رای عدم اعتماد بوریس جانسون: راب از شورشیان می خواهد به نتیجه احترام بگذارند زیرا رهبر سابق می گوید نخست وزیر باید استعفا دهد – زنده | سیاست

همکار من مارتین فارر خلاصه ای از نحوه پوشش روزنامه های ملی درباره رای عدم اعتماد دیروز. دیلی میل و دیلی اکسپرس در پوشش اسپلش خود دارای براقیت طرفدار جانسون هستند، اما در جاهای دیگر پوشش برای شماره 10 بسیار منفی تر است، و حتی دیلی تلگراف، کارفرمای سابق جانسون و روزنامه ای که او برایش ارزش زیادی قائل است. این “رئیس واقعی” او راحتی کمی را فراهم می کند.

همکار من، محافظه‌کاران شورشی به بوریس جانسون مهلت داده‌اند تا زمان کنفرانس حزب تغییر جهت دهد یا هشدار می‌دهند که ممکن است قوانین تغییر کند تا چالش دیگری را فراهم کند. جسیکا الگوت گزارش ها.

صبح بخیر. ما دوست داریم فکر کنیم که انتخابات و رای می تواند اختلافات سیاسی را حل کند و یک عنصر بسته را فراهم کند. این یکی از دلایلی است که خبرنگاران به شدت آنها را پوشش می دهند. اما، البته، گاهی اوقات این کار را نمی کنند و رای عدم اعتماد دیشب به رهبری بوریس جانسون یک نمونه کلاسیک است. نمایندگان حزب محافظه کار امیدوار بودند که به هر طریقی، بحران را خاتمه دهد. با این حال نشده است و روان‌درام دولتی ناکارآمد جانسون برای فصل دیگری بازگشته است.

دومینیک رابوزیر دادگستری و معاون نخست وزیر، صبح امروز در حال انجام دور مصاحبه بود و از مخالفان جانسون در حزب خواست به نتیجه احترام بگذارند و ادامه دهند. او به اسکای نیوز گفت:

نخست‌وزیر با ۵۹ درصد آن را به دست آورد.

اما ما اکنون آن رای را داشتیم، من فکر می کنم این حق کسانی بود که خواستار آن بودند، نخست وزیر به وضوح آن را به دست آورد، او با 63 رای آن را به دست آورد… و اکنون فکر می کنم مهمترین چیز احترام گذاشتن است. که نتیجه و حرکت رو به جلو.

راب وزیر خارجه سابق است. اما یکی دیگر از وزیر خارجه سابق، ویلیام هیگ، که او همچنین یکی از رهبران سابق حزب محافظه کار است، و کسی که در پارلمان زمانی که مارگارت تاچر و جان میجر با چالش های رهبری مواجه بودند، به نتیجه متفاوتی رسیده است. هیگ در ستون خود در تایمز می گوید که موقعیت جانسون اکنون غیرقابل دفاع است و او باید استعفا دهد. او می گوید:

در حالی که من در چهار سالی که رهبر مخالفان بودم هرگز با رای عدم اعتماد مواجه نشدم، اگر بیش از یک سوم نمایندگانم علیه من رای می‌دادند، موضع خود را کاملا غیرقابل دفاع می‌دانستم. جان میجر در سال 1995 کاملاً آماده بود که اگر حمایت اکثریت بسیار زیادی از حزب را جلب نمی کرد، استعفا دهد. اگر با تمام قدرت رهبری حزب، تمام سال‌ها آشنایی با نمایندگان مجلس، همه دانشی که آنها از توانایی‌ها و برنامه‌های شما دارند، باز هم نمی‌توانید رای عدم اعتماد را با اختلافی کوبنده درهم بشکنید، پس نه تنها نوشته روی دیوار اما در سنگ تراشیده شده و پاک نمی شود…

هیچ فردی در سیاست مهمتر از سلامت دموکراسی ما نیست. این سلامت بستگی به این دارد که رای دهندگان به یکپارچگی رهبران حتی اگر با آنها موافق نباشند، احترام به نحوه اداره دولت و انتخاب رقابتی در انتخابات آینده، ایمان داشته باشند. آرای اخیر نشان می دهد که بخش بزرگی از حزب محافظه کار نمی تواند ببیند که جانسون چنین چیزی را ارائه می دهد.

هیگ همچنین استدلال می کند که دو نوع شورش علیه یک رهبر حزب وجود دارد. میجر و ترزا می هر دو با تلاش برای کودتا توسط جناح های سازمان یافته با دستور کار مواجه شدند. اما کمپین ضد جانسون «ناهمگون‌تر، کمتر سازمان‌دهی‌شده‌تر، اما خودجوش‌تر» بود، که ناشی از این واقعیت بود که بسیاری از گروه‌های مختلف در حزب ایمان خود را به او از دست داده‌اند. هیگ می گوید که شورشی از این دست در سال 2003 ایین دانکن اسمیت را سرنگون کرد. او ادامه می دهد:

ماهیت شورش آنها تأثیر مهمی بر آنچه در آینده رخ می دهد دارد. آنها جناحی نیستند که دیده شده باشد، یا جهت گیری سیاست جایگزینی که شکست خورده باشد. آنها در عوض نشان دهنده احساسی گسترده، فروپاشی ایمان هستند که تقریباً به طور قطع قابل ترمیم یا معکوس نیست. برای جانسون، ادامه رهبری حزب پس از چنین شورشی ناپایدار خواهد بود.

هیگ می گوید جانسون باید قبول کند که نمی تواند بهبود یابد و استعفا دهد.

در حالی که جانسون از شب جان سالم به در برده است، صدمات وارده به نخست وزیری او شدید است. کلماتی گفته شده است که نمی توان آنها را پس گرفت، گزارش هایی منتشر کرد که نمی توان آنها را پاک کرد، و آرایی صادر شد که نشان دهنده سطح رد بیش از هر رهبر حزب محافظه کار است که تاکنون تحمل کرده و زنده مانده است. در اعماق درون، او باید آن را تشخیص دهد و ذهن خود را به سمت بیرون رفتن به گونه ای معطوف کند که از این قبیل عذاب ها و بلاتکلیفی حزب و کشور در امان بماند.

در طول روز واکنش بیشتری به رای دیشب را پوشش خواهم داد.

در اینجا دستور کار این روز است.

صبح: بوریس جانسون ریاست کابینه را بر عهده دارد.

10 صبح: لرد فراست، وزیر سابق برگزیت، به کمیته امور قانون اساسی و مدیریت عمومی عوام مدارک ارائه می دهد.

11:30 صبح: داونینگ استریت یک جلسه توجیهی در لابی برگزار می کند.

ساعت 12:30 شب: وس استریتینگ، وزیر بهداشت سایه، یک پرسش و پاسخ در اندیشکده مؤسسه دولتی دارد.

بعد از ساعت 12:30: نمایندگان مجلس شروع به بحث در مورد یک طرح کارگری می کنند که می گویند دولت باید به طور کامل پیشنهادهای کمیته استانداردهای زندگی عمومی را برای تقویت قوانین وزارتخانه اجرا کند.

ساعت 16:45: ساجد جاوید، وزیر بهداشت، شواهدی را در مورد کارکنان در NHS به کمیته بهداشت عوام ارائه می دهد.

من سعی می کنم نظرات زیر خط (BTL) را نظارت کنم اما خواندن همه آنها غیرممکن است. اگر سوال مستقیمی دارید، “اندرو” را در جایی در آن قرار دهید و من به احتمال زیاد آن را پیدا خواهم کرد. من سعی می کنم به سؤالات پاسخ دهم، و اگر آنها مورد علاقه عمومی هستند، سؤال را پست می کنم و در بالای خط (ATL) پاسخ می دهم، اگرچه نمی توانم قول بدهم که این کار را برای همه انجام دهم.

اگر می خواهید سریع توجه من را جلب کنید، احتمالا بهتر است از توییتر استفاده کنید. من هستم @AndrewSparrow.

از طرف دیگر، می توانید به آدرس andrew.sparrow@aban.news.com به من ایمیل بزنید.