آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در یک شب گرم تابستان، صدها نفر در پای یادبود بزرگ چیانگ کای‌شک در تایپه جمع شدند تا یکی از ده‌ها مراسم بیداری در سراسر جهان به مناسبت سی و سومین سالگرد کشتار میدان تیان‌آن من برگزار شود.
مردی با چشمان جمعیت به سمت صحنه رفت و با خجالت خوش آمدگویی گفت: “سلام به همه.” بعد شروع کرد به جیغ زدن.
او که در بالای صدایش به زبان ماندارین غرش می کرد، در مورد اینکه چگونه تظاهرکنندگان طرفدار دموکراسی در پکن مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و به قتل رسیدند، به گونه ای که گویی در مقابل چشمان او اتفاق می افتد، صحبت کرد. سخنان او در اطراف میدان آزادی طنین انداز شد. بعداً، جمعیت به یاد قربانیان قتل عام آواز خواندند و شمع روشن کردند و پرچم‌های استقلال هنگ کنگ را به اهتزاز درآوردند.
در 4 ژوئن 1989، مقامات چینی به طرز وحشیانه‌ای یک تظاهرات به رهبری دانشجویان را در میدان تیان‌آن‌من سرکوب کردند و سربازانی را با تانک و تفنگ به آنجا فرستادند. مقامات چینی ادعا کردند که 200 نفر جان خود را از دست داده اند، اما اعتقاد بر این است که رقم واقعی می تواند هزاران نفر باشد.
بزرگداشت قتل عام هرگز در چین مجاز نبوده و موضوع به شدت سانسور شده است. امروزه، در هنگ کنگ که به مدت 30 سال نگهبان سنتی این مراسم بود، غیرقانونی است. پس از سرکوب وحشیانه اعتراضات 2019، مقامات هنگ کنگ نگاه خود را به جنبش طرفدار دموکراسی معطوف کردند که این بیداری با آن ارتباط تنگاتنگی دارد. هزاران معترض و ساکنان شهر را ترک کردند و حداقل چند صد نفر به تایوان آمدند.
برخی از مردم اکنون امیدوارند این جزیره که دارای سنت های زبانی و فرهنگی با هنگ کنگ و چین است، بتواند نقش اصلی یادآوری سالانه را ایفا کند. اما پیچیده است.
تایوان در معرض تهدید تهاجم چین تحت حاکمیت حزب کمونیست قرار دارد، چینی که آن را استانی سرگردان می‌داند که برای «اتحاد مجدد» اجتناب‌ناپذیر، صلح‌آمیز یا غیرقابل اجتناب، در نظر گرفته شده است. رفتار با هنگ کنگ در سال های اخیر تنها تایوانی ها را از درخواست های پکن دورتر کرده است. برای برخی، این باعث همبستگی با هنگ کنگ شده است. با این حال، برای دیگران تأیید کرده است که رویدادی مانند تیان‌آن‌من دلیل آنها نیست.
وانگ جونتائو، رئیس سازمان‌دهی مراسم بیداری، مدرسه جدید برای دموکراسی، به جمعیت می‌گوید که می‌داند بسیاری از مردم این سالگرد را یک «مسئله داخلی چین» می‌دانند.
اما اگر چین به کشوری دموکراتیک تبدیل نشود، غیرممکن است که تایوان مستقل باشد.
دولت تایوان در مسیر باریکی بین حمایت از معترضانی که به عنوان “مبارزان آزادی” از آنها حمایت می کند و نیاز به حفظ صلح ضعیف با چین بدون بر هم زدن وضعیت موجود، گام برمی دارد.
“حتی درگیری وجود دارد [Taiwan’s] اردوگاه طرفدار دموکراسی،” لیائو بین جو، که با کمک های مدنی تایوانی به HKers، یک سازمان غیردولتی کار می کند، می گوید و می گوید که بسیاری از فعالان ابتدا ملی گرایان تایوانی هستند. اما ما ارزش‌های جهانی مشترک داریم.»
یو-ون دختر هفت ساله‌اش، شاونی، را به شبه‌نظامی آورده است، به این امید که بتواند همان‌طور که مادرش برای او انجام داد، آگاهی از اتفاقات رخ داده را منتقل کند.
من نگران این هستم که تایوان مانند هنگ کنگ شود. من می خواهم او بداند که ما می توانیم اعتراض کنیم و می توانیم صحبت کنیم.
احساسات مختلط در مورد شب زنده داری به هنگ کنگی ها هم کشیده می شود و بسیاری در اینجا نمی خواهند این روز را جشن بگیرند.
بیداری روز شنبه بزرگتر از سالهای گذشته بود، اما همچنان در تسلط هنگ کنگی ها، نمایندگان سازمان های غیردولتی و رسانه ها بود. گروه کوچکی از هنگ‌کنگی‌ها زودتر در کلیسای پرزبیتری چی‌نان، که پناهگاه معترضان هنگ‌کنگ است، گرد هم آمدند.
رهبر سابق تظاهرات هنگ کنگ، وونگ ییک مو، که او نیز تایوانی است و در سال 2020 برای همیشه به اینجا گریخت، امیدوار است که این بیداری بیشتر شود.
اگر امروز مردم به 4 ژوئن اهمیتی نمی دهند، می توانم تصور کنم 10، 20 سال دیگر، وقتی مردم در مورد اعتراضات هنگ کنگ صحبت می کنند، مردم می گویند: “لعنتی به کی اهمیت می دهد؟” شما نسل قدیم هستید، ما دنیای خود را داریم و شما نماینده ما نیستید. همه چیزهای مشابهی را می توان به اعتراض و فداکاری ما گفت و من از این بابت ناراحتم.»
وونگ می‌گوید که می‌داند چرا تایوانی‌ها ممکن است تمایلی به شرکت در مراسم تشییع تیان‌آن‌من نداشته باشند، اما معتقد است هنگ‌کنگ‌ها در تایوان باید بروند.
“دوستانم در هنگ کنگ به من می گفتند که برای آنها شمع بگیرم زیرا آنها نمی توانند این کار را انجام دهند … [Hong Kongers] وقت دارند باید بیایند وگرنه چرا میری؟ اگر به 4 ژوئن اهمیتی نمی دهید، در هنگ کنگ بمانید. تو در امانی.”
فعالان می گویند که به طرز متناقضی، پکن به مردم کمک می کند تا به خاطر بسپارند زیرا خصومت آن با دموکراسی الهام بخش عقب نشینی جهانی است.
ساموئل چو، یک فعال آمریکایی هنگ‌کنگ، می‌گوید: «هرچه پکن بیشتر تلاش کند تاریخ را پاک کند، حافظه روشن‌تر و گسترده‌تر خواهد شد – در هنگ کنگ و فراتر از آن.
10 سال پیش، تیان‌آن‌من در حال محو کردن تاریخ برای بسیاری بود، اما اکنون میل به از بین بردن آخرین ذره‌ی خاطره، تاریخ را دوباره به خبر تبدیل کرده است.
گزارش اضافی چی هوی لین
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
