اکنون، بیش از هر زمان دیگری، اروپا باید از اوکراین دفاع کند | چشم انداز

در 24 فوریه، میلیون‌ها اوکراینی در اروپا با خبری بیدار شدند که نمی‌توانستند باور کنند: خانه زیبای ما مورد حمله قرار گرفته است.

داشتم خرید معمولی صبحانه‌ام را انجام می‌دادم، خیابان‌های برلین ساکت بود، آسمان آبی و بهاری بود، و مردم مشغول کارشان بودند – اما تنها چیزی که در مقابل چشمانم می‌دیدم، انفجار بود.

اوکراین هشت سال است که در جنگ است. اما برای مدتی تحرکات نظامی محدود شده است: درگیری به امری عادی تبدیل شد.

هشت سال پیش، پس از تبدیل شدن به پایتخت یکی از جمهوری‌های جدایی‌طلب، تحت کنترل شورشیان طرفدار روسیه، دسترسی به زادگاهم لوهانسک را که در نزدیکی مرز با روسیه قرار داشت، از دست دادم.

مادرم به کیف نقل مکان کرد و ما فکر می‌کردیم که بدترین اتفاق پشت سرمان است و می‌توانیم زندگی‌مان را بازسازی کنیم. اما ما اشتباه کردیم. حالا او آنجاست، به صدای انفجارها گوش می دهد و دود بلند شده بر فراز فرودگاه نظامی گوستومل را از پنجره هایی که معمولاً از غروب های منظره لذت می برد، تماشا می کند.

مادرم، یک اوکراینی روسی زبان اهل لوهانسک، یکی از کسانی که پوتین معتقد است در برابر ناسیونالیست‌های اوکراینی نیاز به محافظت دارد، فریاد می‌زند: «این خیلی ناعادلانه است. روس‌ها یک بار خانه‌ام را دزدیده‌اند و حالا آمده‌اند تا دوباره خانه‌ام را بدزدند».

اما پوتین او و بیش از یک میلیون اوکراینی دیگر را که برای ادامه زندگی خود در اوکراین مستقل از دونباس اشغالی گریختند، نخواهد شنید. او به واقعیت اهمیت نمی دهد. او به مردم زنده اهمیتی نمی دهد. او در دنیایی تخیلی زندگی می کند که در آن فقط قاره ها اهمیت دارند («ژئوپلیتیک»، افرادی مانند او آن را می نامند) و جایی که همه چیز در مورد جنگ قدرت است. پسری که در جنگ بازی می کند، فقط با مردمی که واقعاً می میرند.

آنچه شگفت آور است عمق ناآگاهی او از اوکراین است. بالاخره ما همسایه هستیم روس ها، که بسیاری از آنها با اوکراینی ها پیوندهای خانوادگی دارند، باید ما را بهتر بشناسند. اما 20 سال دیکتاتوری ظاهراً عده ای را کر و کور کرده است. به نظر می‌رسد پوتین و نزدیکانش معتقدند که اوکراین یک دولت ملی‌گرا دارد و مردم آن آرزوی اتحاد مجدد با برادران روسی خود را دارند (اول پوتین و سپس رئیس دومای دولتی چنین نظراتی را بیان کردند).

آنها نمی توانند درک کنند که اوکراین چندین دهه است که انتخابات آزاد و منصفانه برگزار کرده است. این بدان معناست که دولت ما در واقع از آن چیزی دفاع می کند که اکثریت مردم معتقدند درست است. مانند روسیه نیست که نوکران پوتین از او حمایت می کنند و مخالفان را سرکوب می کنند. ما واقعاً یک دموکراسی نمایندگی داریم. این ایده که روسیه می تواند یک رژیم دست نشانده در اوکراین نصب کند از همین توهم ناشی می شود. آنها فکر می کنند که مردم هر کسی را که بر تخت سلطنت بنشانند تحمل خواهند کرد. به ندرت. اوکراینی ها مانند قرن ها مقاومت خواهند کرد.

ما دوره های طولانی را تحت اشغال یا حکومت روسیه گذرانده ایم، اما نمی خواهیم این اتفاق دوباره تکرار شود. ما دموکراسی می خواهیم، ​​برای آزادی ارزش قائلیم و به فرهنگی تعلق نداریم که در آن یک تزار همه چیز را برای همه تصمیم می گیرد. ما به خانواده کثرت گرا و اروپایی تعلق داریم. و اکنون بیش از هر زمان دیگری به این خانواده نیاز داریم که در کنار ما باشد.

مشورت های محتاطانه دوستان اروپایی ما ما را به نقطه ای رساند که اوکراین مورد تهاجم قرار گرفته است. اما ما می توانیم مطمئن شویم که این اشغال دوام نمی آورد. برای آن، ما نه تنها به اروپا، بلکه به کل جهان نیاز داریم که با یک صدا صحبت کنند و بگویند پوتین کیست. در مناظرات آتی در مورد نقش روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر، امیدواریم که مردم آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین علیه این تجاوز صحبت کنند. این به نفع همه ماست که اطمینان حاصل کنیم که قوانین بین المللی سنگ بنای نظم جهانی است و هیچ کشوری، هر چقدر هم که قدرتمند باشد، نمی تواند آن را نقض کند. پوتین یک متجاوز و جنایتکار است که در تلاش برای اشغال یک کشور همسایه صلح آمیز است. جای او در زندان است.

لحظه ای که نیروهای روسی از مرز یک کشور دیگر عبور کردند، روسیه پوتین باید از لیست تمام نهادهای معتبر بین المللی خط بخورد. روسیه پوتین در شورای اروپا جایی ندارد، زیرا نه، این کشور به حقوق بشر احترام نمی گذارد. هیچ جایی برای روسیه در اینترپل وجود ندارد زیرا نمی توانید با سرویس های امنیتی روسیه وانمود کنید که درک شما از حاکمیت قانون چیزی شبیه درک کرملین است. وضعیت روسیه در سازمان ملل باید مورد بازنگری قرار گیرد زیرا آنطور که منشور می خواهد، کشوری صلح طلب نیست.

جامعه جهانی باید در تحمیل تحریم‌های شدید علیه پوتین متحد شود و آماده باشد که آنها را درازمدت نگه دارد و در عین حال به اوکراین برای حفظ ارتش خود و کاهش پیامدهای بشردوستانه برای جمعیت غیرنظامی کمک کند.

این جنگ برای ارزش‌ها، برای دموکراسی علیه استبداد است و ما فقط با هم می‌توانیم در آن پیروز شویم.

ناتالیا نواکوا یک تحلیلگر برنامه در بنیاد جامعه باز است.