فهرست کارهای محیطی: پنج اولویت وزارتی برای تانیا پلیبرسک | محیط

هفته گذشته زمانی که تانیا پلیبرسک به عنوان وزیر جدید محیط زیست و آب استرالیا معرفی شد، شگفتی وجود داشت. این نمونه کارها که تری باتلر قبل از اینکه کرسی خود را از دست بدهد در اپوزیسیون در اختیار داشت، با فهرستی طولانی از چالش‌های حل نشده همراه است.

در اینجا پنج مورد است که Plibersek با سرعت گرفتن در نقش جدید خود با آنها روبرو خواهد شد.

اصلاح قوانین محیطی

چیزهای زیادی در زندگی عمومی استرالیا پذیرفته نشده است، اما توافق گسترده ای وجود دارد که قوانین ملی محیط زیست در حفاظت از میراث طبیعی منحصر به فرد این کشور ناکام هستند.

بررسی رسمی قانون حفاظت از محیط زیست و حفاظت از تنوع زیستی (EPBC) توسط گریم ساموئل، رئیس سابق سازمان نظارت بر مصرف کنندگان، نشان داد که قوانین شکست می خورد و محیط زیست در حال زوال ناپایدار است. حسابرس کل دو بار به نتایج مشابهی رسیده است.

چارچوب این قانون، که تصمیم گیری در مورد حداقل سطح حفاظت را تقریباً به طور کامل به وزیر محیط زیست آن روز واگذار می کند، زمانی که این قانون در سال 1999 معرفی شد مشکوک بود و در سال 2022 کمتر منطقی بود. استرالیا رهبر جهانی در این زمینه است. انقراض پستانداران، و تعداد گونه های در معرض خطر به طور قابل توجهی افزایش یافته است در حالی که قانون وجود داشته است.

وزیر جدید هنگام تصمیم گیری در مورد نحوه پاسخگویی، توصیه های کمی ندارد. اول و مهمتر از همه، 38 توصیه از ساموئل وجود دارد که دولت قبلی به آنها پاسخ نداده است، از جمله معرفی استانداردهای ملی زیست محیطی که باید تحولات عمده را بر اساس آن ارزیابی کرد.

حزب کارگر با موضع حداقلی در مورد قانون EPBC به انتخابات رفت و فقط قول داد که به بررسی ساموئل به طور کامل پاسخ دهد. این پاسخ بهترین نشانه اولیه از برنامه های پلیبرسک خواهد بود.

این در کنار یافته های گزارش وضعیت پنج ساله محیط زیست، ارزیابی عمده ای از طبیعت در سراسر کشور، اندازه گیری خواهد شد. ائتلاف قبل از انتخابات روی گزارش نشست و علیرغم دریافت آن در دسامبر از انتشار آن خودداری کرد. انتشار آن باید یکی از اولین اقدامات پلیبرسک به عنوان وزیر باشد.

تخریب جنگل ها و بحران انقراض

وزرای محیط زیست گذشته اغلب در مورد نیاز به ایجاد تعادل مناسب بین حفاظت از محیط زیست و اجازه توسعه پایدار صحبت می کردند، اما شواهد نشان می دهد که دولت ها به ندرت طبیعت را در اولویت قرار داده اند.

تغییر آن مستلزم نگاه ملی به پاکسازی زمین و همکاری با ایالت‌هایی است که بیشترین مسئولیت را در تایید توسعه کشاورزی و شهری و قطع درختان بومی جنگل‌ها دارند تا تأثیرات را کاهش دهند. فهرست اخیر کوالا به عنوان در خطر انقراض تنها یک نمونه برجسته از تأثیر ترکیبی تخریب جنگل ها و آتش سوزی های بوته بر حیات وحش بومی استرالیا است.

چندین مرحله وجود دارد که Plibersek می تواند به سرعت انجام دهد. آنها عبارتند از لغو تصمیم سلف خود، سوزان لی، برای لغو طرح های احیای 176 گونه و زیستگاه در معرض تهدید، بازگرداندن بودجه از دست رفته و وضعیت فرهنگی به بخش محیط زیست و برنامه های آن پس از سال ها بی ارزش شدن، و مقابله با تهدید ناشی از مهاجمان. گونه ها.

دانشمندان و گروه های محیط زیست تخمین می زنند که بین 1.5 تا 2 میلیارد دلار در سال، تعهدی نسبتاً کوچک از نظر بودجه کلی، می تواند به بهبود حیات وحش در معرض خطر کمک کند. برای برخی از در معرض خطرترین حیوانات، کار حفاظتی اضافی مورد نیاز اصلاً زیاد نیست.

فاکتورگیری در بحران آب و هوا

سیاست تغییر اقلیم مسئولیت پلیبرسک نیست – این مسئولیت با کریس بوون است – اما یک چالش فوری برای کمک به گونه‌ها و اکوسیستم‌ها برای مقابله با تغییراتی که در حال حاضر تجربه می‌کنند وجود دارد.

از نظر تاییدیه های توسعه، در قانون EPBC هیچ آزمایش آب و هوایی – هیچ “محرک گلخانه ای” وجود ندارد. این بدان معناست که وزیر قبل از تصویب آن نیازی به بررسی سهم توسعه زغال سنگ یا گاز در افزایش گرمایش جهانی ندارد.

این موضوع سال گذشته زمانی مورد توجه قرار گرفت که دادگاه فدرال در یک حکم تاریخی متوجه شد که وزیر وظیفه قانون مشترک مراقبت برای محافظت از جوانان در برابر آسیب‌های آینده ناشی از بحران آب‌وهوایی را دارد، زمانی که او پیشنهاد توسعه معدن زغال‌سنگ را بررسی کرد.

این حکم کوتاه مدت بود – لی درخواست تجدید نظر کرد و توسط هیئت کامل دادگاه لغو شد – اما دانشمندان، وکلا و فعالان گفتند که این حفره شکاف در معماری ملی محیط زیست را برجسته کرد.

تصویب معادن زغال سنگ و گاز تقریباً در این دوره پارلمان مورد توجه مجدد قرار خواهد گرفت، زیرا سبزها موازنه قوا را در سنا حفظ خواهند کرد و توقف توسعه جدید زغال سنگ و گاز را اولویت اصلی خود قرار داده اند.

سؤالات پلیبرسک شامل این است که آیا او پروژه‌های سوخت فسیلی را که با میزش مواجه می‌شود تأیید می‌کند، اگر چنین کند چگونه آنها را توجیه می‌کند – از جمله برای رای‌دهندگان شهر سیدنی – و اینکه آیا هرگونه تغییر در این قانون در صورتی که انجام نشود معنادار خواهد بود یا خیر. شامل آزمایشی از انتشار گازهای گلخانه ای توسعه است.

ایجاد EPA

در یکی از آخرین تعهدات خود قبل از روز انتخابات، حزب کارگر قول داد که یک آژانس مستقل حفاظت از محیط زیست برای اجرای قوانین ملی حفاظت و جمع آوری داده ها در مورد سلامت حیات وحش ایجاد کند.

Plibersek وظیفه بررسی نحوه عملکرد آژانس جدید را خواهد داشت.

ایده جدید نیست گروه‌های حفاظت از محیط زیست مدت‌هاست که خواستار یک تنظیم‌کننده مستقل شده‌اند، محققان حقوقی مدل پیشنهادی را منتشر کرده‌اند، و حزب کارگر قبل از انتخابات ۲۰۱۹ متعهد شد که یک EPA ایجاد کند که «اطمینان حاصل کند که ما دیگر پایتخت منقرض شده جهان نیستیم و از زمانی که پروژه‌ها نیاز دارند مطمئن شوند. پاسخی که دریافت می کنند.

تعهد آن این بار بر اساس توصیه ساموئل مبنی بر ایجاد دفتری با نظارت مستقل بر رعایت قوانین و منصوب شدن یک “متولی” برای رفع شکاف های عمده در اطلاعات و نظارت ظاهر می شود.

یک سوال اولیه برای Plibersek این است که آیا EPA فقط از نظر نام مستقل خواهد بود یا به عنوان یک مرجع قانونی مستقل و تحت حمایت قانون ایجاد می شود. همچنین سوالاتی در مورد بودجه و میزان اختیارات آن وجود خواهد داشت.

در حال حاضر، سیاست پیش‌فرض این است که پروژه‌ها را با استفاده از جبران‌های زیست‌محیطی تأیید کند، به این معنی که توسعه‌دهندگان باید برای تخریب زیستگاهی که ایجاد می‌کنند، جبران کنند.

در عمل، آفست ها به خوبی نظارت نشده اند. تحقیقاتی که توسط آبان نیوز استرالیا انجام شد چندین مورد را کشف کرد که در آنها جبران‌سازی هرگز اجرا نشد یا در زمینی که قبلاً محافظت شده بود انجام شد.

منطقی است که انتظار داشته باشیم یک EPA برای رسیدگی به این موضوع اختیار داشته باشد. یک سوال کلیدی مرتبط این است که آیا از آن خواسته می شود تا در نظر بگیریم که آیا اتکای شدید به جبران آن چیزی است که کشور به آن نیاز دارد یا همانطور که حسابرس کل دریافت، مدیریت آنها وضعیت گونه های در معرض تهدید را بدتر می کند؟

دیواره مرجانی بزرگ

دولت آلبان باید نشان دهد که برنامه ای برای حفاظت از مکان های طبیعی “نماد” استرالیا از جمله دیواره مرجانی بزرگ دارد.

ائتلاف یک رویکرد تهاجمی برای جلوگیری از قرار دادن این صخره توسط سازمان ملل در فهرست میراث جهانی خود در “در خطر” اتخاذ کرد. حزب کارگر گفته است که به موضع استرالیا در برابر چنین اقدامی ادامه خواهد داد. این در عمل به چه معناست می تواند در چند هفته آینده مشخص شود.

استرالیا دیگر در کمیته میراث جهانی یونسکو که تصمیم می گیرد نیست، بنابراین برخی از اهرم ها از بین رفته است.

انتظار می رود اواخر ماه جاری یونسکو گزارشی از یک ماموریت نظارتی سازمان ملل در صخره که در ماه مارس انجام شد منتشر کند. این ماموریت در طی هفت سال چهارمین سفیدسازی مرجانی انبوه روی صخره انجام شد. گزارش آن توصیه‌هایی در مورد وضعیت صخره‌ها ارائه نمی‌کند، اما سلامت آن و اقدامات لازم برای محافظت از آن را ارزیابی می‌کند.

یک سوال برای دولت آلبان این است که آیا می‌پذیرد که سیاست‌های اقلیمی استرالیا در هنگام تصمیم‌گیری کمیته میراث جهانی در مورد هر توصیه آینده «در خطر» در نظر گرفته شود یا خیر.

یونسکو پیش از نشست بعدی پیش‌نویس توصیه‌هایی را به کمیته میراث جهانی در صخره‌ها ارائه خواهد کرد – هنوز تاریخی برای آن تعیین نشده است.

صخره یکی از شناخته شده ترین عجایب طبیعی استرالیا است که در سراسر جهان شناخته شده است. جهان نظاره گر خواهد بود تا ببیند آیا دولت جدید، به عنوان متولی صخره، می تواند با قدرت بیشتری از آینده خود در مجامع بین المللی دفاع کند یا خیر.