“بسیار دیدنی شهر بسیار شلوغ”: مورکامب غرفه خود را با ناهار بزرگ جشن می گیرد | جشن پلاتین ملکه

چز فردیناند، مدیر دفتر بازنشسته ای که تاج و شنل پوشیده بود، در حالی که از پخش کلاه های پلاستیکی با پرچم اتحادیه و پاپیون استراحت می کرد، گفت: “من جین خود را دارم، بنابراین الان خوب هستم.”

«ما همه جور اینجا داریم. ما شخم زن، ایتون، کیک جشن، اسکون و کرم لخته شده داریم… ما جین صورتی، ودکا، شراب، آبجو، پیم داریم. چه چیزی را دوست دارید؟

من نمی گویم که یک سلطنت طلب بزرگ هستم، اما ما دوست داریم هر بار کاری انجام دهیم. ما محلی زندگی می کنیم، بنابراین فکر کردیم که حمایت از آن چیز خوبی است.»

فردیناند به عنوان بخشی از تلاش برای ثبت یک رکورد جدید برای بزرگترین جشن خیابانی، میز خانوادگی را در تفرجگاه مورکامب ترتیب می داد.

روز یکشنبه هزاران ناهار “بزرگ” در سراسر بریتانیا برگزار شد، اما شهر ساحلی لنکستریان بسیار دوست داشت که بزرگترین ناهار باشد.

لوک ترواسکیس، منشی شورای شهر، گفت: «جوبیل» کلمه عملی بود. با توجه به اینکه برگزارکنندگان یک رویداد باورنکردنی به طول 37 مایل در یک اتوبان در دورتموند آلمان در سال 2010، آن‌ها تلاشی برای ثبت یک رکورد جهانی جدید برای هیچ مهمانی خیابانی نداشتند.

ترواسکیس گفت: «دو سال گذشته زمان بسیار چالش برانگیزی برای همه بوده است و مردم این فرصت را نداشته اند که با دیگران وقت بگذرانند، بنابراین ما می خواهیم زمان از دست رفته را جبران کنیم.

ما برنامه ریزی این رویداد را زمانی شروع کردیم که از قرنطینه خارج می شدیم و به تازگی رشد کرده و رشد کرده است. تقاضا برای بلیط کاملاً خارق‌العاده بوده است.»

این رویداد دارای 500 میز به طول 1.6 مایل (2.5 کیلومتر) در امتداد ساحل بود و سازمان دهندگان انتظار داشتند که حدود 5000 نفر بیایند. ما امروز بر میهن پرستی ساکنان مورکامب تکیه می کنیم.

اگر هوا فوق العاده بود، ترواسکیس تخمین زد که بیش از 10000 نفر در آن شرکت می کردند.

ابرها سرسختانه خاکستری باقی ماندند اما باران متوقف شد

از جمله کسانی که در این مراسم حضور داشتند، پل و کات زانلی بودند، روی میزی که رومیزی پرچم اتحادیه آن توسط چهار قوطی تتلی تلخ نگه داشته شده بود.

کات گفت: “این خیلی خوب است که می بینیم جامعه گرد هم آمده اند.” دیدن این شهر بسیار شلوغ است، به خصوص بعد از کووید.

او گفت که یک سلطنت طلب است، شوهرش پل کمتر. پل گفت: «در مورد آب و هوا شرم آور است، اما فکر نمی کنم که روحیه را خیلی تضعیف کند.

این حزب توسط پروژه Eden، که در حال برنامه ریزی یک پاسگاه 125 میلیون پوندی در شهر است، حمایت می شد.

تیم ناری، مدیر پروژه Eden North، گفت که ناهارهای جوبیلی، گسترش ابتکار بلندمدت Big Lunch برای گرد هم آوردن جوامع بر سر غذا بود. بیش از 200000 ناهار بزرگ در سراسر بریتانیا برگزار می شود، از اورکنی تا پنزنس. واقعاً کاملاً باورنکردنی است.»

روز یکشنبه مورکامب غوغا می کرد. چیزی نیست که در سال های اخیر زیاد بتوان گفت.

ناری گفت: «بازگرداندن بازدیدکنندگان به مورکامب باورنکردنی خواهد بود. «تا حدود سال 1977، سال جشن نقره‌ای ملکه، این مکان هنوز واقعاً پر جنب و جوش بود و سپس پروازهای کوتاه مدت و تعطیلات بسته اروپایی لبه صخره بود، واقعاً. بازدیدکنندگان اصلی را با خود برد.

مورکامب مانند بسیاری از شهرهای ساحلی شانس چندانی نداشته یا سرمایه گذاری زیادی نداشته است، اما مکانی کاملاً باورنکردنی و منحصر به فرد است. شما به خلیج شگفت انگیز نگاه می کنید و قله های منطقه دریاچه را می بینید.

رویدادهای مورکامب شامل یک گروه رقص سامبا و خوانندگان و داوطلبانی بود که دود قرمز، سفید و آبی را از توپ‌ها در تفرجگاه شلیک می‌کردند. در میان سرفه های زیاد، بسیاری از مردم در اجرای سرود ملی شروع کردند.

آن روز بیشتر سرگرم کننده بود تا اینکه یک رکورد حرفه ای باشد و هیچ نشانی از هیچ داور رسمی رکورد جهانی گینس وجود نداشت.

دیو هاجز، لوله‌کشی از اسلاین در لنکستر، لباس‌های سر به پا قرمز، سفید و آبی پوشیده بود و – کمی شبیه یک سارق مسلح در فیلم Point Break بود – ماسکی به چهره زده بود که تمایلی به برداشتن آن نداشت.

چرا اونجوری لباس پوشیده بود؟ او با خوشحالی پاسخ داد: “چون من یک پیلوک هستم.”

شریک زندگی او، لوئیز سیمپسون، با خیرخواهانه تر گفت: “او جوکر خانواده است.” “اگر فرصتی برای لباس پوشیدن وجود داشته باشد، او این کار را خواهد کرد. او هفته پیش در حالی که لباس کوسه بر تن داشت، آسایشگاه را اجرا کرد.

اگر کاری را انجام می دهید، باید آن را 100% انجام دهید. در خانه کباب ژوبی گرفتیم و همه را قرمز و آبی و سفید پوشاندیم.

«و من یک سلطنت طلب هستم. من ملکه را دوست دارم من فکر می کنم خانواده سلطنتی شگفت انگیز هستند.”