود ندارد. بیشتر کریکت‌بازان تفریحی به نقطه‌ای رسیده‌اند که عمداً یکی را به پوشش اضافی می‌اندازند، زیرا قطاری برای گرفتن دارند. جالب تر، ترور تاکتیکی است. باب ویلیس در سال 1978، یان بوتهام جوانی را در کرایست چرچ، در حالی که انگلیس در پی اعلامیه ای سریع بود و جف بایکوت با سرعت همیشگی خود در حال دور شدن از یخبندان بود، اصرار کرد: «برو و حشره را بیرون کن. “چیکار کردی؟” وقتی بوتهام او را در نیمه زمین زمین گیر کرد، بایکوت وحشتناک گریه کرد. بوتام در حالی که به سختی می توانست جلوی قهقهه هایش را بگیرد، پاسخ داد: «من تو را بیرون دادم، خرخر».

اما بازنشستگی تاکتیکی: این یک پدیده نسبتاً جدید است و عمدتاً ناشی از رشد T20 و تثبیت آن بر سودهای نهایی است. در اوایل سال جاری، سیدنی سیکسرز با فرستادن جردن سیلک زخمی برای رویارویی با فینال بازی بیگ بش مقابل آدلاید استریکرز، جنجال برانگیخت، اما پس از رسیدن به پایان غیر مهاجم، او را بازنشسته کرد. اگر این یک منطقه خاکستری بود، پس از خودگذشتگی راویچاندران اشوین برای راجستان رویالز در لیگ برتر هند در آوریل، لحظه ای بود که بازنشستگی تاکتیکی جهانی شد.

در حالی که اشوین 28 توپ از 23 توپ آرام را به پایان رساند، راجستان تصمیم گرفت تا او را با ریان پیراگ بزرگ جایگزین کند، که به درستی 8 ران از چهار توپ زد. به نوعی، کاملاً مناسب به نظر می رسید که این اشوین – مردی که حرفه اش با نوآوری، آزمایش و جستجوی آن لبه اضافی تعریف شده است – بود که در اینجا بر روی شمشیر خود افتاد. اشوین برای توضیح گفت: “ما هنوز کریکت T20 را به طور کامل کرک نکرده ایم.” این چیزها به طور مداوم در فوتبال اتفاق می افتد.

همه در مورد این حرکت وحشی نبودند. برای استفن فلمینگ، مربی سوپر کینگز چنای، بازنشستگی عمدی «زیبایی نبرد» را از بین می‌برد و به بازیکنانی که شلیک نمی‌کنند اجازه می‌دهد به‌جای رسیدگی به مشکلاتشان در وسط، به سادگی کنار بروند. برخی استدلال می کنند که بازنشستگی یک خمیر در T20 یکی از مزایای اصلی یک ویکت را برای تیم میدان رد می کند: توپ نقطه ای. همچنین چیزی از لحاظ موضوعی رضایت‌بخش نیست که ببینیم یک خمیر کاملاً سالم از میدان خارج می‌شود، نه پس از فریب خوردن یا فتح در زمین، بلکه با انتخاب. این به معنای واقعی کلمه، کریکت نیست.

و بنابراین افزایش بازنشستگی عمدی دو پیامد عمده دارد، یکی تاکتیکی و دیگری فرهنگی. از نظر تاکتیکی، تاکید بر مسابقات و گزینه‌ها را تشدید می‌کند و یک بازی کوچک دیگر در بازی ایجاد می‌کند. نگه داشتن ویکت ها در دست و به کارگیری بازنشستگی های تاکتیکی در چند اور آخر ممکن است در نهایت برای برخی تیم ها یک استراتژی قابل اجرا باشد. در همین حال، چه مدت تا زمانی که تیم های میدانی شروع به رها کردن عمدی صید یا امتناع از درخواست برای نگه داشتن یک خمیر در حال مبارزه در چین کنند؟ پتانسیل برای مسخره بازی رسیده است.

اما جنبه واقعاً جالب بازنشستگی تاکتیکی روشی است که نشان دهنده تغییر بیشتر از فرد و به سمت تیم است. در بالاترین سطح خود، T20 به تدریج از یک بازی بیان فردی و حل مسئله به یکی از سیستم ها و استراتژی ها دور می شود، به دور از کاپیتان و بازیکنان در زمین و به سمت مدیر کل، اتاق هیئت مدیره، تحلیلگر. هنگامی که از نظر فرهنگی پذیرفتنی شد که بترها را در میانه دوره های خود باز کنید، اساساً یک گام دیگر به سمت ایده کریکت به عنوان منبع خالص، یک بازار یکبار مصرف برای لباس های مارک دار، بردارید.

با این حال، فقط به این دلیل که یک نوآوری ناخوشایند یا عجیب است، لزوماً آن را اشتباه نمی کند. از بسیاری جهات، ارتداد از بازنشستگی تاکتیکی – تفکر جانبی، تغییر اجماع قدیمی – نکته اصلی تمرین است، در واقع ویژگی بارز T20 به عنوان یک بازی. “آیا هیچ چیز مقدس نیست؟” سنت گرایان جیغ می کشند. مدرنیست ها با لبخندی بداخلاقی و درخششی شیطانی در چشم پاسخ می دهند: «در واقع نه.