چگونه طعم جدید هند برای ویسکی محلی بازار جهانی نوشیدنی ها را تکان می دهد | توسعه جهانی

افیا سال‌ها، سفرهای مهیندر سینگ به خارج از هند به معنای توقف اجباری در مشروب‌فروشی معاف از گمرک فرودگاه بود، جایی که او به صف‌های طولانی برای تهیه ویسکی تک مالت وارداتی می‌پیوندد. سپس سه سال پیش، او در یک رویداد مزه ای چند مایلی از دانشگاه جواهر لعل نهرو دهلی، جایی که او در آنجا سیاست تدریس می کند، با برندی برخورد کرد – پل جان – که هرگز نام آن را نشنیده بود. این یک مالت تک هندی بود. بوی دود آن غنی بود، طعم آن حتی بهتر بود. سینگ گیر کرده بود.

او می‌گوید: «این یک بازی برای من بود. سینگ دوستان خود را با این برند آشنا کرد که اکنون نوشیدنی مورد علاقه آنها هنگام ملاقات است. “همه آن را دوست دارند.”

آنها تنها نیستند. نوشیدنی‌های هند، پردرآمدترین بازار ویسکی جهان – به ارزش 18.8 میلیارد دلار (15 میلیارد پوند) در سال گذشته – به طور سنتی لیوان‌های ویسکی مخلوط یا تک مالت وارداتی را می‌نوشیدند. اکنون چندین مالت سینگل هندی که چند سال پیش در سطح بین المللی راه اندازی شدند – به رهبری پل جان، امروت و رامپور – در حال تصاحب سهم عمده ای از بازار داخلی هستند. این یک تغییر لرزه ای برای صنعت جهانی ویسکی است.

Vinod Giri، که ریاست کنفدراسیون شرکت‌های نوشیدنی الکلی هند (CIABC) را بر عهده دارد، می‌گوید که مالت‌های تک مالت‌های خانگی 33 درصد از بازار هند را تشکیل می‌دهند که در مقایسه با 5 سال پیش، 15 درصد افزایش یافته است. این رقم برای افزایش سریع‌تر نیز آماده است: طبق داده‌های CIABC، میزان فروش به طور متوسط ​​سالانه 42 درصد در سه سال گذشته افزایش یافته است، در مقایسه با تنها 7 درصد برای رقبای وارداتی.

این روند توجه شرکت های جهانی را نیز به خود جلب کرده است. Diageo، دومین شرکت بزرگ الکلی جهان از نظر ارزیابی و دفتر مرکزی آن در لندن، در ماه مارس یک مالت تکی ساخت هند به نام Godawan راه اندازی کرد. Sanjeev Banga، یکی از مدیران Radico Khaitan، سازندگان Rampur، می‌گوید: «غول‌های جهانی تقاضا برای تک مالت‌های خانگی در هند را تشخیص می‌دهند. “چه تایید بزرگتری می تواند وجود داشته باشد؟

این “تأیید” دو دهه پس از آن صورت گرفت که اتحادیه اروپا حتی از به رسمیت شناختن ویسکی هندی خودداری کرد. از نظر تاریخی، هند با کمبود غلات دست و پنجه نرم می کرد، اما نیشکر زیادی تولید می کرد، بنابراین شرکت های تولید مشروبات الکلی مانند Amrut که در سال 1948 تأسیس شد، به ارواح مشتق شده از ملاس متکی بودند. با این حال اتحادیه اروپا گفت که این بدان معناست که آنچه هند ادعا می کند ویسکی است در واقع رام است.

اکنون هند یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گندم در جهان است. در سال 2004، امروت اولین مالت منفرد هند را در گلاسکو راه اندازی کرد، قبل از اینکه در سراسر اروپا گسترش یابد. این محصول در سال 2010 وارد بازار هند شد. پل جان مسیر مشابهی را در پیش گرفت – مالت تک مالت خود را در سال 2012 در بریتانیا معرفی کرد و سپس در سال 2013 به مصرف کنندگان هندی معرفی کرد. رامپور در سال 2015 به آنها ملحق شد. Indri Trini، یک مالت تکی جدید هندی از شمال ایالت هاریانا، سال گذشته راه اندازی شد و تاکنون جوایز بین المللی را کسب کرده است.

پرامود کاشیاپ، رئیس عملیات بین‌المللی امروت، با توضیح اینکه چرا برندهای هندی در عرضه جهانی ویسکی‌های خود در سطح جهانی اطمینان بیشتری داشتند، می‌گوید: «تنها کرم‌دلا کرم جامعه هند تا همین اواخر با مالت‌های تکی آشنا بود و فقط ویسکی خارجی را می‌شناخت و به آن اعتماد داشت». نسبت به بازار خانگی خود.

با این حال، قمار آنها بر روی مصرف کنندگان هندی با تکامل ذائقه مصرف کنندگان ویسکی در هند به شدت جواب داده است.

گیر می گوید، نسل جدید بدون این فرض که در استعمار ریشه دوانده شده است، بزرگ شده است که کالاهای وارداتی برتر از محصولات هندی هستند. او می‌گوید: «آنها به جای منشأ محصول، کیفیت را ارزیابی می‌کنند. “در واقع یک مفهوم اساسی معکوس وجود دارد که محصولات هندی همتراز یا حتی بهتر از محصولات جهانی هستند.”

دواکی راجاگوپالان، مدیر بازاریابی مستقر در بنگلور، می‌گوید ویسکی‌های هندی طعم‌های منحصربه‌فردی نیز ارائه می‌دهند. مورد علاقه او آمالگام امروت است که طعم میوه ای شلیل، خربزه و گلابی را با دود ذغال سنگ نارس و طعم تیز فلفل سیاه هندی تلفیق می کند. او می‌گوید: «من ویسکی‌ها را در سرتاسر دنیا امتحان کرده‌ام و هرگز مزه‌ای که اینقدر قوی باقی بماند، نداشته‌ام.

او می‌گوید که پدرش فقط ویسکی مخلوط می‌نوشید و تمایلی به تغییر نداشت، اما تزریق لطیف طعم‌های هندی – مانند فلفل در آمروت آمالگام – او را متحول کرد.

گیر می گوید، با این حال، تنها چیزی که اضافه می شود نیست که طعم ها را متفاوت می کند. آب و هوای گرم و مرطوب هند نیز نقش مهمی ایفا می کند، ویسکی سریعتر از آب و هوای سردتر اسکاتلند پیر می شود. او می‌گوید: «چنین پیری سریع طعم و بافت منحصربه‌فردی را به تک مالت‌های هندی می‌دهد.

ظهور ویسکی سازان هندی منجر به ظهور علاقه مندانی شده است که برای جلسات چشیدن و بررسی پیشنهادهای جدید گرد هم می آیند.

در یکی از این جلسات بود که توسط باشگاه آماتور تک مالت بنگالورو سازماندهی شد، که راجاگوپالان برای اولین بار دو سال پیش امروت را امتحان کرد. پس از دیدن بررسی آنلاین باشگاه از امروت نیدال – ویسکی جدید با نسخه محدود که دارای نت هایی از نمک دریایی، پوست پرتقال و بوی ذغال سنگ نارس ساحلی است – او برای تهیه یک بطری عجله کرد. Neidhal در زبان تامیلی او به معنای شهر ساحلی است. او می‌گوید: «این تداعی‌های کوچک آن را به یک تجربه شخصی و گرم تبدیل می‌کند.

با شکستن نخبه گرایی که اغلب با تک مالت ها در هند مرتبط است، بازبینان ویسکی های بومی را به زبان های محلی و همچنین انگلیسی ارزیابی می کنند و به مخاطبان جدید می رسند.

قیمت نسبتا پایین آنها در مقایسه با ویسکی وارداتی نیز به برندهای هندی کمک کرده است. سینگ در حومه دهلی خود در گورگان می تواند یک بطری پل جان را با قیمت حدود 22 پوند بخرد، در حالی که آمروت آمالگام 28 پوند قیمت دارد. هند 150 درصد تعرفه بر ویسکی های وارداتی اعمال می کند، بنابراین Glenmorangie 67 پوند قیمت دارد.

سینگ می‌گوید: «مصرف‌کنندگان هندی تک مالت هرگز جایگزینی با کیفیت بالا برای ویسکی‌های وارداتی نداشتند. زمانی که یک مالت به همان اندازه خوب یا بهتر، با کمتر از نصف قیمت دریافت می‌کنید، پیشنهادی است که نمی‌توانید رد کنید.»

گیر می گوید، در سال 2020، دولت هند مصرف مشروبات الکلی خارجی را در 4000 فروشگاه عجیب و غریب این کشور برای نیروهای مسلح ممنوع کرد و یک بازار اسیر ایجاد کرد. او می‌گوید همچنین، اختلال در زنجیره‌های عرضه جهانی به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، بسیاری از نوشیدنی‌های هندی را برای اولین بار در معرض ویسکی‌های محلی قرار داد. هنگامی که مصرف کنندگان آنها را مطابق انتظارات خود یافتند، ماندند.

همه اینها با هم ترکیب شده و باعث ایجاد انفجاری در تقاضای محلی شده است که تولیدکنندگان هندی برای آن برنامه ریزی نکرده بودند. امروت در سال 2019 350000 لیتر تک مالت تولید کرد. کاشیاپ می‌گوید امروز 1 متر لیتر تقطیر می‌کند. بانگا می‌گوید برخی از پیشنهادات Rampur فروخته شده است و Radico Khaitan در تلاش است تا تقاضا را برآورده کند. ما فقط ظرفیت تولید آنچه را که می دانیم می توانیم بفروشیم نداریم. امیدواریم تا چند سال دیگر به آنجا برسیم، و به شما قول می‌دهم، تعداد بیشتری رامپور را در قفسه‌ها خواهید دید.»

این ممکن است بستگی به نحوه استفاده از سینگل مالت هندی با توافق تجارت آزاد داشته باشد که دهلی با لندن در حال مذاکره است. زمانی که بوریس جانسون وزیر امور خارجه بود، توضیح داد که هنگام ملاقات با خانواده همسر سابق نیمه هندی خود، مارینا ویلر، یک بطری اسکاچ به همراه داشت تا آنها بتوانند از تعرفه های بالای واردات جلوگیری کنند. او گفت: «اکنون زمان از بین بردن این موانع فرا رسیده است.

کاشیاپ می‌گوید، اما کاهش چشمگیر تعرفه‌ها، آن‌طور که بریتانیا می‌خواهد، «می‌تواند ما را خونی کند». گیر می گوید، اگر بریتانیا همچنان اصرار داشته باشد که ویسکی باید حداقل سه سال در چلیک های چوبی کهنه شود، می تواند برای تولیدکنندگان هندی دردسرساز شود. او می‌گوید که در آب و هوای هند، 30 درصد ویسکی تبخیر می‌شود و هزینه‌ها را به «سطح غیرقابل تحمل» می‌رساند و نتیجه آن این است که ویسکی‌های هندی به بازارهای بریتانیایی که تک مالت‌های بریتانیا در هند دارند، دسترسی پیدا نمی‌کنند.

با این وجود، بانگا می‌گوید مطمئن است که تک مالت‌های هندی می‌توانند رقابت وارداتی را تحمل کنند، حتی اگر قیمت‌های مشابهی داشته باشند. او می گوید: «به یاد داشته باشید، ما در خارج از کشور با آنها رقابت کرده ایم.

برای مصرف کنندگان ویسکی مانند سینگ و راجاگوپالان، راه بازگشتی وجود ندارد. راجاگوپالان در سفری که به همراه پدرش به گوا خواهد داشت، می خواهد از کارخانه تقطیر پل جان بازدید کند. او می‌گوید: «هیجان‌انگیز است – سفر تقریباً شبیه یک زیارت است».

برای دیدگاهی متفاوت با خبرنامه ارسال جهانی ما ثبت نام کنید – خلاصه ای از داستان های برتر ما از سراسر جهان، مطالب توصیه شده و نظرات تیم ما در مورد مسائل کلیدی توسعه و حقوق بشر، که هر دو هفته یکبار به صندوق ورودی شما تحویل داده می شود: