ریکاردو هورتا از پرتغال دیرهنگام ضربه می زند تا در مقابل اسپانیای هدر دهنده امتیاز کسب کند | لیگ ملت ها

10 دقیقه باقی مانده بود که هواداران اسپانیا در داخل این استادیوم در سویا ایستادند و از 20 کیلومتری پایین جاده برای تشویق جوان 17 ساله ای که به نظر می رسد راه بسیار طولانی را طی خواهد کرد، تشویق کردند. پابلو مارتین پائز گاویرا، یا گاوی، تمام گوشه های زمین را پوشانده بود و گلی را زد که به نظر می رسید اسپانیا را در مسیر پیروزی بر همسایگان خود قرار داده بود. با این حال، تقریباً به محض اینکه او جایگزین شد، ریکاردو هورتا گلزنی کرد تا پرتغال در بازی افتتاحیه لیگ ملت‌ها به تساوی برسد که گاهی اوقات احساس می‌کرد می‌توانستند بدون آن کار کنند. این چهارمین بار متوالی است که این دو تیم بعد از 90 دقیقه تمام مربع را به پایان می‌رسانند.

پرتغال فشار آورد تا ببیند آیا آنها می توانند یک گل دیگر به ثمر برسانند و اسپانیا همچنان آن را برده باشد، جوردی آلبا در دقایق پایانی یک ضربه سر شیرجه ای ارسال کرد. اما علی‌رغم موقعیت‌های مناسب، آلوارو موراتا و هورتا تنها بازیکنانی بودند که در شبی که با وجود خستگی و شکنندگی دفاعی، به اندازه کافی برای هواداران اسپانیایی که این ورزشگاه را نیمه‌پر کرده بودند، به گل رسیدند.

اینکه چقدر برای لوئیس انریکه و فرناندو سانتوس مفید بود ممکن است موضوع متفاوتی باشد. سرمربی پرتغال قبلاً از انجام چهار بازی در 10 روز ابراز نگرانی کرده بود. با این حال، او ممکن است از این که چگونه طرفش برای یافتن راهی برای بازگشت تا دیروقت فشار آورد، خوشحال باشد.

اسپانیا از دقیقه 25 پیش بود، گل فوق العاده کار کرد: یک ضد حمله دقیق که به راحتی ظاهر شد، مانند تمرین تمرینی. با پیشروی پرتغال شروع شد، رافائل لئو از سزار آزپیلیکوئتا فرار کرد، اما ارسال او خیلی عمیق بود و توپ از محوطه خارج شد. گاوی، سینه بیرون، توری‌های باز شده، سریع‌ترین آن را دید و همچنین سریع‌ترین حرکت را داشت. گاوی با سرعتی بسیار سریعتر از برونو فرناندز که او را به توپ رساند، از سمت چپ حرکت کرد.

موراتا و پابلو سارابیا در سمت راست او دویدند، که اولی از بالای توپ عبور کرد و به حرکت خود ادامه داد و گاوی توپ را از شکاف بین دانیلو و ژائو موتینیو عبور داد. سارابیا بلافاصله آن را به مسیر موراتا برگرداند تا اولین بار به پایان برسد. هفتاد متر، 10 ثانیه، سه مرد و اسپانیا 1-0 پیش افتادند.

اینکه گاوی، فلانی و فلان فوتبالیست خوب، این حرکت را انجام داده بود، جای تعجب نداشت: در بازی ای که گاهی اوقات کمی احساس بی حالی می کرد، او از قبل سرزنده ترین بازیکن بود و همین راه را ادامه می داد. او پس از سه دقیقه شوت‌های بیرونی زده بود و دو دقیقه بعد از آن در محوطه به زمین افتاد و همیشه به دنبال تسریع حمله بود. حالا، پس از ساختن اولین، تقریباً دومی را فراهم کرد. کارلوس سولر که در حال فرار بود، اولین ضربه را زد که توسط دیوگو کاستا متوقف شد. دومی او، سقوط و روی ریباند، از فاصله نزدیک بسیار بالا پرواز کرد.

در انتهای دیگر، رافائل گوئریرو برای لئو آماده شد، که باید بهتر از آتش بازی می کرد. موقعیت خوبی هم برای آندره سیلوا به وجود آمد که پس از پاس فرناندز که او را در محوطه پیدا کرد، دروازه بان اسپانیا را به بیرون کشید و اونای سیمون، دروازه بان اسپانیا، قدمی بیش از حد برداشت و سعی کرد موقعیت خود را اصلاح کند.

نیمه دوم با دویدن دوباره لئو در آزپیلیکوئتا آغاز شد. سپس اسپانیا زمانی که یک توپ بلند با لمس خارق‌العاده سیلوا پایین آمد، گرفتار شد و او به داخل چرخید و لئو را پیدا کرد. او کوتاه آمد و دروازه مقابل او باز شد، اما سیمون او را رد کرد.

تغییرات به وجود آمدند: گونسالو گوئدس و کریستیانو رونالدو، دنی اولمو و کوکه، هر دوی مدیران از خواسته‌هایی که در پایان یک فصل طولانی از بازیکنان خود داشتند آگاه بودند و این را بیشتر به‌عنوان آمادگی برای جام جهانی می‌دانستند تا یک جام برای دنبال کردن.

اگرچه گاوی هنوز در همه جا پرسه می زد، اما یک پاس دیگر فرصت بزرگی ایجاد کرد که موراتا از بالای دروازه عبور کرد. شاید تعجب آورتر این باشد که بوسکتس نیز همچنان آنجا بود و اقتدار آرامی را تحمیل می کرد، اسپانیا در کنترل بود و آلبا سپس یک شوت را به بیرون زد.

یا اینطور به نظر می رسید. لحظاتی عصبی بود که اسپانیا بازی می کرد، خط خوبی را پشت سر گذاشت و پرتغال تحت فشار بود. اگر هنوز توپ واقعاً زیاد به رونالدو نمی رسید، آنها در ربع ساعت پایانی خیلی بیشتر روی پای جلو بودند. و سپس، با عقب نشینی Gavi، آنها نیز در یک سطح قرار گرفتند، یک ضربدر تیز و سریع که توسط هورتا تنظیم شده بود.