موج سرقت ارکیده در انگلیس گونه های کمیاب را در معرض خطر قرار می دهد | گونه های در معرض خطر

موجی از سرقت ارکیده‌های کمیاب از مکان‌هایی در جنوب انگلستان، دانشمندان را نگران کرده است که می‌گویند گونه‌های در معرض خطر ممکن است در معرض خطر باشند.

کارشناسان ارکیده بر این باورند که این گیاهان، از مکان‌هایی از جمله در ساسکس و کنت، ممکن است «به سفارش» به سرقت رفته باشند.

حافظان محیط زیست در Sussex Wildlife Trust هفته گذشته از شنیدن خبر گم شدن حداقل 10 ارکیده نوک سوخته از یک حفاظتگاه طبیعی ملی در کوه کابورن وحشت کردند، در حالی که در کنت، انجمن ارکیده هاردی گزارش داد که 30 ارکیده عنکبوتی دیررس از یک منطقه در فولکستون.

نیل ایوانز، از انجمن ارکیده هاردی، گفت: «سرقت نشان دهنده ضرر بزرگی برای مردم است. آنها فقط در این کشور در چند مکان در کنت یافت می شوند.

ارکیده‌های سوخته و ارکیده‌های عنکبوتی دیررس در بریتانیا در معرض تهدید هستند، که اولی پس از کاهش قابل توجه در معرض خطر انقراض قرار گرفته است، و دومی با جمعیت تخمینی تنها چند صد گیاه ارزیابی می‌شود.

این نگرانی وجود دارد که این دزدی‌ها بر جمعیت‌های ارکیده در حال کاهش فشار وارد کند که قبلاً تحت تأثیر عواملی از جمله کشاورزی و توسعه قرار گرفته‌اند و همچنین در برخی موارد توسط کلکسیونرها به سمت انقراض محلی سوق داده شده است.

دکتر پیتر استرو، افسر علمی در انجمن گیاه شناسی بریتانیا و ایرلند (BSBI) به آبان نیوز گفت: «بی‌تردید این یک خطر برای بقای گونه‌های کمیاب است. جمع آوری گل ارکیده برای برخی در دوران ویکتوریا سرگرمی محبوبی بود و در واقع منجر به انقراض یکی از گونه های ارکیده در بریتانیا – Spiranthes aestivalis (زنانه های تابستانی) شد و تقریباً منجر به انقراض دیگری به نام ارکیده دمپایی خانم شد. ، که اکنون تنها در یک سایت بومی یافت می شود، اگرچه تلاش های حفاظتی منجر به استقرار آن در تعدادی از سایت های قبلی (با هزینه زیاد!) شده است.

حفر ارکیده علاوه بر اینکه اقدامی خاص خودخواهانه است، یک وندالیسم بی‌اهمیت است. ارکیده ها ارتباط همزیستی بسیار قوی با میکوریزاهای خاص (ریشه های قارچی زیرزمینی) دارند، بنابراین بعید است که گیاهان دزدیده شده زنده بمانند.

دزدیدن یک گیاه فرصت قدردانی از آن را از دیگران سلب می کند و همچنین در مورد گونه های بسیار کمیاب مانند ارکیده عنکبوتی، استخر ژنتیکی و به طور بالقوه سلامت و آینده درازمدت جمعیت های باقی مانده را کاهش می دهد.

اما مخفی نگه داشتن سایت ها برای جلوگیری از سرقت، همانطور که برخی متخصصان پیشنهاد می کنند، مشکلات خاص خود را به همراه دارد. پروفسور ریچارد بیتمن، متخصص ارکیده مرتبط با باغ های کیو، به آبان نیوز درباره یکی از قسمت هایی گفت که یک ارکیده بسیار نادر در یک گودال شن در نزدیکی سنت آلبانز هفت یا هشت سال پیش ظاهر شد. «فقط چهار نفر آن را دیدند که من یکی از آنها بودم و قسم خوردم که مخفیانه باشم. نتیجه آن این بود که چهار سال بعد، چندین تن شن روی ارکیده ریخته شد و دیگر وجود نداشت.

در همین حال، آخرین ارکیده بازمانده از یک گونه در مکانی مخفی در یورکشایر در یک قفس فلزی محاصره شده توسط دوربین های ردیابی حیات وحش نگهداری می شود و حتی کسانی که دارای اعتبار تحقیقاتی بی عیب و نقص هستند اجازه دیدن آن را ندارند.

به دلیل مقیاس و ماهیت دقیق سرقت‌ها، برخی معتقدند که می‌توانستند «به سفارش» توسط یک دزد حرفه‌ای به سرقت رفته باشند.

پروفسور بیتمن گفت: “چیزی که این مجموعه سرقت های اخیر را جالب می کند – به نظر من بسیار به نظر می رسد که آنها به سرقت می روند تا برای شخصی که می خواهد نمونه های وحشی و انگلیسی این گیاه را داشته باشد سفارش دهم. اعضای انجمن ارکیده هاردی می توانند به راحتی این گونه ها را از دانه رشد دهند، بنابراین هر کسی که این ارکیده ها را سفارش می دهد نمونه هایی از این گیاه را می خواهد که در طبیعت رشد می کردند.

من می ترسم که شبیه کد داوینچی است. برخی از افراد احمق اصرار دارند که “مونالیزای واقعی” را به جای یک کپی داشته باشند.”