پناهجوی روهینگیایی اخراج شده از کشمیر به میانمار به خانواده خود پیوست | توسعه جهانی

یک زن روهینگیا که در ماه مارس از کشمیر تحت کنترل هند به میانمار اخراج شده بود، به خانواده خود در بنگلادش ملحق شد.

حسینا بیگم، 37 ساله، با وجود داشتن وضعیت پناهندگی سازمان ملل از جامو اخراج شد و شوهر و سه فرزندش را در کشمیر پشت سر گذاشت. او اولین پناهنده روهینگیا بود که از میان 170 نفری که توسط مقامات منطقه در مارس 2021 بازداشت شدند، اخراج شد.

بیگم که گفت با روهینگیاها در زندان “بدتر از جنایتکاران” رفتار شده است، گفت که او در 14 مارس ناگهان توسط افسران احضار شد و برای معاینه پزشکی و آزمایش کووید برده شد. او گفت: «مقامات زندان علیرغم درخواست های مکرر به من نگفتند که مرا به کجا می برند.

روز بعد، بیگم را دستبند زدند و با همراهی هشت افسر پلیس، با قطار به ایالت مانیپور در شمال شرق کشور بردند.

او گفت: «من گریه می‌کردم و از آنها التماس می‌کردم که به من بگویند مرا به کجا می‌برند، اما هیچ‌کس جوابم را نداد تا اینکه در گذرگاه مرزی موره تامو به ارتش میانمار تحویل داده شدم.

پس از 11 روز قرنطینه کووید، بیگم به رانی، دهکده کوچکی در ایالت راخین میانمار، که 10 سال پیش، پنج ماهه باردار بود، پس از حمله به منطقه، ترک کرده بود. یک خانواده مسلمان او را به خانه بردند، اما به محض ورود، با شوهرش تماس گرفت و به او گفت که هر چه می تواند بفروشد و بچه ها را به بنگلادش ببرد.

بیگم گفت: «می‌دانستم که نمی‌توانم اینطور، دور از خانواده‌ام زندگی کنم. جدایی یک ساله از فرزندانم چند دهه به نظر می رسید. او 400000 کیات (171 پوند) از خانواده ای که با آنها زندگی می کرد وام گرفت و از مرز عبور کرد.

اوایل این ماه، این خانواده در بازار کاکس، در جنوب شرقی بنگلادش، که محل زندگی تقریباً یک میلیون روهینگیا است که از سرکوب وحشیانه ارتش میانمار گریخته اند، دوباره گرد هم آمدند.

بیگم در دیدار مجدد با فرزندان 9 تا 15 ساله اش گفت: «این شادترین دوران زندگی من بود.

تقریباً 40000 روهینگیا در هند زندگی می کنند، اما حزب ملی گرای هندو بهاراتیا جاناتا (BJP) به صراحت اعلام کرده است که می خواهد آنها را به میانمار بازگرداند.

روز یکشنبه، پلیس 26 روهینگیا را در آسام به اتهام سفر بدون کاغذ دستگیر کرد. در اوایل ماه جاری، 24 پناهجو در منطقه Unakoti در ایالت تریپورا بازداشت شدند. اعتقاد بر این بود که همه در کشمیر زندگی می کردند.

در آغاز ماه مه، جعفر علم که او نیز پناهنده سازمان ملل بود، از کشمیر به میانمار اخراج شد و همسر و شش فرزندش را پشت سر گذاشت.

علی جوهر، یکی از مدیران ابتکار حقوق بشر روهینگیا، گفت: «صدها روهینگیا به دلیل سرکوب ها از هند به بنگلادش می گریزند. هند نباید روهینگیا را اخراج کند. [they should] بلکه با مقامات میانماری گفتگو کنید تا فضایی مساعد ایجاد شود و تا آن زمان به پناهندگان پناه دهید.

بیگم گفت که این خانواده توسط یک سازمان غیردولتی حمایت می شود، اما آنها باید برای کودکان کار و مدرسه پیدا کنند.

بیگم مصمم است که به میانمار برنگردد. بیگم گفت: «ما مردم خود را دیدیم که در میانمار جلوی چشمانمان قصابی شدند. “اگر صلح برنگردد، چگونه آنجا زندگی خواهیم کرد؟”