سازمان های خیریه بریتانیا می گویند که “ناامیدی” در مورد اخراج رواندا که منجر به اقدام به خودکشی شده است | مهاجرت و پناهندگی

مؤسسات خیریه حامی پناهجویان می گویند که در حال ثبت تعدادی از اقدام های خودکشی در میان افرادی هستند که تهدید به اعزام به رواندا شده اند.

این خبر در حالی منتشر می شود که وزیر کشور، پریتی پاتل، اعلام کرده است که اولین گروه از پناهجویانی که بدون مجوز وارد بریتانیا شده اند، در 14 ژوئن به رواندا اخراج خواهند شد.

موارد شامل یک زن پناهجوی ایرانی است که اقدام به خودکشی کرد و به کارکنان خیریه گفت که این اقدام را انجام داده است زیرا معتقد است که با فرار از خارج از کشور به رواندا روبرو شده است. او نجات یافت، در بیمارستان بستری شد و جان سالم به در برد.

یک پناهجوی 40 ساله یمنی ویدئویی خطاب به بوریس جانسون و پریتی پاتل تهیه کرد که در آن اظهار داشت که پس از ورود او به بریتانیا در 13 آوریل و اطلاع از برنامه‌های خارج از کشور رواندا، “چاره دیگری جز کشتن خود” نداشت.

ایندیپندنت از پرونده یک پناهجوی افغانی خبر داد که در آماده سازی برای اعزام به روآندا بازداشت شده است. او گفت که برای جلوگیری از اعزام به آنجا اقدام به خودکشی کرده است.

مرگ اخیر یک پناهجوی جوان سودانی در کاله در 11 مه توسط مقامات فرانسوی تحت بررسی است. دوستانش به کارمندان خیریه گفتند که او به آنها گفت که می‌خواهد جانش را بگیرد، زیرا پس از اعلام خبر خروج از کشور رواندا دیگر نمی‌خواست زندگی کند.

کلر موزلی، مدیر اجرایی مؤسسه خیریه Care4Calais، گفت که احتمال فرستادن اجباری به رواندا آخرین نی برای افرادی بود که ممکن است آسیب ببینند.

آبان نیوز داده‌های آزادی اطلاعات را به دست آورد که برای اولین بار ارزیابی‌های خود وزارت کشور از آسیب‌پذیری گسترده پناهجویان را نشان می‌دهد.

تنها در سال گذشته، 17440 پناهجو آسیب پذیر تشخیص داده شدند و به عنوان “مرکز حفاظتی” معرفی شدند. وزارت کشور در پاسخ خود، 26 آسیب پذیری مختلف را شناسایی می کند که می تواند باعث ارجاع به یک مرکز حفاظتی از جمله خودکشی و آسیب رساندن به خود، شکنجه، قاچاق و مشکلات سلامت روان شود.

موزلی گفت: “هدف از طرح رواندا این است که به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند و حتی برای پناهجویان وحشتناک تر از سفرهایی باشد که آنها با قایق های شلخته در سراسر کانال انجام می دهند. پناهندگان ظلم وحشتناکی را متحمل شده اند. با این حال، هدف ما این است که با استفاده از ترس از آسیب بیشتر و ظلم، آنها را بازداریم. این اقدام یک ملت متمدن یا دلسوز نیست. جای تعجب نیست که اقدامات پریتی پاتل قربانیان جهان را به ناامیدی سوق می دهد تا جان خود را بگیرند.

انور سولومون، رئیس اجرایی شورای پناهندگان، از وزارت کشور خواست تا در برنامه‌های خارج از کشور تجدیدنظر کند. «ما گزارش‌های نگران‌کننده‌ای را از خدمات خود دریافت کرده‌ایم که مستقیماً با افراد در سیستم پناهندگی کار می‌کنند درباره تأثیر مخرب این تهدید. او گفت که به رواندا اخراج شده اند. ما در حال شنیدن داستان های غم انگیز در مورد تأثیر شدید بر سلامت روان، از جمله گزارش های آسیب رساندن به خود هستیم.»

PCS، اتحادیه کارکنان وزارت کشور، و چندین موسسه خیریه پناهندگان، چالش های قانونی را علیه طرح های خارج از کشور رواندا وزارت کشور آغاز کرده اند.

سخنگوی وزارت کشور گفت: «ما هر قدمی را برای جلوگیری از خودآزاری یا خودکشی انجام می‌دهیم، به همین دلیل است که پناهجویان از لحظه ورود به خدمات بهداشتی و اجتماعی دسترسی دارند و ما یک تیم رفاهی اختصاصی در محل در هر اقامتگاه پناهندگی داریم. سایتی که مسئول شناسایی پناهجویان آسیب پذیر و حمایت از آنها است. هرکسی که برای جابجایی به رواندا در نظر گرفته شود، به صورت موردی مورد بررسی قرار می گیرد و اگر برای آنها ناامن یا نامناسب باشد، هیچ کس حذف نخواهد شد.