آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
حدود 4500 سال پیش، یک بذر – که از دو گونه مختلف علف های دریایی تولید شده بود – خود را در نقطه ای مطلوب در جایی در جایی که اکنون به عنوان خلیج کوسه شناخته می شود، در نزدیکی سواحل غربی استرالیا قرار گرفت.
دانشمندان کشف کرده‌اند که به حال خود رها شده و دست انسان نسبتاً مزاحم نشده است، بذر رشد کرده و به بزرگترین گیاه روی زمین تبدیل شده است و حدود 200 کیلومتر مربع (77 مایل مربع یا حدود 20000 زمین راگبی یا راگبی) را پوشش می‌دهد. کمی بیش از سه برابر جزیره منهتن).
گونه – a پوزیدونیا استرالیاکه به عنوان علف های هرز فیبر توپ یا علف های هرز نواری نیز شناخته می شود – معمولاً در امتداد سواحل جنوبی استرالیا یافت می شود.
اما زمانی که دانشمندان شروع به جستجوی تفاوت‌های ژنتیکی در علف‌های هرز نواری در سراسر خلیج کردند، با یک پازل روبرو شدند. نمونه های گرفته شده از سایت هایی که 180 کیلومتر از هم فاصله داشتند نشان می دهد که چندین نمونه از پوزیدونیا استرالیا اما یک گیاه
دکتر مارتین برید، بوم شناس در دانشگاه فلیندرز می گوید: «ما فکر می کردیم که اینجا چه خبر است؟» ما کاملاً گیج شده بودیم.»
محقق دانشجو، جین ادجلو، از دانشگاه استرالیای غربی (UWA)، گفت که حدود 18000 نشانگر ژنتیکی مورد بررسی قرار گرفتند، زیرا آنها به دنبال تغییراتی در گونه بودند که ممکن است به آنها در انتخاب نمونه‌ها برای استفاده در پروژه‌های بازسازی کمک کند.
اما چیزی که آنها در عوض دریافتند این بود که همان گیاه با استفاده از ریزوم ها به همان روشی که چمن می تواند با فرستادن دونده ها از لبه های آن پخش شود، گسترش یافته است.
او گفت: «به نظر می‌رسد 200 کیلومتر مربع از علف‌های هرز نواری از یک نهال استعمارگر منبسط شده است.
این گیاه اکنون مانند یک چمنزار گسترش یافته و زیستگاه مجموعه عظیمی از گونه های دریایی از جمله لاک پشت ها، دلفین ها، دوگونگ ها، خرچنگ ها و ماهی ها را فراهم می کند.
ثبت نام کنید تا داستان های برتر را هر روز صبح از آبان نیوز استرالیا دریافت کنید
ریزوم‌های علف‌های هرز روبان می‌توانند تا 35 سانتی‌متر در سال رشد کنند و با استفاده از این میزان، نویسندگان این تحقیق – که در مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B منتشر شده است – تخمین می‌زنند که این گیاه حداقل به 4500 سال زمان نیاز دارد تا به همان اندازه گسترش یابد.
دکتر الیزابت سینکلر، یکی از نویسندگان این تحقیق در UWA، گفت که آنها نام مستعار گیاه را نگذاشته‌اند و نمونه‌های اصلی – که از چمنزار علف‌های دریایی کشیده شده بودند – در ابتدا دارای 116 برچسب مختلف با مختصات GPS بودند که در عمقی ذخیره می‌شدند. فریز آماده برای نمونه برداری ژنتیکی
این گیاه چمنزارهای عظیم و متراکمی را تشکیل داده است که در برخی مناطق تا جایی که چشم کار می کند در همه جهات کشیده می شود. طول نوارهای گیاه در بعضی جاها فقط 10 سانتی متر است، اما در بعضی جاها به یک متر می رسد.
شرایط در خلیج کوسه چالش برانگیز است. این گیاه راهی برای زنده ماندن در مناطقی پیدا کرده است که شوری آن دو برابر بیشتر از سایر نقاط خلیج است و می تواند در دمای آب تا 15 درجه سانتیگراد و گرمای 30 درجه سانتیگراد رشد کند.
به گفته سینکلر، به نظر می رسد بقای گیاه علف دریایی با نحوه حفظ تمام کروموزوم های دو والدینش مرتبط است و تنوع ژنتیکی درونی به آن بخشیده است.
“به جای گرفتن نصف [of] ژن‌های آن از مادر و نیمی از پدر، همه آنها را حفظ کرده است.» او گفت.
سینکلر و همکارانش هنوز در حال بررسی اسرار این نمونه غول پیکر هستند، اما او گفت که به نظر می رسد “تا حد زیادی عقیم” است و بنابراین باید به جای پراکنده کردن دانه ها، به توانایی خود برای رشد تکیه کند.
برید گفت این واقعیت که این گیاه “رابطه جنسی ندارد” اما برای مدت طولانی زنده مانده بود یک معما بود.
او گفت: “گیاهانی که رابطه جنسی ندارند، تنوع ژنتیکی کمتری نیز دارند، که معمولاً در مواجهه با تغییرات محیطی به آن نیاز دارند.”
برید گفت که جهش‌های بسیار ظریفی را در ژنتیک گیاه در مکان‌هایی که در حال رشد بود شناسایی کرده‌اند که می‌تواند طول عمر بسیار زیاد آن را نیز توضیح دهد.
اندازه علف هرز روبان خلیج کوسه حدود 20000 هکتار (49000 هکتار) است – که آن را بسیار بزرگتر از درختان آسپن لرزان در یوتا است که اغلب به عنوان بزرگترین گیاه جهان شناخته می شود و 43 هکتار را پوشش می دهد.
استادیار کاترین مک ماهون، از دانشگاه ادیت کوان، در تحقیقات خلیج کوسه شرکت نداشت، اما متخصص علف‌های دریایی است. او گفت که روش استفاده شده توسط محققان به او اطمینان می دهد که یک نمونه واحد را شناسایی کرده اند که به گفته او “شگفت انگیز” است.
مطالعات ژنتیکی سایر گونه‌های علف‌دریایی تخمین زده بود که این گیاهان می‌توانند بین 2000 تا 100000 سال زندگی کنند، بنابراین مک ماهون گفت که تخمینی که نمونه خلیج کوسه 4500 ساله است در این محدوده قرار دارد.
او گفت: “آنها یک الگوی رشد همه کاره دارند که به این طول عمر طولانی کمک می کند.” “آنها می توانند به سمت تکه های غنی از مواد مغذی رشد کنند تا به مواد مغذی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند، یا به شکاف هایی در علفزار که در آن فضا برای رشد آنها وجود دارد یا از مکان های استرس زا دور شوند.”
“همه این ویژگی ها به این معنی است که اگر در مکان مناسب قرار گیرند، می توانند در مدت زمان طولانی باقی بمانند.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
